Literatura podstawowa:
W. Tyburski, A. Wachowiak, R. Wiśniewski, Historia filozofii i etyki. Źródła i komentarze, Toruń 1997
V.J. Bourke, Historia etyki, Warszawa 1995P.
Vardy, P. Grosch, Etyka, Poznań 1995
J. Filek, Wprowadzenie do etyki biznesu, Kraków 2001
J. Hołówka, Etyka w działaniu, Warszawa 2001
Literatura dodatkowa
B. Klimczak, Etyka gospodarcza, Wrocław 1996
Cz. Porębski, Czy etyka się opłaca?: zagadnienia etyki biznesu, Kraków 1997
G.D. Chryssides, J.H. Kaler, Wprowadzenie do etyki biznesu, Kraków 1997
J.Dietl, W. Gasparski, Etyka biznesu, Warszawa 1999W.
Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. 1 - 3
„Społeczeństwo pozbawione
etyki, która kształtowałaby międzyludzką solidarność i
odgrywała rolę drogowskazu, nie jest zdolne do długotrwałego
istnienia. Bez wyraźnych reguł, bez tradycji i bez minimum
konsensu, określającego normy zachowań, pewnego dnia współżycie
społeczne załamie się tak samo, jak stało się to z systemem
socjalistycznym.”
/Marion Grafin Donhoff/
„Seks przedmałżeński jest złem”
„Aborcji dokonują mordercy”,
Homoseksualizm jest sprzeczny z naturą”
„Nie ma istotnej różnicy między zabiciem dziecka i zabiciem delfina”,
„Powinna istnieć kara śmierci dla gwałcicieli i morderców”
Etyka a moralność
Termin „etyka” i „moralność” stopniowo upodobniały się do siebie, wszelako odmienny jest ich źródłosłów. „Etyka” pochodzi od greckiego słowa ethikos, które nawiązuje do ethosu, czyli charakteru. Ethos tłumaczy się jako zwyczaj, obyczaj, gdyż słowo to odwołuje się do przyjętego w społeczności sposobu postępowania.
Postępowanie etyczne to postępowanie zgodne z prawym charakterem.
Moralność
Pochodzi od łacińskiego słowa „moralis”
Według Cycerona dotyczy ona bardziej tego, jakie czyny są słuszne, a jakie niesłuszne niż charakteru osoby, która je spełnia
Dzisiaj te terminy etyka i moralność, często używane są zamiennie, w zależności który aspekt chce się uwypuklić
Współczesne rozumienie etyki i moralności
Moralność jest dziedziną decyzji i czynów
Etyka = teoria moralności
Czym jest prawda?
Istnieją dwa zasadnicze podejścia do problemu prawdy:
Realizm i konstruktywizm
Realizm (zdanie jest prawdziwe, gdy zgadza się z niezależnym od niego stanem rzeczy „Kruki są czarne” – to zdanie jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy kruki rzeczywiście są czarne)
Realizm głosi istnienie jednej prawdy, chociażby nawet nie potrafił dowieść słuszności tezy przez nią głoszonej. W związku z czym zawsze istnieje możliwość pomyłki.
Na czym polega konstruktywizm?
Według tego podejścia zdanie jest prawdziwe gdy sądy moralne są oczywiste, lub jest spójne z innymi prawdziwymi twierdzeniami (prawdziwość sądu nie opiera się na zgodności z pewnym niezależnym faktem, lecz zależy od dobrego przystawania do innych prawdziwych twierdzeń)
Znaczy to tylko tyle, że prawda konstruowana jest przez ludzi żyjących we wspólnocie (nie należy szukać prawdy w rzeczywistości zewnętrznej) Prawdziwość zależy od epoki i warunków historycznych
Dwa typy konstruktywizmu etycznego:
Konstruktywizm relatywny (w różnych społecznościach obowiązywać mogą różne prawdy moralne, albo też w tej samej społeczności istnieć mogą różne takie prawdy, tyle, że w różnych czasach)
Konstruktywizm nierelatywny (zakładają istnienie jednego tylko zespołu moralnych prawd, który dopiero zostanie poznany, gdy wszystkie tezy osiągną doskonałą spójność)
Relatywizm moralny
„W rzeczy samej, nic nie jest złem ani dobrem samo przez się, tylko myśl nasza czyni to i owo takim”
/Hamlet W. Sheakspira/
Etyka religijna
Księgi zasad moralnych różnych religii:
Chrześcijaństwo – Biblia
Muzułmanizm – Koran
Żydzi – Tora zinterpretowana w Talmudzie
Teoria boskiego nakazu
Teoria, która głosi, że określone czyny są dobre wyłącznie dlatego, że Bóg je nakazał
Pięć działów moralności
Etyka indywidualna
Moralność seksualna
Dobrowolne zobowiązania
Moralność społeczna
Etyka polityczna
Teorie etyczne
Formalizm (E. Kant – R.M. Hare)
Preskryptywizm(nie można sobie samemu czegoś nakazać i nakazu nie wykonać)
Uniwersalność (raz przyjęta zasada obowiązuje zawsze)
Szacunek dla prawa moralnego( pominięcie intencji działającego i konsekwencji jego czynów)
Utylitaryzm – zasada użyteczności „należy przyczyniać się do największego szczęścia największej liczby ludzi”
Tylko konsekwencje czynu mają znaczenie przy określaniu jego wartości
Należy maksymalizować nadwyżkę szczęścia nad cierpieniem
Należy porzucać sprawy beznadziejne
TEORIE ETYCZNE C.D
3. Etyka cnoty
Doskonałość jest naturalnie postrzegana i w naturalny sposób nas pociąga
Cnota sama sobie nagrodą
Wspólnota dba o wszystkich
4. Etyka miłości bliźniego
Żaden człowiek nie jest zły
Cierpliwość, wybaczanie i niesprzeciwianie się złu jest bardziej właściwe niż przemoc
Nie wolno karać – wystarczająca sankcją jest ukazanie cierpienia
TEORIE ETYCZNE C.D
5. Etyka umowy społecznej
Bezstronne oceny moralne można sformułować tylko po zapomnieniu swojej tożsamości
Wynik fikcyjnej, lecz racjonalnej negocjacji jest wiążący, nawet jeśli negocjacje nie miały miejsca bądź są niewykonalne
Kompetentne jednostki mogą ustalić, co jest złe, a co dobre, jeśli tylko podejmą decyzję swobodnie i jednomyślnie
TEORIE ETYCZNE
6. Teoria uprawnień
Autonomia jednostki jest najwyższą wartością, chronioną przez jej uprawnienia
Wartości moralne muszą być egzekwowane
Retrospektywne korekty moralne dopuszczalnych działań są moralnie niedopuszczalne
Teorie etyczne
7. Roztropność
Nie jesteśmy w stanie ustalić swych bezwzględnych obowiązków moralnych
Wartości moralne nie są nadrzędne we wszystkich okolicznościach
Doskonałość moralna jest złudnym ideałem
Perswazyjna moc etyki
Trzy źródła mocy perswazyjnej:
Filozofia moralna
Grupowy konformizm
Sankcje moralne
Kultura
Jej wpływ na życie społeczne, kultura masowa i kultura organizacji
Pojęcie kultury( wg Goodman i Marx)
Świadome, społecznie przekazywane dziedzictwo wytworów, wiedzy, przekonań, wartości i oczekiwań normatywnych, które to dziedzictwo pomaga członkom danego społeczeństwa radzić sobie z pojawiającymi się problemami
Teoria Trompenaars’a: pięć wymiarów kultury
Uniwersalizm – partykularyzm (czy są fundamentalne, niezmienne wartości, czy można je naginać w zależności od sytuacji)
Indywidualizm – grupowość (czy liczy się jednostka czy też grupa powinna dzielić sukcesy, niepowodzenia i odpowiedzialność)
Neutralna – emocjonalna kultura (zakres wyrażanych emocji)
Rozproszona – specyficzna (zakres zaangażowania)
Osiągnięcia a pochodzenie (co się za co należy)
Co to jest kultura?
Jest to system wiedzy, wartości i doświadczeń, który jest wspólny członkom danej społeczności
Kultury są różne bo kraje mają różną historię, systemy gospodarcze, społeczne, religijne, kształcenia, relacje rodzinne i proces socjalizacji nowych członków
Różnice kulturowe mają fundamentalne znaczenie dla zarządzania organizacją – kultura będzie wpływała na to jak firma jest zarządzana
Każda firma ma swoją subkulturę, która jest częściowo przedłużeniem kultury otoczenia
Wpływ kultury na życie społeczne
Kultura ogranicza ludzką wolność
Kultura zwiększa ludzką wolność
Składniki kultury
Kultura materialna – wszystkie dotykalne, konkretne wytwory społeczeństwa: broń, biżuteria, telewizory, samoloty, drapacze chmur, stadiony itp.. Jest ona przekazywana kolejnym pokoleniom, często zmieniając swoją strukturę
Kultura niematerialna – duchowe wytwory społeczeństwa, przekazywane przez pokolenia. Wytwory te stanowią ośrodek życia społecznego.
Kultura niematerialna
Wiedza i przekonania
Wartości
Normy (zwyczaje, obyczaje i prawa)
Znaki (naturalne) i symbole (znaki konwencjonalne)
Język (hipoteza relatywizmu językowego)
Gesty
Kultura „idealna a rzeczywista”
Różnorodność kulturowa
Różnice wewnątrz społeczeństw
Subkultury
Kontrkultury
Relatywizm kulturowy
etnocentryzm
Amerykańskie wartości kulturowe
Osiągnięcia i sukces
Aktywność i praca
Skuteczność i praktyczność
Postęp
Humanitaryzm
Wolność i demokracja
podziały społeczne (rasizm i wyrażanie grupowej wyższości)
Co to jest kultura organizacji?
Jest to zestaw wartości, przekonań, zachowań, obyczajów i postaw, który pomaga członkom organizacji zrozumieć, za czym organizacja się opowiada, jak działa i co uważa za ważne. Jest ona zasilana przez system obrzędów, rytuałów, wzorców komunikowania się i nieformalnych struktur
Dlaczego kultura jest ważna?
Jest niewidzialna i nigdzie nie jest najczęściej zapisana
Jest wielowarstwowa (rytuały, zachowania, normy, mity, bohaterowie) i powstaje latami
Reguluje zachowania pracowników – zarówno w sensie pozytywnym jak i negatywnym
Jest typowym niewidocznym źródłem oporu wobec zmian
Bardzo trudno ją zmienić
Kultura jako góra lodowa
Poziomy kultury wg. E.Scheina
Artefakty (uchwytny, obserwowalny przejaw kultury który ma istotne znaczenie:
Językowe (język, mity, legendy)
Behawioralne (ceremonie, rytuały)
Fizyczne (sztuka, technologia, przedmioty materialne)
Normy i wartości (deklarowane i przestrzegane) – regulują zachowanie
Założenia (sedno kultury)
Założenia kultury
Odnoszą się do :
Natury człowieka
Relacji międzyludzkich
Samej organizacji
Natury otoczenia
Relacji organizacji z otoczeniem
Funkcje kultury organizacji w zakresie dostosowania zewnętrznego
Umożliwia zrozumienie misji i strategii organizacji oraz identyfikację podstawowego celu organizacji przez jej uczestników
Umożliwia integrację uczestników oraz zwiększenie zaangażowania
Oferuje uczestnikom jednolite sposoby pomiaru i kryteria oceny efektów
Umożliwia ulepszanie środków i przeformułowanie celów, jeśli niezbędna jest zmiana. Dzięki kulturze uczestnicy są w stanie wspólnie wypracować strategię zmiany oraz kierunki i sposoby doskonalenia organizacji
Funkcje kultury dotyczące integracji wewnętrznej
Oferuje wspólny język i aparat pojęciowy
Definiuje granice grupy, kryteria przyjęcia lub odrzucenia
Wyznacza zasady władzy i kryteria statusu
Zaspokaja potrzeby bezpieczeństwa i afiliacji
Zawiera kryteria nagradzania i karania
Oferuje „religię”, ideologię
Główna funkcja kultury
Zadaniem kultury organizacyjnej jest ograniczenie niepewności. Funkcje nastawione na zapewnienie zewnętrznego dostosowania pomagają zredukować niepewność wynikającą z funkcjonowania w zmieniającym się otoczeniu. Funkcje zapewniające wewnętrzną integrację pomagają uporać się z wewnętrzna niepewnością
Cztery typy kultury organizacyjnej
KLAN
ADHOKRACJA
BIUROKRACJA
RYNEK