Esther(ap)

15:1 - I rozkazał jej (bez pochyby), aby weszła do króla, i przyczyniła się za ludem swym, i za ojczyzną swoją.

15:2 - Pamiętaj (prawi) na dni uniżenia twego, jakoś wychowana na rękach moich: bo Aman wtóry po królu mó­wił przeciwko nam na śmierć:

15:3 - Ty wzywaj Pana, i mów królowi o nas, i wybaw nas od śmierci.

15:4 - A dnia trzeciego złożyła z siebie szaty ubioru swe­go, i odziana jest chwałą swoją.

15:5 - A gdy się świeciła w odzieniu królewskiem, i wzywała wszystkich rządźce i zbawiciela Boga, wzięła z sobą dwie służebnice:

15:6 - I na jednej się wspierała, jakoby od rozkoszy i od wielkiej ciała subtelności sama sobą władać nie mogła:

15:7 - A druga panna szła za panią, wleczącą się po ziemi szatę niosąc.

15:8 - A ona sama różaną barwą na twarzy rozlaną, i wdzięcznemi a jasnemi oczyma, smutne serce swe i zbytnią bojaźnią ściśnione pokrywała.

15:9 - Wszedszy tedy porządnie przez wszystkie drzwi, stanęła przed królem, gdzie on siedział na stolicy króle­stwa swego, obleczony w szaty królewskie, i świecący się od złota i od drogiego kamienia, a był srogiego wejrzenia.

15:10 - A gdy podniósł oblicze swe, i pałającemi oczyma zapalczywość serca swego pokazał, upadła królowa, i zblaszy omdlała, głowę na panience służebnej położyła.

15:11 - I odmienił Bóg serce królewskie w łaskawość, i wnet ulększy się o nie, skoczył z stolice, a trzymając ją swemi rękoma, ażby przyszła ksobie, temi jej słowy pobłażał:

15:12 - Cóżci Esther? jaciem jest brat twój, nie bój się.

15:13 - Nie umrzesz: bo nie na cię, ale na inne wszystkie to prawo uczyniono.

15:14 - Przystąp tedy, a dotkni się sceptru.

15:15 - A gdy ona milczała, wziął złote berło, i położył na jej szyjej, i pocałował ją, i rzekł: Przecz mi nie mówisz?

15:16 - A ona odpowiedziała: Ujrzałam cię panie, jako Anio­ła Bożego, i strwożyło się serce maje dla bojaźni ozdoby twojej.

15:17 - Abowiemeś barzo dziwny panie, a oblicze twoje jest pełne wdzięczności.

15:18 - A gdy mówiła, zasię upadła, i ledwie nie umarła.

15:19 - A król się frasował, i wszyscy służebnicy jego cieszyli ją.