Antidotum
Juz nie cze-kam
juz nie trwo-nie mych dni na zal
je-stem pew-na
trzez-wym o-kiem dzis wi-dze jak
kaz-dy z nas ro-bi blad
cze-ka, az przyj-dzie ktos,
kto wy-pel-ni nam swiat
kaz-dy z nas cier-pi bo
wie-rzy ze przyj-dzie ktos
kto u-ko-i nasz strach
co mo-ze przyjsc te-go ni-gdy nie wiesz
za ca-le zlo przes-tan wi-nic sie-bie
wia-re masz si-le masz by zmie-nic to
zrzu-ce cie-zar twych klamstw
po-wta-rza-nych co dnia
zacz-ne wie-rzyc w to ze
zyc bez cie-bie sie da
o-bie-cam o-trzec swe lzy
juz wiem nie po to nam byc
by sie za-dre-czac
do wne-trza swoj krzyk cho-wac
nie te-go chce
dzis nie te-go chce
juz nie cze-kam
nie od-po-wiem ze sil mi brak
jes-tem wdziecz-na
an-ti-do-tum dzis w so-bie mam
co mo-ze przyjsc te-go ni-gdy nie wiesz
za ca-le zlo przes-tan wi-nic sie-bie
wia-re masz si-le masz by zmie-nic to
zrzu-ce cie-zar twych klamstw
po-wta-rza-nych co dnia
zacz-ne wie-rzyc w to ze
zyc bez cie-bie sie da
o-bie-cam o-trzec swe lzy
juz wiem nie po to nam byc
by sie za-dre-czac
do wne-trza swoj krzyk cho-wac
nie te-go chce
dzis nie te-go chce
zrzu-ce cie-zar twych klamstw
po-wta-rza-nych co dnia
zacz-ne wie-rzyc w to ze
zyc bez cie-bie sie da
o-bie-cam o-trzec swe lzy
juz wiem nie po to nam byc
by sie za-dre-czac
pa-mie-taj
dzis nie te-go chce
zrzu-ce cie-zar twych klamstw
po-wta-rza-nych co dnia
zacz-ne wie-rzyc w to ze
zyc bez cie-bie sie da
o-bie-cam o-trzec swe lzy
juz wiem nie po to nam byc
by sie za-dre-czac
pa-mie-taj
dzis nie te-go chce
zrzu-ce cie-zar twych klamstw
po-wta-rza-nych co dnia
zacz-ne wie-rzyc w to ze
zyc bez cie-bie sie da
o-bie-cam o-trzec swe lzy
juz wiem nie po to nam byc
by sie za-dre-czac
do wne-trza swoj krzyk cho-wac
nie te-go chce
dzis nie te-go chce
- - - - - - -