Witam szanowną komisje. Moim dzisiejszym zadaniem jest zaprezentowanie państwu problematyki, galerii bohaterów oraz kompozycji pana Tadeusza. Na wstępie chciałabym nieco przybliżyć państwu genezę powstania tego utworu. Pan Tadeusz to dzieło Adama Mickiewicza , które powstało w Paryżu w latach 1832 - 1834 , wydany został  w roku 1834. Dzieło to powstało podczas pobytu Adama Mickiewicza w Paryżu , w okresie kiedy poeta przyglądał się z niepokojem sporom jakie dzieliły polskich emigrantów polistopadowych. Utwór miał stać się dla Mickiewicza sposobem na załagodzenie i zapomnienie o nieustannych kłótniach i oskarżeniach jakimi obrzucali się emigranci. Pisanie Pana Tadeusza było także dla poety pewnego rodzaju powrotem do wspomnień lat dziecięcych oraz wyrazem tęsknoty za ukochaną ojczyzną.
Zanim przejdę do dalszej części mojej wypowiedzi warto by było wyjaśnić znaczenie słowa Epopeja narodowa wiec Epopeja jest to utwór dużych rozmiarów , pisany wierszem , trzynastozgłoskowcem , ukazujących losy wybranej grupy bohaterów w tym wypadku głownie szlachty,  na tle ważnych, przełomowych dla całego narodu wydarzeń . W utworze tym narrator jest wszechobecny i wszechwiedzący oraz obiektywny. Dzieło Mickiewicza bez wątpienia posiada te cechy , dlatego jest śmiało nazywane Epopeja narodowa. Tłem historycznym jest kampania napoleońska (marsz wojsk Napoleona na Moskwę ). Warto zaznaczyć , ze Polacy pokładali ogromne nadzieje związane z osoba Bonapartego, który miał przyczynić się do odzyskania niepodległości. 
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1811 i 1812 we dwunastu księgach wierszem to pełny tytuł epopei Mickiewicza. Jest to poemat złożony z XII ksiąg, opatrzonych tytułami i rozbudowanymi podtytułami. Utwór na samym początku zawiera inwokacje w której Mickiewicz poprzez między innymi liczne opisy przyrody wyraża ogromna tęsknotę za swoją ojczyzna Litwą. Cechą pana Tadeusza jako wielkiego dzieła romantyzmu jest synkretyzm gatunkowy czyli łączenie różnych gatunków literackich a w tym przypadku jest to połączenie poematu epickiego, sielanki, satyry, gawędy szlacheckiej czy też gawędy. Pan Tadeusz jest również w dużym stopniu utworem realistycznym o czym świadczą rzeczywiste obrazy z życia szlachty polskiej czy tez częste nawiązywanie do faktów historycznych.

Pozwolę sobie przejść do kolejnej części mojej prezentacji.
W panu Tadeuszu możemy wyróżnić trzy główne wątki które spłatają się ze sobą. 
Pierwszym wątkiem jest wątek miłosny. Zaznaczającą się we wszystkich księgach a zarazem najbardziej znaczącą była miłość Jacka Soplicy do Ewy Horeszkówny. Jak nam wiadomo była to miłość niespełniona, zakończona nieszczęśliwie, doprowadzają Jacka do zbrodni a w następstwie do przywdziania habitu i przemiany w księdza robaka. Najważniejsza miłość w dziele to jednak rodzące się uczucie miedzy Zosia i Tadeuszem . To miłość bezwątpienia spełniona, mająca szczęśliwy finał i kończąca spor miedzy rodzinami.
Kolejnym ważnym wątkiem jest wątek narodowo wyzwoleńczy inaczej patriotyczny. To działalność księdza robaka który próbuje wywołać powstanie na Litwie i jednocześnie odkupić swoje winy. Soplica jest emisariuszem przygotowującym grunt pod przyszła walkę.
Trzecim głównym wątkiem jest spór o zamek pojawiający się już w pierwszej księdze dzieła. Jest to jeden z powodów konfliktu miedzy Horeszkami i Soplicami, którzy dostali cześć ziemi stolnika. Po latach zjawia się dawny krewny Horeszki który postanawia odzyskać swoje dziedzictwo , jednak w tym samym czasie zamkiem interesuje się  Sędzia, co doprowadza do procesu. Ugoda po burzliwych kłótniach kończy się zawarciem małżeństwa przez Tadeusza i Zosie.
Omawiając ten utwór warto tez wspomnieć o kilku wiodących motywach. Jedynym z nich jest motyw miłości spełnionej która wyraźnie łączy Tadeusza i Zosie. Ich miłość jest szczera i prawdziwa. Oboje sie nawzajem uzupełniają, stają na ślubnym kobiercu. Jako para mogą stanowić za wzór.
Miłość miedzy Jackiem Soplicą a Ewą Horeszkówną to bez wątpienia miłość niespełnione a zarazem jeden z przewodzących motywów. Miłość miedzy Jackiem a Ewa to uczucie z góry skazane na zagładę. Główną przeszkodą jest różnica majątkowa. Podanie czarnej polewki definitywnie przekreśla nadzieje Jacka na ślub z Ewa. W rezultacie Jacek żeni sie z dziewczyna której nie jest w stanie pokonać, a Ewa zostaje żona mężczyzny wybranego przez rodziców.
Równie warte uwagi są motywy ojczyzny i patriotyzmu. Wspomnienia lat wolności i świetności ojczyzny są ciągle żywe i obecne w sercach bohaterów. Świadomość przynależności do kraju, którego w tamtych czasach nie ma już na mapach Europy jest silna i przekazywana z pokolenia na pokolenie.
Ostatnim punktem mojej prezentacji jest krótka charakterystyka wybranych bohaterów epopei Mickiewicza .
Tadeusz bohater tytułowy to dwudziestoletni młodzieniec przybyły z Wilna gdzie sie uczył. Jest synem Jacka Soplicy. Został wychowany w tradycji patriotycznej, zachowuje polskie obyczaje. Walka w wojsku Napoleona sprawia ze Tadeusz dojrzewa, staje sie świadomym patriota . Zosia jest jego pierwsza miłością, jest wierny i uczciwy oraz w pełni oddany swojej wybrance. 
Kolejnym a zarazem jednym z głównych bohaterów jest Jacek Soplica. To ubogi szlachcic, w młodości doznał zawodu miłosnego z powodu które go popełnił zbrodnie zabijając  stolnika. Z racji tego haniebnego czynu został ogłoszony zdrajca narodu. Wywołało to jego wewnętrzna przemianę. Stał sie księdzem robakiem i podjął służbę w obronie swojego kraju by odkupić swoje winy.
Ważna postacią kobieca w panu Tadeuszu jest Zosia, córka Ewy Horeszkówny. Mickiewicz porównuje ją do białej lilii. Jest wesoła, pogodna, skromna i nieśmiała dziewczyną. To wychowanka Telimeny. W czasie trwania akcji bohaterka dorośleje, staje sie kobieta, patriotka. W pełni odwzajemnia uczucie Tadeusza.
Telimena to piękna opiekunka Zosi, mieszkanka Petersburga, jest starsza kobieta szukająca męża, uwodzi Tadeusza jednak później wiąże  matrymonialne nadzieje z Hrabia, aż w końcu zostaje żona Rejęta.
Ostatnim bohaterem którego chciałabym opisać jest Sędzia . To gospodarz Soplicowa, brat Jacka, opiekuje sie Tadeuszem. To gorący patriota. Jest rozważny i dobry dla swoich poddanych. Cieszy sie wśród szlachty dużym autorytetem i poważaniem..
To już wszyscy bohaterowie których sylwetkę według mnie warto było pokrótce przybliżyć.
Warto również wspomnieć , że dzieło Mickiewicza doczekało sie ekranizacji wyreżyserowanej przez Andrzeja Wajdę zrealizowany w 1999 roku . Film ten stal sie popularny na skale światową, a ciekawostką może być fakt, że po raz pierwszy został wyświetlony w Watykanie na specjalnym pokazie dla Papieża Jana Pawła II w obecności Andrzeja Wajdy i aktorów.

Reasumując : bez wątpienia możemy stwierdzić ze Pan Tadeusz to jedno z najwybitniejszych dzieł polskiego romantyzmu o czym może świadczyć chociażby ponadczasowość motywów przedstawionych w utworze. Poruszenie tematu Powstania Listopadowego bez wątpienia spowodowało rozgrzanie serc patriotów i zmotywowało do walki o wolność kraju. Mickiewicz w swym dziele przedstawił wiele odmian ludzkich zachowań, od bohatera romantycznego poprzez zdrajcę narodu aż do patrioty
Wierze, ze moja wypowiedz był wyczerpująca i sprostała państwa oczekiwaniom. Dziękuje za poświęcona mi uwagę.