Po przez relaksacje narządy ludzkiego organizmu dochodzą do stanu równowagi. Obszar ich oddziałowywań jest bardzo obszerny. Cwiczenia te w[pływają nie tylko na patologiczne zmiany w tkankach ale także wkraczają w strefe psychiki.
Podział:
-relaksacyjno-koncentrujące:
1.wodzą się z Indii i Japoni,działanie na zasadzie systemu jogi i zen.
2.metoda Jacobsona oraz trening autogenny Schulza
-związane z narządem ruchu, dzieki odpowiednim ćwiczeniom osiągnięcie stanu równowagi po zwiększonym wysiłku fizycznym.
Wyniki ćwiczeń relaksacyjnych oceniane są poprzez ocene samopoczucia pacjęta,stan napięcia mm szkieletowych i możliwość percepcji bodzców ze sraodowiska zewnętrznego.
Ważeny jest dobór odpowiedniej pozycji wyjściowej najlepszymi pozycjami sa pozycje leżace, ze względu na dobre podparcie-odciżenie całego ciała.
Przeciwwskazania nie występują.
Przytklady ćw. rozluźniających:
Ćwiczenie 1
Pw.: stanie w rozkroku, kończyny górne wzdłuż tułowia, palce rąk rozwarte.
Ruch: szybkie skręty i potrząsania ramionami.
Ćwiczenie 2
Pw.: stanie, opad tułowia w przód, kończyny górne swobodnie zwisają.
Ruch: wymachy kończyn górnych w prawo i w lewo, spowodowane rytmicznymi skrętami tułowia.
Ćwiczenie 3
Pw.: stanie na jednej kończynie dolnej na podwyższeniu.
Ruch: szybkie skręty i potrząsanie kończyną dolną nie obciążoną.
Ćwiczenie 4
Pw.: leżenie przodem, kończyny górne w górę.
Ruch: swobodne przetaczanie się do leżenia tyłem, a następnie do leżenia przodem.
Ćwiczenie 5
Pw.: leżenie na boku. Współćwiczący klęcząc za ćwiczącym kładzie jedną rękę na barku, a drugą na biodrze ćwiczącego.
Ruch: szybkie przetaczanie ćwiczącego w przód w tył.
Trening autogenny Schulza to popularna nazwa techniki relaksacyjnej, ma ona zastosowanie w leczeniu wspomagającym przy nerwicach i zaburzeniach psychosomatycznych, dolegliwościach hormonalnych, w zaburzeniach neurologicznych, foniatrycznych, położnictwie, stomatologii i przy drobnych zabiegach chirurgicznych.
Trening autogenny składa się z sześciu (sugerowanych) elementów, które następują po sobie:
uczucie ciężaru,
uczucie ciepła,
regulacja pracy serca,
regulacja swobodnego oddychania,
uczucie ciepła w całym organizmie,
uczucie chłodu na czole.
Początkowo ćwiczenia nie powinny być długie (3-5 minut - tylko uczucie ciężaru, później do 10 minut - uczucie ciężaru i ciepła, finalnie 15-20 - wszystkie elementy).
Relaksacja autosugestywna obejmuje grupy reakcji: umiejętność przyjęcia odpowiedniej postawy - stan bierności, koncentracji na organizmie i sterowania organizmem.
Wpływa na:
zaburzeniach w funkcjonowaniu układu trawiennego, np. wymioty, biegunka, zaparcia, nerwowe połykanie powietrze, inne zaburzenia połykania, wrzody żołądka i dwunastnicy,
zapobieganiu zawałom serca i w leczeniu poszpitalnym, terapia „znerwicowanego” serca,
dolegliwości ze strony układu oddechowego, np. katar sienny, astma oskrzelowa,
choroby kobiece, np. bolesne miesiączki, klimakterium, a także przygotowanie do porodu,
bóle o różnorakich przyczynach, np. bóle głowy i migreny, ból zębów, neuralgie, bóle reumatyczne oraz łagodzenie bólów fantomowych po amputacjach, o wrażliwość na zmiany pogody, nadwaga, choroby skórne (np. brodawki, swędzenia)
Metoda i trening Jacobsona: polega na nauce rozluźniania wszystkich partii ciała poprzez naprzemienne napinanie i rozluźnianie poszczególnych grup mięśni. Trening Jacobsona obejmuje napinanie i rozluźnianie mięśni rąk, relaksację (także poprzez lekkie napinanie i rozluźnianie) mięśni głowy i twarzy, mięśni języka, mięśni barkowych, następnie mięsni pleców i brzucha, a na końcu mięśni palców u rąk i nóg.
Przykładowe zastosowanie metody Jacobsona:
Zaciśnij obie pięści - zwróć uwagę na napięcie dłoni i przedramion - rozluźnij się. Dotknij palcami barków i podnieś ramiona - odnotuj napięcie bicepsów i ramion - rozluźnij się. Wzrusz ramionami, podnieś je jak najwyżej - zwróć uwagę na napięcie barków - rozluźnij się. Zmarszcz czoło - zwróć uwagę na napięcie czoła i okolicy oczu - rozluźnij się.
Kinezyterapia II A. Zembaty
www.samadi.republika.pl