ęłęóWybaczyć innym - pokochać siebie

Wybaczanie to modny ostatnio temat. Pojawia się on jako element wielu warsztatów rozwoju osobistego, procesów terapeutycznych, wspominany jest w książkach psychologicznych i duchowych.

Colin Tipping, brytyjski terapeuta, od wielu lat mieszkający w Stanach Zjednoczonych, wybaczanie uczynił swoją misją. Jego książka "Radykalne Wybaczanie", która ukazała się w Polsce nakładem Wydawnictwa Medium, niespodziewanie stała się bestsellerem. Jak informują księgarze, zafascynowani książką klienci wracają do księgarni, by zakupić kilka kolejnych egzemplarzy i sprezentować je rodzinie i znajomym.

Jak twierdzi autor, większość problemów osobistych, zawodowych, a być może nawet chorób, ma swoje źródło w braku wyrażania emocji, w utrzymywaniu zranienia i gniewu w sobie. Prowadzi to do powstawania w naszym ciele blokad, skutecznie hamujących przepływ energii życiowej, a w relacjach z innymi do powstawania napięć kreowanych podświadomie przez wyparte emocje i uczucia. Wybaczenie krzywd jest, jego zdaniem, najskuteczniejszym sposobem na uwolnienie się od negatywnych emocji i związanych z nimi blokad energetycznych.

Co takiego proponuje metoda Colina Tippinga, że wiele osób twierdzi, iż zmieniła ona zupełnie ich sposób patrzenia na rzeczywistość, poprawiła relacje z otoczeniem i najbliższymi, wróciła radość życia?

Colin dostrzegł, że tak długo jak przyjmujemy, iż stała nam się krzywda, nie jesteśmy w stanie, mimo największych chęci i determinacji, prawdziwie wybaczyć, uwalniając się od zgubnego ciężaru emocji. Proponuje więc coś, co z punktu widzenia zdrowego rozsądku wydaje się nie do zaakceptowania, a mianowicie otworzenie się na możliwość, że wyrządzona nam krzywda była tak naprawdę darem dla nas, więc nie ma czego, ani komu wybaczać. Podejście to zakłada, iż jednocześnie istniejemy w dwóch światach: ludzkim i duchowym. To co w świecie ludzkim jest krzywdą zasługującą na karę i zadośćuczynienie, w świecie duchowym jest darem dla nas, szansą na uzdrowienie i wzrost. Jak twierdzi autor, nie musimy nawet być głęboko przekonani do takiej duchowej interpretacji rzeczywistości, by poczuć ulgę, uwalniając się od emocjonalnego bagażu bólu, nienawiści, czy zazdrości. Wystarczy jedynie odrobina otwartości na tę ideę.

Opis metody, który ograniczałby się jedynie do przyjęcia duchowej perspektywy, byłby dużym uproszczeniem, nie wyjaśniającym jej skuteczności.

Colin oparł swoje podejście na dwóch psychologicznych mechanizmach: wyparcia oraz projekcji. Twierdzi on, że wyparty ból, gniew, nienawiść, poczucie winy i wstyd projektujemy na inne osoby i sytuacje. Oznacza to, że denerwuje nas i boli u innych to, co wyparliśmy w sobie. Osoby, które nas ranią mogą więc być postrzegane, w pewnym sensie, jako nasi dobroczyńcy, gdyż pokazują nam to, co jest w naszej "sferze cienia", podświadomości, a co domaga się uzdrowienia, czyli naszej akceptacji i ukochania.

Colin akcentuje także bardzo mocno potrzebę wyrażania uczuć związanych ze zranieniem, gdyż nie uzdrowimy tego, czego nie dotkniemy. Paradoksalnie więc, na początku procesu, nie tylko nie przyjmujemy duchowej perspektywy, usprawiedliwiając naszych "katów", ale dajemy sobie pełne prawo do oskarżenia ich i wyżalenia się, ujawniając wszelkie emocje i uczucia, które towarzyszyły zranieniu lub były jego następstwem.

Pracując z zawartymi w książce narzędziami, spotykając się z Trenerem Radykalnego Wybaczania, czy uczestnicząc w warsztatach, przechodzimy zawsze pięć etapów procesu wybaczania:

1.	Opowiedzenie historii zranienia (na warsztatach odbywa się to mentalnie).
2.	Wyrażenie uczuć związanych ze zranieniem.
3.	Porzucenie fałszywych przekonań, np. "nie jestem godny miłości", powstałych w wyniku pierwotnego zranienia, a odpowiedzialnych za nasze późniejsze wybory, zachowania i emocje.
4.	Przyjęcie duchowej perspektywy, w której otwieramy się na możliwość, że w tym, co nas spotkało jest ukryty jakiś dar, szansa na uzdrowienie.
5.	Zintegrowanie lekkości, radości oraz miłości doświadczonych jako efekt Radykalnego Wybaczenia, za pomocą aktywności fizycznej, takiej jak oddech, ruch, śpiew, taniec, pisanie, mówienie itp.

Uczestnicy warsztatów mają dodatkowo możliwość doświadczenia Ceremonii Radykalnego Wybaczania, opartej na tradycji Amerykańskich Indian, która umożliwia, w trakcie jednorazowego procesu, pozbycie się poczucia winy i żalu, dotyczących większości naszych doświadczeń życiowych.

Bez względy na formę pracy: książka, indywidualna sesja z Trenerem RW, czy warsztaty, doświadczamy podróży, która zaczyna się w krainie ofiar, w najciemniejszych zakamarkach naszej podświadomości, a kończy w krainie akceptacji i miłości. Akceptację i miłość odczuwamy nie tylko do naszych "katów", ale także, i to być może jest najcenniejsze, do nas samych. A jak mówią - pokochać siebie to najtrudniejsza sztuka.

Ireneusz Rudnicki

Różnice między wybaczaniem tradycyjnym a radykalnym

Tradycyjne wybaczannie		Radykalne Wybaczanie
Świat ludzki (ego)		Świat prawdy duchowej
Niskie wibracje		Wysokie wibracje
Wydarzyło się coś złego		Nic złego się nie wydarzyło
Oparte na osądzaniu		Wolne od osądzania i winy
Skoncentrowane na przeszłości		Skoncentrowane na teraźniejszości
Potrzeba zrozumienia		Podporządkowanie się temu, co jest
Świadomość ofiary		Świadomość łaski
Ocenia ludzką niedoskonałość		Akceptuje ludzką niedoskonałość
Istnieje tylko rzeczywistość fizyczna		Rzeczywistość jest metafizyczna
Problem jest na zewnątrz		Problem jest we mnie
Puszczanie poczucia odrzucenia w niepamięć		Przyjmowanie odrzucenia
Ty i ja jesteśmy odrębni		Ty i ja jesteśmy jednością
"Wypadki chodza po ludziach"		Nie ma przypadków
Życie to zbiór losowych wydarzeń		Życie jest celowe i sensowne
Osobowość i ego kontrolujące		Dusza podążająca za planem boskim
Rzeczywistość się dzieje		Rzeczywistość stwarzamy sami
Śmierć jest prawdziwa		Śmierć jest iluzją

"Radykalne Wybaczanie jako dodatkowa metoda leczenia raka"

Fragment z odczytu Colina Tippinga, założyciela i dyrektora ośrodka leczenia nowotworów w stanie Georgia:

Nauka medyczna, a zwłaszcza psychoneuroimmunologia twierdzi, że wybaczanie oraz inne formy leczenia emocjonalno-duchowego są niezwykle efektywne w zwalczaniu nowotworów oraz, że ludzie mający nowotwór, którzy nie włączają wybaczania w swój proces leczenia, pomijają tym samym olbrzymią część problemu oraz możliwości jego rozwiązania.

Wasze pełne lęku podejście do choroby uniemożliwia wam dostrzeżenie faktu, że wasz nowotwór może być waszym przyjacielem. Ujawniając się jako ostrzeżenie, ma on za zadanie pomóc wam w zdrowieniu oraz uwolnieniu stłumionych emocji. Owe emocje związane są z czymś, co wydarzyło się w przeszłości, zwykle w okresie między dwoma a siedmioma latami przed pierwszym wybuchem choroby. Przeważnie wydarzenie to dotyczyło bolesnej straty, poważnego zawiedzenia, długotrwałego smutku lub innych ciosów życiowych.

"Nie znalazłem" - mówi Colin Tipping - "jak do tej pory nikogo, kto choruje na nowotwór, a kto nie miałby w swej historii zdarzenia, które mogło być początkiem choroby lub wręcz jej przyczyną. Jestem przekonany, że nowotwór zaczyna się od emocjonalnej lub duchowej choroby, a następnie przenosi się do ciała."

Badania przeprowadzone przez znanego doktora nauk medycznych Stefana Greera w Anglii pokazują, że ludzie, którzy tłumią w sobie gniew i poczucie odrzucenia mają znacznie większe prawdopodobieństwo zachorowania na nowotwór niż ci ludzie, którzy odczuwają i wyrażają swoje emocje. Badanie wskazało także, iż oprócz predyspozycji genetycznych tłumienie emocji jest jedynym naukowo udowodnionym predyktorem zachorowania na nowotwory.

Niezwykle ważne jest, abyście zrozumieli, że emocje nie są złe. Że jest odwrotnie - odczuwanie waszych emocji jest dla was dobre. Problem pojawia się, gdy tłumicie je lub blokujecie i gdy zaprzeczacie ich istnieniu. Wiadomo, że zablokowane emocje są bardzo toksyczne i muszą być uwolnione, jeśli chcemy zmniejszyć ryzyko zachorowania na nowotwór lub się z niego wyleczyć. Wobec tego każdy, kto ma nowotwór lub jest poważnie zagrożony zachorowaniem, powinien podjąć wszelki możliwy wysiłek, aby uleczyć emocjonalną jego przyczynę i zrobić to w jak najkrótszym czasie. Mówimy, że "czas leczy rany". Ale jeśli masz nowotwór, to czas nie wystarczy. Potrzebne ci są natychmiastowe rezultaty.

Wybór metody Radykalnego Wybaczania nie wymaga odrzucenia żadnych innych metod leczenia nowotworów. Nie masz przeszkód, aby zgodzić się na wszystkie metody leczenia proponowane przez twego lekarza. Rób to jednak ze świadomością, że dają Ci one drogocenny czas.