Konfiguracja elektronowa atomów
Czyli rozmieszczenie elektronów w powłokach i podpowłokach
Pozwala przewidzieć zachowanie się pierwiastka w różnych warunkach oraz reakcje chemiczne w jakie może wchodzić
Warunki, które należy uwzględnić przy rozpisywaniu konfiguracji elektronowej:
W stanie stacjonarnym elektrony rozmieszczone są w podpowłokach (orbitalach) i powłokach, poczynając od powłoki o najniższej energii
Atom w stanie podstawowym ma możliwie największą liczbę elektronów niesparowanych (reguła Hunda)
Do napisania konfiguracji elektronowej atomu konieczna jest znajomość
Liczby elektronów w atomie
Numeru powłoki elektronowej
Symbolu orbitali podpowłoki
Liczby elektronów w każdej podpowłoce
Zasady pisania konfiguracji elektronowej
Pisze się za pomocą symboli literowych orbitali przy czym przy przed literą umieszcza się liczbę równa głównej liczbie kwantowej, a w prawym górnym rogu nad literą zaznacza się liczbę elektronów opisaną orbitalem
Powłoki całkowicie wypełnione elektronami można skrótowo zapisywać w postaci umieszczonej w nawiasie kwadratowym konfiguracji elektronowej odpowiedniego gazu szlachetnego, po którym pisze się pozostałe orbitale z podaniem ich symbolu literowego i liczby elektronów.
Przykłady:
8O = 1s22s22p4=[He]2s22p4
16S=1s22s22p63s23p4=[Ne] 3s23p4
19K=1s22s22p63s23p64s1=[Ar] 4s1
- niesparowany elektron
-sparowane elektrony o przeciwnych spinach
Przykłady konfiguracji elektronowej:
Konfiguracja elektronowa atomu 6C:
Zapis symboliczny:(odczytuje się: jeden es dwa, dwa es dwa, dwa pe dwa)
Lub [He]2s22p2
→ konfiguracja elektronowa helu (gazu szlachetnego poprzedzającego węgiel w
układzie okresowym)
Zapis graficzny