WWW.CAD.PL -- AutoCAD -- kurs dla średniozaawansowanych




TEXTAREA {
FONT-FAMILY: verdana; FONT-SIZE: 10pt
}
INPUT {
FONT-FAMILY: verdana; FONT-SIZE: 10pt
}
SELECT {
FONT-FAMILY: verdana; FONT-SIZE: 10pt
}
OPTION {
FONT-FAMILY: verdana; FONT-SIZE: 10pt
}
PRE {
FONT-FAMILY: Courier; FONT-SIZE: 8pt
}
H2 {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 13pt
}
H3 {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 12pt
}
H4 {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 10pt
}
P {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 9pt
}
TD {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 9pt
}
XMP {
FONT-FAMILY: monospace; FONT-SIZE: 8pt
}
.ks {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 9pt
}
P.user {
COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 8pt; TEXT-ALIGN: center
}
P.user A {
COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 8pt; TEXT-ALIGN: center
}
LI {
COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 8pt
}
.ll {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 8pt; MARGIN-BOTTOM: 3pt
}
.lll {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 8pt; MARGIN-BOTTOM: 0pt
}
.llll {
COLOR: black; FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 8pt; MARGIN-BOTTOM: 0pt; TEXT-ALIGN: right
}
.lllll {
FONT-FAMILY: Verdana, sans-serif; FONT-SIZE: 8pt; MARGIN-BOTTOM: 0pt; MARGIN-LEFT: 15pt
}





























AutoCAD -- kurs dla średniozaawansowanych
Lekcja 12 -- Centrum Danych Projektowych (Design
Center)





Po serii ostatnich lekcji wiemy już, w jaki sposób modelować w
2D, jak tworzyć własne szablony oraz ułatwiać sobie pracę za pomocą
częściowego wczytywania rysunku. Jest jeszcze jedno przydatne
narzędzie, nazwane przez Autodesk Centrum Danych Projektowych
(Design Center). Narzędzie to zostało wprowadzone w wersji 2000
AutoCAD-a i od razu podbiło serca projektantów wszystkich branż.
Nareszcie można zobaczyć, jakie style są wprowadzone w danym
rysunku. Bez otwierania rysunku można przejrzeć, jakie bloki są w
nim zawarte. Za pomocą tego narzędzia jesteśmy w stanie wykonać
rysunek, bez rysowania praktycznie ani jednej kreski -- pod
warunkiem, że w innych rysunkach mamy odpowiednie bloki, których
użyjemy w naszym nowym dziele. Ale dość tych zachwytów, pora na
pokazanie narzędzia w pracy i przećwiczenie jego standardowych
opcji.
Zaczniemy od uruchomienia Centrum Danych Projektowych --
tak więc klikamy poniższą ikonę:
Rys. 1
w efekcie czego AutoCAD pokaże nam narzędzie Centrum Danych
Projektowych (CDP):
Rys. 2
Jak widać, okno jest wzorowane na Eksploratorze Windows, co
gwarantuje potrzebną nam funkcjonalność. Narzędzie jest odpowiednio
podzielone na kilka sekcji, które możemy dowolnie włączać i
wyłączać. Lewe okno CDP daje możliwość przeszukiwania
katalogów pogrupowanych na odpowiednich dyskach. Pozwala również na
wyświetlanie ich zawartości. CDP zostało tak
zaprojektowane, aby niejako pomagać w wyszukiwaniu plików AutoCAD-a
-- każdy z takich plików może zostać rozwinięty w lewym oknie i
możemy wtedy zobaczyć cechy, jakie są do niego przypisane.
Rys. 3
Prawa część okna CDP pozwala na przeglądanie zawartości
cech przypisanych do danego pliku. Okno to umożliwia odpowiedni
podgląd bloków, rodzajów linii zdefiniowanych w danym rysunku,
stylów wymiarowania, a nawet warstw.
Rys. 4
Ktoś może powiedzieć: "Ładnie to wygląda, ale jak z tego
praktycznie korzystać podczas codziennej pracy projektowej?". Aby
nie przeciągać opisów teoretycznych, wykonajmy małe ćwiczonko, które
pozwoli utrwalić wiedzę na temat CDP.
Otwórzmy zatem nowy rysunek. Następnie otwórzmy CDP. W kolejnym
kroku znajdźmy katalog z naszymi rysunkami lub rysunkami
przykładowymi, dostarczonymi do AutoCAD-a. Robimy to w lewym oknie,
stosując narzędzia znane nam z Eksploratora Windows. Wyszukujemy
jeden z plików, z którego będziemy czerpali materiał do naszego
nowego dzieła. Rozwijamy jego cechy i klikamy najpierw na
warstwach.
Rys. 5
Jak widać, w prawym oknie pojawiły się wszystkie warstwy zebrane
w tym rysunku. Kliknijmy jedną z nich i przeciągnijmy ją do naszego
nowo otwartego rysunku. Jak widać, AutoCAD automatycznie dołączył
warstwę.
Rys. 6
W ten sam sposób możemy przenosić warstwy z dowolnego pliku, jaki
mamy. Dana warstwa wraz z jej ustawieniami zostanie przyłączona do
nowego rysunku. W podobny sposób możemy dodawać do rysunku np. style
tekstu czy style wymiarowania -- przeciągając je wprost do rysunku z
CDP. Wykonując kilka ruchów myszą, oszczędzamy kilkadziesiąt minut
pracy podczas tworzenia po raz kolejny jakiegoś rzadko używanego
stylu. Najlepsza zabawa zaczyna się jednak po wybraniu cechy
bloki. W prawej części CDP automatycznie pojawia się ich
graficzna reprezentacja, często uzupełniona o odpowiedni opis --
lecz nie jest to konieczne.
Rys. 7
Teraz nie pozostaje nic innego, jak wstawiać wybrane bloki do
naszego rysunku poprzez zastosowanie metody "przeciągnij i
puść".
Rys. 8
Jak już mówiłem, bloki oraz inne cechy możemy wstawiać z
dowolnych plików praktycznie bez ograniczeń.
Mam nadzieję, że przedstawiony powyżej prosty przykład przekonał
Cię, drogi Czytelniku, do potęgi narzędzia Design Center (Centrum
Danych Projektowych). Ułatwienia, jakie to narzędzie niesie ze sobą
w codziennej pracy, na pewno zjednają mu jeszcze większą rzeszę
zwolenników. Na zakończenie powiem jeszcze, że CDP pozwala
również przeszukiwać sieć lokalną oraz mapowane dyski w celu
znalezienia potrzebnego pliku.
Rys. 9
Zatem niech moc będzie z Wami -- ćwiczcie sobie do woli, nie
zapominając o CDP. Następna lekcja będzie poruszała temat
eksportu danych z AutoCAD-a. Pokażę również, jak takie dane
wykorzystać w innych aplikacjach.
[Poprzednia
lekcja] [Spis
treści] [Następna
lekcja]
Krystian
Kapias, © Wydawnictwo
Helion 2001.