Dzieje Apostolskie

3:1 - A Piotr i Jan wstępowali do kościoła, na godzinę modlitwy dziewiątą.

3:2 - A niektóry mąż, który był chromy z żywota matki swej był noszon: którego na każdy dzień kładziono u drzwi kościelnych, które zowią ozdobne, aby prosił jałmużny u tych którzy do kościoła wchodzili.

3:3 - Ten, ujrzawszy Piotra i Jana, poczynające wchodzić do kościoła, prosił, aby wziął jałmużnę.

3:4 - A patrząc pilnie nań Piotr z Janem, rzekł mu: Wejrzy na nas.

3:5 - A on patrzył na nie, spodziewając się co wziąć od nich.

3:6 - I rzekł Piotr: Srebra i złota nie mam: lecz co mam, to tobie dawam: W imię Jezusa Chrystusa Nazareńskiego wstań, a chodź.

3:7 - A ująwszy prawą rękę jego, podniósł go i wnet były utwierdzone goleni jego i stopy.

3:8 - A wyskoczywszy stanął, i chodził: i wszedł z niemi do kościoła, chodząc i wyskakując, i chwaląc Boga.

3:9 - I widział go wszystek lud chodzącego, i Boga chwalącego.

3:10 - A znali go, iż on, był który dla jałmużny siadał u drzwi ozdobnych kościelnych: i napełnieni byli zdumienia i zapamiętania, z tego co się mu przydało.

3:11 - A gdy się trzymał Piotra i Jana, przybiegł wszystek lud do nich do krudżganku, który zową Salomonowym, zdumiawszy się.

3:12 - A ujrzawszy Piotr, odpowiedział do ludu: Mężowie Izraelscy, co się temu dziwujecie? abo przecz się nam przypatrujecie, jakobychmy naszą mocą abo władzą uczynili, że ten chodzi?

3:13 - Bóg Abrahamów, i Bóg Izaaków, i Bóg Jakóbów, i Bóg ojców naszych, uwielbił Jezusa Syna swego, któregoście wy wydali, i zaprzeliście się przed Piłatem, gdyż jego zdanie było, aby był wypuszczon.

3:14 - A wyście się zaprzeli świętego i sprawiedliwego, i prosiliście, aby wam darował męża mężobójcę:

3:15 - A zabiliście sprawcę żywota: którego Bóg wzbudził od umarłych, czego my świadkami jesteśmy.

3:16 - A w wierze imienia jego, tego którego wy widziecie i znacie umocniło imię jego: i wiara, która przezeń jest, dała to zupełnie zdrowie przed oczyma was wszystkich.

3:17 - A teraz bracia wiem, żeście z niewiadomości uczynili, jako i przełożeni waszy.

3:18 - A Bóg co przez usta wszech proroków pierwej opowiedział, iż Chrystus jego cierpieć miał, tak ziścił.

3:19 - A przetoż pokutujcie, i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze.

3:20 - Aby gdy przydą czasy ochłody od obliczności Pańskiej, a posłałby tego, który jest opowiadany wam Jezusa Chrystusa:

3:21 - Którego potrzeba, aby niebo przyjęło aż do czasów naprawienia wszech rzeczy: które opowiedział Bóg przez usta swych świętych od wieku proroków.

3:22 - Mojżeszci mówił: Iż proroka wzbudzi wam Pan Bóg wasz z braciej waszej jako mnie: onego słuchać będziecie wedle wszystkiego cokolwiek wam mówić będzie.

3:23 - I stanie się, wszelka dusza, któraby nie słuchała proroka onego, będzie wykorzeniona z ludu.

3:24 - I wszyscy prorocy od Samuela, i po nich, którzy mówili, opowiedzieli te dni.

3:25 - Wyście są syny prorockiemi, i testamentu, który postanowił Bóg z ojcy naszemi, mówiąc do Abrahama: I w nasieniu twojem błogosławione będą wszystkie narody ziemie,

3:26 - Wam naprzód Bóg, wzbudziwszy Syna swego, posłał go błogosławiącego wam: aby się nawrócił każdy od złości swej.