MAKE/LET/ALLOW
Po czasowniku make pojawia się dopełnienie a następnie czasownik w bezokoliczniku bez 'to' (tzw. bare infinitive). Taka konstrukcja jest używana do wyrażania przymusu lub kiedy ktoś lub coś sprawia, że osoba czy przedmiot muszą coś zrobić.
I made her cry. [Sprawiłem, że się popłakała] - zmusiłem ją do płaczu.
I made him confess the whole truth. [Zmusiłem go do wyznania całej prawdy]
Working with him makes me feel nervous. [Praca z nim sprawia, że jestem zdenerwowany]
Powyższej konstrukcji możemy także używać w stronie biernej. Wtedy czasownik w bezokoliczniku występuje razem z przyimkiem to.
I was made to work all night. [Zmuszono mnie do pracy przez całą noc]
She was made to testify. [Została zmuszona do zeznań]
W niektórych przypadkach po czasowniku make możemy użyć słów takich jak myself, himself, etc. w połączeniu z czasownikiem w formie past participle. Takiej struktury używa się najczęściej z czasownikami takimi jak understand, hear, like, hate, etc.
She doesn't speak Italian fluently but she can make herself understood. [Nie mówi płynnie po włosku ale potrafi się porozumieć]
He couldn't make himself heard. [Nie mógł sprawić, żeby go usłyszano]
They made themselves hated among their peers. [Sprawili, że ich koledzy ich znienawidzili.]
Po czasowniku make możemy używać dopełnienia składającego się z rzeczownika określanego przez przymiotnik. Po dopełnieniu nie pojawia się już wtedy żaden czasownik. Taka konstrukcja jest stosowana, gdy mówimy o zmianach, jakie nastąpiły w opisywanej osobie lub rzeczy.
Mixing iron with carbon makes it harder. [Zmieszanie żelaza z węglem czyni je twardszym]
Aerodynamic shape of the plane makes the air resistance smaller. [Aerodynamiczny kształt samolotu zmniejsza opór powietrza.]
The shining sun makes me happy. [Świecące słońce czyni mnie szczęśliwym]
Her words made him very sad. [Jej słowa bardzo go zasmuciły]
Konstrukcja z czasownikiem let oraz czasownikiem w bezokoliczniku bez przyimka 'to' (tzw. bare infinitive) służy przede wszystkim do dawania komuś pozwolenia na zrobienie czegoś.
I let him pay for the lunch. [Pozwoliłem mu zapłacić za obiad]
My mother never let me stay up late when I was a child. [Kiedy byłem dzieckiem matka nigdy nie pozwalała mi siedzieć do późna]
He didn't let me see his journal. [Nie pozwolił mi zobaczyć swojego dziennika]
Uwaga: Let łaczące się z niektórymi czasownikami zmienia jego znaczenie. Przykładami mogą tu być wyrażenia let.know [poinformować, dać znać] czy let.have [dać, przesłać]. Wyrażenie let go ofoznacza [wypuścić, zrezygnować].
I will let you know as soon as she arrives. [Dam ci znać jak tylko się pojawi]
Could you let me have the latest report? [Czy możesz mi przesłać najnowszy raport?]
She couldn't let go of his hand. [Nie mogła puścić jego ręki]
W stronie biernej nie używamy czasownika let. Jest on zastępowany czasownikiem allow.
I wasn't allowed to smoke at home. [Nie pozwalano mi palić w domu]
They weren't allowed to leave before midnight. [Nie pozwolono im wyjść przed północą]
Po czasowniku let mogą pojawić się przyimek lub partykuła przysłówkowa mające na celu wyrażenie ruchu lub przemieszczania się.
Let him in, please. [Wpuść go proszę do środka]
Can you let the dog out of the car? [Czy możesz wypuścić psa z samochodu?]
LET oraz ALLOW oznaczają „pozwalać”, jednak stosuje się je w różny sposób.
Po ALLOW pojawia się czasownik w formie bezokolicznika, TO + CZASOWNIK.
Will you allow me to go with you? – Czy pozwolisz mi iść z tobą?
My parents won’t allow me to go to the concert. – Moi rodzice nie pozwolą mi iść na ten koncert.
Po LET pojawia się czasownik bez TO.
Will you let me go with you? – Czy pozwolisz mi iść z tobą?
My parents won’t let me go to the concert. – Moi rodzice nie pozwolą mi iść na ten koncert.