Judith
2:1 - Roku trzynastego Nabuchodonozora króla, dwudziestego i wtórego dnia miesiąca pierwszego stało się słowo w domu Nabuchodonozora króla Assyryjczyków, żeby się bronił.
2:2 - I zezwał wszystkie starsze, i wszystkie hetmany i rycerstwo swe, i miał z nimi tajemnicę rady swej:
2:3 - I powiedział, że na tem jest myśl jego, aby wszystkę ziemię podbił pod moc swoję.
2:4 - Która powieść, gdy się podobała wszystkim, wezwał król Nabuchodonozor Holofernesa hetmana rycerstwa swego,
2:5 - I rzekł mu: Wyciągni przeciw wszelkiemu królestwu zachodu słońca, a osobliwie przeciwko tym, którzy wzgardzili rozkazaniem mojem.
2:6 - Nie przepuści oko twoje żadnemu królestwu, a każde miasto obronne podbijesz mi.
2:7 - Tedy Holofernes wezwał hetmanów i przełożonych siły Assyryjskiej, i policzył męże na wyprawę, jako mu król rozkazał, sto i dwadzieścia tysięcy pieszych walecznych, a jezdnych strzelców dwanaście tysięcy,
2:8 - I wszystkiemu wojsku swemu kazał ciągnąć naprzód w mnóstwie wielbłądów niezliczonych, z temi rzeczami, którychby wojsku obficie dostawało: wołów też stada, i trzody owiec, którym liczby nie było.
2:9 - Zboża ze wszystkiej Syriej, kędy ciągnąć miał nagotować kazał.
2:10 - A złota i srebra z domu królewskiego nabrał barzo wiele.
2:11 - I wyjachał sam i wszystko wojsko z poczwórnymi, i z jezdnymi, i z strzelcy, którzy okryli wierzch ziemie jako szarańcza.
2:12 - A gdy przejachał granice Assyryjskie, przyciągnął ku wielkim góram Ange, które są po lewej stronie Cyliciej: i doszedł każdego zameczku ich, i odzierżał każdą twierdzą.
2:13 - I dobył miasta znamienitego Melothy, i złupił wszystkie syny Tharsys, i syny Ismahel, którzy byli przeciw puszczy, i na południe ziemie Cellon.
2:14 - I przeprawił się przez Euphratesa, i przyciągnął do Mezopotamiej: i zburzył wszystkie miasta wysokie, które tam były, od potoku Mambre aż przyjdziesz do morza:
2:15 - I opanował granice ich od Cyliciej, aż do granic Japhet, które są na południe,
2:16 - I zabrał wszystkie syny Madian, i złupił wszystkie bogactwa ich, i wszystkie, którzy się mu sprzeciwili paszczęką miecza pobił.
2:17 - A potem zjechał na pola Damaszku we dni żniwa, i zapalił wszystko zboże, a wszystkie drzewa i winnice wyciąć kazał:
2:18 - I przypadł strach jego na wszystkie mieszkające na ziemi.