39. Właściwości pierwiastków grup głównych w powiązaniu z konfiguracją elektronową elektronów walencyjnych
Pierwiastki należące do jednej grupy charakteryzują się identycznym rozmieszczeniem elektronów na ostatniej, nazywanej walencyjna powłoce elektronowej !
Konfiguracja elektronowa pierwiastków grup głównych, pokazuje, że pierwiastki te, w przeciwieństwie do pierwiastków grup pobocznych posiadają całkowicie obsadzone orbitale typu d i f na ostatniej powłoce. Fakt ten znacząco odróżnia właściwości pierwiastków należących do grup głównych i pobocznych.
Budowa układu okresowego wynika z budowy atomów pierwiastków. Z budowy atomów wynikają również właściwości pierwiastków. Tak więc na podstawie położenia pierwiastka w UOP można określić jego właściwości.
Rozpatrując dwie grupy pierwiastków: 1 i 17 (I i VII grupę główną) można zaobserwować charakterystyczne kierunki zmian właściwości pierwiastków. Metaliczność - Wszystkie pierwiastki chemiczne można podzielić na metale, niemetale oraz metaloidy (półmetale). Pierwiastki o charakterze niemetalicznym zajmują prawą, górną część tablicy Mendelejewa, natomiast metale grupy od 1 do 12 oraz lewą dolna część bloku p. Na granicy metali niemetali występuje kilka pierwiastków będących półmetalami. Wynika z tego, że charakter metaliczny pierwiastka chemicznego wzrasta w dół i w lewą stronę układu okresowego. Pierwiastki grupy 1 są metalami, mają właściwości zasadotwórcze, ich wodorotlenki są mocnymi zasadami i to tym mocniejszymi, im pierwiastek znajduje się bliżej lewego dolnego narożnika UOP. Reaktywność tych metali również zwiększa się w tym kierunku. Wodorki litowców i same litowce w stanie wolnym są silnymi reduktorami i to tym silniejszymi, im większa jest masa atomowa pierwiastka. W tym samym kierunku (lewy, dolny narożnik) zmniejsza się elektroujemność pierwiastków i rośnie promień atomu. 17 grupa UOP to fluorowce, pierwiastki niemetaliczne, tworzące kwasy. Zarówno kwasy tlenowe, jak i beztlenowe fluorowców są mocnymi kwasami. Najmocniejsze kwasy tlenowe tworzą pierwiastki znajdujące się w prawym górnym narożniku UOP. Najmocniejszym kwasem tlenowym jest kwas chlorowy (VII) - HClO4, zaś w przypadku kwasów beztlenowych moc kwasów można przedstawić następująco:
HCl < HBr < HI
Reaktywność chemiczna fluorowców rośnie w kierunku prawego, górnego narożnika UOP. W tym samym kierunku rośnie elektroujemność pierwiastków, a więc ich niemetaliczność. Elektroujemność, czyli zdolność pierwiastka do przyjmowania elektronów w cząsteczkę, wzrasta w górę oraz w prawą stronę układu okresowego.
W obrębie okresów układu okresowego pierwiastków obserwuje się (wraz ze wzrostem liczby atomowej) zmianę właściwości od metalicznych do niemetalicznych oraz wzrost elektroujemności.
Właściwości te można schematycznie przedstawić jak niżej:
grupa |
1(IA) |
2(IIA) |
13(IIIA) |
14(IVA) |
15(VA) |
16(VIA) |
17(VIIA) |
okres |
|
|
|
|
|
|
|
1 |
H |
|
|
|
|
|
|
2 |
Li |
Be |
B |
C |
N |
O |
F |
3 |
Na |
Mg |
Al. |
Si |
P. |
S |
Cl |
4 |
K |
Ca |
Ga |
Ge |
As |
Se |
Br |
5 |
Rb |
Sr |
In |
Sn |
Sb |
Te |
I |
6 |
Cs |
Ba |
Ta |
Pb |
Bi |
Po |
At |
Granica między metalami i niemetalami (choć trudno mówić o jakiejś precyzyjnej granicy, jest to raczej dość płynne przejście) przebiega ukośnie przez układ okresowy pierwiastków. Na granicy tej znajdują się pierwiastki o charakterze przejściowym.
Tak łatwo można odczytać z położenia w UOP właściwości pierwiastków grup: 1, 2, 13 -17, czyli tzw. grup głównych. Pierwiastki grup 3 - 12 (IIIB - VIIB) to na ogół metale o właściwościach bardziej złożonych.