Królowie Księgi II

6:1 - A Dawid zebrał zaś potem wszystkie przebrane z Izraela trzydzieści tysięcy.

6:2 - I wstał Dawid, i poszedł i wszystek lud, który był z nim z mężów Juda, aby przywiedli skrzynię Bożą, nad którą wzywano imienia Pana zastępów, siedzącego na Cherubinach na niej.

6:3 - I wstawili skrzynię Bożą na wóz nowy, i wzięli ją z domu Abinadab, który był w Gabaa: a Oza i Ahio synowie Abinadabowi, prowadzili wóz nowy.

6:4 - A gdy ją wzięli z domu Abinadaba, który był w Gabaa, strzegący skrzynie Bożej, Ahio szedł przed skrzynią.

6:5 - A Dawid i wszystek Izrael grali przed Panem na wszelakich drzewach misternie uczynionych, i arfach i skrzypkach, i bębniech, i gęślach, i cymbalech.

6:6 - A gdy przyszli do Gumma Nachon, wyciągnął Oza rękę ku skrzyni Bożej, i zadzierżał ją: bo wierzgały woły i nachyliły ją były.

6:7 - I rozgniewał się poruszeniem Pan na Ozę, i zabił go przez śmiałość: który tam umarł przy skrzyni Bożej.

6:8 - I zafrasował się Dawid przeto, że Pan zabił Ozę, i nazwano imię onego miejsca: Zabicie Ozy, aż do dnia tego.

6:9 - I zląkł się Dawid Pana dnia onego, mówiąc: Jakoż wnidzie do mnie skrzynia Pańska?

6:10 - I nie chciał prowadzić do siebie skrzynie Pańskiej do miasta Dawidowego: ale ją wprowadził do domu Obededoma Gethejczyka.

6:11 - I mieszkała skrzynia Pańska w domu Obededoma Gethejczyka trzy miesiące: i błogosławił Pan Obededoma, i wszystek dom jego.

6:12 - I powiedziano królowi Dawidowi, że błogosławił Pan Obededoma, i wszystkie rzeczy jego dla skrzynie Bożej. Poszedł tedy Dawid, i przyprowadził skrzynię Bożą z domu Obededoma do miasta Dawidowego z weselem: a było z Dawidem siedm chórów, i ofiara cielca.

6:13 - A gdy postąpili, którzy nieśli skrzynię Pańską sześć kroków: ofiarował wołu i barana.

6:14 - A Dawid skakał ze wszystkiej mocy przed Panem. A był Dawid przepasany Ephod lnianym.

6:15 - A Dawid i wszystek dom Izraelów prowadzili skrzynię Testamentu Pańskiego z weselem i z trąbieniem trąby.

6:16 - A gdy skrzynia Pańska weszła do miasta Dawidowego, Michol córka Saulowa, wyglądając oknem, ujrzała Króla Dawida wyskakującego i tańcującego przed Panem, i wzgardziła go w sercu swojem.

6:17 - I wprowadzili skrzynię Pańską i włożyli ją na miejscu swem w pośrodku namiotu, który był jej rozbił Dawid: i ofiarował Dawid całopalenia i zapokojne ofiary przed Panem.

6:18 - A gdy dokonał ofiarując całopalone i zapokojne, błogosławił ludowi w imię Pana zastępów.

6:19 - I rozdał wszemu mnóstwu Izraelskiemu, tak mężowi jako niewieście, każdemu bochen chleba, i pieczenia wołowego mięsa jedne, i kołacz w oliwie smażony: i poszedł wszystek lud każdy do domu swego.

6:20 - I wrócił się Dawid, aby błogosławił domowi swemu, a wyszedszy Michol córka Saulowa przeciw Dawidowi, rzekła: Jako chwalebny dziś był król Izraelski, odkrywając się przed służebnicami sług swoich, i odkrył się, jako gdyby się odkrywał jeden z błaznów.

6:21 - I rzekł Dawid do Michol: Przed Panem, który mię obrał raczej niż ojca twego i niżli wszystek dom jego, i przykazał mi, abych był wodzem nad ludem Pańskim w Izraelu.

6:22 - I Judą, i będę podlejszym niżlim się stał: i będę poniżonym w oczach moich: a z służebnicami, o którycheś mówiła, chwalebniejszym się pokażę.

6:23 - Przetoż Michol córce Saulowej nie urodził się syn aż do dnia śmierci jej.