Maszyna do pisania.

Wystukiwałem literkę po literce.

Linijkę po linijce, powoli i starannie,

by to co w sercu było

znalazło się na kartce.

Wciągałem dym na przemian

z łykami whisky dobrze schłodzonej,

by słowa pozornie proste

same ze mnie płynęły.

Trampkiem wystukiwałem rytm.

Do piosenki o miłości w tle,

ale to nie było to

czego szukałem,co chciałem powiedzieć.

Oderwałem kartkę i rzuciłem ją na ziemie.

Od nowa czas zacząć pisanie.

A w głowie pustka,

chociaż serce przepełnione jest.

I nagle zastukał ktoś do drzwi,

zapłakana Elizabeth u progu stała.

"Musimy się rozstać" ,powiedziała z trudem

i odeszła w ciemność głęboką,

zostawiając mnie samego.

Kartkę z napisem 'kocham cię' spaliłem.