Temat: Protokoły sieciowe

1. Protokół stanowi zestaw zasad Standarów które umożliwiają komunikacje pomiędzy komputerami w sieci. Aby komputery połączone w siec mogły się ze sobą komunikować musza korzystać ze wspólnego języka czyli protokoły.

Protokoły w swojej istocie stanowią element oprogramowania i jako takie muszą zostać zainstalowane na składnikach sieci, które mają z nich korzystać. Komputery mogą komunikować sicze sobą tylko pod warunkiem, że korzystają z tego samego protokołu. Aby zrozumieć poszczególne funkcje różnych protokołów konieczne jest poznanie standardowego modelu przeznaczonego dla sieci ISO.

Protokoły tworzą tak zwane stosy protokołów które pełnią określona funkcje w modeli OSI. Protokoły składając e się na stos wykonują razem wszystkie zadania umożliwiające podział na pakiety wysyłanie i odbieranie informacji. Niektóre stosy protokołów zostały uznane za standardowe modele protokołów. Do podstawowych stosów protokołów zaliczyć można:

TCPiP IPX/SPX oraz APLE TALK. W każdej warstwie stosu protokołów przyporządkowane jest jeden protokół odpowiedzialny za wykonanie zadanie należącego do tej warstwy. Janek ogólnie rzecz biorąc odpowiedzialność za wykonanie poszczególnych zadań zapewniających prawidłową komunikacje spoczywa na 3 typach protokołów : aplikacji, transport i sesji.
a) protokoły aplikacji- zapewniają wymianę danych pomiędzy aplikacjami pracującymi w sieci. Przykładem często stosowanego protokołu aplikacji jest protokół FTP oraz
SMTP.

b) protokół transportu- odpowiadają za prowadzenie sesji komunikacyjnych pomiędzy komputerami oraz zapewniają ,że dane są poprawnie przekazywane pomiędzy komputerami. Przykładem takiego protokołu jest TCP.
c) protokołu sieci- zapewniają usługi połączeniowe określają reguły komunikowania się w poszczególnych środowiskach. Często stosowanym protokołem odpowiedzialnych za usługi sieciowe jest protokół IP.

2. Protokoły routowalne i nie routowalne. W zależności od tego czy protokoły są routowalne ( umożliwiają wydostanie się pakietu za router) czy też nie routowalne mogą zostac podzielone na dwie kategorie:

a) protokoły routowalne- umożliwiają pomiędzy sieciami LAN luz segmentami sieci które mogę być rozproszone w obrębie jednego budynku lub niewielkiego obszaru geograficznego. Protokołu routowalne są w stanie zapewnić transmisję danych z jednego segmentu sieci do drugiego wzdłuż dowolnej Ścieszki łączącej te dwa segmenty. Przyładowanymi protokołami routowalnymi są TCPiP oraz IPX/SPX .

b) protokoły nieroutowalne- w przeciwieństwie do routowalnych nie zapewniają transmisji danych z jednego segmentu sieci do drugiego. Komputery korzystające z protokołów nie routowalnych mogą komunikować się tylko z komputerami w tym samym segmencie sieci. Przykładowymi protokołami są NETBEUI i DLC.

3. Typy transmisji danych.

Protokoły routowalne umożliwiają transmisje danych pomiędzy komputerami znajdującymi się w różnych segmentach sieci jednak z powodu dużego natężenia ruchu w sieci wywołanego wprowadzeniem aplikacji multimedialnych następuje spadek wydajności natężenie ruchu różni się od przyjętego typu transmisji.

1. transmisja UNICAST ( do jednego komputera )

w przypadku tej transmisji oddzielna kopia danych przesyłana jest ze źródła do każdego komputera będącego klientem. Żaden inny komputer w sieci nie musi zajmować się przetwarzanie m transmisji danych .

2. transmisja typu BROADCAST
   
   
   
   Pojedyncza kopia danych jest przesyłana do wszystkich klientów znajdujących się w tym samym segmencie sieci co komputer wysyłający. Transmisja tego typu nie jest zbyt efektywna.

3. Transmisja MULTICAST
   
   
   
   Pojedyncza kopia danych jest wysyłana tylko dla klientów którzy jej zażądają. Ta transmisja jest najbardziej efektywnym sposobem transmisji.

---