02 Dzieje Apostolskie II rtf

Dzieje Apostolskie

2:1 - A gdy się spełniały dni Pięć dziesiątnice, byli wszyscy wespołek na temże miejscu.

2:2 - I stał się z prędka z nieba szum, jakoby przypadającego wiatru gwałtownego: i napełnił wszystek dom, gdzie siedzieli.

2:3 - I ukazały się im rozdzielone języki jakoby ognia, i usiadł na każdym z nich z osobna:

2:4 - I napełnieni byli wszyscy Ducha świętego: i poczęli mówić rozmaitemi językami, jako im Duch Święty wymawiać dawał,

2:5 - A byli w Jeruzalem mieszkający Żydowie, mężowie nabożni, ze wszego narodu, który jest pod niebem.

2:6 - A gdy się stał ten głos, zbieżało się mnóstwo, i strwożyło się na myśli, że każdy słyszał je swym językiem mówiące.

2:7 - A zdumiewali się wszyscy, i dziwowali, mówiąc: Izali, oto, ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczycy?

2:8 - A jakożeśmy słyszeli każdy z nas swój język, w którymechmy się urodzili?

2:9 - Parthowie, i Medowie, i Elamitowie, i mieszkający w Mesopotamjej, w Żydowskiej ziemi, i w Kapadocjej, w Pontcie, i w Azjej.

2:10 - W Frygjej, i w Pamphiljej, w Egipcie, i w stronach Libjej, która jest podle Cyreny, i przychodniowie Rzymscy:

2:11 - Żydowie też i nowo nawróceni, Kreteńczycy i Arabczycy: słyszeliśmy je mówiące języki naszemi wielmożne sprawy Boże.

2:12 - I zdumiewali się wszyscy, i dziwowali, mówiąc jeden do drugiego: Cóż to ma być?

2:13 - A drudzy naśmiewając się mówili: Że muszczu pełni są ci.

2:14 - A stanąwszy Piotr z jedenaścią, podniósł głos swój, i mówił im: Mężowie Żydowscy i wszyscy, którzy mieszkacie w Jeruzalem, niech to wam jawno będzie, a przyjmicie do uszu słowa moje.

2:15 - Abowiem nie są pijani ci, jako wy mniemacie: gdyż jest trzecia godzina na dzień:

2:16 - Ale to jest co rzeczono jest przez proroka Joela:

2:17 - I będzie w ostateczne dni (mówi Pan) wyleję z Ducha mego na wszelkie ciało: a prorokować będą synowie waszy i córki wasze: a młodzieńcy waszy widzenia będą widzieć: a starcom waszym sny się śnić będą.

2:18 - A iście w one dni, na sługi me, i na służebnice moje wyleję z Ducha mego, i będą prorokować:

2:19 - I dam cuda na niebie wzgórę, i znaki na ziemi nizko, krew, i ogień, i kurzawę dymu.

2:20 - Słońce się obróci w ciemności, a księżyc w krew przedtem niż przydzie dzień Pański wielki i jawny.

2:21 - I będzie: wszelki, którybykolwiek wzywał imienia Pańskiego, zbawion będzie.

2:22 - Mężowie Izraelscy, słuchajcież słów tych. Jezusa Nazareńskiego, męża od Boga pochwalonego u was mocam i cudami, i znakami, które czynił Bóg przezeń między wami, jako i wy wiecie:

2:23 - Tego. naznaczoną radą i przejrzeniem Bożem wydanego, przez ręce niezbożników umęczywszy zatraciliście.

2:24 - Którego Bóg wzbudził rozwiązawszy boleści piekła: jakoż była rzecz niepodobna, aby od niego miał być on zatrzyman.

2:25 - Abowiem Dawid o nim mówi: Upatrowałem zawżdy Pana przed sobą, bo mi jest po prawicy, abych nie był wzruszon.

2:26 - Dla tegoż się rozweseliło serce moje, a rozradował się język mój: nadto i ciało moje odpoczynie w nadziei.

2:27 - Abowiem nie zostawisz dusze mojej w piekle: ani dasz świętemu twemu oglądać skażenia.

2:28 - Oznajmiłeś mi drogi żywota: i napełnisz mię radością z obliczem twojem.

2:29 - Mężowie bracia, niech się godzi bezpiecznie mówić do was o Patryarsze Dawidzie, że umarł, i pogrzebion jest: i grób jego jest u nas, aż do dnia dzisiejszego.

2:30 - Będąc tedy prorokiem, i wiedząc, że mu Bóg przysięgą przysiągł, iż z owocu biodry jego miał siedzieć na stolicy jego:

2:31 - Przeglądając powiedział o zmartwychwstaniu Chrystusowem: iż ani zostawion jest w piekle: ani ciało jego ujrzało zepsowania.

2:32 - Tego Jezusa wzbudził Bóg: czego my wszyscy jesteśmy świadkowie.

2:33 - Prawicą tedy Bożą podwyższony, a obietnicę Ducha świętego wziąwszy od Ojca, wylał tego, którego wy widzicie i słyszycie.

2:34 - Abowiem Dawid nie wstąpił do nieba: lecz sam powiada, Rzekł Pan Panu memu, siądź na prawicy mojej:

2:35 - Aż położę nieprzyjacioły twe podnóżkiem nóg twoich.

2:36 - Niechaj tedy wie za pewne wszystek dom Izraelski, iż go i Panem, i Chrystusem uczynił Bóg, tego Jezusa, któregoście wy ukrzyżowali.

2:37 - A usłyszawszy to, skruszeni są na sercu: i rzekli do Piotra i do innych Apostołów: Cóż mamy czynić mężowie bracia?

2:38 - A Piotr do nich: Pokutę czyńcie (prawi), a niech ochrzczon będzie każdy z was w imię Jezusa Chrystusa, na odpuszczenie grzechów waszych: a weźmiecie dar Ducha świętego.

2:39 - Abowiem wam jest obietnica i dziatkom waszym, i wszystkim, którzy są daleko, którekolwiek przyzowie Pan Bóg nasz.

2:40 - I wielą innych słów świadczył, i napominał ich, mówiąc: Wyzwólcie się od tego narodu przewrotnego.

2:41 - Którzy tedy przyjęli mowę jego, ochrzczeni są: i przystało dnia onego jakoby trzy tysiące dusz.

2:42 - I trwali w nauce Apostolskiej, i w uczestnictwie łamania chleba, i w modlitwach.

2:43 - I przychodziła na każdą duszę bojaźń: wiele się też dziwów i znaków przez Apostoły działo w Jeruzalem: i była wielka bojaźń we wszystkich.

2:44 - Wszyscy też, którzy wierzyli, byli pospołu: i wszystko mieli spólne.

2:45 - Osiadłości i majętności przedawali, i podzielali nimi wszystkie, jako każdemu było potrzeba.

2:46 - Co dzień też trwając jednomyślnie w kościele, a łamiąc chleb po domiech, pożywali pokarmu z radością i w prostocie serdecznej:

2:47 - Chwaląc Boga, i mając łaskę u wszego ludu. A Pan co dzień przymnaża do kupy, którzy mieli być zbawieni.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
02 List pierwszy ś Piotra apostoła II rtf
02 List wtóry ś Piotra apostoła II rtf
02 Objawienie ś Jana apostoła II rtf
02 List ś Jakóba apostoła II rtf
02 List pierwszy ś Jana apostoła II rtf
26 Dzieje Apostolskie XXVI rtf
02 Ezdrasz Księgi I II rtf
02 Proroctwo Danielowe II rtf
13 Dzieje Apostolskie XIII rtf
28 Dzieje Apostolskie XXVIII rtf
02 Proroctwo Habakuka II rtf
25 Dzieje Apostolskie XXV rtf
19 Dzieje Apostolskie XIX rtf
09 Dzieje Apostolskie IX rtf
23 Dzieje Apostolskie XXIII rtf
02 Królowie Księgi I II rtf
07 Dzieje Apostolskie VII rtf
02 Proroctwo Jeremiaszowe II rtf
16 Dzieje Apostolskie XVI rtf

więcej podobnych podstron