Zając szarak. Lepus europaeus. rząd: zającokształtne, r-na zającowate. Długość do 75 cm, wysokość do 30 cm. Średnia masa około 4 kg. Jest gatunkiem stepowym. Występują na otwartych uprawach rolniczych i łąkach. Nie kopią nor. Śpią w kotlinkach - nieckach wyciśniętych podczas leżenia. Ciąża – 42 dni. W roku - 3 mioty (po 2 – 5 młodych). Gwara: ogon – omyk, oczy – trzeszcze, patry, gały, bałuchy, blaski, nogi – skoki, uszy – słuchy, futro – turzyca, kożuch – skóra razem z sierścią, samiec – gach, kot, młode z 1 miotu – marczaki – często giną, ruja – parkoty od I do VIII., głos rannego – kniazienie, michałek ( nazimek)– młody zając urodzony jesienią. Reguła zębowa 2/1, 0/0, 3/2, 3/3. Kończyny tylne 4 palczaste a przednie 5 – palczaste. Wiek zająca praktycznie można ocenić za pomocą znamienia Stroha ( u młodych sztuk niewielkie zgrubienie na kości łokciowej – do 7 m-cy życia jest to dobrze wyczuwalne). Samica w sezonie rodzi średnio 8 młodych - w 3-4 miotach, najczęściej w miocie – 2-3 zajączki. Młode rodzą się owłosione i z otwartymi oczami. Większość zajęcy pada, do jesieni i zostają 1-2 sztuki. W drugim tygodniu młode jedzą już rośliny, po miesiącu kotka przestaje karmić młode. Superfetacja - zjawisko podwójnej ciąży u zajaca. Występuje wtedy, kiedy samica zostanie pokryta w okresie ciąży. Liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln osobników i systematycznie maleje. Na początku lat 90. XX wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70. XX wieku prawie 3,2 mln. Powody spadku populacji: szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie, mechanizacja rolnictwa, ruch drogowy, wałęsające się psy i koty, zwiększanie areałów monokultur, likwidacja remiz śródpolnych oraz miedz.
Dziki królik. Oryctolagus cuniculus. W Polsce dzikie króliki występują nie licznie i żyją głownie w południowo- zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. Dziki królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Nogi tylne ma niewiele dłuższe od przednich, turzycę ma krótką, uszy krótsze niż u zająca. Młode rodzą się nagie i ślepe. Matka karmi młode do następnego wykotu. Królik często tworzy liczne kolonie, zamieszkując głęboki i rozległe nory, żeruje głównie w nocy i nad ranem.

Zając szarak. Lepus europaeus. rząd: zającokształtne, r-na zającowate. Długość do 75 cm, wysokość do 30 cm. Średnia masa około 4 kg. Jest gatunkiem stepowym. Występują na otwartych uprawach rolniczych i łąkach. Nie kopią nor. Śpią w kotlinkach - nieckach wyciśniętych podczas leżenia. Ciąża – 42 dni. W roku - 3 mioty (po 2 – 5 młodych). Gwara: ogon – omyk, oczy – trzeszcze, patry, gały, bałuchy, blaski, nogi – skoki, uszy – słuchy, futro – turzyca, kożuch – skóra razem z sierścią, samiec – gach, kot, młode z 1 miotu – marczaki – często giną, ruja – parkoty od I do VIII., głos rannego – kniazienie, michałek ( nazimek)– młody zając urodzony jesienią. Reguła zębowa 2/1, 0/0, 3/2, 3/3. Kończyny tylne 4 palczaste a przednie 5 – palczaste. Wiek zająca praktycznie można ocenić za pomocą znamienia Stroha ( u młodych sztuk niewielkie zgrubienie na kości łokciowej – do 7 m-cy życia jest to dobrze wyczuwalne). Samica w sezonie rodzi średnio 8 młodych - w 3-4 miotach, najczęściej w miocie – 2-3 zajączki. Młode rodzą się owłosione i z otwartymi oczami. Większość zajęcy pada, do jesieni i zostają 1-2 sztuki. W drugim tygodniu młode jedzą już rośliny, po miesiącu kotka przestaje karmić młode. Superfetacja - zjawisko podwójnej ciąży u zajaca. Występuje wtedy, kiedy samica zostanie pokryta w okresie ciąży. Liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln osobników i systematycznie maleje. Na początku lat 90. XX wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70. XX wieku prawie 3,2 mln. Powody spadku populacji: szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie, mechanizacja rolnictwa, ruch drogowy, wałęsające się psy i koty, zwiększanie areałów monokultur, likwidacja remiz śródpolnych oraz miedz.
Dziki królik. Oryctolagus cuniculus. W Polsce dzikie króliki występują nie licznie i żyją głownie w południowo- zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. Dziki królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Nogi tylne ma niewiele dłuższe od przednich, turzycę ma krótką, uszy krótsze niż u zająca. Młode rodzą się nagie i ślepe. Matka karmi młode do następnego wykotu. Królik często tworzy liczne kolonie, zamieszkując głęboki i rozległe nory, żeruje głównie w nocy i nad ranem.

Zając szarak. Lepus europaeus. rząd: zającokształtne, r-na zającowate. Długość do 75 cm, wysokość do 30 cm. Średnia masa około 4 kg. Jest gatunkiem stepowym. Występują na otwartych uprawach rolniczych i łąkach. Nie kopią nor. Śpią w kotlinkach - nieckach wyciśniętych podczas leżenia. Ciąża – 42 dni. W roku - 3 mioty (po 2 – 5 młodych). Gwara: ogon – omyk, oczy – trzeszcze, patry, gały, bałuchy, blaski, nogi – skoki, uszy – słuchy, futro – turzyca, kożuch – skóra razem z sierścią, samiec – gach, kot, młode z 1 miotu – marczaki – często giną, ruja – parkoty od I do VIII., głos rannego – kniazienie, michałek ( nazimek)– młody zając urodzony jesienią. Reguła zębowa 2/1, 0/0, 3/2, 3/3. Kończyny tylne 4 palczaste a przednie 5 – palczaste. Wiek zająca praktycznie można ocenić za pomocą znamienia Stroha ( u młodych sztuk niewielkie zgrubienie na kości łokciowej – do 7 m-cy życia jest to dobrze wyczuwalne). Samica w sezonie rodzi średnio 8 młodych - w 3-4 miotach, najczęściej w miocie – 2-3 zajączki. Młode rodzą się owłosione i z otwartymi oczami. Większość zajęcy pada, do jesieni i zostają 1-2 sztuki. W drugim tygodniu młode jedzą już rośliny, po miesiącu kotka przestaje karmić młode. Superfetacja - zjawisko podwójnej ciąży u zajaca. Występuje wtedy, kiedy samica zostanie pokryta w okresie ciąży. Liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln osobników i systematycznie maleje. Na początku lat 90. XX wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70. XX wieku prawie 3,2 mln. Powody spadku populacji: szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie, mechanizacja rolnictwa, ruch drogowy, wałęsające się psy i koty, zwiększanie areałów monokultur, likwidacja remiz śródpolnych oraz miedz.
Dziki królik. Oryctolagus cuniculus. W Polsce dzikie króliki występują nie licznie i żyją głownie w południowo- zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. Dziki królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Nogi tylne ma niewiele dłuższe od przednich, turzycę ma krótką, uszy krótsze niż u zająca. Młode rodzą się nagie i ślepe. Matka karmi młode do następnego wykotu. Królik często tworzy liczne kolonie, zamieszkując głęboki i rozległe nory, żeruje głównie w nocy i nad ranem.

-Lis rudy=lis pospolity=Vulpes vulpes gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych, najbardziej liczny drapieżniki w Polsce. Występuje na półkuli północnej, w części Azji, w Europie, Ameryce Północnej i północnej Afryce. Samiec lis lub pies, samica – liszka, lisica lub suka, młode liski lisięta lub szczenięta, a jesienią – niedoliski. Tułów ma wydłużony, głowę o ostro zakończonym pysku i długich trójkątnych czarnych uszach, kończyny krótkie dolna część czarna, Ogon (kita) jest długi i puszysty. Koniec ogona jest biały, na górnej jego stronie, 5-6 cm od nasady, znajduje się gruczoł zapachowy( fiołek o zapachu piżma). Wierzch ciała jest rudawy, spód biały. Lis nosi skórę lub futro (z włoskami). Biotopem lisa są lasy, pola, łąki. Pożywieniem są ssaki (głównie gryzonie), ptaki, padlina, czasem gady, bezkręgowce, i pokarm roślinny (jagody, orzechy). długość z ogonem: od 76 do 154 cm ,wysokość w kłębie: 35 do 50 cm, masa ciała: od 2,2 do 10 kg, Okres rui, zwany cieczką, występuje w styczniu-lutym. Zapłodniona samica- gruba. ciąża: 52 dni ilość szczeniąt w miocie: od 1 do 10, zwykle 4 do 8. Długość życia 10-12 lat. nogi – stawki, nos – wietrznik, oczy – ślepia, białe zakończenie ogona (kity) – kwiat, kopie rozległe nory lub zajmuje nory borsuka, wejścia do nory – okna. Kiedy poluje na myszy-myszkuje, skolenie-głos, szczekanie lisa, Dyndać – sposób poruszana się lisa, Krzyżak – ciemna odmiana ubarwienia lisów, Węglarz– bardzo ciemna odmiana ubarwienia Przechera – o szczwanym i doświadczonym lisie. Sadzenie – bardzo szybki bieg lisa, Sznurowanie – poruszanie się podczas,

Uzupełnienie o lisie.
Dyndać – sposób poruszana się lisa, Krzyżak – ciemna odmiana ubarwienia lisów, Węglarz– bardzo ciemna odmiana ubarwienia Przechera – o szczwanym i doświadczonym lisie. Sadzenie – bardzo szybki bieg lisa, Sznurowanie – poruszanie się podczas, którego lis ustawia stawki w linii tworząc na śniegu sznureczek tropów. Włóczka – ciągnięcie przynęty w celu zwabienia lisa Żmijka – o lisie z ciemnym podbrzuszem.
Zając szarak. Lepus europaeus. rząd: zającokształtne, r-na zającowate. Długość do 75 cm, wysokość do 30 cm. Średnia masa około 4 kg. Jest gatunkiem stepowym. Występują na otwartych uprawach rolniczych i łąkach. Nie kopią nor. Śpią w kotlinkach - nieckach wyciśniętych podczas leżenia. Ciąża – 42 dni. W roku - 3 mioty (po 2 – 5 młodych). Gwara: ogon – omyk, oczy – trzeszcze, patry, gały, bałuchy, blaski, nogi – skoki, uszy – słuchy, futro – turzyca, kożuch – skóra razem z sierścią, samiec – gach, kot, młode z 1 miotu – marczaki – często giną, ruja – parkoty od I do VIII., głos rannego – kniazienie, michałek ( nazimek)– młody zając urodzony jesienią. Reguła zębowa 2/1, 0/0, 3/2, 3/3. Kończyny tylne 4 palczaste a przednie 5 – palczaste. Wiek zająca praktycznie można ocenić za pomocą znamienia Stroha ( u młodych sztuk niewielkie zgrubienie na kości łokciowej – do 7 m-cy życia jest to dobrze wyczuwalne). Samica w sezonie rodzi średnio 8 młodych - w 3-4 miotach, najczęściej w miocie – 2-3 zajączki. Młode rodzą się owłosione i z otwartymi oczami. Większość zajęcy pada, do jesieni i zostają 1-2 sztuki. W drugim tygodniu młode jedzą już rośliny, po miesiącu kotka przestaje karmić młode. Superfetacja - zjawisko podwójnej ciąży u zajaca. Występuje wtedy, kiedy samica zostanie pokryta w okresie ciąży. Liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln osobników i systematycznie maleje. Na początku lat 90. XX wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70. XX wieku prawie 3,2 mln. Powody spadku populacji: szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie, mechanizacja rolnictwa, ruch drogowy, wałęsające się psy i koty, zwiększanie areałów monokultur, likwidacja remiz śródpolnych oraz miedz.
Dziki królik. Oryctolagus cuniculus. W Polsce dzikie króliki występują nie licznie i żyją głownie w południowo- zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. Dziki królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Nogi tylne ma niewiele dłuższe od przednich, turzycę ma krótką, uszy krótsze niż u zająca. Młode rodzą się nagie i ślepe. Matka karmi młode do następnego wykotu. Królik często tworzy liczne kolonie, zamieszkując głęboki i rozległe nory, żeruje głównie w nocy i nad ranem.

Uzupełnienie o lisie.
Dyndać – sposób poruszana się lisa, Krzyżak – ciemna odmiana ubarwienia lisów, Węglarz– bardzo ciemna odmiana ubarwienia Przechera – o szczwanym i doświadczonym lisie. Sadzenie – bardzo szybki bieg lisa, Sznurowanie – poruszanie się podczas, którego lis ustawia stawki w linii tworząc na śniegu sznureczek tropów. Włóczka – ciągnięcie przynęty w celu zwabienia lisa Żmijka – o lisie z ciemnym podbrzuszem.
Zając szarak. Lepus europaeus. rząd: zającokształtne, r-na zającowate. Długość do 75 cm, wysokość do 30 cm. Średnia masa około 4 kg. Jest gatunkiem stepowym. Występują na otwartych uprawach rolniczych i łąkach. Nie kopią nor. Śpią w kotlinkach - nieckach wyciśniętych podczas leżenia. Ciąża – 42 dni. W roku - 3 mioty (po 2 – 5 młodych). Gwara: ogon – omyk, oczy – trzeszcze, patry, gały, bałuchy, blaski, nogi – skoki, uszy – słuchy, futro – turzyca, kożuch – skóra razem z sierścią, samiec – gach, kot, młode z 1 miotu – marczaki – często giną, ruja – parkoty od I do VIII., głos rannego – kniazienie, michałek ( nazimek)– młody zając urodzony jesienią. Reguła zębowa 2/1, 0/0, 3/2, 3/3. Kończyny tylne 4 palczaste a przednie 5 – palczaste. Wiek zająca praktycznie można ocenić za pomocą znamienia Stroha ( u młodych sztuk niewielkie zgrubienie na kości łokciowej – do 7 m-cy życia jest to dobrze wyczuwalne). Samica w sezonie rodzi średnio 8 młodych - w 3-4 miotach, najczęściej w miocie – 2-3 zajączki. Młode rodzą się owłosione i z otwartymi oczami. Większość zajęcy pada, do jesieni i zostają 1-2 sztuki. W drugim tygodniu młode jedzą już rośliny, po miesiącu kotka przestaje karmić młode. Superfetacja - zjawisko podwójnej ciąży u zajaca. Występuje wtedy, kiedy samica zostanie pokryta w okresie ciąży. Liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln osobników i systematycznie maleje. Na początku lat 90. XX wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70. XX wieku prawie 3,2 mln. Powody spadku populacji: szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie, mechanizacja rolnictwa, ruch drogowy, wałęsające się psy i koty, zwiększanie areałów monokultur, likwidacja remiz śródpolnych oraz miedz.
Dziki królik. Oryctolagus cuniculus. W Polsce dzikie króliki występują nie licznie i żyją głownie w południowo- zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. Dziki królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Nogi tylne ma niewiele dłuższe od przednich, turzycę ma krótką, uszy krótsze niż u zająca. Młode rodzą się nagie i ślepe. Matka karmi młode do następnego wykotu. Królik często tworzy liczne kolonie, zamieszkując głęboki i rozległe nory, żeruje głównie w nocy i nad ranem.

Uzupełnienie o lisie.
Dyndać – sposób poruszana się lisa, Krzyżak – ciemna odmiana ubarwienia lisów, Węglarz– bardzo ciemna odmiana ubarwienia Przechera – o szczwanym i doświadczonym lisie. Sadzenie – bardzo szybki bieg lisa, Sznurowanie – poruszanie się podczas, którego lis ustawia stawki w linii tworząc na śniegu sznureczek tropów. Włóczka – ciągnięcie przynęty w celu zwabienia lisa Żmijka – o lisie z ciemnym podbrzuszem.
Zając szarak. Lepus europaeus. rząd: zającokształtne, r-na zającowate. Długość do 75 cm, wysokość do 30 cm. Średnia masa około 4 kg. Jest gatunkiem stepowym. Występują na otwartych uprawach rolniczych i łąkach. Nie kopią nor. Śpią w kotlinkach - nieckach wyciśniętych podczas leżenia. Ciąża – 42 dni. W roku - 3 mioty (po 2 – 5 młodych). Gwara: ogon – omyk, oczy – trzeszcze, patry, gały, bałuchy, blaski, nogi – skoki, uszy – słuchy, futro – turzyca, kożuch – skóra razem z sierścią, samiec – gach, kot, młode z 1 miotu – marczaki – często giną, ruja – parkoty od I do VIII., głos rannego – kniazienie, michałek ( nazimek)– młody zając urodzony jesienią. Reguła zębowa 2/1, 0/0, 3/2, 3/3. Kończyny tylne 4 palczaste a przednie 5 – palczaste. Wiek zająca praktycznie można ocenić za pomocą znamienia Stroha ( u młodych sztuk niewielkie zgrubienie na kości łokciowej – do 7 m-cy życia jest to dobrze wyczuwalne). Samica ( kotka) w sezonie rodzi średnio 8 młodych - w 3-4 miotach, najczęściej w miocie – 2-3 zajączki. Młode rodzą się owłosione i z otwartymi oczami. Większość zajęcy pada, do jesieni i zostają 1-2 sztuki. W drugim tygodniu młode jedzą już rośliny, po miesiącu kotka przestaje karmić młode. Superfetacja - zjawisko podwójnej ciąży u zajaca. Występuje wtedy, kiedy samica zostanie pokryta w okresie ciąży. Liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln I

(2016 -650 – 700 tys) osobników. Na początku lat 90. XX wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70 XX wieku prawie 3,2 mln. Powody spadku populacji: szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie, mechanizacja rolnictwa, ruch drogowy, wałęsające się psy i koty, zwiększanie areałów monokultur, likwidacja remiz śródpolnych oraz miedz.
Dziki królik. Oryctolagus cuniculus. W Polsce dzikie króliki występują nielicznie i żyją głównie w południowo- zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. Dziki królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Nogi tylne ma niewiele dłuższe od przednich, turzycę ma krótką, uszy krótsze niż u zająca. Młode rodzą się nagie i ślepe. Matka karmi młode do następnego wykotu. Królik często tworzy liczne kolonie, zamieszkując głęboki i rozległe nory, żeruje głównie w nocy i nad ranem.

-Lis rudy=lis pospolity=Vulpes vulpes gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych, najbardziej liczny drapieżniki w Polsce. Występuje na półkuli północnej, w części Azji, w Europie, Ameryce Północnej i północnej Afryce. Samiec lis lub pies, samica – liszka, lisica lub suka, młode liski lisięta lub szczenięta, a jesienią – niedoliski. Tułów ma wydłużony, głowę o ostro zakończonym pysku i długich trójkątnych czarnych uszach, kończyny krótkie dolna część czarna, Ogon (kita) jest długi i puszysty. Koniec ogona jest biały, na górnej jego stronie, 5-6 cm od nasady, znajduje się gruczoł zapachowy( fiołek o zapachu piżma). Wierzch ciała jest rudawy, spód biały. Lis nosi skórę lub futro (z włoskami). Biotopem lisa są lasy, pola, łąki. Pożywieniem są ssaki (głównie gryzonie), ptaki, padlina, czasem gady, bezkręgowce, i pokarm roślinny (jagody, orzechy). długość z ogonem: od 76 do 154 cm ,wysokość w kłębie: 35 do 50 cm, masa ciała: od 2,2 do 10 kg, Okres rui, zwany cieczką, występuje w styczniu-lutym. Zapłodniona samica- gruba. ciąża: 52 dni ilość szczeniąt w miocie: od 1 do 10, zwykle 4 do 8. Długość życia 10-12 lat. nogi – stawki, nos – wietrznik, oczy – ślepia, białe zakończenie ogona (kity) – kwiat, kopie rozległe nory lub zajmuje nory borsuka, wejścia do nory – okna. Kiedy lis poluje na myszy-myszkuje, skolenie-głos, szczekanie lisa, Dyndać – sposób poruszana się lisa,
Krzyżak – ciemna odmiana ubarwienia lisów, Węglarz– bardzo ciemna odmiana ubarwienia Przechera – o szczwanym i doświadczonym lisie. Sadzenie – bardzo szybki bieg lisa,
Sznurowanie – poruszanie się podczas, którego lis ustawia stawki w linii tworząc na śniegu sznureczek tropów.
Włóczka – ciągnięcie przynęty w celu zwabienia lisa.

Żmijka – o lisie z ciemnym podbrzuszem.

Zając szarak. Lepus europaeus. rząd: zającokształtne, r-na zającowate. Długość do 75 cm, wysokość do 30 cm. Średnia masa około 4 kg. Jest gatunkiem stepowym. Występują na otwartych uprawach rolniczych i łąkach. Nie kopią nor. Śpią w kotlinkach - nieckach wyciśniętych podczas leżenia. Ciąża – 42 dni. W roku - 3 mioty (po 2 – 5 młodych). Gwara: ogon – omyk, oczy – trzeszcze, patry, gały, bałuchy, blaski, nogi – skoki, uszy – słuchy, futro – turzyca, kożuch – skóra razem z sierścią, samiec – gach, kot, młode z 1 miotu – marczaki – często giną, ruja – parkoty od I do VIII., głos rannego – kniazienie, michałek ( nazimek)– młody zając urodzony jesienią. Reguła zębowa 2/1, 0/0, 3/2, 3/3. Kończyny tylne 4 palczaste a przednie 5 – palczaste. Wiek zająca praktycznie można ocenić za pomocą znamienia Stroha ( u młodych sztuk niewielkie zgrubienie na kości łokciowej – do 7 m-cy życia jest to dobrze wyczuwalne). Samica w sezonie rodzi średnio 8 młodych - w 3-4 miotach, najczęściej w miocie – 2-3 zajączki. Młode rodzą się owłosione i z otwartymi oczami. Większość zajęcy pada, do jesieni i zostają 1-2 sztuki. W drugim tygodniu młode jedzą już rośliny, po miesiącu kotka przestaje karmić młode. Superfetacja - zjawisko podwójnej ciąży u zajaca. Występuje wtedy, kiedy samica zostanie pokryta w okresie ciąży. Liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln osobników i systematycznie maleje. Na początku lat 90. XX wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70. XX wieku prawie 3,2 mln. Powody spadku populacji: szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie, mechanizacja rolnictwa, ruch drogowy, wałęsające się psy i koty, zwiększanie areałów monokultur, likwidacja remiz śródpolnych oraz miedz.
Dziki królik. Oryctolagus cuniculus. W Polsce dzikie króliki występują nie licznie i żyją głownie w południowo- zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. Dziki królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Nogi tylne ma niewiele dłuższe od przednich, turzycę ma krótką, uszy krótsze niż u zająca. Młode rodzą się nagie i ślepe. Matka karmi młode do następnego wykotu. Królik często tworzy liczne kolonie, zamieszkując głęboki i rozległe nory, żeruje głównie w nocy i nad ranem.

Zając szarak. Lepus europaeus. rząd: zającokształtne, r-na zającowate. Długość do 75 cm, wysokość do 30 cm. Średnia masa około 4 kg. Jest gatunkiem stepowym. Występują na otwartych uprawach rolniczych i łąkach. Nie kopią nor. Śpią w kotlinkach - nieckach wyciśniętych podczas leżenia. Ciąża – 42 dni. W roku - 3 mioty (po 2 – 5 młodych). Gwara: ogon – omyk, oczy – trzeszcze, patry, gały, bałuchy, blaski, nogi – skoki, uszy – słuchy, futro – turzyca, kożuch – skóra razem z sierścią, samiec – gach, kot, młode z 1 miotu – marczaki – często giną, ruja – parkoty od I do VIII., głos rannego – kniazienie, michałek ( nazimek)– młody zając urodzony jesienią. Reguła zębowa 2/1, 0/0, 3/2, 3/3. Kończyny tylne 4 palczaste a przednie 5 – palczaste. Wiek zająca praktycznie można ocenić za pomocą znamienia Stroha ( u młodych sztuk niewielkie zgrubienie na kości łokciowej – do 7 m-cy życia jest to dobrze wyczuwalne). Samica w sezonie rodzi średnio 8 młodych - w 3-4 miotach, najczęściej w miocie – 2-3 zajączki. Młode rodzą się owłosione i z otwartymi oczami. Większość zajęcy pada, do jesieni i zostają 1-2 sztuki. W drugim tygodniu młode jedzą już rośliny, po miesiącu kotka przestaje karmić młode. Superfetacja - zjawisko podwójnej ciąży u zajaca. Występuje wtedy, kiedy samica zostanie pokryta w okresie ciąży. Liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln osobników i systematycznie maleje. Na początku lat 90. XX wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70. XX wieku prawie 3,2 mln. Powody spadku populacji: szczepienia lisów przeciwko wściekliźnie, mechanizacja rolnictwa, ruch drogowy, wałęsające się psy i koty, zwiększanie areałów monokultur, likwidacja remiz śródpolnych oraz miedz.
Dziki królik. Oryctolagus cuniculus. W Polsce dzikie króliki występują nie licznie i żyją głownie w południowo- zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju. Dziki królik jest dwa razy mniejszy od zająca. Nogi tylne ma niewiele dłuższe od przednich, turzycę ma krótką, uszy krótsze niż u zająca. Młode rodzą się nagie i ślepe. Matka karmi młode do następnego wykotu. Królik często tworzy liczne kolonie, zamieszkując głęboki i rozległe nory, żeruje głównie w nocy i nad ranem.