Szczęść Boże!     

Miejscowość Twardogóra       Moment ukoronowania Figury M.B.  Wspomożenia Wiernych w Twardogórze Twardogóra położona jest wśród malowniczych wzgórz i lasów na południowy zachód od Gór Kocich, na terenie nowo erygowanej Diecezji Kaliskiej - województwa wrocławskiego. Dzieje Twardogóry jako miasta liczą już ponad 700 lat. W wieku X Twardogóra weszła w skład państwa polskiego, a w roku 1293 z rybackiej osady miejscowość ta podniesiona została do rangi miasta. Twardogóra, licząca dzisiaj około siedmiu tysięcy mieszkańców, słynie z przemysłu drzewnego. Jest miastem stolarzy. Nad panoramą miasta wyłaniającego się spośród otaczających go lasów wznoszą się wieże kościołów. Jedna wieńczy dach świątyni pod wezwaniem Wniebowstąpienia Pańskiego, konsekrowanej w roku 1869, druga z kolei, wybudowana przez protestantów w 1873 roku, wznosi się ku niebu znad kościoła, zamienionego w 1945 roku na świątynię katolicką, pod wezwaniem Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Kościół ten zbudowany został z czerwonej cegły, w stylu neogotyckim o pięknym, niepowtarzalnym stropie - więźby drewnianej w stylu rzymskim. Usytuowany został w centralnym punkcie miasta, na Placu Piastów, wśród drzew pamiętających dawne lata. W roku 1945 Kościół parafialny w Twardogórze został powierzony trosce duszpasterskiej Księży Salezjanów. Pierwszym proboszczem był ks. mgr Jan Duniec. Salezjanie zaraz po przybyciu do Twardogóry prowadzili pracę duszpasterską w parafii, a ponadto rozwinęli szeroko zakrojoną działalność oświatowo-wychowawczą.   Kult Maryi Twardogórskiej        Figura M.B. Wspomożenia Wiernych w Twardogórze 8 grudnia 1945 roku w głównym ołtarzu kościoła umieszczono figurę Matki Bożej, która stanowiła kopię obrazu Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Turynie. Twórcą Figury był artysta rzeźbiarz Jan Szczerkowski. Podczas wojny rzeźba ta zostałaby niewątpliwie zniszczona, gdyby nie czuwająca Opatrzność i odwaga Julii Piwowarskiej - pracownicy oświęcimskich zakładów salezjańskich. Tak więc Matka Boża została uratowana przed zniszczeniem i bezpiecznie ukryta. Następnie figura przeznaczona została do nowo założonej placówki salezjańskiej, do kościoła w Twardogórze, gdzie dwukrotnie poddano ją gruntownemu odnowieniu ( w roku 1957 i 1989). W nowej szacie, pokryta warstwą srebra i złota stała się jeszcze piękniejsza. Obecnie przyciąga do siebie coraz to większe rzesze wiernych. Rosnący rozgłos zyskiwanych łask od Boga poprzez pośrednictwo Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Twardogórze przydał temu miejscu sławę Sanktuarium Dolnego Śląska, które od 31maja 1994 roku, zgodnie z Dekretem Ks. Bp. Stanisława Napierały - Ordynariusza Diecezji Kaliskiej, stało się Diecezjalnym Sanktuarium Maryjnym Diecezji Kaliskiej. Do rozbudzenia i pogłębienia nabożeństwa do Matki Bożej, Wspomożycielki Wiernych przyczyniło się niewątpliwie wprowadzenie Wieczystej Nowenny, która w każdą środę o godz. 18.00 gromadzi wiernych Jej czcicieli. Odczytywane są wówczas prośby zanoszone przez ludzi do Twardogórskiej Pani. I tak jak dotąd bywało wierny lud podczas bolesnych doświadczeń, gromadzi się u stóp Madonny Twardogórskiej, czerpiąc u Niej siły do przetrwania i doznając widomych dowodów Jej opieki. Stąd szczególnym wyrazem wdzięczności modlących się przed Maryją ludzi są wota, wykonane niekiedy ze szlachetnych kruszczców. Część ich - ponad tysiąc - została zawieszona wokół Figury. Ważnym przejawem kultu Maryi Twardogórskiej są pielgrzymki nie tylko z okolicznych parafii, ale także z całej Polski. Na pielgrzymim szlaku do Twardogóry można spotkać młodzież i ministrantów z parafii salezjańskich i diecezjalnych. Ci ostatni organizują tutaj w pierwszych dniach maja swoje zjazdy. Pielgrzymi, wiedzeni instynktem wiary do Maryi, czerpią przed Jej Figurą światło i moc potrzebną do prawdziwie chrześcijańskiego życia oraz dojrzewają do apostolstwa w swoim środowisku.   Przygotowania i przebieg koronacji   Niewątpliwie w dziejach Twardogórskiego Sanktuarium rozpoczął się nowy etap historii, kiedy J.E. Ks. Bp Stanisław Napierała Biskup Kaliski, podjął decyzję, aby starać się o papieską koronację Figury Wspomożycielki Wiernych. Starania okazały się owocne, bowiem w niedługim czasie przyszedł dekret Stolicy Apostolskiej (datowany w Rzymie 15.06.1994 r.) zezwalający na koronację łaskami słynącej Figury z Dzieciątkiem w Twardogórze. Warto tu zaznaczyć, iż w czasie oczekiwania na przychylną odpowiedź Stolicy Apostolskiej dotyczącą koronacji Figury, cała wspólnota parafialna gorąco modliła się w tej intencji. Między innymi wprowadzono wówczas codzienny Apel Maryjny o godz. 20.00, na którym gromadziło się wielu wiernych nie tylko z Twardogóry ale i z okolicznych miejscowości. Uroczystość koronacyjna została ustalona na 24 września 1995 roku. Czas poprzedzający to wyjątkowe wydarzenie został przeznaczony w pierwszej mierze na duchowe przygotowanie całej parafii, Dekanatu Twardogórskiego, Diecezji Kaliskiej oraz całego Zgromadzenia Salezjańskiego w Polsce. Niemniej jednak na powyższą okoliczność musieliśmy przygotować się także od strony materialnej. Jako kustosz sanktuarium zwróciłem się do wiernych, aby pomogli zebrać złoto na korony dla Maryi i Dzieciątka Jezus. Składano wówczas obrączki ślubne, pierścionki, często zaręczynowe, łańcuszki z medalikami. Przyjaciel Twardogóry J.E. Ks. Biskup Adam Śmigielski złożył Maryi sztabki złota. I w ten sposób zdołano zebrać tyle kruszcu, że można już było zamówić w krakowskim zakładzie złotniczym pana Józefa Uruszczaka i jego syna złociste korony dla Matki Bożej w Twardogórze. Korony wykonano na 20 maja 1995 roku. Dwa dni później w Skoczowie papież Jan Paweł II pobłogosławił je w obecności całego Episkopatu Polski i niezliczonej rzeszy wiernych Polaków. Fakt, iż korony poświęcił sam Ojciec Święty, był dla wszystkich czcicieli Maryi ogromnym duchowym przeżyciem i wyróżnieniem. Gest papieża stał się również wyzwaniem, aby jeszcze bardziej i pilniej szerzyć kult Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Twardogórze. Po poświęceniu koron rozpoczęliśmy budowę ołtarza, który został dokończony dzięki dobroci dwóch panów: Andrzeja Tylcza i Andrzeja Molińskiego. Z wielu stron przychodziła od parafian wieloraka pomoc, np. p. Jan Chliwa i Stanisław Jędryczko służyli swoimi samochodami ciężarowymi do przewozu materiałów budowlanych. Każdy pracujący woluntariusz wykorzystywał posiadane uzdolnienia i ofiarowywał swój czas Matce Bożej. Jako wotum wdzięczności za dar przyszłej koronacji poddaliśmy także remontowi drugi kościół znajdujący się w parafii twardogórskiej, gdzie ma miejsce Wieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu. Cała Twardogóra włączyła się w dzieło uroczystej koronacji. Na przyszłym Placu Koronacyjnym - wypożyczonym od Straży Pożarnej i od Miasta - udało się już w Uroczystość Wniebowzięcia NMP 15 sierpnia 1995 r sprawować Mszę św. na świeżo zbudowanym ołtarzu polowym. Już w przeddzień uroczystości - 23 września 1995 roku przyjechało do Twardogóry bardzo wielu dostojnych gości. Byli wśród nich: Główny Celebrans - J. E. Ks. Arcybiskup Józef Kowalczyk - Nuncjusz Apostoski - współkoronator Figury Wspomożycielki Wiernych. Kaznodzieja i współkoronator Figury J. Em. Ks. Kardynał Prymas Józef Glemp oraz wielu Księży Arcybiskupów i Biskupów. Uroczystości niedzielnego dnia koronacji 24 września 1995 roku rozpoczęły się o godz. 0.00 Mszą św. koncelebrowaną przez Kustoszy Sanktuariów Maryjnych w Polsce. Przewodniczył jej Ks. Prałat Stanisław Pawlaczek z kościoła M. B. Na Piasku we Wrocławiu. O godz. 2..00 odprawiono Mszę św. z udziałem byłych wychowanków Salezjańskich, którą koncelebrowali kapłani pochodzących z Twardogóry. Od godz. 4.00 rozpoczęło się czuwanie modlitewne dla przybyłych pielgrzymów zakończone około godz. 5.15 odśpiewaniem Godzinek o Najświętszej Maryi Pannie. Kolejne dwie Msze św. odprawione zostały o godz. 6.00 i 7.00 Koncelebrowali je najpierw kapłani z innych diecezji i zgromadzeń zakonnych oraz Księża Salezjani z całej Polski. O godz. 8.00 główny ceremoniarz uroczystości Ks. dr Franciszka Krasoń z Krakowa przywitał wszystkich zebranych pielgrzymów. Z wybiciem godziny 9.00 pod przewodnictwem Księży Biskupów wyruszyła procesja z Figurą Wspomożycielki Wiernych z kościoła parafialnego do ołtarza polowego gdzie około godz. 10.50 dokonano intronizacji Figury M.B. Wspomożenia Wiernych na specjalnie przygotowanym dla Niej tronie-podium. Wreszcie o godz. 11.00 rozpoczęła się uroczysta Msza św., której przewodniczył J. E. Ks. Arcybiskup Józef Kowalczyk, Nuncjusz Apostolski w Polsce. Warto zaznaczyć, że na specjalnym podwyższeniu obok ołtarza stanęły wówczas dwa chóry: Chór parafialny "Don Bosco" z Poznania, liczący około 90 osób, pod batutą pana profesora Leszka Bajona i Chór Twardogórski "Rapsodia", liczący wtedy prawie 150 osób, pod batutą pani mgr Heleny Piotrowskiej. Zaproszona była także orkiestra dęta Wojsk Lotniczych z Oleśnicy. Na początku Mszy św. Ordynariusz Diecezji Kaliskiej, Ks. Biskup Stanisław Napierała powitał: Ks. Arcybiskupa Józefa Kowalczyka - Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, Księdza Kardynała Prymasa Józefa Glempa, Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza - dawnego Ordynariusza Twardogórskiej Ziemi, Dostojnych Księży Biskupów w liczbie 28, przedstawicieli Salezjanów z Domu Generalnego z Rzymu, całe duchowieństwo diecezjalne i zakonne, poczty sztandarowe reprezentujące różne stany i organizacje społeczne a także licznie zgromadzonych pielgrzymów. Słowo Boże o kulcie Matki Bożej i o odpowiedzialności za Ojczyznę, wygłosił do zgromadzonych wiernych na "Błoniach Twardogórskich" J. Em. Ks. Józef Kard. Glemp, Prymas Polski. Po kazaniu Ksiądz Biskup Stanisław Napierała odczytał Breve Papieskie zezwalające na koronację łaskami słynącej Figury Wspomożycielki. Po jego odczytaniu zgromadzeni wierni gromkimi oklaskami podziękowali Ojcu Świętemu za łaskę koronacji Figury Wspomożycielki. Po czym przy śpiewie pieśni "Królowej Anielskiej śpiewajmy", dokonano uroczystego aktu nakładania złocistych koron na skronie Wspomożycielki i Dzieciątka Jezus. Nakładanie koron rozpoczął Ks. Arcybiskup Józef Kowalczyk, Nuncjusz Apostolski, następnie Ks. Kardynał Prymas Józef Glemp, później Ks. Kardynał Henryk Gulbinowicz i Ordynariusz Diecezji Kaliskiej, Ks. Biskup Stanisław Napierała. W dalszej kolejności korony nakładali: zastępca Księdza Generała z Rzymu oraz Inspektor Salezjańskiej Prowincji Wrocławskiej Ks. Stanisław Semik. Po akcie koronacji Ks. Prymas Kardynał Józef Glemp odczytał specjalną modlitwę z okazji nałożenia koron na skronie Maryi i Jezusa. Natomiast po uroczystym odśpiewaniu Magnificat za dar koronacji kustosz Sanktuarium twardogórskiego złożył uroczyste ślubowanie, iż nie poprzestanie w działaniach na rzecz rozwijania kultu Matki Bożej i będzie strzegł Jej łaskami słynącej Figury. Po złożonym przez kustosza ślubowaniu, J. E. Ks. Biskup Ordynariusz Stanisław Napierała odczytał Akt Oddania Diecezji Kaliskiej Matce Bożej Wspomożyciele Wiernych. Po Mszy św. planowane było procesyjne przeniesienie ukoronowanej Figury z placu koronacyjnego do kościoła. Widząc jednak rzesze ludzi, którzy nie opuszczali zajmowanych na Mszy św. miejsc, zmieniono wcześniejsze ustalenia i postanowiono zostawić Madonnę Twardogórską na tronie, aby wierni mogli zbliżyć się do Niej. Widać było łzy wzruszenia. Wierni modlili się gorąco. Uwielbienie Matki Bożej przez pielgrzymów trwało bez przerwy aż do godz. 18.00, kiedy to pod przewodnictwem Ordynariusza Diecezji Kaliskiej Biskupa Stanisława Napierały odprawiona została uroczysta, koncelebrowana Msza św. dziękczynna. Na tę Eucharystię przyszli przede wszystkim mieszkańcy Twardogóry i okolicznych wsi. Kiedy zbliżała się noc, w promieniach świec uformowała się przepiękna procesja z Figurą Maryi, która podążała ulicami miasta do Jej Domu, do Sanktuarium. Do dziś trudno zapomnieć atmosferę i urok tamtej nocnej procesji z Placu Koronacyjnego do Sanktuarium, w którym zakończono tę niezwykłą i wzruszającą uroczystość.

Ks. Józef Kawalec SDB

---