Grammar

Beginner - Grammar - Unit 1

Czasownik "to be" ("to be or not to be...")

Budowanie twierdzeń

I am

-

Ja jestem

You are

-

Ty jesteś

He / she / it is

-

On / ona / ono jest

	We are - My jesteśmy You are - Wy jesteście They are - Oni są

np.: I am a student. You are a teacher. She is a manager. They are soldiers. We are clerks.

Budowanie pytań
(pytania budujemy poprzez inwersję podmiotu i orzeczenia)

Am I?

-

Czy jestem?

Are you?

-

Czy jesteś?

Is he / she / it?

-

Czy on / ona / ono jest?

	Are we? - Czy jesteśmy? Are you? - Czy jesteście? Are they? - Czy oni są?

np.: Am I a student? Are you a teacher? Is she a manager? Are they soldiers? Are we clerks?

Budowanie przeczeń
(przeczenia budujemy dodając do orzeczenia zdania słówko "not")

I am not

-

Ja nie jestem

You are not

-

Ty nie jesteś

He / she / it is not

-

On / ona / ono nie jest

	We are not - My nie jesteśmy You are not - Wy nie jesteście They are not - Oni nie są

np.: I am not a student. You are not a teacher. She is not a manager. They are not soldiers. We are not clerks.

W mowie nieformalnej oraz potocznej zazwyczaj używamy skrótów podmiotu z orzeczeniem.

Formy skrócone:

I am

=

I'm

(I'm a boy)

You are

=

You're

(You're from Poland)

He is

=

He's

(He's a policeman)

She is

=

She's

(She's guilty)

It is

=

It's

(It's an egg)

We are

=

We're

(We're from the USA)

You are

=

You're

(You're too fast for me)

They are

=

They're

(They're from Poland)

	I am not = I'm not (I'm not a student) You are not = You aren't (You aren't from Poland) He is not = He isn't (He isn't a policeman) She is not = She isn't (She isn't guilty) It is not = It isn't (It isn't my car) We are not = We aren't (We aren't from the USA) You are not = You aren't (You aren't my parents) They are not = They aren't (They aren't black)

Niektóre formy przeczące mogą mieć dwa rodzaje skrótów: She isn't albo She's not Obie formy są poprawne i używane.

Zasady używania przedimków nieokreślonych "a / an"

Przedimki nieokreślone "a / an" stawiamy w języku angielskim przed wszystkimi rzeczownikami, które spełniają poniższe kryteria:

1. Są w liczbie pojedynczej
   np.: a boy, a car, a flat (ale w liczbie mnogiej: boys, cars, flats)

2. Są policzalne
   np.: a girl, a year, an apple (ale water, salt, coffee, tea - bo to tak zwane rzeczowniki niepoliczalne)

3. Pojawiają się przed formą policzalną, o której mówimy po raz pierwszy i która jest nieznana odbiorcy.

Kiedy "a" a kiedy "an"?

To ważne pytanie. Oba słówka niczym się nie różnią poza jedną rzeczą:
Słówko "a" stawiamy przed rzeczownikami, które w wymowie (!) rozpoczynają się od spółgłoski.
(np.: a university, a girl, a dog)
Natomiast słówko "an" stawiamy, gdy słówko po nim w wymowie (!) rozpoczyna się od samogłoski.
(np.: an elephant, an hour)

Pamiętaj o ważnej zasadzie, że angielskie słówka pisze się inaczej i czyta się inaczej!

---