Judith

12:1 - Kazał tedy jej wniść, gdzie były złożone skarby jego, i jej tam mieszkać, i naznaczył co jej miano dawać z stołu jego.

12:2 - Któremu Judith odpowiedziała, i rzekła: Teraz nie będę mogła pożywać tych rzeczy, któreś mi dawać rozkazał, by na mię nie przyszło obrażenie, a z tego, com z sobą przyniosła będę jadła.

12:3 - Której rzekł Holofernes: A jeślić nie stanie tego coś z sobą przyniosła, cóż ci uczynimy?

12:4 - I rzekła Judith: Żywie dusza twoja Panie mój, że nie strawi tego wszystkiego służebnica twoja, aż uczyni Bóg przez ręce moje to com umyśliła. I wwiedli ją słudzy jego do namiotu do którego kazał,

12:5 - I prosiła, gdy wchodziła, aby jej dano wolność w nocy i przededniem wychodzić na modlitwę, i modlić się Panu,

12:6 - I rozkazał komornikom swoim, żeby jako się jej podoba wychodziła i wchodziła, aby chwaliła Boga swego przez trzy dni,

12:7 - I wychodziła w nocy na dolinę Bethuliej, i omywała się we źródle wody.

12:8 - A skoro wyszła modliła się Panu Bogu Izraelskiemu, aby prostował drogę jej ku wyzwoleniu ludu swego.

12:9 - A wszedszy mieszkała w namiecie czystą, aż pod wieczór brała pokarm swój.

12:10 - I stało się czwartego dnia, że Holofernes sprawił wieczerzą sługam swym, i rzekł do Wagaa rzezańca swego: Idź a namawiaj tę Żydówkę, żeby dobrowolnie ze mną przyzwoliła mieszkać.

12:11 - Bo to sromota u Assyryanów, gdyby niewiasta pośmiewała się z męża, czyniąc, aby uszła nie uznana od niego.

12:12 - Tedy wszedł Wagao do Judith, i rzekł: Niech się nie wstydzi dobra dzieweczka wniść do pana niego, aby była uczczona przed obliczem jego, aby jadła z nim, i piła wino w weselu.

12:13 - Któremu Judith odpowiedziała: A cóżem ja jest, abych się miała sprzeciwić panu memu?

12:14 - Wszystko co będzie przed oczyma jego dobrego i nalepszego uczynię. A co się jemu będzie podobało, to mnie będzie nalepszego po wszystkie dni żywota mego.

12:15 - I wstała, i ubrała się w szaty swe, a wszedszy stanęła przed obliczem jego,

12:16 - A serce Holofernesowe zadrżało, bo był zapalon pożądliwością jej.

12:17 - I rzekł do niej Holofernes: Pij teraz, a siądź z weselem, boś łaskę przedemną nalazła.

12:18 - I rzekła Judith: Będę piła panie, bo dziś jest uwielbiona dusza moja nad wszystkie dni moje.

12:19 - I wzięła i jadła i piła przed nim, to co jej była nagotowała dziewka jej. I stał się Holofernes barzo wesoły ku niej, i pił barzo wiele wina, jako wiele nigdy nie pił za żywota swego.