DZIK Te zwierzęta, jak pługami,  przeorały las ryjkami. On jest dziki, on jest zły,  on ma bardzo ostre kły.  A kto w lesie go spotyka  ten na drzewo szybko zmyka. MYSZ Ma wąsy, ma łysy ogonek biega w mroku i w ciszy, a zmyka w inną stronę, kiedy „miau” usłyszy. LIS Ma puszyste, jasne futro, zręcznie umie gąskę schwytać. I umyka w las prędziutko, tylko miga ruda kita. Jak płomień rudy wśród drzew pomyka. Chętnie by porwał gąskę z kurnika.	JEŻ Od kogo w borze,  choć sto igieł nosi, żadnej kupić nie możesz,  choćbyś nie wiem jak prosił? Jestem zwierzątko nieduże, mam ostre kolce na skórze. Kolczasty zwierzaczek, ma z igieł kubraczek. Latem dreptał po borze, teraz śpi w leśnej norze. To zwierzątko w lesie żyje, nosi igły, choć nie szyje. Ma króciutkie nóżki i maleńki ryjek, chociaż igły nosi nigdy nic nie szyje. Pomyśl, a odgadniesz wnet, Kto ma igieł pełen grzbiet?” (jeż)	NIEDŹWIEDŹ „Przez całą zimę słodko śpi. A słodko dlatego, że miód mu się śni”. SARNA Czarnooka, zgrabna i piękna, puszcz ozdobą – jest ta panienka. Cała brązowa, śliczne oczy, nóżki zgrabne cienkie Czy widzieliście kiedyś w lesie płochliwą ...........? WILK Jakie zwierzę z bajek,  ma takie zwyczaje, że chce połknął wnuczkę,  więc babcię udaje?
WIEWIÓRKA Skacze z wierzchołka sosny  niby na spadochronie.  Czy jej skrzydła wyrosły? Nie! Tylko ster ma w ogonie.	W dziupli swej na drzewie, gdy nikt o tym nie wie, Orzechów zapasy zbiera na złe czasy.	Choć przytulne ma mieszkanie,  na zimę futro zmienia. Żaden orzech nie jest dla niej trudny do zgryzienia.