„ W Antiochii też nazwano po raz

pierwszy uczniów chrześcijanami ”

( Dz 11, 26 )

Czy jesteś chrześcijaninem ?

Czesław M. Czech

2

Dziś wiele milionów ludzi nazywa siebie chrześcijanami.

Całe kraje noszą nazwę chrześcijańskich. Ale czy mają prawo tak
o sobie mówić?

Ostatnie 20 wieków historii świata i Europy jest naznaczone

niezliczonymi wojnami, a ostatni wiek przyniósł z sobą dwie
najstraszniejsze wojny w historii ludzkości. W krajach które
nazywają się chrześcijańskimi jest najwięcej morderstw, gwałtów,
kradzieży dokonywanych przez ludzi, którzy nazywają siebie
chrześcijanami. Plotki, obmowy, gniew, kłótnie, zakłamanie, to
codzienność wielu ludzi, którzy w niedzielę pokazują swoją
pobożność chodząc do kościoła, czy uczestnicząc w innych
obrzędach religijnych.

Kiedy jednak czyta się Pismo Święte wyłania się inny obraz

jakimi ludźmi mają być chrześcijanie. Stąd rodzi się pytanie, czy

każdy, kto nazywa siebie chrześcijaninem, jest nim rzeczywiście?

A ty, czy rzeczywiście jesteś chrześcijaninem?

Zanim jednak odpowiesz sobie na to pytanie, przyjrzyj się

temu, co mówi Biblia o tym jak zostaje się chrześcijaninem i jakie
powinien on prowadzić życie.

3

W JAKI SPOSÓB CZŁOWIEK ZOSTAJE

CHRZEŚCIJANINEM

„ A Jezus przystąpiwszy, rzekł do nich te słowa: Dana
mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy
i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je
w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, ucząc je
przestrzegać wszystkiego, co wam przekazałem. A oto
Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia
świata. ”

( Mt 28, 18 - 20 )

„ I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię

wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony
zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie
potępiony. ”

( Mk 16, 15 - 16 )

Nazwa „chrześcijanie” została dana osobom, które były

uczniami Jezusa Chrystusa, to znaczy tym, którzy wierzyli w Niego
i w swoim życiu naśladowali Jego postępowanie. Dlatego też śmiało
można powiedzieć, że osobą która ustaliła zasady w jaki sposób
każdy człowiek może zostać chrześcijaninem jest Pan Jezus
Chrystus, o czym świadczy też Pismo Święte.

To właśnie Jezus Chrystus nakazał apostołom czynić

uczniami wszystkie narody. Dał im też wskazówki, jak mają to
robić. Kazał im, aby wpierw głosili ewangelię, a jeśli ktoś uwierzy
ewangelii, miał być na wyznanie wiary ochrzczony przez apostołów,

4

aby zostać zbawionym. Następnie, kiedy już został uczniem Jezusa
Chrystusa, apostołowie mieli dalej uczyć go jak ma naśladować
swojego Pana poprzez przestrzeganie Jego przykazań.

Dlatego też warto zastanowić się nad treścią ewangelii, nad

tym, jakie znaczenie ma chrzest i co to znaczy być zbawionym.

Co jest treścią Ewangelii ?

„Piotr zaś otworzył usta i rzekł: Teraz pojmuję
naprawdę, że Bóg nie ma względu na osobę. Lecz
w każdym narodzie miły mu jest ten, kto się go boi
i sprawiedliwie postępuje. Posłał On synom izraelskim
Słowo, zwiastując dobrą nowinę o pokoju przez Jezusa
Chrystusa; On to jest Panem wszystkich. Wy wiecie, co
się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po
chrzcie, który głosił Jan - o Jezusie z Nazaretu, jak Bóg
namaścił go Duchem Świętym i mocą, jak chodził,
czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkich opętanych
przez diabła, bo Bóg był z nim. A my jesteśmy
świadkami tego wszystkiego, co uczynił w ziemi
żydowskiej i w Jerozolimie; jego to zabili, zawiesiwszy
na drzewie. Ale Bóg wzbudził go trzeciego dnia
i dozwolił mu się objawić. Nie całemu ludowi, lecz
świadkom uprzednio wybranym przez Boga, nam,
którzy z nim jedliśmy i piliśmy po jego
zmartwychwstaniu. Przykazał nam też, abyśmy ludowi
głosili i składali świadectwo, że On jest ustanowionym
przez Boga sędzią żywych i umarłych. O nim to
świadczą wszyscy prorocy, iż każdy, kto w niego
wierzy, dostąpi odpuszczenia grzechów przez imię
jego.”

( Dz 10, 34 - 43 )

5

„A przypominam wam, bracia, ewangelię, którą wam
zwiastowałem, którą też przyjęliście, i w której trwacie,
i przez którą zbawieni jesteście, jeśli ją tylko
zachowujecie tak, jak wam ją zwiastowałem, chyba, że
nadaremnie uwierzyliście. Najpierw bowiem podałem
wam to, co i ja przejąłem, że Chrystus umarł za grzechy
nasze według Pism, i że został pogrzebany, i że dnia
trzeciego został z martwych wzbudzony według Pism,
i że ukazał się Kefasowi, potem dwunastu; potem ukazał
się więcej, niż pięciuset braciom naraz, z których
większość dotychczas żyje, (...). Czy więc ja, czy oni, to
samo opowiadamy, i tak uwierzyliście.”

( 1 Kor 15, 1 - 6. 11 )

( porównaj także : Dz 2, 14 - 36; Dz 5, 27 - 32; Dz 13,
16 - 41 )

Kiedy czyta się Dzieje Apostolskie łatwo zauważyć, że

treścią ewangelii głoszonej przez apostołów jest osoba i dzieło Pana
Jezusa Chrystusa. Głosili oni, że Jezus Chrystus po dokonaniu wielu
cudów i zwiastowaniu ludowi Bożego Królestwa, został zabity na
krzyżu i że zmartwychwstał po trzech dniach, tak, jak to było
wcześniej zapowiedziane przez Boga poprzez proroków. Nauczali
oni, że Jezus Chrystus jest Panem, którego mają słuchać wszyscy
ludzie i który został ustanowiony przez Boga sędzią wszystkich
ludzi, żywych i umarłych, aby osądził każdego człowieka za jego
postępowanie.

Apostołowie głosili także, że zgodnie z Bożym

postanowieniem tylko w Jezusie Chrystusie - poprzez to, że umarł za
grzechy każdego człowieka na krzyżu - każdy człowiek, który zaufa
Jezusowi Chrystusowi i odda swoje życie pod Jego panowanie,
otrzyma odpuszczenie grzechów. Oznacza to, że kiedy Jezus

6

Chrystus będzie sądził ludzi za ich grzechy, człowiek, który zaufa
Mu nie będzie odpowiadał za swoje grzechy, ale zostanie
potraktowany tak, jakby nigdy nie popełnił żadnego grzechu.

Także dzisiaj treścią ewangelii jest osoba Jezusa Chrystusa

i to, że tylko w Nim jest odpuszczenie grzechów, gdyż treść
ewangelii nie zmienia się, tak jak nie zmienia się Bóg i Jego
obietnice. I jak za czasów apostolskich, tak i dzisiaj Bóg oczekuje,
że każdy człowiek okaże swoją wiarę nie tylko słowami, ale także
okazując posłuszeństwo Jezusowi Chrystusowi.

Upamiętanie i chrzest.

„ ... Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, zbawiony będzie
...”

( Mk 16, 15 - 16 )

„ A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli do
Piotra i pozostałych apostołów; Co mamy czynić
mężowie bracia? A piotr do nich; Upamiętajcie się
i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa
Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych,
a otrzymacie dar Ducha Świętego. Obietnica ta bowiem
odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do
wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz,
powoła (...). Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali
ochrzczeni i pozyskanych zostało owego dnia około
trzech tysięcy dusz.”

( Dz 2, 37 - 41 )

7

„ I wyprowadziwszy ich na zewnątrz, rzekł: Panowie, co
mam czynić, abym był zbawiony? A oni rzekli: Uwierz
w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony ty i twój dom.
I głosili Słowo Pańskie jemu i wszystkim, którzy byli
w jego domu. Tejże godziny w nocy zabrał ich ze sobą,
obmył ich rany, i zaraz został ochrzczony, on i wszyscy
jego domownicy.”

( Dz 16, 30 - 33 )

Czytając Nowy Testament łatwo zauważyć, że Bóg oczekuje,

aby każdy człowiek, który uwierzy w Jezusa Chrystusa upamiętał
się i dał się ochrzcić.

Upamiętanie jest zmianą sposobu myślenia za którym idzie

też zmiana postępowania. Oznacza to, że każdy kto uwierzył Bogu,
musi też uznać za grzech wszystko to, co Bóg nazywa grzechem,
powinien też wyznać wszystkie swoje grzechy i w miarę możliwości
naprawić krzywdy, jakie wyrządził innym ludziom. Także powinien
swoje postępowanie zmienić tak, aby nie grzeszył, ale czynił tylko
to, co jest uznawane przez Boga za dobre. Upamiętanie jako wyraz
wiary powinno zawsze poprzedzać chrzest każdego człowieka.

Chrzest nie jest uczynkiem, poprzez który można zasłużyć

sobie na zbawienie. Nie jest też sakramentem, który sam z siebie
zbawia człowieka.

Chrzest jest wyrazem posłuszeństwa Jezusowi Chrystusowi,

gdyż to właśnie On nakazał, aby każdy, kto uwierzy ewangelii,
został ochrzczony. Chrzest jest wyrazem upamiętania, jest
symbolicznym pokazaniem Bogu i ludziom, że jest się grzesznikiem

8

i potrzebuje się przebaczenia grzechów, potrzebuje się zbawienia.
Dlatego ochrzczony może być tylko ten człowiek, który jest
świadomy swojej wiary w Jezusa Chrystusa i chce być posłusznym

Bogu.

Jak ważny jest chrzest, jako wyraz wiary w Jezusa Chrystusa

i upamiętania, pokazują dwa fragmenty z dziejów Apostolskich.
W 10 rozdziale ( wersety 34 do 48 ) możemy przeczytać, że po

zwiastowanej przez Piotra ewangelii, kiedy Korneliusz i jego
domownicy uwierzyli i otrzymali w darze Ducha Świętego, apostoł
Piotr trzymając się nakazu Pana Jezusa nakazał ochrzcić wszystkich,
którzy uwierzyli.

W rozdziale 19 ( wersety 1 do 7 ) możemy przeczytać, że

kiedy apostoł Paweł spotkał uczniów Jana Chrzciciela, mimo, że

byli oni ochrzczeni przez Jana Chrzciciela, kiedy uwierzyli
ewangelii o Jezusie Chrystusie, którą im głosił apostoł Paweł,
zostają przez niego ochrzczeni w imię Pana Jezusa.

Każdy człowiek sam musi zdecydować, czy chce być

ochrzczonym i czy chce być chrześcijaninem, czy też nie i nikt nie
może za niego podjąć tej decyzji. Także każdy człowiek, który
uwierzy ewangelii i zostanie ochrzczony, zgodnie z obietnicą Pana

Jezusa Chrystusa, zostanie przez Niego zbawiony.

Co to znaczy być zbawionym ?

„Bo miłość Chrystusowa ogarnia nas, którzy doszliśmy
do tego przekonania, że jeden za wszystkich umarł;
a zatem wszyscy umarli; a umarł za wszystkich, aby ci,
którzy żyją, już nie dla siebie samych żyli, lecz dla tego,

9

który za nich umarł i został wzbudzony. Dlatego już
odtąd nikogo nie znamy według ciała; a jeśli znaliśmy
Chrystusa według ciała, to teraz już nie znamy. Tak
więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest
stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się
nowe. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał
z sobą przez Chrystusa i poruczył nam służbę
pojednania, to znaczy, że Bóg w Chrystusie świat z sobą
pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył
nam słowo pojednania.”

( 2 Kor 5, 14 - 19 )

„ Wszak Chrystus, gdy jeszcze byliśmy słabi, we
właściwym czasie umarł za bezbożnych (...). Bóg zaś
daje dowód swojej miłości ku nam przez to, że kiedy
byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł.
Tym bardziej więc teraz, usprawiedliwieni krwią jego,
będziemy przez niego zachowani od gniewu. Jeśli
bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani
z Bogiem, przez śmierć Syna jego, Tym bardziej, będąc
pojednani, dostąpimy zbawienia przez życie jego.”

( Rz 5, 6 - 10 )

„ Czyż nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni
w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy
ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez
chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony

10

został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe
życie prowadzili.”

( Rz 6, 3 - 4 )

Zbawienie, które daje nam Bóg jest często mylnie

utożsamiane tylko z życiem wiecznym w niebie. I podczas gdy jedni
ludzie twierdzą, że muszą sobie zasłużyć na zbawienie, inni
twierdzą, że wystarczy wyznać ustami wiarę w Jezusa Chrystusa,
a już będzie się w niebie.

Słowo „zbawienie” znaczy ratunek, ocalenie. Termin „Boże

zbawienie” oznacza ratunek, jaki Bóg przygotował wszystkim
ludziom poprzez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jest
to Boża odpowiedz na to, co uczynił grzech w życiu człowieka,
kiedy ten okazał swoje nieposłuszeństwo Bogu.

Kiedy człowiek zgrzeszył nie mógł dłużej przebywać

z Bogiem, gdyż poprzez grzech zasłużył sobie na Boży gniew i na
karę, także człowiek uzależnił się od grzechu i stał się niezdolny do
prowadzenia życia bez grzechu, do życia, do jakiego stworzył go
Bóg i jakiego od niego oczekuje. To właśnie poprzez grzech na
świecie zapanowało cierpienie, choroby, śmierć, ludzie zaczęli
nienawidzić siebie nawzajem, zabijać się.

Pomimo tego, że każdy człowiek jest grzesznikiem, Bóg

jednak nadal kocha każdego człowieka i nie chce, aby ktokolwiek
zginął z powodu grzechu. Dlatego też posłał swojego Syna, aby ten
poniósł karę za grzech i aby każdy człowiek, który wierzy w Niego
został zbawiony, tzn. został usprawiedliwiony przed Bogiem przez
wiarę w Jezusa Chrystusa. Daje On też tym, którzy okazują swoją
wiarę poprzez upamiętania i chrzest, nowe życie, aby mogli oni żyć

11

bez grzechu i mieć swobodny dostęp do Boga, bez obawy, że
zostaną ukarani za poprzednio popełnione grzechy. Bóg daje im też
Ducha Świętego, aby On ich prowadził przez życie, dając im moc
do prowadzenia bezgrzesznego życia, do służenia Bogu i innym
ludziom. Bóg daje też obietnicę, że ci, którzy w pełni korzystają
z Jego daru zbawienia, będą wraz z Nim żyć wiecznie. Bóg chce,
aby każdy człowiek został zbawiony, aby został uczniem Jego Syna,

Jezusa Chrystusa - chrześcijaninem. Jednak każdy człowiek sam
musi zdecydować, czy chce nim być. Nikt nie może za niego podjąć
tej decyzji, ani Bóg, ani tym bardziej żaden człowiek.

A ty drogi czytelniku, czy jesteś chrześcijaninem?

Czy zaufałeś Jezusowi Chrystusowi i oddałeś swoje życie
w posłuszeństwo Jemu, jako Panu swojego życia? Czy dałeś
się ochrzcić kiedy uwierzyłeś ewangelii?

Czy na wszystkie te pytania możesz odpowiedzieć „TAK”?

Jeżeli nie, to mimo, że może należysz do Kościoła, może szczerze
wyznajesz swoją wiarę i może wykonujesz jakąś służbę w swoim
Kościele, ale tak naprawdę nie jesteś chrześcijaninem, nie jesteś
uczniem Jezusa Chrystusa, gdyż nie jesteś do końca Jemu
posłuszny.

Mam jednak dla Ciebie dobrą nowinę. W każdej chwili

możesz zostać uczniem Jezusa Chrystusa. Jeżeli uwierzysz, że Jezus
Chrystus jest twoim Panem, który umarł za ciebie na krzyżu,
upamiętasz się i dasz się ochrzcić w imieniu Jezusa, zostaniesz przez
Boga zbawiony i będziesz chrześcijaninem.

Jeżeli jednak nie masz możliwości zostać natychmiast

ochrzczony, to możesz w modlitwie poprosić, aby Jezus Chrystus
był twoim Panem, wyznać swoje grzechy i prosić o przebaczenie

12

ich. Pan Jezus na pewno ciebie przyjmie, obiecał bowiem, że „ tego,
który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz ” ( J 6, 37 ). Pomoże
także tobie znaleźć Kościół w którym zostaniesz ochrzczony na
wyznanie wiary, zgodnie z wolą Jezusa Chrystusa.

Jeżeli masz jakieś pytania w związku z tym co czytałeś lub

jakieś wątpliwości, a może potrzebujesz pomocy w znalezieniu
Kościoła w którym możesz zostać ochrzczony, skorzystaj z adresu
kontaktowego, który znajduje się na ostatniej stronie, lub napisz na
adres wydawnictwa, a tam udzielą Tobie odpowiedniej pomocy.

13

CO TO ZNACZY BYĆ

CHRZEŚCIJANINEM ?

Już wiesz jak można zostać chrześcijaninem. Ale czy wiesz

jak powinno wyglądać chrześcijańskie życie?

Obserwując ludzi, którzy nazywają siebie chrześcijanami,

można dojść do wniosku, że życie chrześcijańskie polega na
chodzeniu do Kościoła, na odmawianiu modlitw, ewentualnie jeżeli
chce się być pobożniejszym, to należy czytać Pismo Święte.

Niewątpliwie są to rzeczy potrzebne w życiu chrześcijanina

i mają w nim odpowiednie miejsce. Nie można jednak poprzestać na
tych czynnościach, gdyż człowiek który ogranicza się tylko do tych
praktyk religijnych, a na co dzień nie postępuje zgodnie z nakazami
Boga, nie żyje po chrześcijańsku.

Jak więc powinno wyglądać życie chrześcijańskie?

Kim jest chrześcijanin?

„Tak więc jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest
stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się
nowe.”

( 2 Kor 5, 17 )

„Jako nowonarodzone niemowlęta, zapragnijcie nie
sfałszowanego duchowego mleka, abyście przez nie
wzrastali ku zbawieniu.”

( 1 P 2, 2 )

„Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią
Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od

14

Boga, i że nie należycie do siebie samych? Drogoście
bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele
waszym.”

( 1 Kor 6, 19 - 20 )

„Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi
Bożymi. Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by
znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa,
w którym wołamy: Abba, Ojcze! Ten to Duch
świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi
Bożymi jesteśmy. A jeśli dziećmi, to i dziedzicami,
dziedzicami Bożymi, a współdziedzicami Chrystusa,
jeśli tylko razem z nim cierpimy, abyśmy także razem
z nim uwielbieni byli.”

( Rz 8, 14 - 17 )

Aby wiedzieć jak powinien postępować chrześcijanin,

musimy wiedzieć kim on jest. Nikt nie może postępować wbrew
swej naturze. Lew nie może żyć jak mysz. Tak samo i człowiek nie
może żyć wbrew temu kim jest i co o sobie myśli. Dlatego też, aby
móc prowadzić chrześcijańskie życie człowiek musi stać się
chrześcijaninem i poznać kim uczynił go Bóg.

Powyższe fragmenty z Biblii pokazują nam, kim Bóg czyni

człowieka, kiedy ten wierzy ewangelii i daje się ochrzcić w imieniu
Chrystusa. Bóg zradza człowieka na nowo, czyniąc go nowym

stworzeniem. Nie chodzi tu o zewnętrzną zmianę, ale o to co dzieje
się wewnątrz człowieka. Bóg przebacza grzechy człowiekowi,
usuwa też grzeszną naturę człowieka, aby więcej nie musiał on
grzeszyć. Daje też człowiekowi Ducha Świętego, aby ten mieszkał
w nim i prowadził go przez życie, dając jemu moc do prowadzenia

15

świętego życia. Chrześcijanin zostaje przez Boga uznany za syna,
zostaje dzieckiem Bożym.

Bóg jednak nie czyni chrześcijanina od razu dojrzałym, ale

nazywa go niemowlęciem. Pokazuje w ten sposób, że ma on, tak jak
niemowlę, rozwijać się w swoim życiu. Chce aby jego życie coraz
bardziej odpowiadało Bożym normom.

Jeżeli jesteś chrześcijaninem, tym samym jesteś dzieckiem

Boga i też powinieneś postępować tak, jak przystało dziecku Boga.

Chrześcijańska nadzieja.

„ Ale gdy się objawiła dobroć i miłość do ludzi
Zbawiciela naszego, Boga, zbawił nas nie dla
uczynków sprawiedliwości, które pełniliśmy, lecz dla
miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz
odnowienie przez Ducha Świętego, którego wylał na
nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela
naszego, abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się
dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam
przyświeca.”

( Tt 3, 4 - 7 )

„A nie chcemy, bracia, abyście byli w niepewności co
do tych, którzy zasnęli, abyście się nie smucili, jak
drudzy, którzy nie mają nadziei. Albowiem jak
wierzymy, że Jezus umarł i zmartwychwstał, tak też
wierzymy, że Bóg przez Jezusa przywiedzie z nim
tych, którzy zasnęli. A to wam mówimy na podstawie
Słowa Pana, że my, którzy pozostaniemy przy życiu
aż do przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych którzy
zasnęli. Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos
archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw
powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie, potem my,
którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nim porwani

16

będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana;
i tak zawsze będziemy z Panem.”

( 1 Tes 4, 13 - 17 )

„I widziałem nowe niebo i nową ziemię; albowiem
pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza
już nie ma. I widziałem miasto święte, nowe
Jeruzalem, zstępujące od Boga, przygotowane jak
przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I
usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto
przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z
nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi.
I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie;
ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie;
albowiem pierwsze rzeczy przeminęły.”

( Obj 21, 1 - 4 )

Bóg nie tylko z nas chrześcijan uczynił swoje dzieci, ale też

dał nam wiele wspaniałych obietnic dotyczących naszego życia
teraz, jak i w przyszłości. Dlatego mamy nadzieję, która pomaga
nam znosić wszystkie przeciwności losu. Nasza nadzieja jest
w Bogu. Obiecał On, że pewnego dnia Jezus Chrystus powróci na
ziemię, aby zabrać nas do siebie. Tego dnia ludzie, którzy umarli
w ufności Panu Jezusowi zostaną wzbudzeni z martwych, aby żyć
wiecznie z Bogiem, natomiast żyjący w tym czasie chrześcijanie
zostaną przemienieni i staną się w pełni podobni do Jezusa

Chrystusa.

Bóg obiecał też, że dla nas stworzy nową ziemię i nowe

niebo, gdzie nie będzie już cierpienia, grzechu i śmierci. Będziemy
tam żyli w obecności Boga i Jego Syna Jezusa Chrystusa, ciesząc
się ze wszystkich dobrodziejstw, jakie da nam Bóg.

17

Mając taką nadzieję powinniśmy oczekiwać jej spełnienia

i postępować tak aby podobać się Bogu.

Chrześcijańskie życie.

A)

Postępowanie

„Umiłowani! Zabierając się z całą gorliwością do
pisania do was o naszym wspólnym zbawieniu,
uznałem za konieczne napisać do was i napomnieć
was, abyście podjęli walkę o wiarę, która raz na
zawsze została przekazana świętym.”

( Judy 3 )

„Bo tych, których przedtem znał, przeznaczył właśnie,
aby się stali podobni do obrazu Syna jego, a On żeby
był pierworodnym pośród wielu braci.”

( Rz 8, 29 )

„Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez
którego nikt nie ujrzy Pana.”

( Hbr 12, 14 )

„Dlatego okiełznajcie umysły wasze i trzeźwymi
będąc, połóżcie całkowitą nadzieję waszą w łasce,
która wam jest dana w objawieniu się Jezusa
Chrystusa. Jako dzieci posłuszne nie kierując się
pożądliwościami, jakie poprzednio wami władały w
czasie nieświadomości waszej, lecz za przykładem
świętego, który was powołał, sami też bądźcie
świętymi we wszelkim postępowaniu waszym,
ponieważ napisano: świętymi bądźcie, bo Ja jestem
święty. A jeśli wzywacie jako Ojca tego, który bez
względu na osobę sądzi każdego według uczynków

18

jego, żyjcie w bojaźni przez czas pielgrzymowania
waszego.”

( 1 P 1, 13 - 17 )

Jak Bóg chce aby postępowali chrześcijanie? Gdzie można

znaleźć Boże zasady, jak ma postępować każdy człowiek? Czy one
się zmieniają w zależności od wieku i kultury w jakiej żyjemy?

Apostoł Juda w swoim liście wzywa wszystkich wierzących,

aby podjęli walkę o wiarę. Podaje też ważną cechę tej wiary. Mówi,
że wiara została „raz na zawsze” przekazana świętym. Oznacza to,
że Bóg przekazał przez swojego Syna apostołom to, w kim mają
pokładać nadzieję, w co wierzyć i jak mają postępować, a także to,
że te zasady się nie zmieniają. Apostołowie natomiast uczyli tego
wszystkich tych, którzy uwierzyli ewangelii. Bóg zatroszczył się
o to, aby zostało to spisane i przekazane w nie zmienionej formie
przez wieki wszystkim ludziom, którzy Go słuchają. Dziś w Nowym
Testamencie możemy znaleźć wszystko to, czego nauczał Jezus
Chrystus i jego apostołowie na temat chrześcijańskiej wiary
i postępowania.

Nowy Testament świadczy, że Bóg oczekuje, aby każdy

z nas w swoim życiu stał się podobny do Jezusa Chrystusa. Nie
chodzi tu o zewnętrzne podobieństwo, ale o wewnętrzne. Mamy tak
jak Jezus być łagodni, uprzejmi, cierpliwi, wierni i posłuszni Bogu.
Mamy tak jak On kochać wszystkich ludzi, tych którzy nas kochają,
jak i tych, którzy nas nienawidzą. Bóg wzywa nas, abyśmy w ten
sposób stali się świętymi, jak i On jest święty, pokazując nam
w Nowym Testamencie jak ma wyglądać nasza świętość. Nasza
świętość ma się objawiać w codziennym życiu, przez nasze

19

postępowanie w domu, w pracy, czy też w czasie innych naszych
kontaktów z ludźmi. W szczególności można o tym przeczytać
w Ewangelii Mateusza rozdziały od 5 do 7, w Liście do Rzymian
rozdziały od 12 do 15 , i w wielu innych miejscach.

Warto abyś przyjrzał się tym fragmentom i szczerze

zastanowił się, czy twoje życie odpowiada Bożym wymaganiom,
czy też nie. Jak ważnym jest to, abyśmy prowadzili święte życie,
niech świadczy fragment z listu do Hebrajczyków, który mówi, że
jeśli ktoś nie dąży do uświęcenia w swoim życiu, ten nigdy nie ujrzy

Pana Jezusa Chrystusa.

B)

Modlitwa

„ Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie,
kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem kto prosi,
otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu
otworzą. Czy jest między wami taki człowiek, który,
gdy go syn będzie prosił o chleb da mu kamień? Albo,
gdy będzie prosił o rybę, da mu węża? Jeśli tedy wy,
będąc złymi, potraficie dawać dobre dary dzieciom
swoim, o ileż więcej Ojciec wasz, który jest w niebie
da dobre rzeczy tym, którzy go proszą.”

( Mt 7, 7 - 11 )

„Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim
w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem
powierzcie prośby wasze Bogu. A pokój Boży, który
przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych
i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.”

( Flp 4, 6 - 7 )

20

Modlitwa jest rozmową z Bogiem. Tak jak dziecko

rozmawia z rodzicami, tak samo każdy chrześcijanin może
rozmawiać ze swoim Ojcem w niebie. Może dziękować Bogu za
jego opiekę, za Jego dary, może też mówić Bogu o swoich
problemach. Bóg oczekuje od nas, że będziemy z Nim rozmawiali,
i będziemy dzielili z Nim swoimi radościami i problemami jakie nas
spotykają w życiu. Chce On pomagać nam w naszych problemach,
dla tego też obiecał, że będzie odpowiadał na nasze modlitwy.
Jednak przede wszystkim Bóg będzie nam dawał w nasze serca swój
pokój, który pomoże nam przejść przez największe problemy
w wierze i wytrwać w Jego miłości.

Modlitwa jest rozmową z Bogiem. Dla tego też, kiedy się

modlisz, oczekuj na Jego odpowiedź, którą chce ci dać. Bóg może to
zrobić w rozmaity sposób. Może mówić do ciebie przez swego
Ducha w twoim wnętrzu, może dać ci odpowiedź przez swoje
spisane Słowo, którym jest Pismo Święte, albo też przez innych
ludzi, którzy mogą nie znać twoich problemów, lecz dzięki Bożej
interwencji, odpowiedzą na nie. Kiedy więc modlisz się, oczekuj na
Bożą odpowiedź.

C)

Czytanie Pisma Świętego

„Ale ty trwaj w tym, czegoś się nauczył i czego pewny
jesteś, wiedząc, od kogoś się tego nauczył. I ponieważ
od dzieciństwa znasz Pisma Święte, które cię mogą
obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę
w Jezusa Chrystusa. Całe Pismo przez Boga jest
natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania
błędów,

do

poprawy,

do

wychowania

21

w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały,
do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.”

( 2 Tm 3, 14 - 17 )

Pismo Święte, nazywane też Biblią, jest historią stosunków

pomiędzy Bogiem i człowiekiem. Pokazuje ono historię stworzenia
człowieka, jego grzech przeciw Bogu i próby Boga przywrócenia
człowieka do społeczności z Nim. Biblia pokazuje jaką osobą jest
Bóg, pokazuje też jakim jest człowiek. Świadczy ona o Bożej
miłości do każdego człowieka i o zbawieniu jakie dla każdego
przygotował Bóg.

Dla każdego chrześcijanina Biblia ma jeszcze dodatkową

wartość. Dzięki niej można zobaczyć do jakiego życie Bóg nas
powołał. W niej możemy znaleźć wskazówki co możemy robić, a co
jest grzechem i czego powinniśmy unikać. Dzięki Biblii możemy
lepiej poznać Boga i jego moc. Jest ona jakby drogowskazem, który
prowadzi nas do Boga i pomaga nam uczyć się, jak żyć świętym,
doskonałym życiem. Dlatego też ważnym jest dla każdego z nas
abyśmy poznawali Biblię, czytając ją samemu, czy też słuchając
innych chrześcijan, czego oni nauczyli się z Biblii.

D)

Społeczność z chrześcijanami.

„Cóż tedy, bracia? Gdy się schodzicie, jeden z was
służy psalmem, inny nauką, inny objawieniem, inny
językami, inny ich wykładem; wszystko to niech
będzie ku zbudowaniu.”

( 1 Kor 14, 26

)

22

„I baczmy jedni na drugich w celu pobudzania się do
miłości i dobrych uczynków, nie opuszczając
wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych
w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym
bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża.”

( Hbr 10, 24 - 25 )

Bóg powołuje chrześcijan nie do tego, aby żyli samotnie, ale

aby żyli ze sobą w społeczności, tworząc Kościół ( Kościół nie jest
nazwą budynku, ale jest nazwą społeczności złożonej z chrześcijan
). Jest tak dlatego, że Bóg oczekuje od nas, iż będziemy pomagali
sobie wzajemnie w życiu i w trwaniu w wierze. Dlatego też celem
spotkań Kościoła, obok oddawania czci i uwielbienia Bogu,
powinna być wzajemna pomoc we wzroście duchowym.

Spotykając się wspólnie powinniśmy być nastawieni na to,

aby uczyć się żyć i aby zachęcać się do wzajemnej miłości i dobrych
uczynków. Z każdego spotkania Kościoła możemy wynieść jakąś
zachętę do bezgrzesznego życia, do okazywania miłości innym, czy
też pomocy ludziom potrzebującym.

Każdy chrześcijanin może wnieść jakiś udział do

społeczności, dzieląc się tym, czego nauczył się od Boga, lub też co
Bóg uczynił w jego życiu. Świadectwa takie są bardzo ważne dla
każdego z nas. Pokazują one, że Bóg działa w naszym życiu,
zachęcając nas do wytrwałości w wierze i są pociechą, kiedy
przychodzą nieprzyjemne doświadczenia.

Dlatego też Bóg zachęca nas poprzez Biblię, abyśmy nie

opuszczali spotkań, ale uczestniczyli w nich zachęcając i pomagając

sobie wzajemnie.

23

E)

Chrześcijanin a grzech.

„Dotąd nie przyszło na was pokuszenie, które by
przekraczało siły ludzkie; lecz Bóg jest wierny i nie
dopuści, abyście byli kuszeni ponad siły wasze, ale
z pokuszeniem da i wyjście, abyście mogli je znieść.”

( 1 Kor 10, 13 )

„Gdyż bój toczymy nie z krwią i ciałem, lecz
z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami,
z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami
w okręgach niebieskich.”

( Gal 6, 12 )

„ Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg
i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od
wszelkiej nieprawości. Jeśli mówimy, że nie
zgrzeszyliśmy, kłamcę z Niego robimy i nie ma w nas
Słowa Jego. Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie
grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika
u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On
ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za
nasze, lecz i za grzechy całego świata.”

( 1 J 1, 9 - 2, 2 )

Grzech jest nieposłuszeństwem wobec Boga. Każdy grzech

powoduje, że jesteśmy oddzieleni od Boga i zasługujemy na Jego
karę. Dlatego Jezus Chrystus umarł za wszystkie grzechy, aby każdy
człowiek mógł mieć je odpuszczone.

Bóg dał też każdemu z nas obietnicę, że nie napotkamy

w swoim życiu żadnej pokusy do grzechu, której nie mógłby się
oprzeć. Obiecuje też, że pomoże każdemu z nas przezwyciężyć
pokusę, jeśli tylko zaufamy Jego obietnicy.

24

Dlaczego jednak my chrześcijanie nadal grzeszymy?

Jest wiele powodów tego, że grzeszymy. Nie zawsze

w chwilach pokusy pamiętamy o Bożej obietnicy. Zapominamy
także, że naszym przeciwnikiem jest Diabeł, który jest mistrzem
kłamstwa i oszustwa, a który chce, abyśmy byli nieposłuszni Bogu
i nie żyli wiecznie z Bogiem, ciesząc się ze zbawienia jakie
dostaliśmy. Będąc przyzwyczajonymi do grzesznego życia, jakie
prowadziliśmy przed poznaniem ewangelii, jakże łatwo ulegamy

pokusie i grzeszymy.

Bóg znając nas, przewidział to, że jeszcze długo po

nawróceniu będziemy grzeszyć. Dlatego Bóg dał nam obietnicę, że
jeśli zgrzeszymy, a potem wyznamy swój grzech, On nam odpuści
nasz grzech przez zasługę Jezusa Chrystusa. Bóg nie chce abyśmy
żyli w grzechu i aby grzech oddzielał nas od Niego. Bóg dając nam
tę obietnicę nie chce jednak aby była ona dla nas zachętą do
grzesznego życia, ale chce abyśmy mogli prowadzić święte życie

wolne od grzechu.

Tak w skrócie można przedstawić jak powinno wyglądać

chrześcijańskie życie. Na ten temat można jeszcze wiele powiedzieć
i napisać. Dlatego zachęcam ciebie abyś zobaczył co jeszcze na ten
temat mówi Pismo Święte.

Na koniec chciałbym ci powiedzieć, że nikt nie jest w stanie

zmusić ciebie do tego abyś został chrześcijaninem, ani do tego abyś
prowadził chrześcijańskie życie, o czym świadczy postępowanie
wielu ludzi, którzy nazywają siebie chrześcijanami. Chciałbym,
abyś też pamiętał, że „my wszyscy musimy stanąć przed sądem
Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje,

25

dokonane w ciele, dobre czy złe” (2 Kor 5, 10). Twoje życie, to czy
jesteś chrześcijaninem i jak postępujesz, zadecyduje gdzie spędzisz
wieczność, czy będziesz żył wiecznie z Bogiem, czy też zostaniesz
przez Boga potępiony na wieki.

DECYZJA NALEŻY DO CIEBIE !