Płyty CD
1. Specyfikacje
"Red Book"
zdefiniowana przez firmę Sony i Philips w 1980 roku
dotyczy dźwiękowej płyty CD
na początku nośnika znajduje się spis jego zawartości - TAO
sektor ma wielkość 2352 bajtów, jest to 1 / 75 sekundy
poza głównym strumieniem danych zapisywana jest informacja dotycząca czasu rozpoczęcia utworu (czas bezwzględny od początku płyty), oraz czas trwania utworu (czas względny liczony od rozpoczęcia utworu); informacje te zapisane są w subkanale Q i niezbędne są do zaadresowania płyty
można zapisać maksymalnie 74 minut muzyki, na 99 ścieżkach (czyli nie może być więcej jak 99 utworów)
specyfikacja ta dopuszcza wystąpienie 1 błędu na 100 milinów bitów
"Yellow Book"
opisuje dwa dodatkowe sektory: Mode 1 i Mode 2
sektor Mode 1 przeznaczony jest dla danych komputerowych, zaś sektor Mode 2 dla grafiki skompresowanej
wielkość sektora to 2352 bajtów; w trybach Mode 1 i Mode 2 przed właściwymi danymi umieszcza się 16 bajtów informacyjnych, które pełnią funkcję:
12 służy do rozdzielenia sektora
3 bajty to adres sektora
1 bajt określa typ sektora
w Mode 2 pozostałe 2336 bajtów przeznaczono na dane
w Mode 1 na dane przeznaczone jest 2048 bajtów, bowiem niezbędna jest korekcja danych (w informacji komputerowej nie może być przekłamać); i tak w sektorze zapisujemy dodatkowo (za obszarem danych): 4 bajty EDC (Error Detection Code), 8 bajtów niewykorzystanych, 276 bajtów ECC (Error Correction Code)
w trybie Mode 1 specyfikacja dopuszcza wystąpienie 1 błędu na 10^12 bitów
"Green Book"
specyfikacja firmy Sony i Philips z roku 1987
specyfikacja ta opisuje dysk CD-I (Compact Disc Interactive)
wyróżnia ona 8 bajtów na podnagłówek umieszczony za 16 bajtami nagłówka
podnagłówek składa się z bajtu określającego numer pliku, bajtu tworzącego kanał danych, bajtu określającego typ danych, oraz bajtu informacji kodowej; informacja ta powtórzona jest dwukrotnie
płyty CD-I również zawierają dwa typy sektorów: Mode 1 i Mode 2
na sektorze Mode 1 dane użytkownika zajmują 2048 bajtów
na sektorze Mode 2 dane użytkownika zajmują 2324 bajty
na jednej ścieżce mogą występować różne typy sektorów i można na niej zapisać kilka plików
"Extended Yellow Book"
specyfikacja definiuje płyty CD-ROM/XA (XA - Extended Architecture)
specyfikacja firmy Philips, Sony i Microsoft przedstawiona we wrześniu 1989 roku, a wcielona do użytku w marcu 1991
istnieją dwa rodzaje sektorów: Form 1 i Form 2
Form 1 przeznaczony jest do zapisu danych komputerowych, jego wielkość wynosi 2352 bajty:
Sync |
Header |
Subheader |
Data |
EDC |
ECC |
12 |
4 |
8 |
2048 |
8 |
272 |
Form 2 przeznaczony jest do zapisu skompresowanej grafiki, obrazu, dźwięku
Sync |
Header |
Subheader |
Data |
EDC |
12 |
4 |
8 |
2324 |
4 |
Istnieje możliwość mieszania typów ścieżek: Form 1, Form 2, CD-Audio
Dane zapisywane są z przeplotem, co oznacza iż nie jest jeden plik zapisywany za drugim lecz w kolejnych sektorach zapisywane są kawałki różnych plików
"Blue Book"
definiuje specyfikację płyt CD Plus (nazywany również CD Extra)
pozwala na umieszczenie w ramach własnej sesji dodatkowej ścieżki danych na końcu nagrania - dzięki czemu dane komputerowe są ściśle odizolowane od danych audio
"Orange Book"
opisuje metodę zapisu kolejnych sesji na płytach CD-R (płyty multisesyjne)
"White Book"
specyfikacja ta definiuje sposób zapisu filmów na płytach CD - Vide
2. Kolory Płyt
Kolor płyty zależy od użytego barwnika w warstwie nagrywanej. Zmienia się on również w zależności od warstwy odbijającej.
Złote płyty: posiadają pigment PhthaloCyanine oraz złotą warstwę odbijającą.
Czarne płyty: również posiadają pigment PhthalocCyanine lecz o czarnej barwie
Zielone płyty: posiadają pigment Cyanine, którego barwa jest niebieska, lecz po dodaniu złotej barwy odbijającej widzimy zielony spód płyty;
Niebieskie płyty: posiadają pigment Azo, natomiast warstwa odbijająca jest srebrna; produkowane są również płyty o pigmencie Advanced Cyanine (o niebieskim kolorze) ze srebrną warstwą odbijającą;
3. Płyty CD-R 90, CD-R 99:
Płyty te charakteryzują się pojemnością 800 MB (cd-r 90) oraz 870 MB (cd-r 99).
Zwiększenie pojemności płyty uzyskano poprzez:
powierzchnię płyty wykorzystano niemal w 100% (warstwa lakieru dochodząca do krawędzi płyty)
zwężono szerokość rowków spirali, które wynoszą w przypadku płyt CD-R 90 1.5 mikrometra
4. Źródła:
Chip 4'1998 Co należy wiedzieć o formatach płyt CD str. 258
Chip 12'2000 Jak rozciągnąć CD-R? str. 44
PC Kurier 5'1995 Czekając na standard str. 83