Księgi Ekklesiastika

19:1 - Robotnik opiły nie zbogaci się: a kto gardzi małemi rzeczami, pomału upadnie.

19:2 - Wino i niewiasty zwodzą mądre i wytkną roztropne:

19:3 - A kto się przyłącza ku nierządnicam, będzie niecnota: zgniłość i robacy odziedziczą go, i będzie wyniesion na przykład więtszy, i będzie wyjęta z liczby dusza jego.

19:4 - Kto rychło wierzy jest lekkiego serca i umniejszon będzie, i nadto będzie mian za tego, który grzeszy przeciw duszy swojej.

19:5 - Kto się weseli z nieprawości, karan będzie: a kto nienawidzi karania, umniejszy mu się żywota, a kto nienawidzi wielomowności, gasi złość.

19:6 - Kto grzeszy przeciw duszy swojej, będzie pokutował, a kto się kocha we złości, karan będzie.

19:7 - Nie powtarzaj słowa złego i przykrego, a nic ci nie ubędzie.

19:8 - Przyjacielowi i nieprzyjacielowi nie oznajmuj umysłu swego, a jeśli masz grzech nie odkrywaj.

19:9 - Bo będzie cię słuchał, i będzie się strzegł ciebie, i jakoby broniąc grzechu, będzie cię nienawidział, i tak będzie przy tobie zawżdy.

19:10 - Słyszałeś słowo przeciw bliźniemu twemu, niech zaraz umrze w tobie, ufając, że się nie rozpukniesz od niego.

19:11 - Od słowa rodząc pracuje głupi, jako stękanie rodzenia dziecięcia.

19:12 - Strzała, która utknęła w biedrze ciała, tak słowo w sercu głupiego.

19:13 - Strofuj przyjaciela, by snać nie zrozumiał i rzekł: Nie uczyniłem: abo jeśli uczynił, aby drugi raz nie czynił.

19:14 - Strofuj bliźniego, by snać nie rzekł: a jeśli rzekł, by snać nie powtórzył.

19:15 - Strofuj przyjaciela, bo często bywa występek.

19:16 - A nie wierz każdej powieści. Jest co się potyka w języku, ale nie z umysłu.

19:17 - Któż jest bowiem, któryby nie zgrzeszył językiem swoim? strofuj bliźniego pierwej niż grozić będziesz.

19:18 - A daj miejsce bojaźni nawyższego: bo wszystka mądrość bojaźń Boża, a w niej bać się Boga, a we wszelkiej mądrości wykonanie zakonu.

19:19 - A nauka złości nie jest mądrość: i myśl grzesznych nie jest roztropność.

19:20 - Jest złość a w niej przeklęctwo: i jest głupi, któremu schodzi na mądrości.

19:21 - Lepszy jest człowiek bogobojny, któremu schodzi na mądrości i niedostaje rozumu, niźli który ma dosyć rozumu, a przestępuje zakon Nawyższego.

19:22 - Jest chytrość osobliwa, a nie sprawiedliwa.

19:23 - I jest który wypuszcza słowo pewne, powiadając prawdę. Jest który się złośliwie korzy, a wnętrzności jego są pełne zdrady:

19:24 - A jest który się nazbyt zniża od wielkiej pokory: l jest który skłania oblicze swe, i czyni, jakoby nie widział czego niewidziane:

19:25 - A jeśli słabość sił grzeszyć mu nie dopuści, jeśli czas najdzie źle czynienia, uczyni źle.

19:26 - Z wejrzenia poznać męża, a od potkania oblicza poznać roztropnego.

19:27 - Ubiór ciała, i oszczerzanie zębów w śmiechu, i chód człowieczy, wydawają go.

19:28 - Jest skaranie fałszywe w gniewie sromocącego: i jest sąd, który się nie zda być dobrym: i jest milczący a ten jest roztropny.