Pomocy mogą udzielać wszystkie osoby kontaktujące się z tymi dziećmi. Mogą to być:
· profilaktyczne programy edukacyjne,
· programy terapeutyczne,
· zajęcia socjoterapeutyczne,
· grupy pomocy ,, Alateen”,
· porady kryzysowe: obozy, wycieczki, zajęcia klubowe.
Praca z tymi dziećmi jest trudna. Mają one niski, a czasem bardzo niski próg zaufania do świata. Tylko nieliczne dzieci są skłonne obdarzyć dorosłych zaufaniem. Dzieci te bywają nadpobudliwe, agresywne walczą o uwagę w sposób trudny do pogodzenia z normami współpracy w grupie. Część z nich jest cicha i niekłopotliwa, ale im lęk i niepewność utrudniają wchodzenie w głębokie i spokojne kontakty
z dorosłymi i dziećmi. Równocześnie mają one wiele psychologicznych zasobów: są chłonne, wrażliwe, zaradne, często odpowiedzialne i tolerancyjne, zdolne do współpracy.
Takim dzieciom potrzebne są sytuacje, w których mogą zaprezentować własną wartość i usłyszeć
od innych jej potwierdzenie. Należy pomóc dziecku we wzmocnieniu i polepszeniu obrazu własnej osoby. Można je zachęcać do dobrego mówienia o sobie. Jest im potrzebne poczucie dumy ze swoich bliskich.
Dziecko alkoholika potrzebuje następującego rodzaju pomocy:
· zrozumienia własnej sytuacji życiowej oraz związku między alkoholizmem rodziców a swoimi trudnościami;
· pozbycia się poczucia winy za chorobę alkoholową rodziny;
· pozbycia się wstydu i poczucia osamotnienia, osłabienia poczucia krzywdy oraz jego wpływu na swoje przeżycia i zachowanie;
· zdobycia wiary, że może mu się w życiu ,, udać”;
· zwiększenia poczucia własnej wartości i doceniania swoich sukcesów w walce o przetrwanie;
· uzyskania kontroli nad własnym losem.
) Pomoc dziecku:
- pomoc psychologiczna i pomoc psychiatryczna; zajęcia socjoterapeutyczne w placówkach socjoterapeutycznych lub w świetlicy (np. zajęcia teatralne, muzyczne, plastyczne, gry i zabawy, chór) oraz zajęcia pozalekcyjne nt. problemu alkoholu i agresji; udział w spotkaniach grupy Al-Atot oraz uczestnictwo w programach edukacyjno - informacyjnych i interwencyjnych dotyczących alkoholizmu w rodzinie; udzielanie wsparcia i pomocy przez wychowawców, nauczycieli, opiekuna świetlicy oraz indywidualne spotkania z pedagogiem szkolnym oraz zmiana postawy dyrekcji szkoły w odniesieniu do Edyty wychowującej się w rodzinie alkoholowej; usunięcie niepokojących zachowań dziecka oraz zainteresowanie się Edytą na co dzień i okazywanie jej wiele miłości.