|
Kiedy konieczny jest antybiotyk |
|
Niektórzy unikają ich jak ognia, inni najchętniej leczyliby nimi byle przeziębienie. Czy wiesz, jak i kiedy powinno się je stosować?
Antybiotyki to najpotężniejsza broń w walce z infekcjami spowodowanymi przez bakterie. Nie są jednak cudownym środkiem na wszystko, a ich nadużywanie prowadzi do powstawania szczepów odpornych na wszelkie lekarstwa. Trzeba więc stosować je rozsądnie i tylko wtedy, gdy naprawdę jest to konieczne.
Działają na dwa sposoby: bakteriobójczo (zabijają bakterie) albo bakteriostatycznie (nie pozwalają się im namnażać). Nie powinno się nimi leczyć każdej infekcji, zwłaszcza że za 70-80% zakażeń u małych dzieci odpowiedzialne są wirusy, na których antybiotyki nie robią zupełnie żadnego wrażenia.
Decyduje lekarz
Czasem jednak antybiotyki są niezbędne: próby kurowania domowymi sposobami dziecka z anginą ropną, infekcją nerek albo zapaleniem płuc mogą się skończyć poważnymi powikłaniami, z bezpowrotnym uszkodzeniem ważnych organów włącznie. O podaniu ich zawsze powinien decydować lekarz.
Opisywane w ulotkach skutki uboczne antybiotykoterapii są przerażające: uszkodzenie wątroby, nerek, głuchota, ostra reakcja uczuleniowa. Na szczęście kłopoty tego rodzaju zdarzają się bardzo, ale to bardzo rzadko. Najczęściej spotykane skutki uboczne (a więc biegunka, niestrawność, wymioty, nudności, zakażenie grzybicze, pokrzywka, wysypka) są na szczęście niegroźne i szybko mijają.
Żeby leczenie antybiotykami było skuteczne i bezpieczne, trzeba przestrzegać kilku zasad.
Kiedy konieczny jest antybiotyk
6 ZASAD
1 Podawaj dobre bakterie. Pamiętaj, że oprócz „złych”, chorobotwórczych bakterii, antybiotyki niszczą także te „dobre”, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Gdy równowaga flory bakteryjnej zostaje zaburzona, mogą namnażać się grzyby. Dlatego zawsze, gdy podajesz dziecku antybiotyk, pamiętaj o probiotykach (np. Lakcid, Lakcidofil, Enterol, Trilac). Preparaty tego rodzaju zawierają pałeczki kwasu mlekowego, będące stałymi lokatorami przewodu pokarmowego. Są bezpieczne, nie powodują skutków ubocznych, nie wchodzą w reakcje z innymi lekami i można je stosować u wszystkich bez wyjątku. Nie podawaj probiotyku równocześnie z antybiotykiem (tylko po kuracji), bo dobroczynne pałeczki zginą, zanim zdążą spełnić swoje zadanie.
2 Zawiesinę przyrządzaj według instrukcji. Jeśli do pojemnika wlejesz zbyt dużo wody, stężenie leku będzie za słabe. Jeśli za mało - za duże. Przed każdym użyciem potrząśnij energicznie butelką, bo proszek osadza się na dnie, a więc płyn, który jest wyżej, zawiera zbyt mało leku. Gotową zawiesinę przechowuj zawsze zgodnie z zaleceniami, jakie znajdziesz na opakowaniu, bo inaczej może stracić swoje właściwości.
3 Czytaj ulotki! Dzięki informacjom w nich zawartym będziesz wiedziała, czy lek podaje się przed posiłkiem, w jego trakcie, czy po nim, a także czy podczas kuracji należy zrezygnować z podawania malcowi określonych potraw (np. mleka).
4 Kontroluj czas. Bezwzględnie przestrzegaj dawek i pór podawania leku. Żeby antybiotyk był skuteczny, musi osiągnąć określone stężenie w organizmie. Jeśli przerwy pomiędzy kolejnymi dawkami są zbyt duże, stężenie leku spada, a bakterie mogą się mnożyć. Jeden czy nawet trzy kwadranse spóźnienia (ale nie więcej niż godzina!) to jeszcze nie tragedia, ale lepiej ściśle trzymać się określonych godzin. Jeśli zapomniałaś o jednej dawce leku, podaj ją, gdy tylko się zorientujesz, co się stało. Jeśli nie podałaś dwóch, trzech, skontaktuj się z lekarzem.
5 Nie skracaj kuracji. Nawet jeśli dziecko czuje się lepiej, powinno wziąć tyle dawek, ile przepisał lekarz. Przedwczesne przerwanie leczenia jest niebezpieczne. Grozi nawrotem infekcji i to w gorszej postaci, bo bakterie zdążą się uodpornić.
6 Wzmacniaj maluszka. Pamiętaj, że leczenie antybiotykami zaburza fizjologiczne mechanizmy odpornościowe. Maluch potrzebuje około dwóch tygodni, by wrócić do formy. W tym czasie podawaj mu witaminy (w czasie kuracji antybiotykami lepiej nie) i kontynuuj podawanie probiotyków.
Beata Turska
Konsultacja: dr n. med. Lilianna Baran,
specjalista neonatolog,
I Klinika Ginekologiczno-Położnicza we Wrocławiu