O programach słów kilka:

Wszystkim wiadomo, iż najtrudniejszą rzeczą jaką musi opanować każde dziecko w szkole jest tabliczka mnożenia. Nauka jej pochłania mnóstwo czasu, energii, nerwów zarówno dzieci jak i ich rodziców. Nie ma jednak rady - nauczyć się jej trzeba, a to oznacza konieczność pamięciowego opanowania 100 przykładów i ich odwrotności przy dzieleniu. Jeśli dziecko ma dobrą pamięć i jest pozytywnie nastawione do nauki, pół problemu. Jeśli nie... Przecież wszyscy to znamy. Te ciągłe krzyki, prośby, przekupstwa - byle tylko dziecko zechciało trochę się pouczyć. A ono nawet chciałoby zrobić przyjemność rodzicom i nauczycielce, no i samo okazać się mądre, ale te słupki są tak potwornie nudne, tak bardzo do siebie podobne, tak monotonne i tak długo trwa ich nauka. Stąd pomysł wykorzystania do nauki komputerowych zabaw.

Cztery proste programy, które przekazuję państwu, znakomicie mogą urozmaicić i nieco uprzyjemnić ten proces. Dlaczego cztery, a nie jeden? Jako nauczycielka pracująca od kilkunastu lat w klasach I-III wiem, że nie bez znaczenia jest kolejność ćwiczeń. Najpierw dziecko musi wstępnie zapoznać się z wzorami i w tym pomoże mu "Czas uczenia tabliczki mnożenia". Potem musi żmudnie utrwalać wzory i ćwiczyć gotowość pamięci - zachęcam więc do "Gry w mnożenie". Kolejnym krokiem jest nauczenie się korzystania ze znanych iloczynów by móc odgadywać wartości ilorazów i tu warto skorzystać z "Gry w dzielenie". A na koniec, w nagrodę za dobrą pracę, najprzyjemniejsze: "Znikające wzory", czyli to co dzieci lubią najbardziej - zagadki utrwalające to co z takim trudem wyuczyliśmy się.

Zabawy owe nie są co prawda ani tak barwne, ani tak wielopoziomowe jak ulubione gry państwa pociech, ale też inne jest ich przeznaczenie. One mają przede wszystkim uczyć. Nie mogą więc rozpraszać percepcji dziecka mnóstwem dodatkowych efektów, ani koncentrować jego uwagi na sprawności i refleksie. Muszą być proste, by dziecko mogło pracować samodzielnie, oszczędzając Państwa czas, a sobie oszczędzić stresów kolejnych nieudanych prób. Tu może się mylić bez wstydu - słucha i sprawdza tylko komputer. My dyskretnie tylko sprawdzamy czy sumienie próbuje nie komentując wyników.

Instalacja:

Jak zainstalować programy. Nic prostszego. Są one na tyle nieskomplikowane, że nie wymagają dodatkowych wpisów w rejestrze Windows i specjalnych plików instalacyjnych. Wystarczy skopiować je na dysk w dowolnym komputerze obsługiwanym przez system operacyjny Windows i używać tak długo jak długo są potrzebne, a potem zwyczajnie przenieść je do kosza. Przez jakiś czas zajmą więc jedynie trochę miejsca na dysku (mogą być uruchamiane z dyskietek) i nie zaśmiecą systemu. A że są za darmo warto więc chyba spróbować.

Miłej zabawy.