Leviticus. Księgi Kapłańskie. III. Księgi Mojżeszowe

2:1 - Dusza, gdy przyniesie obiatę ofiary Panu: biała mąka będzie ofiara jej. I naleje na nię oliwy, i włoży kadzidła,

2:2 - I przyniesie do synów Aaronowych kapłanów; z których jeden weźmie garść pełną mąki białej i oliwy, i wszystko kadzidło, i położy pamiątkę na ołtarzu, na wonność nawdzięczniejszą Panu.

2:3 - A co zostanie z ofiary, będzie Aaronowe i synów jego, święte świętych z ofiar Pańskich.

2:4 - Ale gdy ofiarujesz ofiarę upieczoną w piecu: z białej mąki, to jest chleby bez kwasu oliwą rozmieszane, i kreple przaśne oliwą pomazane,

2:5 - Jeśli obiata twoja będzie z panwie białej mąki oliwą rozmieszana i bez kwasu,

2:6 - Podzielisz ją w kęsy i wlejesz na nię oliwy.

2:7 - Ale jeśli z róstu będzie ofiara, także biała mąka oliwą będzie zaczyniona:

2:8 - Którą ofiarując Panu, oddasz w ręce kapłańskie.

2:9 - Który gdy ją będzie ofiarował, weźmie pamiętne z ofiary, i spali na ołtarzu na wonność wdzięczności Panu:

2:10 - A cokolwiek zostanie, będzie Aaronowe i synów jego święte świętych z obiat Pańskich.

2:11 - Wszelka obiata, którą ofiarują Panu, bez kwasu czyniona będzie, i bynajmniej kwasu ani miodu nie będą palić na ofierze Panu,

2:12 - Pierwociny tylko tych rzeczy będziecie ofiarować i dary: ale na ołtarz nie włożą ich na wonność wdzięczności.

2:13 - Cokolwiek ofiary będziesz ofiarował, solą posolisz, ani odejmiesz soli przymierza Boga twego z ofiary twojej. Przy wszelkiej obiacie twojej ofiarujesz sól.

2:14 - Ale jeśli ofiarujesz dar pierwszego zboża twego Panu, i kłosów jeszcze zielonych, będziesz prażył ogniem, i zetrzesz je jako krupy, i tak ofiarujesz z pierwociny twoje Panu,

2:15 - Nalawszy z wierzchu oliwy, a włożywszy kadzidła: bo jest obiata Pańska,

2:16 - Z której kapłan spali na pamiątkę daru część startych krup, i oliwy, i kadzidło wszystko.