Magnus Carlsen

Państwo -
Norwegia

Data i miejsce urodzenia - 30 listopada 1990 Tønsberg

Tytuł szachowy - arcymistrz (2004)

Ranking - 2870 (01.11.2013)

Miejsce w kraju - 1

FIDE Top 100 - 1

Magnus Øen Carlsen (ur. 30 listopada 1990 w Tønsbergu) - norweski szachista, arcymistrz od 2004 roku.

Kariera szachowa

Pierwsze szachowe turnieje rozegrał w roku 2001, szybko ściągając na siebie uwagę szachowych ekspertów. Po dwóch latach posiadał już tytuł mistrza międzynarodowego, a w roku 2004 otrzymał tytuł arcymistrza, stając się drugim najmłodszym w historii zawodnikiem (po Siergieju Karjakinie), któremu nadano ten tytuł.

Sukcesy i ważniejsze występy w kolejnych latach:

2002 - II m. w mistrzostwach świata juniorów do 12 lat w Heraklionie,

2003 - III m. w mistrzostwach Europy juniorów do lat 14 w Budvie,

2004 - zwycięstwo w turnieju Corus C w Wijk aan Zee, srebrny medal w mistrzostwach Norwegii w Oslo, występ na mistrzostwach świata w Trypolisie (porażka w I rundzie z Lewonem Aronjanem), trzykrotne wypełnienie norm arcymistrzowskich (pierwsza w Wijk aan Zee, kolejne w Moskwie i Dubaju),

2005 - I m. w mistrzostwach Norwegii w Molde, zwycięstwo w otwartym turnieju w Gausdal, X m. w Pucharze Świata w Chanty-Mansijsku i sukces w postaci awansu do meczów pretendentów,

2006 - w styczniu po raz pierwszy przekroczył granicę 2600 punktów rankingowych, I-II m. w turnieju Corus B w Wijk aan Zee, I m. w silnie obsadzonym turnieju szachów szybkich w Reykjavíku (m.in. zwycięstwo 2-0 w półfinale z Viswanathanem Anandem), II m. w turnieju Midnight Sun w Tromsø, zdobycie tytułu mistrza Norwegii po pokonaniu w barażu Simena Agdesteina (3-1), zwycięstwo (wraz z Liviu-Dieterem Nisipeanu oraz Władimirem Małachowem) w turnieju Bosna w Sarajewie,

2007 - w lipcu po raz pierwszy przekroczył granicę 2700 punktów rankingowych, II-III m. (wraz z Aleksandrem Moroziewiczem) w turnieju elity w Morelii i Linares, I m. w turnieju Classics 2007 w Gausdal, występ w rozegranych w Eliście meczach pretendentów (porażka w I rundzie z Lewonem Aronjanem), I m. w Biel Chess Festival (po pokonaniu w dogrywce Aleksandra Oniszczuka),

2008 - I-II m. (wspólnie z Lewonem Aronianem) w turnieju Corus A w Wijk aan Zee, II m. (za Viswanathanem Anandem) w Linares, dz. I m. (wspólnie z Wugarem Gaszimowem i Wang Yue) w I turnieju FIDE Grand Prix 2008/2009 w Baku, I m. w Foros (turniej Aerosvit-2008), II-III m. (za Weselinem Topałowem, wspólnie z Lewonem Aronianem) w turnieju Final Chess Masters w Bilbao,

2009 - I m. w León (po zwycięstwie w finale nad Wasilijem Iwanczukiem), I m. w Nankinie (turniej elity Nanjing Pearl Spring Chess Tournament, z wynikiem 8/10 pkt i uzyskanym rankingiem 3002 pkt), 1 listopada został piątym w historii szachistą, który przekroczył granicę 2800 punktów rankingowych, I m. w mistrzostwach świata w szachach błyskawicznych, I m. w turnieju London Chess Classic w Londynie,

2010 - najmłodszy w historii lider światowej listy rankingowej (na liście 1 stycznia 2010, w wieku 19 lat), I m. w turnieju Corus A w Wijk aan Zee, I m. w turnieju Kings' Tournament w Baznie, prestiżowe zwycięstwo nad mistrzem świata Viswanathanem Anandem w finale turnieju szachów szybkich Arctic Securities Chess Stars w Kristiansundzie, zwycięstwo w meczu przeciwko szachistom z całego świata (wspieranym przez Maxime Vachiera-Lagrave, Hikaru Nakamurę i Judit Polgár), I m. w turnieju Nanjing Pearl Spring Chess Tournament w Nankinie, I m. w turnieju London Chess Classic w Londynie,

2011 - dz. I m. (wspólnie z Siergiejem Kariakinem) w turnieju Kings Tournament w Bukareszcie, I m. w Biel, I m. w turnieju Chess Masters Firnal w São Paulo i Bilbao, dz. I m. w Moskwa (memoriał Michaiła Tala, wspólnie z Lewonem Aronjanem),

2012 - I m. w Moskwie (memoriał Michaiła Tala), II m. (za Siergiejem Kariakinem) w mistrzostwach świata w szachach szybkich w Astanie, dz. I m. w Sao Paulo/Bilbao (wspólnie z Fabiano Caruaną), I m. w turnieju Chess Classic w Londynie,

2013 - I m. w Wijk aan Zee (turniej Tata Steel-A), I m. w turnieju pretendentów w Londynie, I m. w turnieju 1st Sinquefield Cup w Saint Louis.

W latach 2004-2008 trzykrotnie reprezentował Norwegię na olimpiadach szachowych, za każdym razem na I szachownicy.

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 lutego 2013 r., z wynikiem 2872 punktów zajmował wówczas 1. miejsce na światowej liście FIDE. Jest to najwyższy w historii ranking uzyskany przez szachistę. Po pobiciu tego rekordu, w wywiadzie dla tygodnika Polityka powiedział:

Quote-alpha.png

Szachy traktuję jako batalię idei. Ja mam swoje plany, a mój przeciwnik własne. Cała zabawa polega na tym, by udowodnić, że moja ocena sytuacji jest trafniejsza. Im większy opór, tym przyjemność większa.

W latach 2009-2010 Magnus Carlsen współpracował z byłym wieloletnim mistrzem świata, Garrim Kasparowem, który karierę zakończył w 2005 roku. W 2012 r. Kasparow wyraził opinię, iż jego zdaniem Carlsen mógłby stosunkowo szybko osiągnąć poziom 2900 punktów rankingowych, gdyby tylko "zaczął pracować na poważnie".

W 2013 r. został wybrany do corocznego zestawienia tygodnika "Time", obejmującego 100 najbardziej wpływowych ludzi na świecie, w kategorii Tytani.

2004 Warszawa 2005 Linares 2007 Londyn 2010

---