STANISŁAW LEM

(1921–2006)

Twórca oryginalnych światów

Jest najwybitniejszym przedstawicielem polskiej fantastyki, zyskał międzynarodowy rozgłos.

Spośród dzieł wszystkich polskich pisarzy to właśnie książki Lema są najczęściej tłumaczone

na języki obce. Wprowadził do fantastyki filozofię, problemy człowieka związane z moralnością, dobrem, złem, przekraczaniem ludzkich możliwości, zagadnienia istoty człowieczeństwa.

Bohaterowie jego powieści stają oko w oko z zagadkami natury, wobec których okazują się

bezsilni. Dążą do doskonałości, zdając sobie sprawę ze swoich ludzkich mankamentów.

Bywają zachłanni, zaborczy, agresywni; tworzą roboty, które mają ludzką naturę. Są zagrożeni przez siły, które wyzwolili.

Ośrodkiem zainteresowań pisarskich Lema jest nauka, możliwości nauki, jej przyszłość,

starcie rozumu ze światem. W każdym utworze stawia pytania o istotę tego, co ludzkie;

o miejsce człowieka w nowej sytuacji technologicznej; o możliwość istnienia i poznania

pozaludzkich istot.

Jego dorobek literacki stanowią: powieści (Solaris, Astronauci, Obłok Magellana, Eden,

Powrót z gwiazd, Niezwyciężony, Maska, Pamiętnik znaleziony w wannie, Głos Pana),

cykle opowiadań (Dzienniki gwiazdowe, Księga robotów, Bajki robotów, Cyberiada,

Opowieści o pilocie Pirxie), proza dyskursywna (Dialogi, Wejście na orbitę,

Summa technologiae).

359