Procedura:
Część ogólna
strona 1 z 2
87.032.501
Nazwa
2
cel procedury;
3
stopień (tytuł) naukowy oraz imię i nazwisko autora (autorów )
procedury;
4
datę umieszczenia procedury w wykazie, o którym mowa w
art. 33g ust. 7 ustawy;
5
wykaz jednostek chorobowych, do których dana procedura ma
zastosowanie, w zakresie diagnozowania lub leczenia;
6
zasadnicze informacje o naukowych podstawach metod
diagnostycznych lub leczniczych zastosowanych w
procedurze;
7
bezwzględne i względne przeciwwskazania medyczne do
zastosowania procedury;
8
wymagania dotyczące postępowania z kobietami w ciąży,
karmiącymi piersią, jeżeli procedura tego wymaga, oraz z
osobami poniżej 16 roku życia, ze szczególnym
uwzględnieniem niemowląt;
1
2
8
14
15
2
0
5
0
1
10
wymagania dotyczące pomieszczeń i wyposażenia
pomocniczego;
11
wykaz personelu biorącego udział w realizacji procedury i
kwalifikacje wymagane od tego personelu;
12
zasady oceny skierowania na badanie lub leczenie;
13
opis możliwości wystąpienia interakcji lekowych;
Zgodnie z aktualną wiedzą medyczną
Znajomość zasad i praw rządzących powstawaniem obrazu rentgenowskiego po poddaniu ekspozycji
promieniowaniem X badanej okolicy anatomicznej
Bez dodatkowych wymagań w stosunki do zalecanych prawnie. Jednostka kierująca, wskazanie płatnika, dane
pacjenta: (imię i nazwisko, PESEL, adres, telefon), dane lekarza kierującego, rozpoznanie, uzasadnione wskazana
medyczne, zgoda pacjenta na badanie i podanie środka kontrastowego.
Zgodnie z Załącznikiem do procedury 5.065 ICD 88.011.502 Część szczegółowa punkt 5
1
nazwę procedury i jej identyfikator;
Kod
zalecane rodzaje urządzeń radiologicznych oraz ich
podstawowe parametry techniczne istotne dla stosowanej
procedury;
główny
1.033
ICD 9
87.032.501
Ocena zmian w tkankach miękkich szyi (zapalnych, pozabiegowych, rozrostowych, rozwojowych i
nowotworowych). Ocena wzmocnienia struktur patologicznych.
9
Bez dodatkowych wymagań w stosunki do zalecanych prawnie. Pomieszczenie pracowni TK i gabinet
przygotowawczy spełniające wymogi ustawowe. Zabezpieczenia medyczne na wypadek reakcji wstrząsowej.
Odpowiedzialny: lekarz specjalista w zakresie radiologii i diagnostyki obrazowej lub II stopnia w zakresie
radiodiagnostyki. Wykonujący: technik elektroradiologii (wykonanie radiogramów); lekarz specjalista w zakresie
radiologii i diagnostyki obrazowej lub II lub I stopnia w zakresie radiodiagnostyki lub lekarz w trakcie spacjalizacji
w zakresie radiologii i diagnostyki obrazowej (nadzór i interpretacja)
dr n. med. Agnieszka Trojanowska, dr n. med. Barbara Hendrich, doc. dr hab. med. Ingrid Różyło-Kalinowska, mgr
inż. Ryszard Kowski
Bezwzględne - udokumentowany wstrząs anafilaktyczny po podaniu kontrastu, kobiety w ciąży. Względne – kobiety
w wieku rozrodczym po 10 dniu cyklu miesięcznego, dzieci i młodzież, osoby z uczuleniem na środek kontrastowy
w wywiadzie. Niewydolność nerek (poziom kreatyniny powyżej 1,5mg%), planowana terapia jodem
promieniotwórczym.
Kobiety w ciąży jedynie ze wskazań życiowych, przy braku możliwości wykonania rezonansu magnetycznego.
Konieczne zastosowanie odpowiednich osłon.
U kobiet karmiących badanie nie jest przeciwwskazane.
U osób poniżej 16 roku życia tylko przy braku możliwości wykonania badania rezonansu magnetycznego
CPT
NFZ
Pole
Badanie radiologiczne - TK, tkanki miękkie szyi; z kontrastem
Procedura:
Część ogólna
strona 2 z 2
87.032.501
14
opis możliwych źródeł błędów proceduralnych lub
technicznych;
15
informacje o okolicznościach wymagających specjalnej uwagi
i ostrożności w stosowaniu procedury;
16
opis przygotowania pacjenta do badania lub leczenia
uwzględniający zasady ochrony radiologicznej pacjenta;
17
wykaz zagadnień wymagających dalszych badań lub
postępowania leczniczego po zastosowaniu procedury;
18
wykaz piśmiennictwa naukowego mającego zastosowanie do
opracowania procedury, w tym zalecenia Komisji Europejskiej
i towarzystw naukowych.
Diagnostyka obrazowa. Podstawy teoretyczne i metodyka badań, Bogdan Pruszyński - Wydawnictwo Lekarskie
PZWL, Warszawa 2000, wyd. 1
Spiralna i wielorzędowa tomografia komputerowa człowieka, Mathias Prokop, Michael Galanski, Medipage,
Warszawa 2007, wyd. 1
Wadliwe ułożenia pacjenta, nieodpowiednie pole i zakres badania, nieprawidłowe wkłucie wenflonu, podanie
kontrastu poza żyłę, reakcja uczuleniowa na środek kontrastowy, artefakty ruchowe i inne.
Przygotowanie dostępu dożylnego. Usunięcie metalicznych przedmiotów z pola badania. Odpowiednie ułożenie
pacjenta i zastosowanie odpowiednich osłon.
Adnotacja w opisie badania o reakcji uczuleniowej na środek kontrastowy. Osoby poniżej 16 r.ż. wpis do książeczki
zdrowia dziecka,.
Pacjenci z podejrzeniem urazu powinni być przemieszczani z zachowaniem zasad postępowania w tych
przypadkach. Pacjenci niestabilni w ciężkim stanie - konieczne monitorowanie stanu podczas badania. Pacjenci z
reakcjami uczuleniowymi w wywiadzie – baczna obserwacja pacjenta, ewentualna farmakoterapia antyanfilaktczna