HIGIENA JAMY USTNEJ KOBIETY CIĘŻARNEJ
Ciąża to szczególny okres w życiu każdej kobiety, związany z wielkimi zmianami. Organizm przyszłej matki jest w tym czasie szczególnie narażony na działanie negatywnych czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Przemiany zachodzące w ciele kobiety ciężarnej oraz mająca najczęściej miejsce zmiana diety bardzo często nasilają istniejące schorzenia jamy ustnej. Choroby jamy ustnej mogą mieć negatywny wpływ na przebieg ciąży i rozwój płodu. Dzieje się tak ze względu na charakter zapalny przeważającej większości schorzeń dotyczących tej części ciała. Szczególnie niekorzystne są choroby przyzębia, które, jak donoszą wielokrotnie przeprowadzane badania naukowe, prowadzą do zwiększonego ryzyka zmniejszenia masy urodzeniowej dziecka, przedwczesnego porodu i innych powikłań związanych z ciążą. Ponadto warto też pamiętać o tym, że zawiązki zębów mlecznych i stałych dziecka rozwijają się w bardzo wczesnym okresie ciąży, a proces ich tworzenia może być w znaczący sposób zaburzany przez obecność infekcji w organizmie matki. Również niedobory pokarmowe i nieprawidłowe nawyki żywieniowe matki odbijają się negatywnie na rozwoju dziecka. Przyjmowanie leków, zwłaszcza antybiotyków z grupy tetracyklin powoduje zaburzenia rozwoju zębów u dziecka, a także wywołuje wystąpienie ciężkich przebarwień.
Ze
względu na wspomniane powyżej potencjalne zagrożenia dla zdrowia i
życia dziecka, które wynikają ze stanu higienicznego jamy ustnej
matki przed planowana ciążą wskazana jest wizyta u stomatologa.
Pozwala ona na zaplanowanie i wdrożenie leczenia, które skutecznie
podnosi poziom higieny jamy ustnej. Przede wszystkim dąży się do
wyleczenia ubytków oraz ograniczenia chorób dziąseł i przyzębia.
Jednakże z praktyki wynika, że niewiele kobiet planujących ciążę
zgłasza się do stomatologa, poza tym duża część ciąż nie jest
wcale planowana, tak więc aspekt zaplanowania działań w celu
podniesienia higieny jamy ustnej jest wielokrotnie albo
bagatelizowany, albo zupełnie pomijany. Tymczasem ważne jest, aby
przeprowadzać kontrolę stomatologiczną przynajmniej na początku
ciąży. Chociaż ciąża nie jest przeciwwskazaniem do leczenia
stomatologicznego, to zaleca się przeprowadzanie inwazyjnych
zabiegów stomatologicznych raczej w drugim trymestrze ciąży –
oczywiście o ile nie są to przypadki nagłe, takie jak np.
zapalenie miazgi. Jest to związane zarówno z rozwojem płodu (jak
wiadomo rozwój najważniejszych struktur organizmu człowieka
następuje w ciągu pierwszych 3 miesięcy od poczęcia) i możliwym
wpływem stresu związanym z wizytą, jak i ewentualnym zastosowaniem
środków znieczulających (chociaż jak dotąd nie ma wyników badań
wskazujących na negatywne działanie tych preparatów na rozwijający
się płód).
Wizyty
w gabinecie stomatologicznym w czasie ciąży powinny mieć miejsce
przynajmniej raz na 3 miesiące. Nie powinno się odkładać kwestii
leczenia schorzeń jamy ustnej na okres po zakończeniu ciąży, ani
też bagatelizować mających miejsce infekcji. Nawet w przypadku
braku zaniedbań higienicznych u kobiety ciężarnej oraz braku
aktywnej próchnicy opieka stomatologiczna w czasie ciąży jest
wskazana, aby jak najwcześniej zdiagnozować obecność ewentualnych
wczesnych stadiów próchnicy, które rozwinęły się w czasie
przebiegu ciąży, co często umożliwia ich nieinwazyjne
leczenie.
Na
pierwszej wizycie wskazane jest zaplanowanie leczenia oraz ustalenie
wskazań dietetycznych, które uwzględniają zarówno potrzeby
matki, jak i dziecka. Jak wiadomo w czasie ciąży kobiety spożywają
spore ilości słodyczy i kwaśnych pokarmów, co przyczynia się do
obniżania pH w jamie ustnej i do zwiększonej demineralizacji
szkliwa, co w konsekwencji zwiększa ryzyko próchnicy. Ponadto
zwiększona podaż cukrów prostych wspomaga wzrost bakterii
próchnicotwórczych, dla których cukry proste stanowią główny
substrat pokarmowy. W ciąży zmienia się również rytm
przyjmowania posiłków – bardzo częstym zjawiskiem jest
podjadanie pomiędzy posiłkami, także w nocy. Przez takie praktyki
występuje podwyższanie poziomu cukru w jamie ustnej w sposób
częstszy niż zazwyczaj. Sprawia to, że bakteriom stwarza się
lepsze warunki do wzrostu i przemiany materii, czego efektem jest
wydzielanie większej ilości rozpuszczających tkanki zęba kwasów
oraz tworzenie grubszej warstwy płytki nazębnej. Dodatkowo wiele
kobiet w ciąży cierpi z powodu nudności i wymiotów – obecność
tych ostatnich ma działanie drażniące na wszystkie bez wyjątku
tkanki jamy ustnej.
W ciąży szczególnie ważną sprawą jest
kontrola płytki nazębnej, zwłaszcza tej odkładającej się w
obszarze bezpośrednio przylegającym do linii dziąseł. Zalegająca
płytka bakteryjna jest zawsze przyczyną powstania stanu zapalnego,
w czasie ciąży w związku ze zmianą gospodarki hormonalnym i
większą skłonnością do rozszerzania naczyń krwionośnych –
nawet małe ilości płytki bakteryjnej podrażniają dziąsła w
stopniu wystarczającym do wystąpienia stanu zapalnego. Dlatego tak
ważne jest dokładne szczotkowanie zębów oraz stosowanie nitki
dentystycznej lub też szczoteczek międzyzębowych, które pozwalają
na utrzymanie higieny w wąskich przestrzeniach na wysokim poziomie.
Wiele osób, u których występuje zapalenie dziąseł lub przyzębia
omija objęte nim strefy podczas szczotkowania zębów, ze względu
na ból oraz krwawienie. Tymczasem akumulująca się w konkretnym
miejscu płytka i kamień nadal drażnią tkanki i powodują trwanie
stanu zapalnego. Aby wyleczyć stan zapalny dziąseł konieczne jest
usunięcie zalegającej płytki nazębnej mimo tego, że przy
pierwszych próbach szczotkowania w miejscu objętym stanem zapalnym
występuje krwawienie. Zazwyczaj już kolejnego dnia po dokładnym
oczyszczeniu okolicy przydziąsłowej zęba z płytki występuje
znacząca poprawa.
W
drugim trymestrze ciąży przeprowadza się najczęściej zabiegi
inwazyjne, takie jak leczenie ubytków oraz usuwanie zębów, których
nie da się już leczyć w inny sposób. Zabiegi mogą być
przeprowadzane przy zastosowaniu środków znieczulających
miejscowo. Poza tym wskazane jest usunięcie kamienia nazębnego i
osadów, jeżeli występują, a także wykonanie kiretażu kieszonek
dziąsłowych u kobiet z nasilonym zapaleniem przyzębia. Wyleczenie
ognisk zapalnych przyczynia się nie tylko do zmniejszenia ryzyka dla
matki i dziecka w czasie ciąży, ale również do mniejszego ryzyka
przeniesienia patogenów z jamy ustnej matki na dziecko już po
urodzeniu.
W
czasie ciąży może dochodzić także do przerostu dziąseł, co
jest związane ze wzmożoną aktywnością hormonalną. Guz ciążowy
(epulis gravidarum) występuje zazwyczaj pomiędzy drugim a trzecim
trymestrem ciąży – może on szybko rosnąć, co jest często
przyczyną niepokoju przyszłych matek. Guz ten najczęściej nie
wymaga leczenia, chyba, że stanowi problem funkcjonalny lub
estetyczny. W większości przypadków guz ciążowy zanika po
porodzie, jeżeli jednak pozostaje nadal niezmieniony to konieczne
jest jego usunięcie.