Zdzisław Dębicki

MOJA DUSZA

­

Moja dusza jest mojej ojczyzny odbiciem:

Kwitną w niej łąk szmaragdy, szumią leśne gaje,

Czerwona twarz miesiąca za borami wstaje,

Kąpią się w słońcu strzechy z słomianym poszyciem...

­

Moja dusza jest mojej ojczyzny odbiciem:

Brzęczą w niej kłosy polne, grają pszczoły złote,

Wiatr po pustkach żałobną rozwiewa tęsknotę,

I śmierć się brata z bujnym, płodnym w siłę życiem...

­

Moja dusza jest mojej ojczyzny odbiciem:

Zna każdą trawę z łąki, wszystkie leśne zioła

I słodycz z nich wysącza, jak robotna pszczoła - -

­Zna każdy ugór pusty, każdy krzyż przydrożny

I w każde święto stąpa po miedzy wśródzbożnej,

Za srebrnym głosem dzwonu idąc, co ją woła

­Do świecącego w dali wiejskiego kościoła...

­

---