Powitanki

„Pociąg”

N. przypina na tablicy pociąg – trzy kartony A3 w różnych kolorach, z kołami, lokomotywa z przodu. Na dywanie układa znaczki dzieci, obrazkami do dołu. Dzieci siedzą w kole. N. prosi jedno dziecko, aby podeszło do obrazków, wybrało jeden znaczek i poszukało jego właściciela (może skorzystać z podpowiedzi koleżanek i kolegów). Dziecko wręcza znaczek właścicielowi, ten podchodzi do pociągu, wybiera dla siebie wagon (może kierować się kolorem, towarzystwem, kolejnością) i przyczepia na nim znaczek (np. za pomocą magnesu). W tym czasie dzieci śpiewają:

(Imię dziecka),
pojedź z nami bawić się, uczyć się, bawić się,
pojedź z nami dokąd chcesz, marzenia spełnią się!

„Witamy się”

N. włącza wesołą, skoczną muzykę, dzieci swobodnie poruszają się w jej rytmie. W czasie pauzy N. mówi wybraną rymowankę (autor: B. Kamińska), dzieci trenują różne sposoby powitania:

Paniom w przedszkolu i pani w sklepie

powiedz „Dzień dobry!”. Od razu im lepiej.

Gdy kolegę spotkasz dziś,

podaj rękę, powiedz „Cześć!”.

Z przyjaciółmi witaj się wesoło,

przybij piątkę wszystkim wkoło.

Gdy mamę lub tatę dzisiaj powitasz,

przytul ich mocno jak swojego misia.

Pięknie się witasz,

umiesz już wiele,

lecz tajemnicę zdradzę ci.

Choć deszczyk pada,

choć brzydka plucha,

zawsze miej UŚMIECH

od ucha do ucha.

„Powitanka”

N. przeprowadza zabawę zgodnie z Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Dzieci stoją w kole. Zabawę rozpoczyna N. – dzieli na sylaby imię dziecka, które ma być powitane. Przedszkolaki odgadują, o które dziecko chodzi, a następnie razem z N. śpiewają i naśladują ruchem słowa piosenki (na melodię Panie Janie).

„Witaj... ”

Witaj... (imię dziecka), witaj... (imię dziecka). Wszyscy patrzą na wybrane dziecko.

Jak się masz, jak się masz? Machają do niego, zaglądają mu w oczy.

Wszyscy cię witamy. Wyciągają ręce w geście powitania.

Wszyscy cię kochamy. Krzyżują ręce na piersiach.

Bądź wśród nas, bądź wśród nas. Wszyscy chwytają się za ręce, tworząc krąg.

„Witam was... ”

(według Marty Bogdanowicz) – N. wraz z dziećmi siada w kole. Śpiewają:

Wszyscy są, witam was,
zaczynamy, już czas.
Jestem ja, N. pokazuje na siebie, a dzieci na siebie.
jesteś ty, N. pokazuje na dzieci, a dzieci na N.
raz, dwa, trzy! N. i dzieci klaszczą w dłonie i na „trzy” robią wyskok.

„Kto ma”

(według Marty Bogdanowicz) – dzieci siedzą w kole i słuchają piosenki śpiewanej przez N. Wywołane osoby wstają i przedstawiają się. Pozostali uczestnicy zabawy witają stojących oklaskami. Zabawa toczy się dalej. N. uzupełnia tekst według własnego pomysłu, np. Kto ma zieloną bluzkę; Kto chciałby dostać pieska; Kto chciałby dostać kota; Kto marzy o podróżach.

Kto ma niebieskie oczy

ma wstać, ma wstać, ma wstać,

bo chcemy go powitać

i jego imię znać.

„Głowa do głowy”

Dzieci poruszają się po sali w rytm muzyki. Podczas przerwy w muzyce łączą się w pary i witają się częściami ciała wymienionymi przez N., np. na hasło Witają się rączki dzieci w parach dotykają się rączkami (podają sobie prawe i lewe ręce jak przy powitaniu).

„Na powitanie wszyscy razem” – zabawa popularna według M. Bogdanowicz.

Na powitanie wszyscy razem:

Hip, hip, hura! /x3

Z całego serca, pełnym gazem:

Witamy Was! /x3

„Dzisiaj przyszła do nas” – zabawa integracyjna autorstwa Barbary Bednarczyk.

Dzieci oraz N. stoją w kręgu i mówią tekst: Dzisiaj (imię dziecka) przyszedł / przyszła do nas (wywołane dziecko wchodzi do środka koła). Dał / Dała wszystkim znak: (macha ręką na powitanie, a wszyscy odpowiadają tym samym gestem). Chcecie ze mną się zabawić? (chodzi w środku koła) No to zróbcie tak. A jak? (pokazuje dowolny ruch / gest, który wszyscy naśladują, np. podskoki na jednej nodze, podskoki obunóż, wymachy rąk itp.).

Następnie do środka koła wchodzi inne dziecko i zabawa toczy się dalej.

„Echo”

Dzień dobry dzieci! – Dzień dobry pani! N. śpiewa na wymyśloną melodię – dzieci odpowiadają.

Witaj koleżanko! – Witaj kolego! Chłopcy śpiewają na tę melodię co N.­, dziewczynki odpowiadają.

Dzisiaj w przedszkolu. – Dzisiaj w przedszkolu. Jw. Klaszczą.

Czeka nas coś miłego. – Czeka nas coś miłego. Jw. Tworzą krąg trzymając się za dłonie.

Czeka nas coś miłego. – Czeka nas coś miłego. Poruszają się po obwodzie podskakując.

„Międzynarodowa przywitanka”

(na melodię Wlazł kotek)

„Dzień dobry” po polsku, angielsku, hiszpańsku, niemiecku, rosyjsku i włosku dzieci śpiewają trzy razy chodząc po sali i podając sobie dłoń na przywitanie.

Dzień dobry, good morning, buenos dias,

Guten Morgen, Zdrastwujtie, bongiorno! (bondżorno)

„Już witamy wszyscy się”

(na melodię Hej, w kopalni)

Przywitajmy w koło się, dzieci oraz pani.

Nikt nie będzie nudził się, bo jesteśmy zgrani.

Cmok, cmok, cmok, hej, hej, hej, już witamy wszyscy się.

Cmok, cmok, cmok, hej, hej, hej, już witamy wszyscy się.

„Przywitanka – udawanka”

(na melodię Krakowiaczek jeden)

Witam was wesoło, ustawcie się wkoło

Weźmy się za dłonie i udajmy słonie – tru tu.

Weźmy się za głowę i udajmy sowę – hu, hu.

Złap się za kolana i udaj barana – beee.

Weźmy się za boki i udajmy foki – eeee.

Tańczmy dziś wesoło i kręćmy się w koło. Dzieci dobierają się w pary i tańczą haczyki.

„Hej i hola!”

Jesteś ty, jestem ja, jest i ona, jest i on. Dzieci klaszczą w swoje dłonie.

My jesteśmy, wy jesteście, no i oni także są. Dzieci klaszczą w dłonie kolegi.

Przyszli wszyscy do przedszkola. Maszerują.

Więc witajcie – hej i hola! Machają do siebie.

„Idę do przedszkola”

(tekst do rapowania)

Dzieci stoją w kręgu, trzymają się za ręce i kołyszą się na boki.

Idę dzisiaj do przedszkola, a z daleka ktoś mnie woła.

Cześć – to mówi mój kolega, zaraz szybko tu podbiega.

I witamy się już z panią, naszą miłą, ukochaną.

Żółwik, piątka no i beczka, jest już tutaj nasza paczka! Dzieci wykonują odpowiednie gesty.

„Powitalny taniec”

(powitanka bez słów, bez melodii, tylko kroki)

Dzieci stoją w kręgu, trzymają się za dłonie. Maszerują licząc do czterech. Na „raz” pogłębiają krok i mocniej tupią.

Dzieci robią 4 kroki w prawą stronę – raz, dwa, trzy, cztery,

4 kroki w lewą stronę – raz, dwa, trzy, cztery,

poruszają się do środka koła – raz, dwa, trzy, cztery,

poruszają się do tyłu – raz, dwa, trzy, cztery.

Na zakończenie podnoszą ręce do góry i mówią: Dzień dobry!

„Hop, hop, hop”

Dzieci wykonują gesty zgodnie ze słowami rymowanki:

Powitania nadszedł czas, miło dzisiaj widzieć was!

Ręce w górę, mały skok, teraz w górę – hop, hop, hop!

„Raz, dwa, trzy”

Dzieci wykonują gesty wymienione w rymowance:

Na powitanie niech każdy wstanie,

niech każdy wstanie – raz, dwa, trzy.

A po ukłonie zaklaszcze w dłonie,

zaklaszcze w dłonie – raz, dwa, trzy.

„To my”

Dzieci maszerują po sali. Na sygnał N.: Stop!, zatrzymują się i tworzą pary z osobami, znajdującymi się najbliżej. Stojąc w miejscu, pokazują na siebie i mówią: Ja, następnie pokazują na partnera i mówią: Ty. Na końcu przybijają piątki i mówią: To my.

„Jaki jestem?”

Dzieci siedzą w kręgu. N. losuje pierwszą osobę, która podaje swoje imię i mówi coś o sobie, np. Jestem szalony Robert. Kolejna osoba powtarza usłyszaną informację: Ty jesteś szalony Robert, następnie dodaje informację o sobie, np.: A ja jestem baletnica Zosia itd.

„Zrób to tak!”

Dzieci siedzą w kole, a N. mówi:

Dzisiaj (imię dziecka) przyszedł (przyszła) do nas,

Dał(a) wszystkim znak.

Chcecie ze mną się zabawić?

No to zróbcie tak. A jak?

Wskazane dziecko pokazuje ćwiczenie, które powtarzają pozostałe dzieci.

„Kojarzysz mi się z…”

N. zaczyna zabawę mówiąc: Kojarzysz mi się z zimą, bo jesteś dziś cały ubrany na biało. Dzieci odgadują, o jaką osobę chodzi i kontynuują zabawę. Wybierają kolejną osobę i opisują ją w formie skojarzeń.

„Witam Cię”

Wszystkie dzieci siedzą w kole. Jedno dziecko wychodzi z koła i odwraca się tyłem do pozostałych. Następnie wskazane przez N. dziecko mówi: Witam Cię i podaje imię dziecka, które wstało. Dziecko, które znajduje się poza kołem odgaduje, kto go wita i mówi: Witam Cię i podaje imię dziecka, które go przywitało.

„Zwierzaki”

Dzieci ustawiają się w kole. Każdy z uczestników zabawy mówi swoje imię, podaje ulubione zwierzę i pokazuje wymyślony gest. Pozostali powtarzają, pokazują ten sam gest i dodają własne zwierzę i nowy gest.

„Gdy się rączki spotykają”

Dzieci powtarzają za N. rymowankę:

Gdy się rączki spotykają,

To od razu się witają. Dzieci łączą dłonie.

Gdy się kciuki spotykają,

To od razu się witają. Kciuk jednej ręki dotyka kciuka drugiej ręki.

Gdy się palce spotykają,

To od razu się witają. Palce jednej dłoni dotykają palców drugiej dłoni.

„Rodzina”

Dzieci powtarzają za N. rymowankę i pokazują:

Ten pierwszy to nasz dziadziuś, Dzieci pokazują kciuk.

a obok babunia. Dzieci pokazują drugi palec.

Największy to tatuś, Dzieci pokazują środkowy palec.

a przy nim mamunia. Dzieci pokazują czwarty palec.

A to jest dziecinka mała, Dzieci pokazują mały palec.

tra, la, la, la, la, la.

A to moja rączka cała! Dzieci pokazują całą dłoń)

Tra, la, la, la, la, la.

„Cisza”

Dzieci spacerują po sali i pozdrawiają się nawzajem za pomocą gestów, nie wydają żadnych dźwięków.

„Książki”

N. wkłada do jednej książki (na pierwszą stronę) kartkę z jednym imieniem dziecka. Następnie robi tak samo z imionami reszty dzieci – wkłada kartki do kolejnych książek. Dzieci śpiewają wspólnie dowolną piosenkę i podają sobie książki z rąk do rąk. Sprawdzają przy tym, czy ich imię jest w książce. Jeśli tak – zatrzymują książkę, jeśli nie – podają ją dalej.

„Witam wszystkich, którzy… ”

Dzieci stoją w kole, a N. mówi kolejne powitania:

Witam wszystkich, którzy:

• przyjechali dziś samochodem,

• oglądali dziś telewizję,

• jechali dziś autobusem,

• włączyli dziś światło,

• widzieli kiedyś samolot,

• mają w domu lodówkę itd.

Dzieci, które czują się powitane, zmieniają miejsca w kole lub machają.

„Kaczuszka”

Dzieci stoją w kole, odliczają kolejno i zapamiętują swój numer. Na hasło N.: Kaczuszka nr 1 wita kaczuszkę nr 2 – dzieci o takich numerach witają się. Następnie N. wymienia kolejne polecenia, np.: Kaczuszka o numerze dwa kuca; Kaczuszki stojące obok kaczuszki nr 4 z rąk układają nad nią skorupkę; Kaczuszka nr 2 wita teraz kolejną kaczuszkę podając jej numer itp.

„Motek”

N. rzuca kłębek wełny do wybranego dziecka i wypowiada jego imię. Dziecko, które otrzymało kłębek rzuca go kolejnemu dziecku, wymienia jego imię i przytrzymuje w drugiej ręce nitkę. Ostatnia osoba nawija nitkę, podaje ją do poprzedniego dziecka i wypowiada jego imię. Zabawa trwa do momentu aż wełna będzie nawinięta na motek.