Judith

16:1 - Śpiewała tedy Judith tę pieśń Panu mówiąc:

16:2 - Zaczynajcie Panu na bębniech, śpiewajcie Panu na cymbalech, śpiewajcie mu Psalm mowy, wywyższajcie i wzywajcie imienia jego.

16:3 - Pan kruszący wojny, Pan jest imię jemu.

16:4 - Który położył obóz swój w pośród ludu swego, aby nas wyrwał z ręki wszystkich nieprzyjaciół naszych.

16:5 - Przyciągnął Assur z gór od Północy, w wielkości mocy swej: którego mnóstwo zastawiło potoki, a konie ich okryły doliny.

16:6 - Mówił, że miał wypalić granice moje, a młodzieńce moje wybić mieczem, niemowięta moje dać na łup, i panny w niewolą.

16:7 - A Pan wszechmogący zaszkodził mu, i dał go w ręce niewieście, i poraził go.

16:8 - Bo mocarz ich nie poległ od młodzieńców, ani go zabili synowie Titan, ani wysocy obrzymowie zastawili mu się: ale Juditha córka Merari zwątliła go pięknością twarzy swojej.

16:9 - Zwlekła się bowiem z szat wdowstwa, i oblokła się w szaty wesela na rozradowanie synów Izraelskich.

16:10 - Pomazała oblicze swe olejkiem, i ściągnęła kędziorki swe koronką, wzięła szatę nową, aby go zdradziła.

16:11 - Patynki jej uchwyciły oczy jego, piękność jej pojmała duszę jego, ucięła kordem szyjej jego.

16:12 - Ulękli się Persowie stałości jej, i Medowie śmiałości jej.

16:13 - Tedy zawyły wojska Assyryjskie, gdy się ukazali poniżeni moi, schnący od pragnienia.

16:14 - Synowie dziewczyn pokłóli je, a jako chłopięta uciekające pobili je: poginęli w bitwie od oblicza Pana Boga mego.

16:15 - Pieśń śpiewajmy Panu, Pieśń nową śpiewajmy Bogu naszemu.

16:16 - Adonai Panie wielkiś ty, i przesławny w mocy twojej, i którego żaden zwyciężyć nie może.

16:17 - Tobie niech służy wszelkie twe stworzenie: boś rzekł i stały się: posłałeś ducha twego, i stworzone są, i niemasz ktoby się sprzeciwił głosowi twemu.

16:18 - Góry z gruntu się poruszą z wodami: skały jako wosk rozpłyną się przed obliczem twojem.

16:19 - A którzy się ciebie boją, wielcy będą u ciebie na wszystkim.

16:20 - Biada narodowi na naród mój powstającemu: bo Pan wszechmogący będzie się mścił nad nimi, w dzień sądu nawiedzi je.

16:21 - Bo da ogień i robaki na ciała ich, aby byli paleni, i czuli aż na wieki.

16:22 - I stało się potem, wszystek lud po zwycięstwie przyszedł do Jeruzalem pokłonić się Panu: i wnet skoro się oczyścili ofiarowali wszyscy całopalenia, i śluby i obietnice swoje.

16:23 - A Judith wszystkie naczynia wojenne Holofernesa, które jej dał lud, i namiotek który sama wzięła z łóżka jego, ofiarowała na dar zapamiętania.

16:24 - A lud był wesół wedle oblicza świętych, i przez trzy miesiące wesele tego zwycięstwa z Judith obchodzono.

16:25 - A po owych dniach wrócił się każdy do domu swego, a Judith stała się wielką w Bethuliej, i była nasławniejszą wszystkiej ziemi Izraelskiej.

16:26 - Była też do cnoty czystość przyłączona, tak iż nie uznała męża po wszystkie dni żywota swego, jako umarł mąż jej Manasses.

16:27 - A wychadzała w święta z wielką chwałą.

16:28 - I mieszkała w domu męża swego sto i pięć lat, i puściła wolną Abrę swoję i umarła, i pogrzebiona jest z mężem swym w Bethuliej.

16:29 - I płakał jej wszystek lud przez siedm dni.

16:30 - A przez wszystek czas żywota jej, nie był, któryby czynił niepokój Izraelowi, i po śmierci jej przez wiele lat.

16:31 - A dzień święta zwycięstwa tego u Żydów w poczet dni świętych przyjęt jest, i święcą ji Żydzi od onego czasu aż do dnia dzisiejszego.