Wyznaczanie poprawki przy pomiarze mocy w układzie z poprawnie mierzonym prądem.
Przyczyną błędu powstałego przy pomiarze mocy, jest moc pobierana przez watomierz. W metodzie bezpośredniej błąd ten wynika z przyjęcia wskazań watomierza za moc pobieraną przez obciążenie. W rzeczywistości pomiędzy wynikiem pomiaru PW a mocą P pobieraną przez odbiornik zachodzi zależność:
P = PW - ΔPm
gdzie ΔPm oznacza błąd metody, czyli moc pobieraną przez przyrząd pomiarowy.
W układzie z poprawnie mierzonym prądem przez cewkę prądową watomierza płynie prąd odbiornika I0, natomiast napięcie na cewce napięciowej watomierza jest większe niż wynosi różnica potencjałów na jego zaciskach. Watomierz wskazuje więc moc odbiornika wraz ze stratą mocy w cewce prądowej watomierza i amperomierza. Zatem prawidłowa wartość mocy pobieranej przez odbiornik wyrazi się wzorem:
P = PW - ΔPmI = PW - I02 (RA+ RW1)
gdzie:
P - prawidłowa wartość mocy,
Pw - wartość mocy wskazana przez watomierz,
ΔPmI - błąd metody w układzie z poprawnie mierzonym prądem,
I0 - prąd płynący przez amperomierz równy prądowi płynącemu przez obciążenie,
RA - rezystancja wewnętrzna amperomierza,
RW1 - rezystancja wewnętrzna cewki prądowej watomierza.
Na podstawie powyższego wzoru określić można poprawkę pI :
pI = -ΔP = -I02 (RA + RW1)
Wartość poprawki wyznaczyć można doświadczalnie w układzie pomiarowym przedstawionym poniżej.
Jest to tradycyjny układ do pomiaru mocy z poprawnie mierzonym prądem z tą tylko różnicą, że koniec cewki napięciowej watomierza włączony został między odbiornik a amperomierz.