Przychody i koszty zakładu ubezpieczeń:

1. Wskaż 3 najważniejsze (na czym polegają) źródła przychodów zakładu ubezpieczeń.

W normalnych warunkach wpływy ze składek stanowią od 70% do 90% wszystkich dochodów ubezpieczyciela, wpływy z lokat od 10% do 25%, a wpływy z regresów od 1% do 5%. Z kolei odszkodowania i świadczenia stanowią z reguły 60-70% wydatków ponoszonych przez zakład.

1. Przychody techniczne.

1. Składki ubezpieczeniowe są to świadczenia pieniężne ubezpieczającego na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Są to tzw. składki brutto ( z tytułu zawartych w danym okresie sprawozdawczym umów ubezpieczenia, bez względu na to czy odnoszą się one częściowo bądź całościowo do następnych okresów sprawozdawczych. Uwzględnia się m.in. :

• Składki jednorazowe - wynikające z rezerw, premie i rabaty o ile wynikają z umów ubezpieczeniowych. Także składki na renty dożywotnie, w zakresie ubezpieczeń na życie.

• Dodatkowe płatności półroczne, kwartalne oraz miesięczne + dodatkowe płatności od posiadaczy polis ubezpieczeniowych na wydatki poniesione przez zakład.

• Część składki całkowitej przypadającej na przedsiębiorstwo w przypadku koasekuracji.

• Składki reasekuracyjne z reasekuracji czynnej [Przyjmowanie ryzyka od zakładu ubezpieczeń lub innego reasekuratora.] z cedowania i retrocedowania ubezpieczenia po odliczeniu portfela kwot podjętych przez cedenta [Cedent - osoba dokonująca cesji (zrzekająca się praw do polisy) na rzecz osoby trzeciej (cesjonariusza)] i retrocedentra [retrocedent (odstępujący ryzyko) i retrocesjonariusz (przyjmujący udziały re- trocedowane)] oraz stron technicznych.

Składki - są ukazywane łącznie ze wszystkimi dodatkami oraz uzupełnieniami za okresy poprzednie, po potrąceniu: storn, zwrotów, upustów, zniżek oraz bonifikat. Do składek brutto nie ą wliczane podatki oraz opłaty, które obniżają składki.

Składkę brutto koryguje się w ubezpieczeniach na życie o:

• Udział reasekuratorów w składce.

• Zmiany stanu rezerw składek na udziale własnym.

W ubezpieczeniach majątkowych i osobowych składka przypisana brutto jest korygowana o:

• Udział reasekuratorów w składce.

• Zmiany stanu rezerw składek oraz rezerw na ryzyko niewygasłe brutto.

• Udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw.

Udział reasekuratorów w składce - składki reasekuracyjne przypadające na udział reasekuratorów ze zbiorów składek ujętego w składce brutto.

Wyznaczanie składki w zakładach ubezpieczenia na życie.:

Składka= SB - UR - ZR

Wyznaczanie składki w zakładach ubezpieczeń majątkowych i pozostałych osobowych:

Składka= SB - UR - (ZRN - URSR)

SB - składka przypisana brutto

UR - udział reasekuratorów w składce

ZR - zmiany stanu rezerw składek na udziale własnym

ZRN - zmiany stanu rezerw na ryzyko niewygasłe brutto

URSR - udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerw

1. Pozostałe przychody techniczne (na udziale własnym):

• Wpłaty za wystawienie certyfikatów, zaświadczeń i duplikatów dowodu ubezpieczeń.

• Odsetki od depozytów zatrzymanych przez cedentów.

• Przychody przeznaczone na zwiększenie rezerwy na skapitalizowaną wartość rent ( ubezpieczenia majątkowe i osobowe).

1. Przychody z działalności lokacyjnej:

1. przychody z lokat w nieruchomości

2. przychody z lokat w jednostkach powiązanych:

• z udziałów lub akcji.

• z pożyczek i dłużnych papierów wartościowych.

• z pozostałych lokat.

1. przychody z innych lokat finansowych:

• z udziałów, akcji, innych papierów wartościowych o zmiennej kwocie dochodu oraz jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych w funduszach inwestycyjnych.

• z dłużnych papierów wartościowych oraz innych papierów wartościowych o stałej kwocie dochodu.

• z lokat terminowych w instytucjach kredytowych.

• Z pozostałych lokat.

1. wynik dodatni z rewaloryzacji lokat.

2. Wynik dodatni z realizacji loakt.

1. Pozostałe przychody operacyjne:

• Przychody z innych operacji finansowych.

• Przychody z tytułu wykonywanych czynności komisarza awaryjnego.

• Likwidacja środków trwałych.

• Rozwiązywanie innych rezerw niż rezerwy techniczno - ubezpieczeniowe.

• Odpisanie zobowiązań przedawnionych, umorzonych lub nieściągalnych.

• Powstanie dodatnich różnic kursowych.

• Otrzymanie darowizn.

2. Wyjaśnij pojęcia: stopa składki, taryfa składek.

Stopa składki (stawka ubezpieczeniowa) - jest odzwierciedleniem wielkości ryzyka. Jest uzależniona od wysokości składki ubezpieczeniowej płaconej przez ubezpieczającego i jest uzależniona, zgodnie z zasadą proporcjonalności i równowartości, od wysokości sumy ubezpieczenia oraz wysokości wnoszonego ryzyka. Jest wyrażana w procentach bądź promilach.

Taryfa Składek - jest to proces przyporządkowywania ryzyka (ryzyk) do bazowej klasy taryfowej i wyznaczenia indywidualnej stawki taryfowej przy nowych lub odnawianych umowach ubezpieczeniowych. W odnawianych umowach underwriter przedstawia propozycję zmian (wielkość franszyzy, zakresu pokrycia, wznowienie ubezpieczenia).

3 metody wyznaczania stawek składek w ubezpieczeniach majątkowych:

• Wg indywidualnej oceny eksperckiej (judgement rating - jeśli nie istnieją statystyki na podstawie których można by ustalić ryzyka)

• Stawki przeciętnej dla danej klasy (class rating - stosuje się je dla danych klas ryzyka ubezpieczeniach na życie, NNW, ogniowym osób fizycznych).

• Zmodyfikowanej stawki przeciętnej (merit rating - kompromis pomiędzy dwoma wymienionymi wyżej):

• Czynnikowe programowanie stawek (schedule rating - uwzględnienie przy projektowaniu stawki czynników obiektów mających wpływ na powstanie szkody np. konstrukcja budynku, sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego, działalność)

• Uwzględnia indywidualny przebieg szkodowości (experience rating - głównie w ubezpieczeniach OC ogólnej ja samochodowej [bonus - malus] - poza szkodowością portfelową bierze się pod uwagę szkodowość indywidualną -> historia szkodowości konkretnego ubezpieczonego).

• Retrospekcja - specyficzny sposób składki zaliczkowej (retrospective rating - w skład składki wchodzi część depozytowa płatna na początku umowy ubezpieczenia oraz składka uzupełniająca płatną po jej zakończeniu, która pokrywa faktyczne szkody wraz z innymi kosztami zakładu ubezpieczeń w przedziałach ustalonych na początku umowy)

W ubezpieczeniach na życie stosuje się metody aktuarialne (uwzględnienie przebiegu wymieralności dla grup wiekowych na podstawie tablic trwania życia oraz zasad matematyki finansowej) - są to przeciętne stawki dla danej klasy ubezpieczonych (są pewnym standardem).

3. Od czego zależy skuteczność wyrównywania ryzyka (w aspekcie zasad budowy prawidłowej taryfy składek).

• Może to być podział składki (tak się dzieje w ubezpieczeniach na życie) na część tzw. ryzyko składki (risk premium) oraz składki oszczędnościowej (save premium). Wpłata świadczeń następuje w odległym czasie od zawarcia umowy ubezpieczenia, składka więc musiałaby wzrastać z czasem (zwiększone prawdopobieństwo śmierci ubezpieczonego). Dla zmniejszenia obciążenia ubezpieczających ustala się ją na stałym poziomie na cały czas trwania umowy. Składka w początkowym okresie jest więc zatem wyższa niż wymaga tego rzeczywiste ryzyko wniesione do wspólnoty niebezpieczeństwa. Składka-ryzyko odpowiada wielkości pokrycia świadczenia z tytułu śmierci w danym roku a składka oszczędnościowa stanowi nadwyżkę na wyrównywanie przyszłego wzrostu ryzyka śmierci (jest lokowana i pokrywa zobowiązania zakładu ubezpieczeń). Proporcja między składkami z biegiem czasu ulega ciągłym zmianom.

• Wiąże się z metodą składki mieszanej. Jest to składka ustalona z góry przy zawieraniu umowy ubezpieczeniowej oraz korekty płaconej na końcu umowy. Jeśli występuje niedobór, ubezpieczający dopłaca do uprzednio wpłaconych składek (jeśli odszkodowanie przewyższyło pierwotną składkę), jeśli jest nadwyżka to otrzymuje zwrot środków.

4. Wymień i omów 3 złote reguły ubezpieczeniowe.

• Zasada równowagi składek i świadczeń ubezpieczeniowych.

Polega na równowadze pomiędzy sumą składek netto wpłaconych przez ubezpieczających a sumą zobowiązań zakładu ubezpieczeń z tytułu odszkodowań i świadczeń ubezpieczeniowych. Jeśli chodzi o ubezpieczenia długoterminowe składka ubezpieczeniowa netto oraz świadczenia płatne w przyszłości, obliczone zostaną wg. ich wartości w określonym terminie - na początku okresu ubezpieczenia. Wysokość składki powinna być dostosowana do indywidualnego ryzyka ubezpieczonego przedmiotu przez jej zróżnicowanie (kryteria różnicowania: suma ubezpieczenia, wielkość ryzyka związanego z ubezpieczeniem danego przedmiotu). Nie jest wspomniane w jakim stopniu poszczególne podmioty mają brać udział w ponoszeniu ciężarów w tworzeniu funduszu przeznaczonego na wypłatę odszkodować i świadczeń ubezpieczeniowych.

• Zasada proporcjonalności składek i świadczeń.

Mówi o stosunku ponoszonego przez ubezpieczającego ciężaru w postaci składki do oczekiwanego przez niego świadczenia ubezpieczeniowego. Jest to zależność wysokości składki ubezpieczeniowego od wysokości sumy ubezpieczania, która stanowi podstawę wymiaru składki ubezpieczeniowej.

• Zasada równowartości składek i świadczeń. (zasada składki sprawiedliwej)

Każdy podmiot korzystający z ochrony ubezpieczeniowej ponosił ciężary ściśle stosunkowo do wielkości ryzyka wniesionego przez niego do wspólnoty ubezpieczeniowej. Na podstawie wielkości ryzyka reprezentowanego przez dany przedmiot określa się taryfowe stawki ubezpieczeniowe (stopy składek).

Problem stopnia zróżnicowania wysokości składki w zależności od wielkości ryzyka wniesionego do wspólnoty ubezpieczeniowej.

Kryterium stopnia zindywidualizowania wysokości stawki - metody kalkulacji stawki:

• Metoda stawki zróżnicowanej.

Proporcjonalne zróżnicowanie wysokości stawki od wnoszonego ryzyka.

• Metoda stawki przeciętnej.

Stawka ubezpieczeniowa jest wyznaczana dla danego rodzaju ryzyka na jednolitym poziomie, bez względu na poziom wnoszonego ryzyka (ubezpieczenia masowe, o jednorodnych przedmiotach oraz zbliżonym stopniu ryzyka i wartości sumy ubezpieczenia)

• Metoda stawki mieszanej.

Częściowe zróżnicowanie wysokości stawki w zależności od ryzyka. Występują dodatki (bonus) lub rabaty (malus), które są doliczane lub odliczane od stawki podstawowej danej grupy.

Stawki zróżnicowane stosuje się w ubezpieczeniach dobrowolnych natomiast stawki przeciętne i mieszane w niektórych ubezpieczeniach obowiązkowych.

Metody kalkulacji wysokości składek:

• Metoda repartycji (rozdzielania): składkę oblicza się na końcu okresu zawarcia umowy ubezpieczenia. Wtedy znana jest liczba i wielkość szkód, które dotknęły ubezpieczone przedmioty.

• Metoda składki stałej: ustalenie wysokości składki z góry przy zawieraniu umowy ubezpieczenia (jest ona ostateczna).

• Metoda składki mieszanej: Złączenie dwóch poprzednich. Jest to składka ustalona z góry jako zaliczka oraz korekty tej składki o koszty poniesione przez zakład ubezpieczeń.

5. Która metoda kalkulacji składki jest najkorzystniejsza z punktu widzenia interesów ubezpieczyciela i dlaczego?


Metoda stawki mieszanej polega na podziale ryzyk na mniejsze klasy w obrębie których stosuję się metodę stawki przeciętnej. Aby zapobiec dużemu zróżnicowaniu stawek, do stawki podstawowej danej grupy odlicza się bonusy lub dolicza malusy.

W praktyce zakłady ubezpieczeń posługują się właśnie tą metodą.

Jest ona najkorzystniejsza z punktu widzenia ubezpieczyciela.

6. Który system płatności składki jest korzystniejszy z punktu widzenia ubezpieczyciela i dlaczego ?


Metoda składki mieszanej opiera się na składce ustalonej z góry przed okresem ubezpieczenia i korygowanej po upływie tego okresu.

W przypadku niedoboru, ubezpieczający obowiązani są do dokonania dopłat.

W przypadku nadwyżki, zakład ubezpieczeń zwraca ubezpieczającym określoną część zapłaconych składek lub przeznacza je na rozszerzenie ochrony ubezpieczeniowej albo na kapitały i fundusze o charakterze gwarancyjnym.

Stosowana przede wszystkim przez TUW.

7. Jakie elementy składają się na składkę: czystą oraz całkowitą?

Składka czysta (netto) jest to składka przeznaczona na bieżące pokrycie ryzyka. Składka ta jest kosztem produkcyjnym zakładu ubezpieczeń, jest ona najważniejszą częścią składki ubezpieczeniowej. Ustalenie wysokości tej składki jest elementem najważniejszym, a zarazem najtrudniejszym.

W ubezpieczeniach długoterminowych składka czysta dzieli się na:

1. Ryzyko-składka,

2. Składka oszczędnościowa.

Składka całkowita (brutto) jest to cena usługi ubezpieczeniowej:

Podstawa:

Składka czysta

Dodatki:

1. Dodatek na koszty administracyjne organizacji ubezpieczeniowej,

2. Dodatek na koszty pozyskania ubezpieczeń,

3. Dodatek na działania prewencyjne,

4. Dodatek na bezpieczeństwo,

5. Dodatek na zysk.

Narzuty:

1. koszty administracyjne - są to koszty zarządzania oraz przygotowania kontraktu ubezpieczeniowego.

koszty administracyjne + składka czysta = składka ryzyka

2. koszty akwizycji - są to koszty pozyskania klienta

składka ryzyka + koszty akwizycji = się składka handlowa

3. odciążenia fiskalne ( podatki ) i parafiskalne (obowiązujące odpisy dokonywane przez zakład ubezpieczeń na rzecz np. UFG.

8. Czym różni się składka czysta w ubezpieczeniach majątkowych od składki czystej w ubezpieczeniach długoterminowych (na życie)?

Kalkulacja składki czystej w ubezpieczeniach krótkoterminowych, majątkowych, pozostałych i osobowych:

Składka wyznaczana jest na podstawie sumy składek czystych za dany okres ubezpieczenia

określonego zbioru ryzyk i oczekiwanej sumy odszkodowania.

Podstawą budowy taryfy składek netto jest przewidywany wskaźnik szkodowości sumy ubezpieczenia. Określenie stawek taryfowych netto sprowadza się do znalezienia najbardziej prawdopodobnej wartości wskaźnika szkodowości sumy ubezpieczenia dla każdej danej grupy obiektów na podst. materiałów statystycznych z lat ubiegłych.

Kalkulacja składek w ubezpieczeniach na życie.

Opiera się ona na uśrednionym za cały okres ubezpieczenia ryzyku śmierci ubezpieczonego,

oczekiwanej stopie zwrotu z lokat dokonywanych przez zakład ubezpieczeń w okresie trwania umowy ubezpieczeniowej i oczekiwanej sumy odszkodowania. Ryzyko śmierci ustalane jest w zależności od wieku, płci, stanu zdrowia na podstawie tablic umieralności określonych populacji.

5. Wskaż podstawową regułę równowagi finansowej ubezpieczyciela ( równowagi operacji finansowych ubezpieczyciela).

Zasada równowagi składek i świadczeń ubezpieczeniowych: Stabilne funkcjonowanie zakładu ubezpieczeń wymaga równowagi finansowej między przychodami ze składek i pozostałych dochodów oraz między kosztami (wydatkami na odszkodowania i świadczenia). Te dwie podstawowe wielkości w rachunku wyników ubezpieczycieli powinny się wzajemnie kompensować w długim (wieloletnim) okresie.

6. W jakich warunkach zakłócenie tej równowagi przynosi korzyści dla klienta, a w jakiej dla zakładu ubezpieczeń?

Wiąże się z niedoszacowaniem rzeczywistego ryzyka. Jeśli zakład ubezpieczeń oceni dane ryzyko niżej niż ono wynosi wtedy następuje zaniżenie składki ubezpieczeniowej co wiąże się zyskiem dla ubezpieczającego (płaci mniejszą składkę). Sytuacja odwrotna jeśli następuje przeszacowani ryzyka. Identyczna sytuacja następuje wtedy w czasie trwania umowy ubezpieczenia nie następuje powód wypłaty odszkodowania. Składka netto stanowi zysk dla zakładu ubezpieczeń. Inaczej sytuacja ma się kiedy następuje wystąpienie wielokrotne zjawiska powodującego wypłatę odszkodowania.

7. Wskaż 3 najważniejsze grupy kosztów ubezpieczyciela i je omów.

1. Koszty techniczne.

• Odszkodowania i świadczenia (wszelkie wypłaty i obciążenia dokonywane w okresie sprawozdawczym z tytułu odszkodowań i świadczeń za szkody oraz wypadki powstałe w okresie sprawozdawczym i okresach ubiegłych + koszty bezpośrednie oraz pośrednie likwidacji szkód oraz windykacji, odszkodowania z tytułu koasekuracji, w części przypadającej na zakład ubezpieczeń).

• Zamiany stanu innych rezerw technicznych na udziale własnym ( różnica między stanem na koniec okresu sprawozdawczego a stanem na początek tego okresu rezerw na nie wypłacone odszkodowania i świadczenia oraz skapitalizowaną wartość zapadłych świadczeń rentowych, ze zmianami stanu rezerw wynikających z reasekuracji czynnej).

• Premie i rabaty dla ubezpieczonych na udziale własnym łącznie ze zmianą stanu rezerw (kwoty zaliczone do wypłaty w okresie sprawozdawczym, wypłacone lub przypadające do wypłaty na rzecz ubezpieczonego, uprawnionego lub uposażonego, wyłączając w to kwoty wykorzystane do zwiększenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych lub wykorzystane do zmniejszenia przyszłych stawek w wysokości nadwyżek lub zysku, z całej działalności ubezpieczeniowej lub jej części, przeznaczonego do podziału, po odliczeniu kwot przewidzianych do wypłaty w okresie poprzedzającym, które nie są już wymagane).

• Koszty działalności ubezpieczeniowej (koszty akwizycji [wynagrodzenia i prowizje z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia, koszty związane z oceną ryzyka i wystawianiem polisy, koszty: reklamy, promocji produktów, badanie wniosków i wystawianie polis] oraz koszty administracyjne [są to pozostałe koszty nie zaliczone do kosztów akwizycji, są to koszty związane z inkasem stawek, obsługą umów ubezpieczeniowych jak i reasekuracyjnych, koszty ogólne związane z zarządzaniem zakładem ubezpieczeń])

• Pozostałe koszty techniczne na udziale własnym oraz dodatkowo w ubezpieczeniach majątkowych i pozostałych osobowych:

• należne wpłaty na Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny.

• Należne wpłaty na koszty nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową.

• Należne wpłaty członkowskie do Izby Ubezpieczeń.

• Odpisy na fundusz prewencyjny bądź koszty prowadzenia działalności prewencyjnej, jeżeli ubezpieczyciel nie tworzy funduszu prewencyjnego.

• Należne wpłaty dla Komendy Głównej Straży Pożarnej.

• Inne koszty techniczne na udziale własnym: np. przypadające na udział reasekuratorów dochody z lokat rezerw matematycznych u ubezpieczeniach na życie, odsetki od depozytów zatrzymanych reasekuratorom.

• Zmiany stanu rezerw na wyrównanie ryzyka.

1. Koszty działalności lokacyjnej.

• Koszty utrzymania nieruchomości.

• Pozostałe koszty działalności lokacyjnej.

• Wynik ujemny z rewaloryzacji lokat.

• Wynik ujemny z realizacji lokat.

1. PKO

• Koszty innych operacji finansowych.

• Koszty związane z wykonywaniem czynności komisarza awaryjnego.

• Koszty likwidacji środków trwałych.

• Utworzenie innych rezerw niż rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe.

• Odpisywanie należności przedawnionych umorzonych lyb nieściągalnych.

• Powstanie ujemnych różnic kursowych.

• Przekazanie darowizn.

8. które koszty będą dominowały na początku istnienia zakładu ubezpieczeń, które w późniejszym okresie (w fazie dojrzałość).

• Na początku istnienia zakładu ubezpieczeń będą dominowały koszty: Koszty działalności ubezpieczeniowej, pozostałe koszty techniczne na udziale własnym oraz dodatkowo w ubezpieczeniach majątkowych i pozostałych osobowych, Koszty działalności lokacyjnej.

• Na końcu będą dominowały: Odszkodowania i świadczenia, Zamiany stanu innych rezerw technicznych na udziale własnym, Premie i rabaty dla ubezpieczonych na udziale własnym łącznie ze zmianą stanu rezerw

9. Jaki związek występuje pomiędzy szkodą a roszczeniem odszkodowawczym?

Powstanie szkody (czyli każdy uszczerbek w mieniu, prawach lub osobie, doznany przez osobę poszkodowaną, prawną , fizyczną lub jednostkę organizacyjną powstałe w wyniku zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową) wywołuje pojawienie się roszczenia ubezpieczeniowego, a więc roszczenia o świadczenie ubezpieczeniowe.

10. Wymień jakie rodzaje roszczeń odszkodowawczych mogą przysługiwać ubezpieczonym.

Rodzaje roszczeń odszkodowawczych zależą od rodzaju ryzyka i zakresu udzielanej ochrony ubezpieczeniowej w ramach zawartej umowy, i są to:

• Roszczenia majątkowe-źródłem jest zmniejszenie majątku osoby poszkodowanej wbrew jej woli

• Roszczenia osobowe-źródłem są koszty powstałe na skutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia oraz utracone korzyści, zwiększone potrzeby, doznana krzywda, pogorszenie sytuacji życiowej po śmierci osoby bliskiej

• Specjalnym rodzajem jest regres ubezpieczeniowy - roszczenie odszkodowawcze zgłaszane przez ubezpieczyciela do sprawcy skody. Polega ono na wejściu ubezpieczyciela, który pokrył szkodę wyrządzoną poszkodowanemu w pozycję prawną poszkodowanego w stosunku do sprawcy.

11. Wymień przesłanki, które muszą być spełnione aby świadczenie mogło zostać spełnione przez zakład ubezpieczeń.

Przesłanki:

• Umowa ubezpieczenia została zawarta i opłacono składkę

• Okres udzielanej ochrony ubezpieczeniowej obejmował datę powstania zdarzenia ubezpieczeniowego

• Zdarzanie wywołujące szkodę było objęte gwarancyjną ochroną ubezpieczeniową w ramach umowy

• Między zdarzeniem a szkodą występuje związek przyczynowy czyli normalne działanie lun zaniechanie, z którego wynikła szkoda

• Nie stwierdzono przypadków, które wyłączyłyby odpowiedzialność ubezpieczyciela za szkodę,(określone w ogólnych lub szczegółowych warunkach ubezpieczenia)

• Roszczenie i jego wysokość zostały udokumentowane

12. W jakiej formie zakład ubezpieczeń może realizować świadczenie ubezpieczeniowe.

Świadczenie to może przybierać formę świadczenia :

• Pieniężnego-najpopularniejsza forma realizacji świadczeń, występuje we wszystkich ubezpieczeniach osobowych oraz w niektórych ubezpieczeniach majątkowych.

• Niepieniężnego-odbudowa zniszczonego obiektu, odkupienie zniszczonego obiektu, naprawa zniszczonego obiektu lub świadczenie materialne

Reasekuracja jest to ubezpieczenie ubezpieczycieli, co oznacza cesję (przekazanie) części lub całości (w takim przypadku nazywanej frontingiem) ryzyka wraz z częścią (lub całością) składek innemu ubezpieczycielowi (czyli reasekuratorowi). W zamian reasekurator zobowiązuje się do wypłaty odszkodowania lub świadczenia w przypadku zaistnienia zdarzenia losowego, za które odpowiedzialny jest cedent ryzyka. Obecnie występują dwie tezy co do tego czym właściwie jest reasekuracja. Jedna z nich traktuje reasekurację jako osobną umowę, druga natomiast jako ubezpieczenie ubezpieczenia. Z prawnego punktu widzenia jednak sprzeczne jest uznanie reasekuracji za ubezpieczenie ubezpieczenia, ponieważ ubezpieczenie samo w sobie zakłada brak zysku (działanie do niego zmierzające jest przestępstwem) ze strony ubezpieczającego się. Natomiast w reasekuracji podmiot przekazujący część ryzyka osiąga zysk w postaci prowizji od reasekuratora. Rozróżniane są dwa podstawowe typy reasekuracji: proporcjonalna (quota share, surplus) i nieproporcjonalna (excess-of-loss, stop-loss).

Asekurator - ubezpieczyciel, zakład ubezpieczeń, towarzystwo ubezpieczeniowe.

Rezerwa na ryzyka niewygasłe:

- Rezerwę na pokrycie ryzyka niewygasłego tworzy się oddzielnie, jako uzupełnienie rezerwy składek, na pokrycie odszkodowań, świadczeń i kosztów, jakie mogą wyniknąć z przyszłych szkód i wypadków w odniesieniu do umów ubezpieczenia, które nie wygasają z ostatnim dniem okresu sprawozdawczego

- Rezerwa na pokrycie ryzyka niewygasłego = Przewidywana wartość odszkodowań - rezerwa składek

- Innymi słowy, jeśli ryzyko nie jest stałe w okresie ubezpieczenia, to należy dopasować rezerwę składek do zmiany ryzyka (np. ryzyko uszkodzenia samochodu w wyniku wypadku samochodowego jest większe zimą niż latem)

9

---