Cztery kroki

mówiące o tym

,

w jak i sposób możesz

zostać

uniewinniony i zbawiony.

Krok pierwszy
Uświadom sobie, że jesteś zagubionym grzesznikiem. Spójrz szczerze w swoje serce
i przyznaj, że jedynie dzięki temu, co Jezus dokonał na krzyżu dla ciebie, możesz być kiedyś
z Nim na wieki. Zaakceptuj Jezusa jako Mesjasza, swego osobistego Zbawiciela.
Krok drugi
Przyznaj się do grzechu, do tego, że nie jesteś „taki super i bez winy”. Nawróć się. Gdy
to uczynisz, wtedy Bóg ześle na ciebie dar pokuty i wówczas zaczniesz żałować za
popełnione grzechy. Twoje serce zostanie przepełnione głębokim bólem... Nie będziesz chciał
więcej grzechu w swoim życiu. Odwrócisz się od własnego „ja”, a zwrócisz się do Chrystusa.
On zmieni Twój sposób myślenia, niewłaściwe idee, decyzje, postanowienia i plany. Zmieni
całe Twoje życie. Bóg również ustrzeże Cię od fałszywej pokuty, jaką jest ubolewanie nad
skutkami grzech, które przynoszą cierpienie człowiekowi, a nie nad samym grzechem.
Prawdziwy żal za grzechy jest efektem działania Ducha Świętego. Każdy grzech rani
Chrystusa od nowa, cierpi On tak samo jak wówczas na Golgocie. Patrząc na tego, którego
zraniliśmy, żałujemy za grzechy, które sprawiają Mu udrękę. Taki żal prowadzi do
wyrzeczenia się grzechu i do porzucenia go.
Krok trzeci
Przyjdź pokornie do Boga i powiedz: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przeciwko
Tobie”.
Krok czwarty
Wyznaj wszystkie swoje grzechy przed Bogiem, nazywając je „po imieniu”. Plan zbawienia
człowieka nie uwzględnia przelanej krwi Chrystusa na krzyżu za niewyznane grzechy. Jezus
może przebaczyć tylko grzechy wyznane. Z powodu niewyznanych grzechów karę poniosą
ci, co je popełnili.
A teraz...
pozwól Jezusowi żyć Jego życiem w tobie. Niech każdego dnia mieszka On w twoim sercu,
aby Twoje myśli, słowa i czyny były zgodne w Jego wolą. Uwaga! Gdy zgrzeszysz, musisz
zacząć znów od pierwszego kroku, gdyż usprawiedliwienie nie jest aktem jednorazowym.
Jeśli zrealizujesz w swoim życiu te cztery kroki, które prowadzą do oczyszczenia duszy,
doświadczysz usprawiedliwienia. Zostaniesz oczyszczony od grzechów jakie wyznałeś.
Uzyskasz uprawnienie do nieba. Doznasz pokoju w sercu i niesamowitej radości, która
pochodzi od samego Boga.
Widzisz, aby doświadczyć usprawiedliwienia, Bóg wymaga całkowitego oddania serca.
Podobnie, aby człowiek mógł zatrzymać to usprawiedliwienie, musi być w jego życiu
kontynuacja posłuszeństwa przez aktywną, żywą wiarę, która działa przez miłość i oczyszcza
życie. Gdy żyjemy w harmonii z przykazaniami Bożymi, nie jesteśmy zbawieni przez fakt
zachowywania przykazań, jednak nie możemy być zbawieni bez posłuszeństwa. Bóg nie
zbawia nas w nagrodę za przestrzeganie przykazań, ale nie zbawi nas też gdy będziemy łamać
Jego przykazania. Posłuszeństwo nie jest środkiem do otrzymania zbawienia. Zbawienie jest
dowodem Bożej łaski. Posłuszeństwo Bożym przykazaniom wypływa z wdzięczności
za otrzymane zbawienie. Posłuszeństwo jest wreszcie dowodem na to, że Boża moc pracuje
w człowieku. .

Na koniec - pamiętaj jeszcze o jednym!
Samo wyznanie twojej miłości i wiary w Jezusa jest bez znaczenia. Sam Mistrz powiedział:
„Nie każdy, kto mówi do mnie: <Panie, Panie> wejdzie do Królestwa Mego, lecz Ci, co
czynią wolę Ojca, który mnie posłał”. Jeśli Twoje życie i charakter nie pozostaną w harmonii
z prawem Bożym, nie możesz zaliczać się do Jego ludu. Strzeż się przyjęcia fałszywego
usprawiedliwienia, które jest jedynie legalnym oświadczeniem, któremu nie towarzyszy
wewnętrzna przemiana, co można określić bardziej jako wiedzę, niż wiarę. Prawdziwe
usprawiedliwienie jest uznaniem przez Boga człowieka jako nawróconego i jednocześnie
przekształceniem serca grzesznika. Jeśli każdego dnia będziesz „umierał dla grzechu”, Pan
wyposaży cię w moc, która przemieni, uświęci twoje życie na podobieństwo życia Jezusa.
Otrzymasz siłę, która pozwoli ci zachowywać Boże przykazania. Zachowując przykazania
z miłości do Boga, za to co uczynił dla ciebie dasz dowód, że doświadczyłeś
usprawiedliwienia i Jezus żyje w tobie. Cudowna Boża łaska staje się udziałem każdego, kto
wyzna swoje grzechy i porzuci je.

Jeśli zrealizujesz w swoim życiu te cztery kroki, masz przed sobą piękne dni, wolne od winy
i obawy o przyszłość. Znajdź czas i powiedz innym o doświadczeniu usprawiedliwienia.
Podziel się z kimś dobrą nowiną o ratunku w Jezusie Chrystusie.

Dekalog biblijny

(2 Księga Mojżeszowa 20 rozdział)

I- Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!

II- Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego co jest na ziemi nisko

ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie

będziesz im służył, ponieważ Ja Pan twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który

karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych,

którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę do tysiącznego pokolenia tym, którzy

Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.

III- Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan

nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.

IV- Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować

i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana,

Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani

syn twój, ani córka twoja, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło,

ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. W sześciu dniach bowiem

uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko co w nich jest, w siódmym zaś dniu

odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.

V- Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi którą Pan, Bóg twój, da

tobie.

VI- Nie będziesz zabijał.

VII -Nie będziesz cudzołożył.

VIII- Nie będziesz kradł.

IX- Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstw jako świadek.

X- Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego

twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani

żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego."