Jozue

5:1 - Gdy tedy usłyszeli wszyscy królowie Amorrhejczyków, którzy mieszkali za Jordanem ku zachodu słońca, i wszyscy królowie Chanaan, którzy dzierżeli blizkie wielkiego morza miejsca, że wysuszył Pan wody Jordanowe przed synmi Izraelowymi, aż przeszli: upadło serce ich, i niezostał w nich duch, bojących się weścia synów Izraelowych.

5:2 - Tego czasu rzekł Pan do Jozuego: Uczyń sobie noże kamienne a obrzeżesz powtóre syny Izraelowe.

5:3 - Uczynił co Pan kazał, i obrzezał syny Izraelowe na pagórku odrzezków.

5:4 - A ta jest przyczyna wtórego obrzezania: Wszystek lud, który wyszedł z Egiptu płci męzkiej, wszyscy wojenni mężowie pomarli na puszczy, przez barzo wielkie krążenie drogi, którzy wszyscy byli obrzezani.

5:5 - A lud, który się urodził na puszczy,

5:6 - Przez czterdzieści lat drogi barzo szerokiej pustynie, był nieobrzezany: aż wymarli ci, którzy niesłuchali głosu Pańskiego, i którym przedtem przysiągł był, żeby im nie ukazał ziemię mlekiem i miodem płynącą.

5:7 - Tych synowie nastąpili na miejsce ojców, i od Jozuego obrzezani są: ponieważ jako się urodzili, w nieodrzezku byli, ani ich żaden na drodze był obrzezał.

5:8 - A gdy byli wszyscy obrzezani, mieszkali na temże miejscu obozu, aż się wygoili.

5:9 - I rzekł Pan do Jozuego: Dzisia zdjąłem z was zelżywość Egipską. I nazwano imię onego miejsca Galgala, aż do dnia teraźniejszego.

5:10 - I mieszkali synowie Izraelowi w Galgalach, i czynili Phase czternastego dnia miesiąca ku wieczoru na polach Jerycho:

5:11 - I jedli zboże ziemie drugiego dnia, przaśny chleb i prażmo tegoż roku.

5:12 - I przestała Manna, skoro poczęli jeść zboże ziemie, ani używali więcej synowie Izraelowi onego pokarmu, ale jedli ze zboża ziemie Chananejskiej roku tego.

5:13 - A gdy Jozue był na polu Miasta Jerycha, podniósł oczy, i ujrzał męża stojącego przeciwko jemu, dzierżącego dobyty miecz, i szedł do niego, i rzekł: Nasześ, czyli nieprzyjacielski?

5:14 - A on odpowiedział: Nie: alem jest Hetman wojska Pańskiego, i terazem przyszedł.

5:15 - Upadł Jozue twarzą na ziemię, i pokłoniwszy się rzekł: Co Pan mój mówi do sługi swego?

5:16 - A on: Zzuj, pry, obuwie twoje z nóg twoich: bo miejsce, na którem stoisz, święte jest. I uczynił Jozue jako mu było rozkazano.