POLITYKA ALEXANDRA I WOBEC KRÓLESTWA POLSKIEGO
Powstawaniu Królestwa Polskiego towarzyszyła euforia wielu polskich warstw politycznych. Oto bowiem znowu na mapie Europy pojawia się państwo o nazwie Królestwo Polskie. Tylko nieliczni ostrzegali, ze „konstytucja na stole, bat pod stołem”. I rzeczywiście, wkrótce zaczęło się to stwierdzenie sprawdzać.
Na czele armii polskiej stanął brat cara, wielki Książe Konstanty. Jego prowokacyjne zachowanie powodowało ciągłe konflikty z oficerami. Część generałów, m.in. Józef Chłopicki, opuściła armie, część, na skutek poniżenia doznanego od księcia, ratowała honor, popełniając samobójstwo. Wieści o postępowaniu księcia rozchodziły się daleko i budziły wielkie oburzenie opinii publicznej. Drugim człowiekiem reprezentującym cara był Nikołaj Nowosilcow, zwolennik nieograniczonej władzy cara. Stworzył on własną tajna policję w Królestwie. Namiestnikiem Królestwa został Józef Zajączek, były generał napoleoński, obecnie człowiek zupełnie ulęgły Nowosilcowowi i wielkiemu księciu. W 1819 r. Zajączek wydal dekret wprowadzający cenzurę. Zaczęły się aresztowania osób podejrzanych o działania opozycyjne. Były to pierwsze tak wyraźne sygnały, że polityka Rosji wobec Królestwa zmienia się na gorsze.