10
www.gazetapodatkowa.pl
Gazeta Podatkowa nr 23 • 20.03.2008 r.
RACHUNKOWOŚĆ DLA KAŻDEGO
Podatkowa księga
przychodów i rozchodów
Remanent w ciągu roku i ustalenie dochodu przy
jego uwzględnieniu
Prowadzę działalność gospodarczą i rozliczam się z podatku dochodo-
wego na podstawie księgi podatkowej. Na polecenie urzędu skarbowego
sporządziłem spis z natury 31 stycznia 2008 r. i ustaliłem zaliczkę za ten
miesiąc przy uwzględnieniu różnicy remanentów. Jak ustalać zaliczkę w na-
stępnych miesiącach? Czy wartość remanentu należy wpisać do księgi?
Co do zasady, dochodem z działalności gospodarczej stanowiącym podstawę obli-
czenia zaliczki u podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów
jest różnica pomiędzy wynikającym z tych ksiąg przychodem i kosztami jego uzyskania.
Stanowi o tym art. 44 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U.
z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.).
Aby obliczyć dochód i ustalić zaliczkę na podatek dochodowy podatnik nie musi
więc co miesiąc dokonywać spisu z natury. Podatnicy obowiązani są do sporządze-
nia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców)
podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych,
braków i odpadów na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień
rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika,
zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Stanowi o tym § 27
ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi
przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. nr 152, poz. 1475 ze zm.).
Podatnik może sporządzić spis z natury w innym terminie niż wyżej wskazane.
W takim jednak przypadku musi zawiadomić w formie pisemnej właściwego na-
czelnika urzędu skarbowego – w terminie 7 dni przed datą sporządzenia spisu (§ 28
ust. 4 rozporządzenia) oraz wpisać spis do księgi (§ 27 ust. 2 rozporządzenia).
Jeśli podatnik sporządza remanent na koniec miesiąca, dochód ustala się według
zasad określonych w art. 24 ust. 2 ustawy o pdof, tj. przy uwzględnieniu różnic re-
manentowych. Wówczas dochodem z działalności gospodarczej jest różnica pomiędzy
przychodem z tej działalności a kosztami uzyskania przychodów:
•
powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego
– jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu począt-
kowego lub
•
pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego
– jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa niż wartość remanentu koń-
cowego.
Sposób obliczenia dochodu przy sporządzaniu remanentu określa również pkt 21 objaś-
nień do podatkowej księgi stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. Przedstawiony
tam sposób obliczenia dochodu dotyczy również sporządzania spisu z natury w trakcie
roku podatkowego, np. na koniec miesiąca (pkt 22 objaśnień).
Z pytania wynika, że podatnik sporządził spis z natury na dzień 31 stycznia 2008 r.
Dochód stanowiący podstawę ustalenia zaliczki na podatek dochodowy za styczeń 2008 r.
ustalić więc powinien przy uwzględnieniu różnicy remanentów:
Niektóre jednostki, oprócz rocznego sprawozdania finansowego, mają obowiązek spo-
rządzenia sprawozdania z działalności za dany rok obrotowy. Obowiązek ten określa art. 49
ust. 1 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 ze zm.).
Jednostki sporządzające sprawozdanie z działalności
Sprawozdanie z działalności za rok obrotowy sporządzają:
– spółki kapitałowe: akcyjne, z ograniczoną odpowiedzialnością (w tym także jedno-
osobowe), spółki komandytowo-akcyjne,
– towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych,
– spółdzielnie,
– przedsiębiorstwa państwowe.
Należy dodać, że sprawozdanie z działalności obowiązane są także sporządzić grupy
kapitałowe – tę kwestię reguluje art. 55 ust. 2 ustawy.
Sprawozdanie z działalności jest uzupełnieniem rocznego sprawozdania finansowego.
Podstawowym celem sporządzenia sprawozdania z działalności jest przedstawienie in-
formacji o zdarzeniach, które miały miejsce w roku sprawozdawczym, dokonanie oceny
osiągniętych efektów oraz przedstawienie zamierzeń i kierunków rozwoju w następnych
okresach (latach). Z treści sprawozdania powinno jednoznacznie wynikać jak kierownik
(zarząd) ocenia działalność jednostki w roku sprawozdawczym i sytuację jednostki.
Sprawozdanie z działalności powinno być sporządzone w tym samym terminie co roczne
sprawozdanie finansowe, a więc nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego.
Wraz z rocznym sprawozdaniem finansowym powinno być przedstawione właściwym
organom zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, postanowieniami statutu
lub umowy.
Biegły rewident badając sprawozdanie finansowe ma obowiązek stwierdzić jego zgod-
ność z ustawą o rachunkowości oraz z danymi sprawozdania finansowego.
Treść i forma sprawozdania z działalności
Podobnie jak roczne sprawozdanie finansowe, sprawozdanie z działalności powinno
rzetelnie i jasno przedstawiać sytuację majątkową i finansową oraz wynik finansowy
jednostki.
W myśl art. 49 ust. 2 ustawy o rachunkowości sprawozdanie z działalności powinno
zawierać istotne informacje o stanie majątkowym i sytuacji finansowej, w tym ocenę
uzyskiwanych efektów. Obowiązkowo należy ujawnić informacje o czynnikach ryzyka
i mogących wystąpić zagrożeniach dla kontynuacji działalności.
Sprawozdanie powinno zawierać także informacje, które nie wynikają bezpośrednio ze
sprawozdania finansowego, przy czym forma prezentacji tych informacji może być dowolna,
tj. w formie opisowej, tabelarycznej bądź też tabelaryczno-opisowej.
Nie należy natomiast ujawniać informacji stanowiących tajemnicę handlową.
Sprawozdanie z działalności może zawierać przykładowo informacje o:
1) zdarzeniach istotnie wpływających na działalność jednostki, jakie nastąpiły w roku obro-
towym, a także po jego zakończeniu, do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego,
Sprawozdanie z działalności za 2007 r.
2) przewidywanym rozwoju jednostki,
3) ważniejszych osiągnięciach w dziedzinie badań i rozwoju,
4) aktualnej i przewidywanej sytuacji finansowej,
5) nabyciu udziałów (akcji) własnych, a w szczególności celu ich nabycia, liczbie i wartości
nominalnej, ze wskazaniem, jaką część kapitału zakładowego reprezentują, cenie nabycia
oraz cenie sprzedaży tych udziałów (akcji) w przypadku ich zbycia,
6) posiadanych przez jednostkę oddziałach (zakładach),
7) instrumentach finansowych w zakresie:
a) ryzyka zmiany cen, kredytowego, istotnych zakłóceń przepływów środków pienięż-
nych oraz utraty płynności finansowej, na jakie narażona jest jednostka,
b) przyjętych przez jednostkę celach i metodach zarządzania ryzykiem finansowym,
łącznie z metodami zabezpieczenia istotnych rodzajów planowanych transakcji, dla
których stosowana jest rachunkowość zabezpieczeń.
Sprawozdanie z działalności jednostki powinno również obejmować – o ile jest to
istotne dla oceny sytuacji jednostki – wskaźniki finansowe i niefinansowe, łącznie z in-
formacjami dotyczącymi zagadnień środowiska naturalnego i zatrudnienia, a także
dodatkowe wyjaśnienia do kwot wykazanych w sprawozdaniu finansowym. W przy-
padku istotnych wskaźników wskazane jest przedstawić ich poziom za kilka kolejnych
okresów (co najmniej za 3-5 lat). Ułatwi to ocenę sytuacji jednostki, określi występujące
w jednostce tendencje.
Podpisanie i zatwierdzenie sprawozdania z działalności
Sprawozdanie z działalności podpisuje – podając datę podpisu – wyłącznie kierow-
nik jednostki. W przypadku gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy, sprawozdanie
z działalności podpisują wszyscy członkowie tego organu. Nie składa podpisu na tym
sprawozdaniu osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych (art. 52
ust. 3 pkt 2 ustawy o rachunkowości), mimo że często ta osoba sporządza sprawozdanie
z działalności. Należy pamiętać, że w sytuacji gdy osoba, której powierzono prowadzenie
ksiąg rachunkowych, jest jednocześnie członkiem zarządu, to ma ona obowiązek podpisać
sprawozdanie z działalności.
Odmowa złożenia podpisu na sprawozdaniu z działalności wymaga pisemnego uza-
sadnienia, które dołącza się do tego sprawozdania.
Sprawozdanie z działalności podlega zatwierdzeniu w trybie i według zasad prze-
widzianych dla zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego jednostki, a więc
nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia bilansowego. W jednostkach, w których rok
obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, termin ten upływa z dniem 30 czerwca
2008 r.
Po zatwierdzeniu jest ono składane wraz z rocznym sprawozdaniem finansowym
w sądzie rejestrowym właściwym dla jednostki, w ciągu 15 dni od dnia zatwierdzenia
rocznego sprawozdania finansowego.
Ewa Gruchot
– początkowego (sporządzonego na dzień 1 stycznia 2008 r. – w przypadku gdy po-
datnik kontynuuje działalność lub na dzień rozpoczęcia działalności – w przypadku
gdy podatnik rozpoczął działalność w styczniu 2008 r.) oraz
– końcowego (sporządzonego na dzień 31 stycznia 2008 r.).
Różnicę remanentową podatnik powinien uwzględniać również przy obliczaniu do-
chodu za następne miesiące. W miesiącach po sporządzeniu remanentu ustalenia dochodu
nie dokonuje się więc wyłącznie na podstawie osiągniętych przychodów i poniesionych
kosztów. Konieczne jest uwzględnienie przeprowadzonego w trakcie roku remanentu.
Może też wystąpić sytuacja, w której podatnik po jakimś czasie ponownie spo-
rządzi w trakcie roku spis z natury. Wtedy przy obliczaniu dochodu powinien brać
pod uwagę różnice remanentowe występujące pomiędzy spisem z natury sporządzonym
na 1 stycznia (lub dzień rozpoczęcia działalności w danym roku) a spisem końcowym
sporządzonym na koniec miesiąca, w którym ponownie przeprowadzono remanent.
Natomiast obliczając dochód za cały rok podatkowy nie uwzględnia się spisów
z natury przeprowadzanych w trakcie roku. Uwzględnieniu wówczas podlega tylko
różnica remanentów: początkowego (na 1 stycznia lub dzień rozpoczęcia działalności
w danym roku) i końcowego (na 31 grudnia).
Przykład
Podatnik prowadzi księgę podatkową kontynuując w roku 2008 działalność gospodar-
czą. Remanent na dzień 1 stycznia 2008 r. wyniósł 11.000 zł i został wpisany do księgi pod
pozycją 1. Podatnik przeprowadził remanent na dzień 31 stycznia 2008 r., który wyniósł
8.000 zł. Remament został wpisany do księgi pod pozycją np. 45.
Z zapisów w księdze podatkowej za okres 1-31 styczeń 2008 r. wynikają następujące
dane:
– przychody (suma kolumn 7 i 8)
43.000 zł,
– koszty uzyskania przychodów (suma kolumn 10, 11 i 14)
29.000 zł.
Dochód w styczniu podatnik ustalił następująco:
– przychody
43.000 zł,
– koszty uzyskania przychodów
– 29.000 zł,
– różnica remanentów pomniejszająca dochód (11.000 zł – 8.000 zł) – 3.000 zł,
– dochód
11.000 zł.
Z zapisów w księdze podatkowej za okres 1-29 luty 2008 r. wynikają następujące
dane:
– przychody
56.000 zł,
– koszty uzyskania przychodów
33.000 zł.
Dochód w lutym podatnik ustalił następująco:
– przychody (43.000 zł + 56.000 zł)
99.000 zł,
– koszty uzyskania przychodów (29.000 zł + 33.000 zł)
– 62.000 zł,
– różnica remanentów pomniejszająca dochód (11.000 zł – 8.000 zł) – 3.000 zł,
– dochód
34.000 zł.
Uwaga: Gdyby podatnik na dzień 29 lutego 2008 r. przeprowadził spis z natury, który
wyniósłby 5.000 zł – dochód w lutym ustalałby następująco:
– przychody (43.000 zł + 56.000 zł)
99.000 zł,
– koszty uzyskania przychodów (29.000 zł + 33.000 zł)
– 62.000 zł,
– różnica remanentów pomniejszająca dochód (11.000 zł – 5.000 zł) – 6.000 zł,
– dochód
31.000 zł.
Dorota Przybyszewska