Projekt Roboczy
2005.03.12
P O L S K A N O R M A
P o l s k i K o m i t e t
ICS 25.160.10
N o r m a l i z a c y j n y
prPN-EN 287-1
Wprowadza
EN 287-1:2004, IDT
Zastępuje
PN-EN 287-1 + A1:1998
Egzamin kwalifikacyjny spawaczy
Spawanie
Część 1: Stale
Norma europejska EN 287-1:2004 ma status Polskiej Normy
nr ref. PN-EN 287-1
Ó� Copyright by PKN, Warszawa...
Wszelkie prawa autorskie zastrzeżone. Żadna część niniejszej normy nie może być zwielokrotniana
jakąkolwiek techniką bez pisemnej zgody Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego
2 (R) prPN-EN 287-1
Przedmowa krajowa
Niniejsza norma została opracowana przez KT nr 165 ds. Technologii Spawalniczych i zatwierdzona przez
Prezesa PKN ......... ........ ........... r.
Jest tłumaczeniem  bez jakichkolwiek zmian  angielskiej wersji normy europejskiej EN 287-1:2004.
W zakresie tekstu normy europejskiej wprowadzono odsyłacze krajowe oznaczone od N1) do N4).
Norma zawiera krajowy załącznik informacyjny NA, którego treścią są odpowiedniki krajowe norm
powołanych oraz załącznik normatywny NB i informacyjny NC zawierający dodatkowe postanowienia
wynikające ze szczególnych warunków krajowych; stanowią one uzupełnienie postanowień EN 287-1:2004,
rozdz.10 i załącznika C.
Wprowadzona norma europejska jest zharmonizowana z dyrektywą Unii Europejskiej 97/23/UE Urządzenia
ciśnieniowe (PED), której odpowiednikiem krajowym jest rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i
Polityki Społecznej w sprawie zasadniczych wymagań dla urządzeń ciśnieniowych i zespołów urządzeń
ciśnieniowych (Dz. U. nr 99/2003, poz. 912).
Załącznik krajowy NA (informacyjny)
Odpowiedniki krajowe norm i dokumentów powołanych
UWAGA 1  Znak ( ) oznacza brak odpowiednika krajowego normy powołanej.
UWAGA 2  Oryginał normy powołanej nie mającej odpowiednika krajowego jest dostępny w Ośrodku Informacji
Normalizacyjnej PKN.
Normy powołane w EN Odpowiedniki krajowe
EN 910:1996 - PN-EN 910:1999 Spawalnictwo  Badania niszczące spawanych złączy
metali  Próby zginania
EN 970:1997 - PN-EN 970:1999: Spawalnictwo  Badania nieniszczące złączy
spawanych  badania wizualne
EN 1320: 1996 - PN-EN 1320:1999 Spawalnictwo  Badania niszczące spawanych złączy
metali  Próba łamania
EN 1435:1997 - PN-EN 1435:2001 Badania nieniszczące złączy spawanych  Badania
radiograficzne złączy spawanych
EN ISO 4063: 2000 - PN-EN ISO 4063:2002 Spawanie i procesy pokrewne  Nazwy i numery
procesów
EN ISO 5817:2003 - -
EN ISO 6947:1997 - PN-EN ISO 6947: 1999 Spawalnictwo  Pozycje spawania  Określanie
kątów pochylenia i obrotu
 (R) prPN-EN 287-1 3
CR ISO 15608: 2000 - PN-CR ISO 15208:2002(U) Spawanie  Wytyczne systemu podziału
materiałów metalowych ma grupy
prEN ISO 15609-1:20001) - -
EN ISO 15609-2:2001 - PN-EN ISO 15609-2:2002(U) Wymagania dotyczące technologii spawania
metali i jej uznawanie  Instrukcja technologiczna spawania  Część 2:
Spawanie gazowe
ISO 857-1 - -
____________
1)
Powołany w oryginale projekt normy prEN ISO 15609-1:2000 został opublikowany jako norma EN ISO 15609-1:2004.
 4 (R) prPN-EN 287-1
Załącznik krajowy NB (normatywny)
Szczególne warunki krajowe
NB.1. Zakres postanowień
W niniejszym załączniku rozszerzono postanowienia normy europejskiej dotyczące świadectwa egzaminu
spawacza: dopuszczono do stosowania dwujęzyczną wersję świadectwa egzaminu spawacza oraz
wprowadzono egzamin teoretyczny.
Załącznik stanowi rozszerzenie postanowień EN 287-1:2004 rozdział 10 w zakresie dopuszczalnych wersji
świadectwa egzaminu spawacza oraz rozdziału C.1 Załącznika C w zakresie egzaminu teoretycznego.
NB.2 Świadectwo egzaminu spawacza
Dopuszcza się wydanie dwujęzycznych wersji świadectwa egzaminu spawacza tj. wersji angielsko-polskiej,
francusko-polskiej i niemiecko-polskiej.
NB.3 Egzamin teoretyczny
Egzamin z wiedzy teoretycznej jest konieczny. W czasie egzaminu spawacz powinien wykazać się
odpowiednią wiedzą teoretyczną z zakresu metod spawania, materiałów i wymagań dotyczących
bezpieczeństwa, która będzie podstawą dla uzyskania uprawnień, informacje na ten temat wymaganej
wiedzy teoretycznej podano w załączniku C.
 (R) prPN-EN 287-1 5
Załącznik krajowy NC (informacyjny)
Informacje dotyczące książki spawacza.
Książka spawacza jest dokumentem wydawanym po ukończeniu pierwszego szkolenia i zdaniu egzaminu
spawacza. Książka spawacza zawiera numer identyfikacyjny, datę jej wydania, nazwę instytucji wydającej,
dane osobowe (imię i nazwisko, datę urodzenia, miejsce urodzenia, wykształcenie i numer PESEL), miejsce
na potwierdzanie odbytych przez spawacza kursów i szkoleń oraz zdanych egzaminów, miejsce na
potwierdzenie nadania i cofnięcia znaku spawacza.
Książka spawacza uprawnia jej właściciela do spawania w zakresie uzyskanych uprawnień. Wpisane do
książki uprawnienia są ważne tylko ze świadectwem egzaminu spawacza.
NORMA EUROPEJSKA EN 287-1
EUROPEAN STANDARD
NORME EUROP�ENNE
EUROP�ISCHE NORM marzec 2004
ICS 25.160.10
Wersja polska
Egzamin kwalifikacyjny spawaczy -
Spawanie 
Część 1: Stale
Qualification test of welders  Epreuve de qualification des soudeurs  Pr�fung von Schwei�ern 
Fusion welding- Part 1: Steels Soudage par fusion - Partie 1 : Aciers Schmelzschwei�en  Teil 1: Stahl
Niniejsza norma jest polską wersją normy europejskiej EN 287-1:2004. Została ona przetłumaczona przez Polski Komitet
Normalizacyjny i ma ten sam status co wersje oficjalne.
Niniejsza norma europejska została przyjęta przez CEN 2 stycznia 2004 r.
Zgodnie z Przepisami Wewnętrznymi CEN/CENELEC członkowie CEN są zobowiązani do nadania normie
europejskiej statusu normy krajowej bez wprowadzania jakichkolwiek zmian. Aktualne wykazy norm
krajowych, łącznie z ich danymi bibliograficznymi, można otrzymać w Centrum Zarządzania CEN lub w
krajowych jednostkach normalizacyjnych będących członkami CEN.
Norma europejska została opracowana w trzech oficjalnych wersjach językowych (angielskiej, francuskiej
i niemieckiej). Wersja w każdym innym języku, przetłumaczona na odpowiedzialność danego członka CEN
i notyfikowana w Centrum Zarządzania CEN, ma ten sam status co wersje oficjalne.
Członkami CEN są krajowe jednostki normalizacyjne następujących państw: Austrii, Belgii, Cypru, Danii,
Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Islandii, Litwy, Luksemburga, A
otwy, Malty,
Niemiec, Norwegii, Polski, Portugalii, Republiki Czeskiej, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Szwecji, Węgier,
Włoch i Zjednoczonego Królestwa.
CEN
Europejski Komitet Normalizacyjny
European Committee for Standardization
Comit� Europ�en de Normalisation
Europ�isches Komitee f�r Normung
Centrum Zarządzania:
rue de Stassart 36, B-1050 Brussels
______________________________________________________________________________
� 2004 CEN All rights of exploitation in any form and by any means reserved nr ref. EN 287-1:2004 E
worldwide for CEN national Members.
(R) EN 287-1:2004
Spis treści
Strona
Przedmowa ................................................................................................................................................
Wprowadzenie ...........................................................................................................................................
1 Zakres normy ....................................................................................................................................
2 Powołania normatywne ....................................................................................................................
3 Terminy i definicje ............................................................................................................................
4 Symbole i skróty................................................................................................................................
4.1 Postanowienia ogólne .........................................................................................................................
4.2 Numery procesów spawania................................................................................................................
4.3 Skróty ...................................................................................................................................................
5 Zmienne zasadnicze i zakres obowiązywania ............................................................................
5.1 Postanowienia ogólne .........................................................................................................................
5.2 Procesy spawania ...............................................................................................................................
5.3 Rodzaj wyrobu ....................................................................................................................................
5.4 Rodzaj spoiny ....................................................................................................................................
5.5 Grupy materiałowe .............................................................................................................................
5.6 Materiały dodatkowe do spawania .....................................................................................................
5.7 Wymiary ............................................................................................................................................
5.8 Pozycje spawania ..............................................................................................................................
5.9 Szczegóły dotyczące spoiny ................................................................................................................
6 Egzaminowanie i badanie ...............................................................................................................
6.1 Nadzór ..............................................................................................................................................
6.2 Kształty, wymiary i liczba złączy egzaminacyjnych ...........................................................................
6.3 Warunki spawania ............................................................................................................................
6.4 Metody badań ...................................................................................................................................
6.5 Złącze egzaminacyjne i próbka do badań..........................................................................................
6.6 Protokół badań .................................................................................................................................
7 Wymagania akceptacji złączy egzaminacyjnych ..........................................................................
8 Egzamin poprawkowy .....................................................................................................................
9 Okres ważności .............................................................................................................................
9.1 Pierwszy egzamin .............................................................................................................................
9.2 Potwierdzenie ważności ...................................................................................................................
9.3 Przedłużenie uprawnień ..................................................................................................................
10 Świadectwo egzaminu spawacza ................................................................................................
11 Oznaczenie ....................................................................................................................................
Załącznik A (informacyjny) Świadectwo egzaminu spawacza ............................................................
Załącznik B (informacyjny) Przykłady oznaczeń ...................................................................................
Załącznik C (informacyjny) Wiedza teoretyczna ...................................................................................
Załącznik D (informacyjny) Zmienne, które dla przedłużenia powinny być potwierdzone
i uwzględnione .......................................................................................................................................
Załącznik ZA (informacyjny) Rozdziały niniejszej normy europejskiej dotyczące zasadniczych
wymagań lub innych postanowień dyrektyw UE ....................................................................................
Bibliografia .................................................................................................................................................
2
 (R) EN 287-1:2004
Przedmowa
Niniejszy dokument (EN 287-1:2004) został opracowany przez Komitet Techniczny CEN/TC 121  Spawanie
N1)
, którego sekretariat jest prowadzony przez DIN.
Niniejsza norma europejska powinna uzyskać status normy krajowej, przez opublikowanie identycznego
tekstu lub uznanie, najpóz
niej do września 2004 r., a normy krajowe sprzeczne z daną normą powinny być
wycofane najpóz
niej do września 2004 r.
Niniejszy dokument został opracowany na podstawie mandatu, udzielonego CEN przez Komisję Europejską
i Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu, i wspiera zasadnicze wymagania dyrektywy (-yw) UE.
W załączniku informacyjnym ZA, który stanowi integralną część niniejszego dokumentu, podano informacje
dotyczące powiązania niniejszej normy z dyrektywą (-ami) UE.
Niniejszy dokument zastępuje EN 287-1:1992.
EN 287 zawiera następujące części pod ogólnym tytułem Egzamin kwalifikacyjny spawaczy  Spawanie:
- Część 1: Stale
- Część 2: Aluminium i stopy aluminium.
Załącznik A, B, C i D są informacyjne.
Niniejszy dokument zawiera Bibliografię
Zgodnie z Przepisami Wewnętrznymi CEN/CENELEC do wprowadzenia niniejszej normy europejskiej są
zobowiązane krajowe jednostki normalizacyjne następujących państw: Austrii, Belgii, Cypru, Danii, Estonii,
Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Islandii, Litwy, Luksemburga, A
otwy, Malty, Niemiec,
Norwegii, Polski, Portugalii, Republiki Czeskiej, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Szwecji, Węgier, Włoch i
Zjednoczonego Królestwa.
____________
N1)
Odsyłacz krajowy: Odpowiednia nazwa w języku angielskim   Welding .
3
(R) EN 287-1:2004
Wprowadzenie
Umiejętność spawacza do postępowania zgodnie z ustną lub pisemną instrukcją oraz potwierdzenie jego
umiejętności stanowią ważne czynniki zapewniające jakość spawanego wyrobu.
Sposób sprawdzania umiejętności spawacza według niniejszej normy, w którym zachowuje się jednorodne
zalecenia i stosowane są znormalizowane złącza egzaminacyjne, jest zależny od techniki spawania.
Zasadą niniejszej normy jest, że egzamin spawacza uprawnia go nie tylko dla warunków zastosowanych
podczas egzaminu, lecz również dla wszystkich innych złączy, które są łatwiejsze do spawania zakładając,
że spawacz przeszedł odpowiednie szkolenie i/lub posiada przemysłową praktykę w zakresie swoich
uprawnień.
Egzamin może być wykorzystany do kwalifikowania technologii spawania i do uprawniania spawacza przy
założeniu, że wszystkie odpowiednie wymagania, np. wymiary złącza egzaminacyjnego, są zachowane.
Uprawnienia zgodne z EN 287-1, istniejące do czasu ustanowienia niniejszej normy, po upływie okresu
ważności zaleca się dostosować do wymagań niniejszej normy.
4
 (R) EN 287-1:2004
1 Zakres normy
Niniejsza norma definiuje egzamin spawacza do spawania stali.
Podaje ona szereg technicznych zasad dla systematycznych egzaminów spawaczy i umożliwia jednolite ich
akceptowanie niezależnie od rodzaju wyrobu, miejsca oraz egzaminatora/jednostki egzaminującej.
Podczas egzaminowania spawaczy punkt ciężkości położony jest na umiejętności spawaczy ręcznego
prowadzenia elektrody/uchwytu elektrody/palnika, celem uzyskania spoiny o akceptowalnej jakości.
Procesy spawalnicze przywołane w niniejszej normie obejmują tylko te, które są uznawane za spawanie
ręczne lub częściowo zmechanizowane. Nie obejmują w pełni zmechanizowanych i automatycznych
procesów spawania (patrz EN 1418).
2 Powołania normatywne N2)
Do niniejszej normy wprowadzono, drogą datowanego lub niedatowanego powołania, postanowienia
zawarte w innych publikacjach. Te powołania normatywne znajdują się w odpowiednich miejscach w
tekście normy, a wykaz publikacji podano poniżej. W przypadku powołań datowanych póz
niejsze zmiany lub
nowelizacje którejkolwiek z wymienionych publikacji mają zastosowanie do niniejszej normy europejskiej
tylko wówczas, gdy zostaną wprowadzone do tej normy przez jej zmianę lub nowelizację. W przypadku
powołań niedatowanych stosuje się ostatnie wydanie powołanej publikacji (łącznie ze zmianami).
EN 910 Destructive tests on welds in metallic materials  Bend tests.
EN 970 Non-destructive examination of fusion welds Visual examination.
EN 1320 Destructive tests on welds in metallic materials  Fracture test.
EN 1435 Non-destructive examination of welds  Radiographic examination of welded joints.
EN ISO 4063 Welding and allied processes  Nomenclature of processes and reference numbers
(ISO 4063:1998).
EN ISO 5817 Welding  Fusion-welded joinst in steel, nickel, titanium and their alloys (beam
welding excluded)  Quality levels for imperfections (ISO 5817:2003).
EN ISO 6947 Welds  Working positions  Definitions of angles of slope and rotation
(ISO 697:1993).
EN ISO 15607:2003 Specification and qualification of welding procedures for metallic materials  General
rules (ISO 15607:2003).
CR ISO 15608 Welding  Guidelines for a metallic material grouping system (ISO/TR 15608:2000).
prEN ISO15609-1:2000 Specification and approval of welding procedures for metallic materials  Welding
procedure specification  Part 1: Arc welding (ISO/DIS 15609-1:2000).
EN ISO 15609-2:2001 Specification and approval of welding procedures for metallic materials  Welding
procedure specification  Part 2: Gas welding (ISO 15609-2:2001).
ISO 857-1 Welding and allied processes  Vocabulary  Part 1: metal welding processes.
N2)
Odsyłacz krajowy: Patrz załącznik krajowy NA.
5
(R) EN 287-1:2004
3 Terminy i definicje
Dla stosowania niniejszej normy europejskiej obowiązują terminy i definicje podane w EN ISO 15607:2003
oraz następujące:
3.1
spawacz
osoba, która trzyma w ręku uchwyt elektrody, palnik spawalniczy lub palnik gazowy i ręcznie go prowadzi.
3.2
egzaminator
osoba, która została mianowana do sprawdzenia zgodności ze stosowaną normą.
UWAGA W określonych przypadkach zastosowania może być wymagany niezależny egzaminator.
3.3
jednostka egzaminująca
organizacja, która została mianowana do sprawdzenia zgodności ze stosowaną normą.
UWAGA W określonych przypadkach zastosowania może być wymagana niezależna jednostka egzaminująca.
3.4
podkładka
materiał umieszczony na dolnej powierzchni przygotowanego złącza dla podtrzymania stopionego stopiwa.
3.5
ścieg graniowy
ścieg(i), który (e) przy wielościegowym spawaniu układany(e) jest(są) jako pierwszy ścieg w grani.
3.6
ścieg wypełniający
ścieg(i), który(e) przy wielościegowym spawaniu układany(e) jest(są) po wykonaniu ściegu(ów)
graniowego(ych) i przed wykonaniem ściegu(ów) licowego(ych).
3.7
ścieg licowy
ścieg(i), który(e) przy wielościegowym spawaniu widoczny(e) jest(są) na powierzchni spoiny po zakończeniu
spawania.
3.8
grubość spoiny
grubość spoiny bez nadlewu.
4 Symbole i skróty
4.1 Postanowienia ogólne
Jeśli nie są stosowane pełne oznaczenia, powinny być stosowane następujące skróty i numery aby w pełni
opisać Świadectwo Egzaminu Spawacza (patrz Załącznik A)
4.2 Numery procesów spawania
Niniejsza norma dotyczy następujących ręcznych lub częściowo zmechanizowanych procesów spawania
(numery procesów spawania dla ich symbolicznego przedstawienia podaje EN ISO 4063):
111 spawanie łukowe elektrodą otuloną;
114 spawanie łukowe samoosłonowym drutem proszkowym;
121 spawanie łukiem krytym jednym drutem elektrodowym;
6
 (R) EN 287-1:2004
125 spawanie łukiem krytym drutem proszkowym;
131 spawanie elektrodą metalową w osłonie gazów obojętnych (spawanie metodą MIG);
135 spawanie elektrodą metalową w osłonie gazów aktywnych (spawanie metodą MAG);
136 spawanie łukowe w osłonie gazu aktywnego drutem proszkowym;
141 spawanie elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych (spawanie metodą TIG);
15 spawanie plazmowe;
311 spawanie acetylenowo-tlenowe.
UWAGA Zasady niniejszej normy mogą być wykorzystane dla innych procesów spawania.
4.3 Skróty
4.3.1 Dla złącza egzaminacyjnego
a nominalna grubość spoiny pachwinowej
BW spoina czołowa
D średnica zewnętrzna rury
FW spoina pachwinowa
l1 długość złącza egzaminacyjnego
l2 pół szerokości złącza egzaminacyjnego
lt długość badana
P blacha
ReH granica plastyczności
s1 grubość spoiny dla procesu spawania 1
s2 grubość spoiny dla procesu spawania 2
t grubość materiału złącza egzaminacyjnego (grubość blachy lub grubość ścianki rury)
t1 grubość materiału złącza egzaminacyjnego dla procesu spawania 1
t2 grubość materiału złącza egzaminacyjnego dla procesu spawania 2
1)
T rura
z długość przyprostokątnej spoiny pachwinowej
4.3 2 Dla materiałów dodatkowych
nm bez materiału dodatkowego
A otulina kwaśna
B otulina zasadowa lub drut proszkowy z rdzeniem zasadowym
C otulina celulozowa
M drut proszkowy z rdzeniem metalowym
P drut proszkowy z rdzeniem rutylowym, żużel szybko krzepnący
R otulina rutylowa lub drut proszkowy z rdzeniem rytylowym  żużel wolno krzepnący
RA otulina rutylowo-kwaśna
________________________
1) Termin  rura pojedynczo lub w kombinacji oznacza  rurę lub  element wydrążony .
7
(R) EN 287-1:2004
RB otulina rutylowo-zasadowa
RC otulina rutylowo-celulozowa
RR otulina gruba, rutylowa
S drut lity / pręt
V drut proszkowy z rdzeniem rutylowym lub zasadowym / fluorkowym
W drut proszkowy z rdzeniem zasadowym / fluorkowym, żużel wolno krzepnący
Y drut proszkowy z rdzeniem zasadowym / fluorkowym, żużel szybko krzepnący
Z innego rodzaju druty proszkowe
4.3.3 Dla innych szczegółów dotyczących spoiny
bs spawanie dwustronne
lw spawanie w lewo
mb spawanie na podkładce
ml spawanie wielościegowe
nb spawanie bez podkładki
rw spawanie w prawo
sl spawanie jednościegowe
ss spawanie jednostronne
4.3.4 Dla prób zginania
A minimalne wydłużenie wymagane specyfikacją materiałową
D średnica trzpienia gnącego lub wewnętrznej rolki
ts grubość próbki do badań na zginanie
5 Zmienne zasadnicze i zakres obowiązywania
5.1 Postanowienia ogólne
Uprawnianie spawacza bazuje na ważniejszych zmiennych zasadniczych. Dla każdej zmiennej zasadniczej
zdefiniowano zakres obowiązywania. Wszystkie złącza egzaminacyjne powinny być tak spawane żeby
stosowane były wszystkie ważniejsze zmienne zasadnicze niezależnie od siebie, za wyjątkiem 5.7 i 5.8. Jeśli
spawacz powinien spawać poza zakresem obowiązywania, wymagany jest nowy egzamin. Ważniejsze
zmienne zasadnicze to:
- proces spawania,
- rodzaj wyrobu (blacha lub rura),
- rodzaj spoiny (czołowa lub pachwinowa),
- grupa materiałowa,
- materiał dodatkowy,
- wymiar (grubość materiału lub zewnętrzna średnica rury),
8
 (R) EN 287-1:2004
- pozycja spawania,
- szczegóły dotyczące spoiny (podkładka, spawanie jednostronne, spawanie dwustronne, spawanie
jednościegowe, spawanie wielościegowe, spawanie w lewo, spawanie w prawo).
5.2 Procesy spawania
Procesy spawania zdefiniowano w ISO 857-1 i wymieniono w 4.2.
Zwykle każdy egzamin uprawnia tylko jeden proces spawania. Zmiana procesu spawania wymaga nowego
egzaminu. Wyjątek stanowi zmiana drutu litego S (proces spawania 135) na drut proszkowy z rdzeniem
metalowym M (proces spawania 136) lub odwrotnie, która nie wymaga nowego egzaminu. Dopuszcza się
uprawnianie spawacza dla dwu lub więcej procesów spawania przez wykonanie jednego złącza
egzaminacyjnego (złącze wykonane przy pomocy wielu procesów spawania) lub przez dwa lub więcej
oddzielnych egzaminów. Zakres obowiązywania dla każdego stosowanego procesu spawania oraz dla
kombinacji kilku procesów spawania stosowanych do wykonania spoin czołowych podaje tablica 1 (patrz
również tablica 4).
9
(R) EN 287-1:2004
Tablica 1  Zakres obowiązywania dla złączy ze spoinami czołowymi wykonanymi jednym lub
kombinacją kilku procesów spawania
Zakres obowiązywania dla grubości
Proces spawania stosowany dla złącza egzaminacyjnego
Złącze wykonane jednym Złącze wykonane
procesem wieloma procesami
według tablicy 4
dla procesu spawania 1: według tablicy 4
t = s
1
z t = s + s
1 2
dla procesu spawania 2:
t = s
2
Opis
1 proces spawania 1 (nb)
2 proces spawania 2 (mb)
według tablicy 4 według tablicy 4
t = t + t
1 2
Opis
dla procesu spawania 1:
2 proces spawania 2 t = t
1
proces spawania 1
3 spawanie na podkładce (mb)
stosowany tylko do
4 spawanie bez podkładki (nb) dla procesu spawania 2:
spawania w obszarze grani
t = t
2
Opis
1 proces spawania 1
5.3 Rodzaj wyrobu
Egzamin należy przeprowadzić na blasze lub rurze. Należy stosować następujące kryteria:
a) spoiny na rurach o zewnętrznej średnicy D > 25 mm obejmują spoiny na blachach;
b) spoiny na blachach obejmują spoiny na rurach:
- dla rur o zewnętrznej średnicy D ł� 150 mm, dla pozycji spawania PA, PB i PC;
- dla rur o zewnętrznej średnicy D ł� 500 mm, dla wszystkich pozycji spawania.
5.4 Rodzaj spoiny
Egzamin należy przeprowadzić dla spoiny czołowej lub spoiny pachwinowej. Należy stosować następujące
kryteria:
10
 (R) EN 287-1:2004
a) spoiny czołowe obejmują spoiny czołowe każdego rodzaju, za wyjątkiem spoin rozgałęzień rurowych
(patrz również 5.4 c);
b) w przypadku kiedy w produkcji przeważają spoiny pachwinowe, spawacz powinien być
egzaminowany na złączach ze spoinami pachwinowymi; w przypadku kiedy w produkcji przeważają
spoiny czołowe, spoiny czołowe uprawniają do wykonywania spoin pachwinowych;
c) spoiny czołowe na rurach bez podkładki obejmują rozgałęzienia rurowe o kącie odchylenia ł� 60o w
tym samym zakresie obowiązywania podanym w tablicach 1 do 8. Dla rozgałęzień rurowych zakres
obowiązywania bazuje na średnicy zewnętrznej odgałęzionej rury;
d) dla przypadków stosowania, kiedy rodzaj spoiny może być objęty uprawnieniem albo na podstawie
spoiny czołowej albo na podstawie spoiny pachwinowej, należy zastosować specjalne złącze
egzaminacyjne aby uprawnić spawacza, np. odgałęzienie rurowe.
5.5 Grupy materiałowe
5.5.1 Grupy materiału podstawowego dla stali
W celu zmniejszenia liczby egzaminów materiały o podobnej charakterystyce spawalniczej zostały
pogrupowane zgodnie z CR ISO 15608.
5.5.2 Zakres uprawnień
Spawanie jednego metalu z grupy materiałowej uprawnia spawacza do spawania wszystkich innych metali z
tej samej grupy jak również innych grup materiałowych zgodnie z tablicą 2.
Jeśli spawany materiał podstawowy znajduje się poza systemem grupowania, wymagany jest oddzielny
egzamin.
Uprawnianie dla złączy różnoimiennych: jeśli stosowany jest materiał dodatkowy do spawania grupy 8 lub 10
(patrz tablica 2), uprawnienie obejmuje wszystkie kombinacje grupy materiałowej 8 lub 10 z innymi grupami
materiałowymi.
Egzamin przeprowadzony dla grup materiałowych na materiałach walcowanych, obejmuje również materiały
odlewane oraz połączenia mieszane materiałów walcowanych i odlewanych tej samej grupy.
11
(R) EN 287-1:2004
Tablica 2  Zakres uprawnień dla materiału podstawowego
Grupa Zakres uprawnień
materiałowa a
1.1 1.3 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11
złącza
1.2
9.1 9.2 + 9.3
egzaminacyjnego
1.4
1.1, 1.2, 1.4 X - - - - - - - - - - - -
1.3 X X X X - - - - - X - - X
2 X X X X - - - - - X - - X
3 X X X X - - - - - X - - X
4 X X X X X X X X - X - - X
5 X X X X X X X X - X - - X
6 X X X X X X X X - X - - X
7 X X X X X X X X - X - - X
8 - - - - - - - - X - X X -
9.1 X X X X - - - - - X - - X
9
9.2 + 9.3 X - - - - - - - - - X - -
10 - - - - - - - - X - X X -
11 X X - - - - - - - - - - X
a
grupa materiałowa według CR ISO 15608.
Opis
X wskazuje grupy materiałowe do spawania których spawacz jest uprawniony.
- wskazuje grupy materiałowe do spawania których spawacz nie jest uprawniony
5.6 Materiały dodatkowe do spawania
Egzaminowanie z użyciem materiału dodatkowego, np. dla procesu spawania 141, 15 i 311, uprawnia do
spawania bez materiału dodatkowego, lecz nie odwrotnie.
Zakres uprawnień dla materiałów dodatkowych do spawania podaje tablica 3.
12
 (R) EN 287-1:2004
Tablica 3 - Zakres uprawnień dla materiałów dodatkowych do spawania a
Materiały Zakres uprawnień
Proces spawania
dodatkowe użyte w
A, RA, RB, RC, RR, R B C
trakcie egzaminu b
A, RA, RB, RC, RR, X - -
111
R
B X X -
C - - X
- - drut lity (S) drut proszkowy drut proszkowy drut proszkowy 
(M) (B) (R, P, V, W, Y, Z)
131 drut lity (S) X X - -
135
136 drut proszkowy (M) X X - -
141
136 drut proszkowy (B) - - X X
114 drut proszkowy 
- - - X
136 (R, P, V, W, Y, Z)
a
skróty patrz 4.3.2.
b Rodzaj materiałów dodatkowych do spawania, które stosowane są do wykonania warstwy graniowej bez podkładki
(ss, nb) podczas egzaminu spawacza jest rodzajem materiałów dodatkowych do spawania, zakwalifikowanym do
spawania warstw graniowych w produkcji.
Opis
X wskazuje materiały dodatkowe do spawania, do których spawacz jest uprawniony.
- wskazuje materiały dodatkowe do spawania, do których spawacz nie jest uprawniony.
5.7 Wymiary
Egzamin na spoinach czołowych bazuje na grubości materiału i na zewnętrznej średnicy rur. Zakres
uprawnień podano w tablicach 4 i 5.
UWAGA Nie wymaga się, żeby grubości materiałów lub średnice zewnętrzne rur były precyzyjnie określone; raczej
należy uwzględnić ogólną filozofię, która stoi za wartościami podanymi w tablicach 4 i 5.
Dla spoin pachwinowych zakres uprawnień dla grubości materiału jest podany w tablicy 6.
W przypadku spawania rozgałęzień rurowych należy uwzględniać kryteria dla grubości materiału podane w
tablicy 4 i kryteria do zewnętrznej średnicy rur podane w tablicy 5 w sposób następujący:
- nasadzone: obowiązują grubości materiału i średnica zewnętrza odchodzącej rury;
- wpuszczone lub przelotowe: grubość materiału głównej rury lub płaszcza zbiornika jak również
średnica zewnętrzna odchodzącej rury.
Dla złączy egzaminacyjnych o zróżnicowanych średnicach zewnętrznych rur i grubościach materiału,
spawacz jest uprawniony do:
1) najmniejszej i największej grubości materiału według tablicy 4;
2) najmniejszej i największej średnicy zewnętrznej rury według tablicy 5.
13
(R) EN 287-1:2004
Tablica 4  Zakres uprawnień wynikający z grubości materiału i grubości spoin (spawanie wieloma
procesami) złącza egzaminacyjnego dla spoin czołowych
Wymiary w mm
Grubość a Zakres uprawnień
t
t < 3 t do 2 x t b
3 do 2 x t c
3 Ł� t Ł� 12
t > 12
ł� 5
a
dla spawania wieloma procesami, s i s według tablicy 1.
1 2
b
dla spawania acetylenowego-tlenowego (311): t do 1,5 x t
c
dla spawania acetylenowego-tlenowego (311): 3 mm do 1,5 x t
Tablica 5  Zakres uprawnień wynikający ze średnicy zewnętrznej rury a
Wymiary w mm
Zewnętrzna średnica złącza
Zakres uprawnień
egzaminacyjnego
D
D do 2 x D
D Ł� 25
D > 25
ł� 0,5 x D (25 mm min.)
a
dla przekrojów wydrążonych, D jest wymiarem mniejszej strony.
Tablica 6  Zakres uprawnień wynikający z grubości materiału dla spoin pachwinowych a
Wymiary w mm
Grubość materiału złącza
Zakres uprawnień
egzaminacyjnego
t
t < 3 t do 3
t ł� 3 ł� 3
a
patrz również tablica 9.
5.8 Pozycje spawania
Zakres uprawnień dla każdej pozycji spawania podaje tablica 7. Pozycje spawania i ich oznaczenia odnoszą
się do EN ISO 6947.
Złącze egzaminacyjne powinno być spawane zgodnie z nominalnym kątem pochylenia ujętym w EN ISO
6947.
Pozycje spawania H-L045 i J-L045 na rurach uprawniają do wszystkich kątów pochylenia rur.
Spawanie dwu rur o tej samej średnicy zewnętrznej, jednej w pozycji PF i jednej w pozycji PC, obejmuje
zakres uprawnień wynikający ze spawania rury w pozycji spawania H-L045.
Spawanie dwu rur o tej samej średnicy zewnętrznej, jednej w pozycji PG i jednej w pozycji PC, obejmuje
zakres uprawnień wynikający ze spawania rury w pozycji spawania J-L045.
14
 (R) EN 287-1:2004
Rurę o średnicy zewnętrznej D ł� 150 mm, można spawać w dwu pozycjach spawania (PF lub PG 2/3
obwodu, PC 1/3 obwodu), stosując tylko jedno złącze egzaminacyjne.
Tablica 7  Zakresy uprawnień dla pozycji spawania
Pozycja Zakres uprawnień a
spawania złącza
PA PB b PC PD b PE PF PF PG PG H-L045 J-L045
egzaminacyjnego
(blacha) (rura) (blacha) (rura)
PA X X - - - - - - - - -
PB b X X - - - - - - - - -
PC X X X - - - - - - - -
PD b X X X X X X - - - - -
PE X X X X X X - - - - -
PF X X - - - X - - - - -
(blacha)
PF X X - X X X X - - - -
(rura)
PG - - - - - - - X - - -
(blacha)
PG X X - X X - - X X - -
(rura)
H-L045 X X X X X X X - - X -
J-L045 X X X X X - - X X - X
a
dodatkowo należy uwzględnić wymagania 5.3 i 5.4.
b
pozycje spawania PB i PD stosowane są tylko dla spoin pachwinowych (patrz 5.4 b) i mogą tylko uprawniać do
wykonywania spoin pachwinowych w innych pozycjach spawania.
Opis
X wskazuje pozycje spawania do których spawacz jest uprawniony.
- wskazuje pozycje spawania do których spawacz nie jest uprawniony.
5.9 Szczegóły dotyczące spoiny
Zakresy uprawnień zależne od szczegółów dotyczących spoiny podają tablice 8 i 9.
Jeśli spawanie procesem 311 odbywało się w prawo to spawanie w lewo i odwrotnie wymaga nowego
egzaminu.
Tablica 8  Zakres uprawnień dla spoin czołowych zależnych od szczegółów dotyczących spoiny
Zakres uprawnień
Szczegóły dotyczące spoiny
spawanie jednostronne / spawanie jednostronne / spawanie dwustronne
złącza egzaminacyjnego
spawanie bez podkładki spawanie na podkładce (bs)
(ss nb) (ss mb)
spawanie jednostronne /
X X X
spawanie bez podkładki (ss nb)
spawanie jednostronne /
- X X
spawanie na podkładce (ss mb)
spawanie dwustronne (bs) - X X
Opis
X wskazuje spoiny do spawania których spawacz jest uprawniony.
- wskazuje spoiny do spawania których spawacz nie jest uprawiony.
15
(R) EN 287-1:2004
Tablica 9 - Zakres uprawnień zależnych od techniki wykonywania spoin pachwinowych
Zakres uprawnień
Złącze egzaminacyjne a
jednościegowe (sl) wielościegowe (ml)
jednościegowe (sl) X -
wielościegowe (ml) X X
a
grubość spoiny pachwinowej powinna mieścić się w zakresie od 0,5 x t Ł� a Ł� 0,7 x t.
Opis
X wskazuje technikę układania ściegów do której spawacz jest uprawniony.
- wskazuje technikę układania ściegów do której spawacz nie jest uprawniony.
6 Egzaminowanie i badanie
6.1 Nadzór
Spawanie złącza egzaminacyjnego powinno się odbywać w obecności egzaminatora lub jednostki
egzaminującej. Badanie powinno być weryfikowane przez egzaminatora lub jednostkę egzaminującą.
Złącza egzaminacyjne przed rozpoczęciem spawania powinny być oznaczone znakiem egzaminatora.
Dodatkowo na wszystkich złączach egzaminacyjnych powinny być naniesione pozycje spawania, zaś dla
złączy rurowych utwierdzonych powinno się także zaznaczyć położenie odpowiadające pozycji spawania
godziny 12 - tej.
Egzaminator lub jednostka egzaminująca mogą przerwać egzamin, jeśli warunki spawania nie odpowiadają
wymaganiom lub jeśli się okaże, że spawacz nie posiada wystarczających umiejętności, które mogą spełnić
wymagania np. jeśli poprawek jest zbyt dużo i/lub występują systematycznie.
6.2 Kształty, wymiary i liczby złączy egzaminacyjnych
Kształty i wymiary wymaganych złączy egzaminacyjnych (patrz 5.7) przedstawiają rysunki 1 do 4.
Dla rur wymagana jest długość badana minimum 150 mm. Jeśli obwód rury jest mniejszy od 150 mm
wymagane są dodatkowe złącza egzaminacyjne, jednakże nie więcej niż trzy.
16
 (R) EN 287-1:2004
Wymiary w milimetrach
Opis
t grubość materiału złącza egzaminacyjnego
Rysunek 1  Wymiary złącza egzaminacyjnego dla spoiny czołowej na blasze
17
(R) EN 287-1:2004
Wymiary w milimetrach
Opis
a grubość nominalna spoiny pachwinowej
t grubość materiału złącza egzaminacyjnego
z długość przyprostokątnej spoiny pachwinowej
Rysunek 2 - Wymiary złącza egzaminacyjnego dla spoin pachwinowych na blasze
18
 (R) EN 287-1:2004
Wymiary w milimetrach
Opis
D zewnętrzna średnica rury
t grubość materiału złącza egzaminacyjnego (grubość ścianki)
Rysunek 3  Wymiary złącza egzaminacyjnego dla spoin czołowych na rurze
19
(R) EN 287-1:2004
Wymiary w milimetrach
t odnosi się do cieńszego elementu
Opis
a nominalna grubość spoiny pachwinowej
D zewnętrzna średnica rury
l długość złącza egzaminacyjnego
1
t grubość materiału złącza egzaminacyjnego (blachy lub rury)
z długość przyprostokątnej spoiny pachwinowej
Rysunek 4  Wymiary złącza egzaminacyjnego dla spoin pachwinowych na rurze
6.3 Warunki spawania
Egzamin spawacza powinien być przeprowadzony zgodnie z pWPS N3) lub WPS N4) według prEN ISO 15609-
1 lub EN ISO 15609-2.
N3)
Odsyłacz krajowy : pWPS  Preliminary Welding Procedure Specification oznacza wstępną instrukcję technologiczną
spawania.
N4)
Odsyłacz krajowy : WPS  Welding Procedure Specification oznacza instrukcję technologiczną spawania.
20
 (R) EN 287-1:2004
Należy zachować następujące warunki spawania:
- czas spawania złącza egzaminacyjnego powinien odpowiadać czasowi spawania w typowych
warunkach produkcyjnych;
- złącze egzaminacyjne powinno posiadać miejsce w którym przerwano spawanie i ponownie je
rozpoczęto zarówno w warstwie graniowej jaki i warstwie licowej i miejsce to powinno się znajdować
się w badanej długości złącza;
- jeśli w pWPS lub WPS wymagana jest obróbka cieplna po spawaniu można ją pominąć z wyjątkiem
przypadku, kiedy wymagane są próby zginania;
- oznaczenie złącza egzaminacyjnego;
- spawacz powinien mieć możliwość usuwania drobnych niezgodności spawalniczych przez
szlifowanie za wyjątkiem występujących na powierzchni po zakończeniu spawania. Wymagana jest
zgoda egzaminatora lub jednostki egzaminującej.
6.4 Metody badań
Każdą wykonaną spoinę należy zbadać zgodnie z tablicą 10 w stanie po spawaniu.
Jeśli spoina została zaakceptowana przez badania wizualne, należy przeprowadzić dalsze badanie(a)
zgodnie z tablicą 10.
Jeśli podczas egzaminu stosowano stałą podkładkę należy ją usunąć przed badaniami niszczącymi.
Próbki do badań makroskopowych powinny być przygotowane i trawione z jednej strony w celu wyraz
nego
ujawnienia spoiny. Polerowanie nie jest wymagane.
Jeśli stosowane są badania radiograficzne spoin czołowych wykonanych procesami 131, 135, 136 (tylko
drutem proszkowym z rdzeniem metalowym) i 311 (patrz tablica 10, uwaga b), należy dodatkowo
przeprowadzić albo dwie próby zginania (próby zginania poprzecznego, jedna od górnej strony i druga od
strony grani lub dwie próby na boczne zginanie) albo dwie próby łamania (jedna od górnej strony a druga od
strony grani).
21
(R) EN 287-1:2004
Tablica 10  Metody badań
Spoina czołowa Spoina pachwinowa i rozgałęzienie
Metody badań
(na blasze lub rurze) rurowe
Badanie wizualne zgodnie EN 970 obowiązkowe obowiązkowe
Badanie radiograficzne zgodnie z
obowiązkowe a b d nie obowiązkowe
EN 1435
Próba zginania zgodnie z EN 910 obowiązkowe a b f nie stosowane
Próba łamania zgodnie z EN 1320 obowiązkowe a b f obowiązkowe c e
a
Należy przeprowadzić badania radiograficzne lub próby zginania względnie próby łamania.
b
Jeśli stosowane są badania radiograficzne dla procesów spawania 131, 135, 136 (tylko dla drutów proszkowych o
rdzeniu metalowym) i 311, należy dodatkowo przeprowadzić próby zginania lub próby łamania (patrz 6.4).
c
Próby łamania mogą być zastąpione badaniami makroskopowymi zgodnie z EN 1321 na minimum dwóch zgładach.
d
Dla grubości ł� 8 mm badania radiograficzne mogą być zastąpione badaniami ultradz
więkowymi zgodnie z EN 1714
ale tylko dla stali ferrytycznych.
e
Próby łamania na rurach mogą być zastąpione badaniami radiograficznymi.
f
Dla rur o zewnętrznej średnicy D Ł� 25 mm, próby zginania lub próby łamania mogą być zastąpione próbą zrywania
całego złącza egzaminacyjnego z karbami (przykład pokazuje rysunek 8).
6.5 Złącze egzaminacyjne i próbki do badań
6.5.1 Postanowienia ogólne
Szczegóły dotyczące rodzaju, wymiarów i przygotowania złączy egzaminacyjnych i próbek do badań
opisano w 6.5.2 do 6.5.4. Podano ponadto wymagania dotyczące badań niszczących.
6.5.2 Spoina czołowa na blasze i rurze
Jeśli stosowane są badania radiograficzne, długość badana spoiny (patrz rysunki 5a, 7a i 7b) powinna być
prześwietlona w stanie bezpośrednio po spawaniu (bez usunięcia nadlewu spoiny).
Jeśli stosowane są próby łamania, długość badana złącza egzaminacyjnego powinna być pocięta na próbki
o takiej samej szerokości, a te następnie zbadane w taki sposób aby przełom nastąpił przez spoinę.
Szerokość badana każdej próbki powinna wynosić be ł� 40 mm. Wszystkie rodzaje karbów zgodnie z EN
1320 mogą być stosowane.
Jeśli stosowana jest próba poprzecznego zginania lub próba bocznego zginania, średnica trzpienia gnącego
lub wewnętrznej rolki powinna wynosić 4 t , a kąt zgięcia 180o dla materiału podstawowego o wydłużeniu A ł�
20 %. Dla materiału podstawowego o wydłużeniu A < 20 % należy stosować następujące równanie:
100��ts
d =� -� ts (1)
A
gdzie
d jest średnicą trzpienia gnącego lub wewnętrznej rolki, w mm
ts jest grubością próbki na zginanie, w mm
A jest minimalnym wydłużeniem wymaganym w specyfikacji materiałowej, w %.
22
 (R) EN 287-1:2004
Jeśli stosowane są tylko próby poprzecznego zginania, długość badana złącza egzaminacyjnego powinna
być pocięta na próbki o takiej samej szerokości i wszystkie próbki należy zbadać. Jeśli stosowane są tylko
próby bocznego zginania, należy pobrać minimum cztery próbki, które będą symetrycznie rozłożone wzdłuż
długości badanej. Jedna z tych próbek powinna obejmować miejsce przerwania spawania i ponownego jego
rozpoczęcia. Próby zginania należy przeprowadzić zgodnie z EN 910.
Dla grubości t > 12 mm, próby poprzecznego zginania można zastąpić próbami bocznego zginania.
Dla rur, liczba dodatkowych próbek na łamanie lub zginanie poprzeczne, w przypadku procesów spawania
131, 135, 136 (tylko druty proszkowe o rdzeniu metalowym) i 311 dla których stosowano badania
radiograficzne, zależy od pozycji spawania. Dla pozycji spawania PA lub PC należy zbadać jedną próbkę na
zginanie od strony grani spoiny i jedną próbkę na zginanie od strony lica spoiny (patrz rysunek 7a). Dla
wszystkich pozostałych pozycji spawania, należy zbadać dwie próbki na zginanie od strony grani spoiny i
dwie próbki na zginanie do strony lica spoiny (patrz rysunek 7b).
Wymiary w milimetrach
Opis
l długość złącza egzaminacyjnego
1
l połowa szerokości złącza egzaminacyjnego
2
l długość badana
t
a) podział na jednakową liczbę próbek do badań
23
(R) EN 287-1:2004
c) długość badana próbki do badań
UWAGA Dodatkowo można na próbkach do badań w środku spoiny, po stronie rozciąganej w kierunku
podłużnym, naciąć karb aby spowodować złamanie próbki w spoinie.
Rysunek 5  Przygotowanie próbek do próby łamania dla spoiny czołowej w blasze
6.5.3 Spoiny pachwinowe na blasze
Dla próby łamania (patrz rysunek 6) złącze egzaminacyjne może być pocięte, jeśli to potrzebne, na kilka
próbek do badań. Każda próbka do badań powinna być usytuowana do łamania zgodnie z EN 1320 i
zbadana po złamaniu.
Jeśli stosowane są badania makroskopowe, należy pobrać minimum dwie próbki do badań. Jedna z próbek
do badań makroskopowych powinna obejmować miejsce przerwania spawania i ponownego jego
rozpoczęcia.
Wymiary w milimetrach
Opis
l długość badana
f
Rysunek 6  Długość badana dla próby łamania spoiny pachwinowej na blasze
24
 (R) EN 287-1:2004
Wymiary w milimetrach
Opis
lf długość badana
1 usytuowanie jednej próbki do próby łamania lub zginania z rozciąganiem grani spoiny lub jednej próbki na
boczne zginanie
2 usytuowanie jednej próbki do próby łamania lub zginania z rozciąganiem lica spoiny lub jednej próbki na boczne
zginanie
a) podział na dodatkowe próbki do łamania lub zginania dla pozycji spawania PA i PC
Opis
lf długość badana
1 jedna próbka do próby łamania lub zginania z rozciąganiem grani spoiny lub jedna próbka na boczne zginanie
2 jedna próbka do próby łamania lub zginania z rozciąganiem lica spoiny lub jedna próbka na boczne zginanie
3 jedna próbka do próby łamania lub zginania z rozciąganiem grani spoiny lub jedna próbka na boczne zginanie
4 jedna próbka do próby łamania lub zginania z rozciąganiem lica spoiny lub jedna próbka na boczne zginanie
b) podział na dodatkowe próbki do próby łamania lub zginania dla pozycji spawania
PF, PG, H-L045 i J-L045
25
(R) EN 287-1:2004
c) badana długość próbki na łamania
UWAGA Dodatkowo można na próbkach do badań w środku spoiny, po stronie rozciąganej w kierunku
podłużnym, naciąć karb aby spowodować złamanie próbki w spoinie.
Rysunek 7  Przygotowanie i położenie próbek do badań spoiny czołowej na rurze
Dla t ł� 1,8 mm; d = 4,5 mm
Dla t < 1,8 mm: d = 3,5 mm
Otwory nie są dopuszczalne się w miejscu przerwania spawania i ponownego rozpoczęcia.
UWAGA Kształty karbów s i q według EN 1320 są również dopuszczalne wzdłuż obwodu.
Rysunek 8  Przykład przygotowania próbki rozciąganej z karbami dla złącza egzaminacyjnego o
zewnętrznej średnicy Ł� 25 mm
6.5.4 Spoina pachwinowa na rurze
Dla prób łamania złącze egzaminacyjne należy pociąć na cztery lub więcej próbek do badań i złamać ( jedną
z możliwości pokazuje rysunek 9).
26
 (R) EN 287-1:2004
Rysunek 9  Przygotowanie i próba łamania próbki do badań dla spoiny pachwinowej na rurze
Jeśli stosowane są badania makroskopowe, należy zbadać minimum dwie próbki. Jedna próbka powinna
obejmować miejsce przerwania spawania i ponownego jego rozpoczęcia.
6.6 Protokół badań
Wyniki wszystkich badań powinny być udokumentowane.
7 Wymagania akceptacji złączy egzaminacyjnych
Złącza egzaminacyjne powinny być oceniane pod kątem spełnienia wymagania akceptacji, które ustalone są
dla poszczególnych rodzajów niezgodności spawalniczych.
Przed każdym badaniem należy sprawdzić, co następuje:
- wszystkie żużle i odpryski są usunięte;
- nie szlifowano od strony grani i lica spoiny (zgodnie z punktem 6.3);
- miejsce przerwania spawania i ponownego jego rozpoczęcia jest oznakowane (zgodnie z 6.3);
- kształty i wymiary.
Wymagania akceptacji dla niezgodności spawalniczych, które zostały wykryte podczas badań, należy
przyjąć zgodnie z EN ISO 5817. Spawacz zostaje uprawniony, jeśli niezgodności mieszczą się w poziomie
jakości B według EN ISO 5817 za wyjątkiem następujących niezgodności: nadmiernego nadlewu spoiny
czołowej, nadmiernego nadlewu spoiny pachwinowej, nadmiernej grubości spoiny pachwinowej i wycieku w
grani spoiny, dla których dopuszcza się poziom C.
27
(R) EN 287-1:2004
Próbki na zginanie nie powinny wykazywać żadnych naderwań ł� 3 mm w dowolnym kierunku. Naderwania
występujące na krawędziach próbek podczas badania można pominąć, chyba że przyczyną ich powstania
jest niedostateczne przetopienie, żużle lub inne wady.
Jeśli niezgodności spawalnicze w złączu egzaminacyjnym spawacza przekraczają maksymalnie
dopuszczalne wielkości, spawacz egzaminu nie zdał.
Podczas nieniszczących badań zaleca się przyjąć podobne kryteria akceptacji. Dla wszystkich niszczących i
nieniszczących metod badań należy stosować instrukcje postępowania.
UWAGA Korelację pomiędzy poziomami jakości według EN ISO 5817 i poziomami akceptacji dla różnych metod badań
nieniszczących podaje EN 12062.
8 Egzamin poprawkowy
Jeśli złącze egzaminacyjne nie spełnia wymagań niniejszej normy, spawacz powinien mieć możliwość
zdawania egzaminu poprawkowego.
Jeśli ustalono, że powodem niepowodzenia są metalurgiczne lub inne zewnętrzne przyczyny, które nie
można powiązać z brakiem umiejętności spawacza, należy przeprowadzić ponowny egzamin, aby ocenić
jakość i przydatność materiału nowego złącza egzaminacyjnego oraz/lub nowe warunki badania.
9 Termin ważności
9.1 Pierwszy egzamin
Okres ważności uprawnień spawacza rozpoczyna się z dniem spawania złącza(y) egzaminacyjnego(ych).
Warunkiem jest, że wymagane badania zostały przeprowadzone a wyniki tych badań są akceptowalne.
9.2 Potwierdzenie ważności
Wystawione świadectwo egzaminu spawacza jest ważne dwa lata. Warunkiem jest, że nadzór spawalniczy
lub osoba odpowiedzialna pracodawcy może potwierdzić, że spawacz pracował w zakresie swoich
uprawnień. Powinno to być potwierdzone co sześć miesięcy.
28
 (R) EN 287-1:2004
9.3 Przedłużenie uprawnień
Świadectwa egzaminu spawacza zgodnie z niniejszą normą mogą być przedłużone na następne dwa lata
przez egzaminatora lub jednostkę egzaminującą.
Przed przedłużeniem świadectwa powinny być spełnione wymagania 9.2 jak również powinny zostać
spełnione następujące warunki:
a) wszystkie protokoły i dokumenty wykorzystane do przedłużenia powinny być przypisane do
spawacza oraz do WPS(ów) zastosowanej(ych) w produkcji.
b) dokumenty, które wykorzystano do przedłużenia powinny obejmować badania na obecność
objętościowych niezgodności (radiograficznych lub ultradz
więkowych) lub z badania niszczące
(próby łamania lub zginania) co najmniej dwóch spoin, z ostatnich sześciu miesięcy. Dokumenty,
które wykorzystano do przedłużenia należy przechowywać minimum dwa lata.
c) spoiny powinny spełnić poziomy akceptacji wymienione w rozdziale 7.
d) wyniki badań wymienionych w punkcie 9.3 b) powinny wykazać, że spawacz powtórzył wymagania
pierwotnego egzaminu, za wyjątkiem grubości i średnicy zewnętrznej rury.
UWAGA Przykłady zmiennych zasadniczych, które powinny być uwzględnione i potwierdzone, patrz załącznik D.
10 Świadectwo egzaminu spawacza
Należy potwierdzić, że spawacz zdał egzamin. Wszystkie ważniejsze zmienne należy wpisać do
świadectwa. Jeżeli złącze(a) egzaminacyjne nie spełniło(y) wymaganych badań, świadectwo nie może być
wydane.
Świadectwo jest wydawane na wyłączną odpowiedzialność egzaminatora lub jednostki egzaminującej i
powinno zawierać wszystkie dane podane w załączniku A. Zaleca się, aby wzór podany w załączniku A
stosować jako świadectwo egzaminu spawacza. Jeśli stosuje się inny wzór świadectwa egzaminu spawacza
powinno ono zawierać wszystkie dane wymagane w załączniku A.
W zasadzie dla każdego złącza egzaminacyjnego należy wystawić oddzielne świadectwo egzaminu
spawacza.
Jeżeli podczas egzaminu spawacz wykonał więcej niż jedno złącze egzaminacyjne można wystawić jedno
świadectwo egzaminu spawacza jako kombinację zakresów uprawnień wynikających z poszczególnych
złączy egzaminacyjnych. W tym przypadku można zmieniać tylko jedną zmienną zasadniczą za wyjątkiem
przypadku podanego w 5.7.
- rodzaj spoiny,
- pozycja spawania
29
(R) EN 287-1:2004
- grubość materiału.
Nie dopuszcza się zmiany innych zmiennych zasadniczych.
Powinno być zapewnione, że świadectwo egzaminu spawacza jest jednoznaczne. Dlatego zaleca się aby
świadectwo egzaminu spawacza wystawione zostało co najmniej w jednym z języków angielskim,
francuskim lub niemieckim i  jeśli to konieczne  w kombinacji z innym językiem.
Egzamin praktyczny i egzamin teoretyczny (patrz załącznik A) powinien być oznaczony  zaliczono lub  nie
badano .
Każda zmiana zmiennych zasadniczych występujących podczas egzaminu, wykraczająca poza
dopuszczalne zakresy, wymaga przeprowadzenia nowego egzaminu i wystawienia nowego świadectwa
egzaminu spawacza.
11 Oznaczenie
Oznaczenie uprawnień spawacza powinno zawierać następujące dane, podane w kolejności (system został
tak zbudowany by możliwe było komputerowe wspomaganie):
a) numer niniejszej normy;
b) zmienne zasadnicze:
1) procesy spawania: patrz 4.2. 5.2 i EN ISO 4063;
2) rodzaj wyrobu: blacha (P), rura (T), patrz 4.3.1 i 5.3;
3) rodzaj spoiny: spoina czołowa (BW), spoina pachwinowa (FW), patrz 5.4;
4) grupa materiałowa: patrz 5.5;
5) materiały dodatkowe do spawania: patrz 5.6;
6) wymiary złącza egzaminacyjnego: grubość materiału t i zewnętrzna średnica rury D, patrz
5.7;
7) pozycje spawania; patrz 5.8 i EN ISO 6947;
8) szczegóły dotyczące wykonania spoiny: patrz 5.9.
Rodzaj gazu osłonowego i gazu formującego nie został włączony do oznaczenia, powinien być jednak
podany w świadectwie egzaminu spawacza (patrz prEN ISO 15609-1:2000, załącznik A, lub EN ISO 15609-
2:2001, załącznik A).
Przykłady oznaczeń podano w załączniku B.
30
 (R) EN 287-1:2004
Załącznik A
(informacyjny)
Welder s qualification test certificate
Designation(s): .........................................................................................................
.........................................................................................................
WPS  Reference: Examiner or examining body  Reference No:
Welder s Name:
Identification:
Method of identification:
Photograph
Date and place of birth:
(if required)
Employer:
Code /Testing Standard:
Job knowledge: Acceptable/Not tested (Delete as necessary)
Test piece Range of qualification
Welding process(es)
Product type (plate or pipe)
Type of weld
Material group(s)
Welding consumables (Designation)
Shielding gas
-----------------------------
Auxiliaries (e.g. backing gas) -----------------------------
Material thickness (mm)
Outside pipe diameter (mm)
Welding position
Weld details
Type of qualification tests Performed and accepted Not tested
Name of examiner or examining
Visual testing
body:
Place, date and signature of
Radiographic testing
examiner or examining body:
Fracture test
Date of welding
Bend test
Validity of qualification until:
Notch tensile test
Macroscopic examination
Confirmation of the validity by employer/welding coordinator for the following 6 month (refer to 9.2)
Date Signature Position or title
Prolongation for qualification by examiner or examining body for the following 2 years (refer to 9.3)
Date Signature Position or title
31
(R) EN 287-1:2004
Załącznik B
(informacyjny)
Przykłady oznaczeń
B.1 Przykład 1
Egzamin spawacza EN 287-1 135 P FW 1.2 S t10 PB ml
Objaśnienie Zakres uprawnień
135 Proces spawania Spawanie metodą MAG 135, 136 (M tylko)
P Blacha - P
T: D ł� 150 mm
FW Spoina pachwinowa - FW
1.2 Grupa materiałowa według Grupa materiałowa 1.2: granica plastyczności 1.1, 1.2, 1.4
CR ISO 15608
275 N/mm2 < ReH Ł� 360 N/mm2
S Materiał dodatkowy Drut lity S, M
t10 Grubość Grubość materiału: 10 mm
ł� 3 mm
PB Pozycja spawania Pozycja naboczna (spoina pachwinowa) PA, PB
ml Szczegóły dotyczące Wielościegowe sl, ml
spoiny
B.2 Przykład 2
Egzamin spawacza EN 287-1 136 P BW 1.3 B t15 PE ss nb
Objaśnienie Zakres uprawnień
136 Proces spawania spawanie łukowe w osłonie gazu aktywnego 136
drutem proszkowym
P Blacha - P
T: D ł� 150 mm PA, PB, PC
D ł� 500 mm PF
BW Spoina czołowa - BW, FW (patrz 5.4.b)
1.3 Grupa materiałowa według Grupa materiałowa 1.3: normalizowane stale 1, 2, 3, 9.1, 11
CR ISO 15608 drobnoziarniste o granicy plastyczności ReH >
360 N/mm2
B Materiał dodatkowy Drut proszkowy zasadowy B, R, P, V, W, Y, Z
t15 Grubość Grubość materiału: 15 mm
ł� 5 mm
PE Pozycja spawania Pozycja sufitowa (spoina czołowa) PA, PB, PC, PD, PE, PF
ss, nb Szczegóły dotyczące Spawanie jednostronne, bez podkładki ss nb, ss mb, bs
spoiny
Wielościegowe dla FW: sl, ml
32
 (R) EN 287-1:2004
B.3 Przykład 3
Egzamin spawacza EN 287-1 141 T BW 8 S t3.6 D60 PF ss nb
Objaśnienie Zakres uprawnień
141 Proces spawania Spawanie metodą TIG 141
T
T Rura -
P
BW Spoina czołowa - BW, FW (patrz 5.4.b)
8 Grupa materiałowa według Grupa materiałowa 8: 8, 9.2, 9.3, 10
CR ISO 15608 stale austenityczne nierdzewne
S Materiał dodatkowy Pręt lity S
t3.6 Grubość Grubość materiału: 3,6 mm 3 mm do 7,2 mm
D60 Zewnętrzna średnica rury Zewnętrzna średnica rury: 60 mm
ł� 30 mm
złącza egzaminacyjnego:
PF Pozycja spawania Spoina czołowa rury, rura utwierdzona, oś rury PA, PB, PD, PE, PF
pozioma utwierdzona
ss, nb Szczegóły dotyczące Spawanie jednostronne, bez podkładki ss nb, ss mb, bs
spoiny
Wielościegowe dla FW: sl, ml
B.4 Przykład 4
Egzamin spawacza EN 287-1 111 P BW 2 B t13 PA ss nb
Egzamin spawacza EN 287-1 111 P FW 2 B t13 PB ml
Objaśnienie Zakres uprawnień
111 Proces spawania Spawanie łukowe elektrodą otuloną 111
P Blacha - P
T: D ł� 150 mm PA, PB, PC
BW Spoina czołowa - BW, FW (patrz 5.4.b)
FW Spoina pachwinowa
2 Grupa materiałowa według Grupa materiałowa 2: drobnoziarniste stale 1, 2, 3, 9.1, 11
CR ISO 15608 termomechanicznie obrabiane o granicy
plastyczności ReH > 360 N/mm2
B Materiał dodatkowy Otulina zasadowa wszystkie za wyjątkiem
celulozowych
t13 Grubość Grubość materiału: 13 mm
ł� 5 mm
PA Pozycja spawania Spoina czołowa, pozycja podolna PA, PB
PB Spoina pachwinowa, pozycja naboczna
ss, nb Szczegóły dotyczące Spawanie jednostronne, bez podkładki ss nb, ss mb, bs
spoiny
ml Wielościegowe dla FW: sl, ml
33
(R) EN 287-1:2004
B.5 Przykład 5
Egzamin spawacza EN 287-1 141/135 T BW 1.2 S t20 (5/15) D200 PA ss nb
Objaśnienie Zakres uprawnień
141 Proces spawania Spawanie metodą TIG, warstwa graniowa (2 141
ściegi)
135 Spawanie metodą MAG, ściegi wypełniające
135, 136 (tylko M)
T
T Rura -
P
BW Spoina czołowa - BW, FW (patrz 5.4.b)
1.2 Grupa materiałowa według Grupa materiałowa 1.2: granica plastyczności 1.1, 1.2, 1.4
CR ISO 15608
275 N/mm2 < ReH Ł� 360 N/mm2
S Materiał dodatkowy Pręt lity 141: S
135: S
136: M tylko
t20 Grubość 141: s = 5 mm 141: t = 3 mm do 10 mm
1
135: s = 15 mm 135: t ł� 5 mm
2
141/135: t ł� 5 mm
D200 Zewnętrzna średnica rury Zewnętrzna średnica rury: 200 mm
ł� 100 mm
złącza egzaminacyjnego:
PA Pozycja spawania Spoina czołowa rury obracanej, oś rury pozioma PA, PB
ss, nb Szczegóły dotyczące Spawanie jednostronne, bez podkładki 141: ss nb, ss mb, bs
spoiny 135: ss mb, bs
(136:M)
Wielościegowe dla FW: sl, ml
34
 (R) EN 287-1:2004
B.6 Przykład 6
Egzamin spawacza EN 287-1 141 T BW 10 S t8.0 D100 H-L045 ss nb
Egzamin spawacza EN 287-1 141 T BW 10 S t1.2 D16 H-L045 ss nb
Objaśnienie Zakres uprawnień
141 Proces spawania Spawanie metodą TIG 141
T Rura - T
P
BW Spoina czołowa - BW, FW (patrz 5.4.b)
10 Grupa materiałowa według Grupa materiałowa 10: austenityczno ferrytyczne 8, 9.2, 9.3, 10
CR ISO 15608 stale nierdzewne
S Materiał dodatkowy Pręt lity S
t8.0 Grubość Grubość materiału: 1,2 mm / 8 mm 1,2 mm do 16 mm
t1.2
D100 Zewnętrzna średnica rury Zewnętrzna średnica rury: 100 mm / 16 mm
ł� 16 mm
złącza egzaminacyjnego:
D16
H-L045 Pozycja spawania Spoina czołowa rury, rura utwierdzona, oś rury wszystkie, PG i J-L045
nachylona (45o) wyłączone
ss, nb Szczegóły dotyczące Spawanie jednostronne, bez podkładki ss nb, ss mb, bs
spoiny
Jednościegowe / wielościegowe dla FW: sl, ml
B.7 Przykład 7
Egzamin spawacza EN 287-1 141 T BW 5 S t5.0 D60 PF ss nb
Egzamin spawacza EN 287-1 141 T BW 5 S t5.0 D60 PC ss nb
Objaśnienie Zakres uprawnień
141 Proces spawania Spawanie metodą TIG 141
T Rura - T
P
BW Spoina czołowa - BW, FW (patrz 5.4.b)
5 Grupa materiałowa według Grupa materiałowa 5: stale Cr-Mo bez wanadu o 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9.1, 11
CR ISO 15608
zawartości C Ł� 0,35 %
S Materiał dodatkowy Pręt lity S
t5.0 Grubość Grubość materiału: 5,0 mm 3 mm do 10 mm
D60 Zewnętrzna średnica rury Zewnętrzna średnica rury: 60 mm
ł� 30 mm
złącza egzaminacyjnego:
PF Pozycja spawania Spoina czołowa rury, oś utwierdzona pozioma wszystkie, PG i J-L045
wyłączone
PC oś pionowa
ss, nb Szczegóły dotyczące Spawanie jednostronne, bez podkładki ss nb, ss mb, bs
spoiny
Wielościegowe dla FW: sl, ml
35
(R) EN 287-1:2004
Załącznik C
(informacyjny)
Wiedza teoretyczna
C.1 Postanowienia ogólne
Przeprowadzenie egzaminu teoretycznego jest zalecane, lecz nie jest obowiązkowe.
Poszczególne kraje mogą wprowadzić postanowienie o konieczności zdawania egzaminu teoretycznego
przez spawacza. Jeśli spawacz zdaje egzamin teoretyczny, zaleca się wpisanie tego do świadectwa.
Niniejszy załącznik dotyczy zakresu wiedzy teoretycznej spawacza, która gwarantuje przestrzeganie przez
niego technologii i zasad praktycznych. Zakres wiedzy teoretycznej podany w niniejszym załączniku dotyczy
tylko poziomu podstawowego.
Ponieważ programy szkolenia są różne w różnych krajach, zaproponowano tylko ogólne tematy i kategorie
wiedzy teoretycznej. Zaleca się aby pytania egzaminacyjne w poszczególnych krajach przygotowane były
indywidualnie, jednakże z zaleceniem by obejmowały one zakres tematyczny podany w rozdziale A.2, w
zależności od rodzaju egzaminu spawacza.
Poszczególne egzaminy z wiedzy teoretycznej mogą być prowadzone jedną z podanych niżej metod lub
kombinacją tych metod:
a) pisemny testowy (wybór pytań);
b) ustny według zbioru pytań pisemnych;
c) komputerowy;
d) demonstracyjny/obserwacyjny według zbioru pisemnych kryteriów.
Egzamin teoretyczny ogranicza się do zagadnień związanych z procesem spawania stosowanym podczas
egzaminu.
C.2 Wymagania
C.2.1 Urządzenia do spawania
C.2.1.1 Spawanie acetylenowo tlenowe
a) Oznaczanie butli gazowych;
b) Oznaczanie i montaż zasadniczych elementów;
c) Dobór właściwych dysz i palników spawalniczych.
C.2.1.2 Spawanie łukowe
a) Oznaczanie i montaż zasadniczych elementów i urządzeń;
36
 (R) EN 287-1:2004
b) Rodzaje prądu spawania;
c) Właściwe podłączenie przewodu powrotnego.
C.2.2 Metoda spawania 2)
C.2.2.1 Spawanie acetylenowo-tlenowe (311)
a) Ciśnienie gazu;
b) Dobór wielkości dyszy;
c) Rodzaje płomienia;
d) Skutki przegrzania.
C.2.2.2 Spawanie łukowe elektrodą otuloną (111)
a) Przechowywanie i suszenie elektrod otulonych;
b) Różnice między poszczególnymi rodzajami elektrod otulonych.
C.2.2.3 Spawanie łukowe samoosłonowym drutem proszkowym (114)
a) Rodzaje i średnice drutów proszkowych;
b) Rodzaje, wielkość oraz obsługa dysz gazowych/końcówek kontaktowych;
c) Wybór i granice rodzaju przenoszenia metalu;
d) Osłona łuku spawalniczego przed przeciągami.
C.2.2.4 Spawanie elektrodą metalową w osłonie gazów, spawanie elektrodą wolframową w osłonie
gazów obojętnych, spawanie plazmowe (131, 135, 136, 141, 15)
a) Rodzaje i średnice elektrod;
b) Oznaczanie gazów osłonowych i natężenia przepływu;
c) Rodzaje, wielkość oraz obsługa dysz gazowych/końcówek kontaktowych;
d) Wybór i granice rodzaju przenoszenia metalu;
e) Osłona łuku spawalniczego przed przeciągami.
2)
Numery procesów podaje EN ISO 4063.
37
(R) EN 287-1:2004
C.2.2.5 Spawanie łukiem krytym (121,125)
a) Suszenie, doprowadzanie, zbieranie oraz ponowne przygotowanie topnika do użycia;
b) Prawidłowe ustawienie oraz posuw głowicy spawalniczej.
C.2.3 Materiały podstawowe
a) Oznaczanie materiału;
b) Metody realizacji i kontroli podgrzewania wstępnego;
c) Kontrola temperatury międzyściegowej;
C.2.4 Materiały dodatkowe do spawania
a) Oznaczenie materiałów dodatkowych do spawania;
b) Magazynowanie, przechowywanie i wydawanie materiałów dodatkowych do spawania;
c) Dobór właściwych wymiarów;
d) Czystość elektrod i drutów elektrodowych;
e) Kontrola nawinięcia drutu;
f) Sprawdzenie i ciągła kontrola natężenia przepływu gazu osłonowego i jego jakości.
C.2.5 Bezpieczeństwo pracy i zapobieganie wypadkom
C.2.5.1 Postanowienia ogólne
a) Zasady bezpiecznego montażu urządzeń i ich bezpiecznego załączania i wyłączania;
b) Ochrona przed pyłami spawalniczymi i gazami;
c) Ochrona indywidualna;
d) Zagrożenie pożarowe;
e) Spawanie w ciasnych pomieszczeniach;
f) Zagrożenia dla otoczenia spawania.
C.2.5.2 Spawanie acetylenowo-tlenowe
a) Składowanie, transport oraz użytkowanie butli z sprężonymi gazami;
b) Sposoby wykrywania nieszczelności w wężach gazowych i w osprzęcie;
c) Postępowanie przy powrocie płomienia.
38
 (R) EN 287-1:2004
C.2.5.3 Wszystkie procesy spawania łukowego
a) zagrożenie porażeniem prądem elektrycznym;
b) promieniowanie łuku;
c) ugięcie łuku.
C.2.5.4 Spawanie łukowe w osłonach gazów
a) bezpieczne magazynowanie, transport i stosowanie gazów sprężonych;
b) sposoby wykrywania nieszczelności w wężach gazowych i w osprzęcie.
C.2.6 Kolejność operacji/technologii
Ocena wymagań technologicznych dotyczących spawania i wpływu parametrów spawania.
C.2.7 Przygotowanie brzegów i oznaczenie spoin
a) sprawdzenie zgodności przygotowania brzegów do spawania z instrukcją technologiczną spawania
(WPS)
b) czystość brzegów spawanych.
C.2.8 Niezgodności spawalnicze
a) oznaczanie niezgodności;
b) przyczyny;
c) zapobieganie powstawaniu i sposoby usuwania.
C.2.9 Uprawnienia spawalnicze
Spawacz powinien być świadomy zakresu swoich uprawnień.
39
(R) EN 287-1:2004
Załącznik D
(informacyjny)
Zmienne, które dla przedłużenia powinny być potwierdzone i
uwzględnione
Aby można było przedłużyć Świadectwo Egzaminu Spawacza należy potwierdzić, że spawacz wykonywał
spawanie typowe dla zakresu pierwszego egzaminu uwzględniając przy tym zmienne podane w Tablicy D.1.
Tablica D.1 Zmienne, które dla przedłużenia powinny być potwierdzone i uwzględnione
Zmienne do potwierdzenia
Proces(y) spawania X
Rodzaj wyroby (rura, blacha, rozgałęzienie) X
Rodzaj spoiny X
Grupa materiałowa X
Materiał dodatkowy do spawania (oznaczenie) X
Grubość materiału a X
Zewnętrzna średnica rury b X
Pozycja spawania X
Szczegóły dotyczące spoiny X
a
Grubość może się zmieniać ale w granicach zakresu uprawnień pierwszego egzaminu.
b
Zewnętrzna średnica rury może się zmieniać w zakresie ą� 50 % pierwszego złącza egzaminacyjnego.
40
 (R) EN 287-1:2004
Załącznik ZA (informacyjny)
Rozdziały niniejszej normy europejskiej dotyczące zasadniczych wymagań lub innych postanowień
dyrektyw UE
Niniejsza norma europejska została opracowana na podstawie mandatu, udzielonego CEN przez Komisję
Europejską i Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu, i wspiera zasadnicze wymagania dyrektywy UE
97/23/EC.
OSTRZEŻENIE: W odniesieniu do wyrobu(-ów) objętego(-ych) zakresem niniejszej normy mogą być
zastosowane inne wymagania i inne dyrektywy UE.
Następujące rozdziały niniejszej normy podane w tablicy ZA.1 są zbieżne z wymaganiami dyrektywy
97/23/EC.
Zgodność z tymi rozdziałami niniejszej normy jest jednym ze sposobów osiągnięcia zgodności z określonymi
zasadniczymi wymaganiami właściwej dyrektywy i związanych z nią przepisów EFTA.
Tablica ZA.1  Zgodność między niniejszą normą europejską i dyrektywą 97/23/EC
Rozdziały/podrozdziały niniejszej Zasadnicze wymagania (ER ) Komentarze/Uwagi
s
normy europejskiej dyrektywy 97/23/EC
Wszystkie rozdziały Załącznik I, 3.1.2 Połączenie ciągłe
41
(R) EN 287-1:2004
Bibliografia
EN 499:1994, Welding consumables  Covered electrodes for manual metal arc welding of non alloy and
fine grain steels  Classification.
EN 758:1997, Welding consumables  Tubular cored electrode for metal arc welding with and without a gas
shield of non alloy and fine grain steels  Classification.
EN 1321:1996, Non-destructive examination of fusion welds  Macroscopic and microscopic examination of
welds.
EN 1418:1997, Welding personnel  Approval testing of welding operators for fusion welding and resistance
weld setters
EN 1714:1997, Non-destructive examination of welds  Ultrasonic examination of welded joints.
EN 12062:1997, Non-destructive examination of welds  General rules for metallic materials.
EN 22553:1994, Welded, brazed and soldered joints  Symbolic representation on drawing.
42