![]() | Pobierz dokument cwiczenie.40.cwiczenie.40.kamil.oscilowski.doc Rozmiar 34 KB |
SPRAWOZDANIE
ĆWICZENIE 40
Celem ćwiczenia było wyznaczenie przewodności właściwej elektrolitu.
Pierwszym etapem ćwiczenia było wyznaczenie pojemności naczynia elektrolitycznego C. Najpierw wlaliśmy do naczynia elektrolitycznego pięcioprocentowy roztwór NaCl. Następnie połączyliśmy odpowiednio obwód i zmierzyliśmy temperaturę początkową elektrolitu. Ustawiliśmy na opornicy dekadowej wartość 10 Ω i włączyliśmy obwód do prądu. Następnie przy pomocy opornicy dekadowej zmienialiśmy tak opór aby uzyskać najmniejszą wartość natężenia prądu. Na podstawie uzyskanych wyników sporządziliśmy wykres zależności natężenia od oporu. Po wyłączeniu zasilacza zmierzyliśmy temperaturę końcową elektrolitu. Na podstawie uzyskanych wyników obliczamy pojemność oporową naczynia elektrolitycznego C.
Drugim etapem było wyznaczenie przewodności właściwej elektrolitu. Tym razem wzięliśmy do ćwiczenia piętnastoprocentowy roztwór CuSO(4). Następnie identycznie jak z roztworem pięcioprocentowym doprowadziliśmy do uzyskania wykresu zależności natężenia do oporu.
WYKRESY
WYNIKI
I. Wyznaczanie pojemności oporowej naczynia elektrolitycznego
Opór roztworu |
Temperatura roztworu [ºC] |
Pojemność oporowa |
||
R1 [Ω] |
tp |
tk |
t1 |
C [m-1] |
8 |
22,3 |
22,3 |
22,3 |
59,12 |
Opór RD [Ω] |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
I [mA] |
80 |
60 |
45 |
35 |
30 |
25 |
35 |
42 |
55 |
Błąd pomiaru ̴ 7%
II. Wyznaczanie przewodności właściwej elektrolitu
Opór RD [Ω] |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
17 |
I [mA] |
65 |
50 |
32 |
26 |
21 |
18 |
21 |
25 |
32 |
38 |
43 |
Opór roztworu |
Temperatura roztworu [ºC] |
Przewodność właściwa [S/m] |
|||
R2 |
tp |
tk |
t2 |
w temp. t2 σ2 |
w 18ºC σ02 |
12 |
22.2 |
23.5 |
22.85 |
4.9 |
4.4 |
Błąd pomiaru ̴ 12%
PODSUMOWANIE
Ćwiczenie można uznać za udane , gdyż wszystkie teoretyczne własności elektrolitów znalazły odzwierciedlenie w wynikach. Pewne trudności wystąpiły przy pomiarze natężenia. Nieustannie galwanometr pokazywał coraz to nowe wartości i właściwie ten czynnik miał wpływ na dokładność pomiaru. Pewną metodą okazała się długotrwała obserwacja wartości wskazywanych przez galwanometr. Zazwyczaj przyjmowaliśmy wartości które utrzymywały się najdłużej. Drobne błędy mogły wystąpić na wskutek braku idealnej styczności na końcach przewodów. Również nie bez znaczenia był fakt , że elektrolit przez cały czas nie był w idealnym spoczynku. Z tego powodu elektrody były niejednakowo znużone podczas koleinie przeprowadzanych pomiarów.
R [Ω]
I [mA]
![]() | Pobierz dokument cwiczenie.40.cwiczenie.40.kamil.oscilowski.doc Rozmiar 34 KB |