Katecheza 25

„PRZYBIEŻELI DO BETLEJEM PASTERZE”

Ogólne cele katechetyczne

Poznanie historii o pasterzach, którzy przyszli do Jezusa.

Radość z narodzin Jezusa, wyrażona śpiewem kolędy.

Cele szczegółowe

Wiedza

Dziecko:

– potrafi powiedzieć, czym zajmują się pasterze

– pamięta, kto pasterzom powiedział o narodzeniu Jezusa.

Umiejętności

Dziecko:

– potrafi powiedzieć, kto i po co przyszedł do Jezusa

– potrafi zaśpiewać kolędę „Przybieżeli do Betlejem pasterze”.

Postawy

Dziecko:

– wyraża gotowość dzielenia się z innymi, nawet gdy samo ma niewiele

• chętnie dziękuje za otrzymane dary.

Metody i techniki: rozmowa kierowana, opowiadanie, zabawa w owce i wil

ka, śpiew kolędy.

Środki dydaktyczne

: Pismo Święte, magnetofon lub gitara, tekst kolędy.

I. WPROWADZENIE

K. wita serdecznie dzieci.

Na dzisiejszym spotkaniu porozmawiamy o kimś, kto bardzo lubi owce.

– Kto z was widział kiedyś owieczkę?

– Jak wygląda owieczka? (jest biała, miękka, puszysta, miła)

Gdy byłem kiedyś w górach, widziałem całe stado owiec. Takie duże stado nie powinno być bez

opieki, bo mógłby na nie napaść wilk. Dlatego nad stadem czuwają pasterze. Dbają o owieczki, o to, aby miały co jeść i pić, by nie zgubiły się i nie zostały napadnięte przez dzikie zwierzęta.

II. AKTYWIZACJA

1. Czytanie Pisma Świętego

Posłuchajmy, co przydarzyło się pasterzom w noc Bożego Narodzenia.

Najpierw jednak wyjaśnię wam występujące w tekście trudne słowa. „Zwiastuję” znaczy ogłaszam;

„chwała Pańska” to wspaniałe światło, pochodzące z nieba. Było ono znakiem dla pasterzy, że to Bóg posyła do nich aniołów; „zastępy niebieskie” to aniołowie.

K. czyta fragment Pisma Świętego (Łk 2,8-18):

„W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą.

Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się

przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką,

która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel,

którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte

w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich,

które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego

upodobania».

Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy

do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli

o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali”.

2. Pytania do tekstu biblijnego

– Czym zajmują się pasterze?

– Dlaczego strzegą owiec?

– Kto się ukazał pasterzom?

– Jaką nowinę miał dla nich anioł?

• W jaki sposób pasterze przywitali Jezusa?

3. Śpiew kolędy

K. wyjaśnia trudne słowa występujące w kolędzie.

„Przybieżeli” to znaczy przybiegli, przybyli; „lira” to instrument muzyczny; „dziwy” to dziwne rzeczy.

K. uczy kolędy:

D DGD

1. Przybieżeli do Betlejem pasterze,

(h) DGD

grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.

h H

Chwała na wysokości,

e A

chwała na wysokości,

DAD DAD

a pokój na ziemi!

2. Oddawali swe ukłony w pokorze

Tobie z serca ochotnego, o Boże.

3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,

których oni nie słyszeli, jak żywi!

4. Zabawa ruchowa

K. jest w tej zabawie pasterzem. Wszystkie dzieci wchodzą w rolę owiec. Chowają się w różnych miejscach sali. Owce mają dobiec do pasterza stojącego po drugiej stronie sali na jego okrzyk: „Owce do szopy!”

III. ZAKOŃCZENIE

1. Rymowanka

K. uczy dzieci rymowanki:

Do stajenki przychodzimy, w niej Jezusa odwiedzimy

2. Modlitwa

K. modli się wraz z dziećmi, śpiewając poznaną kolędę.

KĄCIK KATECHETY

1. Rozważanie

„W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz

stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli.

Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan.

A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami:

«Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania».

Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali”.(Łk 2,8-18)

2. Okruch mądrości

„Bóg nie przysyła nam daru; On sam jest darem.

Jego obecność oznacza coś więcej niż zwykły prezent”.

(kard. Aloisio Lorscheider)

3. Wiersz

Zapaliłaś nade mną latarnie

Jak nad stajenką w Betlejem ubogim

W mojej stajni tak samo jest marnie

Siano w głowie jest moim barłogiem.

(Jacek Okoń)

4. Warto przeczytać

R. i G. Ferrarotti, Księga Bożego Narodzenia. Wycinanki, wierszyki, inscenizacje, piosenki

, Kielce 2001.

T. Gorlowski, W drodze do Betlejem. Kolędy i opowiadania, Kielce 2005.

C. Pertler, E. Reus, Dzieci świętują Adwent i Boże Narodzenie, Kielce 2003