Królowie Księgi II
7:1 - Ale stało się, gdy usiadł Król w domu swym, a Pan dał mu pokój zewsząd od wszystkich nieprzyjaciół jego,
7:2 - Rzekł do Nathana proroka: A widzisz, że ja mieszkam w domu Cedrowym, a skrzynia Boża położona jest między skórami?
7:3 - I rzekł Nathan do Króla: Wszystko co jest w sercu twojem, idź czyń: bo Pan jest z tobą.
7:4 - I stało się onej nocy, a oto mowa Pańska do Nathana, rzekąc:
7:5 - Idź, a rzecz słudze memu Dawidowi: To mówi Pan: Izali ty mnie zbudujesz dom ku mieszkaniu?
7:6 - Anim bowiem mieszkał w domu od onego dnia, któregom wywiódł syny Izraelowe z ziemie Egiptskiej, aż do dnia tego: alem chodził w przybytku i w namiecie.
7:7 - Po wszystkich miejscach, którem przeszedł ze wszystkimi synmi Izraelowymi, azam mówiąc, mówił do jednego z pokolenia Izraelowego, któremum przykazał żeby pasł lud mój Izraelski, mówiąc: Czemuście mi nie zbudowali domu Cedrowego?
7:8 - A teraz to powiesz słudze memu Dawidowi: To mówi Pan zastępów: Jam ciebie wziął z paszej chodzącego za trzodami, abyś był wodzem nad ludem moim Izraelskim:
7:9 - I byłem z tobą we wszystkiem gdzieśkolwiek chodził, i pobiłem wszystkie nieprzyjacioły twe od oblicza twego: i uczyniłem ci imię wielkie, wedle imienia wielkich, którzy są na ziemi.
7:10 - I postanowię miejsce ludowi memu Izrael, i wszczepię ji, i będzie mieszkał pod nim, a nie poruszy się więcej: i nie przydadzą synowie nieprawości trapić go jako pierwej,
7:11 - Odednia, któregom postanowił sędzię nad ludem moim Izraelskim: i dam ci pokój ode wszech nieprzyjaciół twoich: i odpowiadać Pan, że dom uczyni tobie Pan.
7:12 - A gdy się wypełnią dni twoje, a zaśniesz z ojcy twemi, wzbudzę nasienie twe po tobie, które wynidzie z żywota twego, i umocnię królestwo jego.
7:13 - On zbuduje dom imieniowi memu, i utwierdzę stolicę królestwa jego aż na wieki.
7:14 - Ja mu będę za ojca, a on mnie będzie za syna: który jeśli co źle uczyni, skarżę go rózgą mężów, i plagami synów człowieczych.
7:15 - Lecz miłosierdzia mego nie odejmę od niego, jakom odjął od Saula, któregom oddalił od oblicza mego.
7:16 - I będzie wierny dom twój, i królestwo twe aż na wieki przed obliczem twojem, i stolica twoja będzie trwała zawsze.
7:17 - Według tych wszystkich słów, i według wszystkiego widzenia tego, tak mówił Nathan do Dawida.
7:18 - I wszedł Król Dawid i siedział przed Panem, i rzekł: Cóżem ja jest Panie Boże. i co za dom mój, iżeś tnie przywiódł aż dotąd?
7:19 - Lecz i to jeszcze mało się być zdało przed oblicznością twoja Panie Boże, aż też mówisz o domie sługi twego na czas daleki: bo to jest prawo Adamowe, Panie Boże.
7:20 - Cóż tedy będzie mógł Dawid przydać jeszcze, aby mówił do ciebie? ty bowiem znasz sługę twego Panie Boże.
7:21 - Dla słowa twego i według serca twego uczyniłeś wszystkie te wielkie rzeczy, tak, żeś oznajmił słudze twemu.
7:22 - Dla tego uwielmożonym jesteś Panie Boże, iż nie masz podobnego tobie, i niemasz Boga oprócz ciebie we wszystkiem, cośmy słyszeli w uszy nasze.
7:23 - A któryż jest naród na ziemi, jako lud twój Izraelski, dla którego szedł Bóg, aby ji sobie odkupił za lud, i uczynił sobie imię, a iżby im czynił wielkie rzeczy i straszne na ziemi, od oblicza ludu twego, któryś sobie wykupił z Egiptu, naród i Boga jego.
7:24 - Albowiem umocniłeś sobie twój lud Izraelski za lud wieczny: a ty Panie Boże stałeś się im za Boga.
7:25 - Teraz tedy Panie Boże słowo, któreś rzekł na sługę twego i na dom jego, wzbudź na wieki: a uczyń jakoś powiedział.
7:26 - Aby wielbione było imię twoje aż na wieki, ażeby mówiono: Pan zastępów Bóg nad Izraelem. A dom sługi twego Dawida będzie umocniony przed Panem.
7:27 - Ponieważ ty Panie zastępów, Boże Izraelski objawiłeś ucho sługi twego mówiąc: Dom zbuduję tobie: dla tego nalazł sługa twój serce swoje, aby się modlił tobie tą modlitwą do ciebie.
7:28 - Teraz tedy Panie Boże tyś jest Bóg, a słowa twoje będą prawdziwe: boś mówił do sługi twego te rzeczy dobre.
7:29 - Poczniesz tedy, a błogosław domowi sługi twego, aby był na wieki przed tobą: boś ty, Panie Boże rzekł, i błogosławieństwem twojem będzie ubłogosławion dom sługi twego na wieki.