PARAZYTY ĆW. 28.11
Nicienie płucniaki
RODZINA: Trichostrongylidae
Rodzaj Dictyocaulus
Rodzina: Metastrongylidae
Rodzaj: Protostrongylus
Muellerius
Neostrongylus
DIKTIOKAULOZA:
Dictyocaulus viviparus: bydło, żubr, sarny, daniele, łosie, jelenie
Dictyocaulus filaria: owce, kozy, muflony
D. viviparus:
Nitkowaty, szarobiały, długi, samiec 30-55mm samica 60-80mm
-dobrze rozwinięta torebka kopulacyjna
-szczecinki kopulacyjne- równe, krótkie, gąbczaste, ciemne
Samica- otwór płciowy w połowie ciała
D. filaria
Samiec 20-80mm
Torebka kopulacyjna krótka, dobrze wykształcone
Szczecinki kopulacyjne: krótkie gąbczaste….
Jaja: D. viviparus- 85x51mmm; mają wykształconą larwę
D. filaria 98-142x62x90mm
Występowanie- kosmopolityczny, w Polsce- występuje regionalnie
CYKL ROZWOJOWY
-z wędrówką: Samica składa jaja w oskrzelach, które razem z wydzieliną sa odkaszlnięte i mogą dostać się do środowiska zewnętrznego lub być polkniete i w przewodzie pokarmowym rozwija się larwa L1… Larwa L3-inwazyjna
Okres prep- 21-56 dni
INWZJOLOGIA
-odpowiednia wilgotność w srodowisku- inwazja pastwiskowa
Larwy- nie pobierają pokarmu w srodowisku, podatne na warunki pogodowe,czesc może zimować, mało ruchliwe, może rozprzestrzeniać się za pomocą grzybni lub z woda deszczowa
-dwa szczyty choroby- jesienny i wiosenny
PATOGENEZA
-mechaniczne uszkadzanie płuc przez larwy
-stany zapalne błony śluowej oskrzeli, zwężenie dróg oddechowych przez dojrzałe nicienie
PATOGENEZA
1.Faza przenikania larw i migracja do płuc (1-7dni)
2. Faza prepatentna- rozwój lar w płucach (7-25)(
3. Faza patentna- dojrzałość robaków i wydalanie jaj (25-55 dni)
4. Faza postpatentna- końcowa, okres zdrowienia (od 55 dnia po zarażeniu)
Diktiuloza
W przebiegu diktiulozy u bydła dłuzą rolę odgrywa odporność śródzakaźna- u jednorocznych cieląt rozwija się po 6 tyg, a u jałowizny po 21 tygodniach.
Pełną odpornością odznaczają się zwierzęta dopiero w wieku 2 lat. Nabyta odpornos=ść może być jednak przełamana masową inwazją.
Diktiokauloza- próba immunizacji zwierząt- szczepionka ELDIC
OBJAWY KLINICZNE
-ciężki przebieg włącznie ze śmiercią zwierząt u cielaków
-duszność, kaszel
-wypływ z nosa
-wyniszczenie
-niedorozwój
SZCZYT JESIENNy- od listopada do grudnia- przebiega z objawami klinicznymi i dotyczy cieląt w 1 roku życia lub stykających się z pasożytem po raz pierwszy
SZCZYT WIOSeNNY- od kwietnia do moja- cielęta pop raz drugi wychodzą na pastwisko, wystepuje intensywne wyalanie larw przez zwierzęta, ale bez objawów klinicznych choroby.
OWCE- OBRAZ KLINICZNY
Njabradziej wrażliwe jagnięta pierwszy raz wychodzące na pastwisko, przebieg przewlekły, suchy kaszel, zmaga się nocą i przy przepędzaniu., utrudnione oddychanie, niedokrwistość, obrżeki, ogólne wyniszczenie, występuje odporność na reinwazje
ROZPOZNAWANIE
Obraz kliniczny
Badania larwoskopowe świeżego kału- poszukiwanie larw I stadium( najlepiej z prostnicy żeby nie był zanieczyszczone ze środowiska i żeby nie wykluły się ewentualne nicienie żołądkowo- jelitowe)
3. Badanie pośmiertne
KONIE
Dictyocaulus arnfieldi
-lokalizacja- oskrzela i oskrzeliki
-wydalane jest jajo z larwą- WYJATEK
-INWazyjna –L3
-inkubacja w środowisku 5-7 dni
-wymagają wilgoci, przeżywają kilka tygodni, mogą zimować
-zarażenia per os
-L3 z jelita do nachyn chłonnych, węzó, droga krwi i chłonki do płuc
-okres prepatentny 5,5-14 tygodni
PROTOSTRONGYLIDOZA
Wywołana przezw.w na początku
Rodzaj Prot. Rufescens
Samiec 23-45mm, torebka kopulacyjna dobrze rozwinięta,
Szczecinki płciowe, poprzecznie prążkowane
Samica- otwór płciowy w okolicy odbytu
Muellerius
Samiec 12-16mm
Tylny koniec ciała skręcony, torebka kopulacyjna słabo rozwinięta, szczecinki ciemnobrązowe poprzecznie prążkowane
Samica 17-30
Larwa L1 koniec ogona z grzbietowym kolcem!!!!!!
Cystocaulus
Samiec- do 9cm
Samica do 16cm
Charakterystyczne zakończenie ogona larwy L1- wyrostki
NEOSTRONGYLUS N. linearis
Samiec do 8mm, samica do 1,5cm
Dobrze rozwinieta torebka, szczecinki płciowe różnej długości
Protostrongylidoza- lokalizacja
Tchawica, oskrzela
Średnie i małe oskrzela
Oskrzeliki i pęcherzyki płucn3
-kosmopolityczne
Zwyiciel ostateczny- kozy i owce
Żwyiciel pośredni- ślimaki lądowe wodno-lądowe
Do środowiska wydalana jest larwa L1, dostaje się do ślimaka, tam L2, L3 i zaraża ostatecznego. Z wędrówka przez krwioobieg do miejsca lokalizacji.
-inwazja pastwiskowa
-larwy tkwiące w żywicielach pośrednich oporne na czynniki środowiska zewnętrznego
-często inwazja mieszana
Patogeneza- dojrzałe nicienie po złożeniu jaj otarbiają się w miąższu i pod opłucną tworząc guzki niekiedy torbiele gdzie po pewnym czasie umierają
-przebieg bezobjawowy lub przewlekłe zapalenie oskrzeli
-stopniowe, postępujące chudnięcie
ROZPOZNANIE
-objawy kliniczne
Badanie kału- metody VAJDY, BAERMANNA
Badanie pośmiertne
RODZINA METASTRONGYLIDAE - U ŚWIŃ
-odpowiednie warunki do tego
-Metastrongylus elongatus, salmi, pudendotectus
-nitkowate, samica do 5cm, samiec do 2cm
Usamca dobrze rozwinięte płaty boczne i zredukowanym grzbietowym,, szczecinki kopulacyjne długie, nawet do 4,5mm i haczykowato zakończone
-jaja- 40-57x37-42um
-grube skorupki, pofałdowane
-w momencie wydalania ma larwe
Ż. Ostateczny- świnia, dzik
Umiejscowienie- oskrzeliki i oskrzela
Ż. Pośredni- dżdżownica
Jajo z larwa wydalane, dzdzownica L1-L3- zjada ja świnia,
Rozwój z wedrówka, p.pok, wezły chłonne, układ krwionośny, płuca, oskrzela- w nich składa jaja- odkaszlniete- wraz z kałem do środowiska. 4-5 tyg w żywicielu ostatecznym rozwój
Występowanie- ściśle związane ze sposobem hodowli, niutwardzone wybiegi i pastwiska. Szeroki zakres geograficzny
PATOGENEZA
Wedrowka larw przez płuca- ogniska zapalne przez płuca, dostają się do oskrzelików- rozedma płuc- głównie płaty przeponowe
OBJAWY KLINICZNE
-zwykle latem u 4-6 miesiecznych prosiąt
Duszność, kaszel, przyspieszenie oddechów
Utrata apetytu i apatia
ROZPOZNAWANMIE
-wywiad
Objawy kliniczne
Badanie kału- ciężkie jaja- flotacja z siarczanem cynku lub magnezu
Badanie pośmiertne
ROBACZYCE PŁUC MIĘSOŻERNYCH – NA WYKŁ. Angiostrongylinae, Crenosomatinae
SYNGAMOZA- Syngamus trachea
-nicienie barwy krwistoczerwonej z dobrze rozwinięteymi torebkami gębowymi, o zgrubiałych brzegach. Samce znacznie mniejsze od samic, wystepuja zawsze parami, połączone w kształt litery Y
Samiec- do 6mm, zaopatrzony w słabą torebke kopulacyjna, która przytwierdza się do otworu płciowego samicy
Samica- długośc 5-30 mm z otworem płciowym położonym w przedniej piątej części ciała
JAJA- owalne, duże 70-125x36-55um, zaopatrzone na każdym biegunie w guziczek. W momencie wydalania zawierają co najmniej 8 blastomerow. Jeżeli izolujemy je z kału, śluzu, to wtedy już może być rozwinieta larwa
Występowanie- żywiciel- kury, bażanty, kuropatwy, wrony, gawrony, szpaki i inne ptaki wolnożyjące
Umiejscowienie- TCHAWICA
Cykl rozwojowy- jajo z larwa L3- zjedzona, z jaja się wykluje i tez może być zjedzona, w dżdżownicy
Inwazjologia
-rezerwuarem sa ptaki wolnożyjące
-oporność jaj na działanie czynników środowiska (jaja z larwami mogą przezimować)
-larwy chronione tkankami żywiciela paratenicznych
-szczególny problem nan fermach bażantów i kuropatw, bedac przyczyna dużych upadkow
-często ostatnio u strusi
PATOGENEZA
-wedrówka larw przez luca- uszkodzenie ścian naczyń krwionośnych i pecherzykow
Dojrzale nicienie- nar..
OBJAWY- SZCZEGÓLNIE WRAZLIWE Sa ptaki młode- stwierdza się osowienie, nastroszenie piór, niechęc do ruchu i osłabienie ….
Objawy kliniczne, flotacja kału lub wydziliny dzioba, przeswietlenie tchawicy mocnym swiatłem