Bóg otworzył mi oczy.

Mam na imię Justyna. Mam 16 lat.

Moje świadectwo opisze w skrócie, chociaż trwało około 3 lat.

W moim życiu "Bóg" był obecny od kąd pamiętam. Wychowałam się w rodzinie Katolickiej.

Zawsze byłam z siebie dumna że jestem Katoliczką.

Do Kościoła chodziłam zazwyczaj co niedziela, często jednak starałam się jakoś wymigać od uczestnictwa w Niedzielnej Mszy, nudziła mnie ta monotonność i te wszystkie akcje.

Kościół Katolicki stał się dla mnie jak teatr. Wyuczone role itd.

Lubiłam chodzić do Kościoła ale tylko czasami. Nigdy nie mogłam znaleźć tam Boga choć tak bardzo pragnęłam go w swoim życiu.

Pomyślałam że może nie przychodzi do mnie Bóg bo nie robię wszystkiego jak by tego wymagał Kościół.

Zaczęłam częściej się spowiadać, uczestniczyć w co niedzielnej komunii, odmawiałam różaniec (chociaż nigdy nie potrafiłam modlić się do Maryi) jeździłam na pielgrzymki z nadzieją że tam może spotkam Boga. Niestety... bez skutku.

Pewnej niedzieli około godziny 21 byłam z koleżankami na festynie w naszym mieście.To było jakieś 2 lata temu.

Poszłyśmy się przejść. Wtedy podszedł do mnie człowiek który zapytał mnie czy wierzę w Boga i chciała bym by On zamieszkał w moim życiu.

Byłam wtedy tym bardzo zaskoczona.

Kiedy nie miałam już nadziei, kiedy straciłam już prawie wiarę w istnienie Boga, ktoś zapytał mnie o to.

Powiedziałam że wierzę w Boga i chciała bym go w swoim życiu.

Pamiętam że dostałam wtedy książeczkę w której było ukazane nasze zycie bez Jezusa na pierwszym miejscu i z Jezusem na pierwszym miejscu.

Wtedy jeszcze nie rozumiałam tego wszystkiego.

Od tamtego momentu zaczęłam interesować się nie Kościołem Katolickim i tym czego nauczają lecz Słowem Bożym.

W domu mieliśmy Biblie.. babcia ją miała schowaną w szufladzie i była wyciągana zazwyczaj raz w roku na Boże Narodzenie.

Pamiętam jak wzięłam Biblię od Babci i zaczęłam ją czytać.

Początki było strasznie trudne;) Słowo wogole nie trafiało do mnie.

Miałam urodziny.. Mama zapytała co chciała bym dostać z tej okazji:) BYłam przekonana ze chcę Pismo Święte:) Starego i Nowego Testamentu;) I tak też się stało.

Miałam już swoją Biblię więc babciną oddałam Babci i zaczęłam czytać swoją od początku:)

No cóż.. to było nadal Słowo nie zrozumiałe dla mnie.

Zaczęłam się modlić by Bóg sprawił bym mogła chociaż troche zrozumieć z tego co On ma dla nas w Słowie Bozym.

Za parę dni, może tygodni dostałam e-maila. Pisał do mnie człowiek który moj e-mail znalazł na jakiejś stronie na temat spalonego Kościoła. Pamiętam że zostawiłam tam komentarz co myśle o tym że takie rzeczy dzieją się w dzisiejszych czasach.

Mirek, tak mu na imię, zaczął mi tłumaczyć Słowo Boże. Zawsze jeżeli czegoś nie rozumiałam On mi pomagał to zrozumieć. Do tej pory mamy kontakt:)

Po pewnym czasie zauważyłam ogromną zmianę. Zaczęłam sama rozumieć Słowo Boże;)

Otworzyły mi się oczy i widziałam wiele więcej niż na początku.

Cale szczęscie też zrozumiałam wiele spraw dotyczących prawdziwego zbawienia.

O tym że nie ma czyśćca o którym naucza KK, że jedyną droga do Boga jest Jezus Chrystus, że nie możemy modlić się przed obrazami itd, Chrzest powinien być w wieku świadomym i wiele by wymieniać.

Kiedyś byłam strasznie zaslepiona.. wierzyłam we wszystko co mowił Kościół Katolicki.

Niedawno powiedziałam rodzicom o tym że nie będę już chodziła do Kościoła Katolickiego. Kiedyś ten moment rozmowy na ten temat był nie do wyobrażenia:)

Sił mi dodał koncert zespołu Kalejdoskop, dzięki nim miałam siłę i odwagę by powiedzieć to wszystko:)

Teraz jestem szczęśliwa że Bóg dał mi oczy które widzą, uszy które słyszą i rozum który pojmuje;)

Jestem bardzo wdzięczna również Pastorowi który był w moim życiu jak drogowskaz:) Gdyby nie On to nie wiem gdzie teraz bym była.

Również dziękuję Mirkowi za pomoc:)

A najbardziej dziękuję Jezusowi dzięki któremy możemy żyć wiecznie:) Że oddał swoje życie za nas.. byśmy mieli szansę żyć w wiecznym szczęsciu- Niebie.

http://www.zawi.webd.pl