85
www
.wsip.com.pl
Scenariusz nr 12. Jan Twardowski Kiedy mówisz
Temat: Jakie rady dla czïowieka zawarte sÈ w wierszu Jana Twardowskiego Kiedy mówisz?
Tok lekcji
CzynnoĂci ucznia:
CzynnoĂci
nauczyciela:
Potrzebne
materiaïy
Omówienie lekcji
Wprowa-
dzenie
– wypowiada siÚ na temat obra-
zu Tadeusza Makowskiego
Promieñ sïoñca
– wyjaĂnia, czy istnieje zwiÈzek
obrazu z tytuïem rozdziaïu
Po smutku – radoĂÊ
– czyta zadanie
– zapisuje skojarzenia do wyra-
zu promieñ, tworzÈc sïoneczko
skojarzeniowe
– odczytuje zapisane skojarze-
nia
– prowadzi pogadan-
kÚ na temat obrazu
– dzieli uczniów na
grupy
– rozdaje zadanie dla
grup i potrzebne
materiaïy
zadanie
dla grupy
(Zaï. nr 1)
arkusze
szarego
papieru
kolorowe
paski papie-
ru, pisaki,
klej
•
•
•
Na poczÈtku lekcji nauczyciel prowadzi pogadankÚ
na temat obrazu Tadeusza Makowskiego Promieñ
sïoñca. Moĝe to zrobiÊ, wykorzystujÈc nastÚpujÈce
pytania: Kto jest przedstawiony na obrazie? Na jakim
tle przedstawione sÈ dzieci? Gdzie mogÈ siÚ one znaj-
dowaÊ? Co zwraca szczególnÈ uwagÚ oglÈdajÈcego? Jak
zostaï przedstawiony tytuïowy promieñ sïoñca? Jaki na-
strój u oglÈdajÈcego wywoïuje obraz? Jak zmieniïby siÚ
nastrój, gdyby na obrazie nie byïo promienia? NastÚp-
nie uczniowie wskazujÈ na zwiÈzek obrazu z tytuïem
dziaïu i, pracujÈc w grupach, tworzÈ sïoneczko skoja-
rzeniowe do wyrazu promieñ. Po upïywie okreĂlonego
czasu prezentujÈ efekty pracy swojej grupy.
Realizacja
– sïucha wzorcowego czytania
– czyta cicho ze zrozumieniem
– okreĂla adresata utworu
– wypowiada siÚ na temat rad
zawartych w wierszu odnoĂnie
postÚpowania w trudnych
chwilach
– cytuje odpowiednie fragmenty
wiersza
– czyta tekst wiersza
– prowadzi pogadan-
kÚ na temat utworu
Nauczyciel czyta wzorcowo tekst wiersza. NastÚp-
nie uczniowie czytajÈ go ponownie po cichu. Potem
okreĂlajÈ adresata utworu i wymieniajÈ rady (cytujÈc
odpowiednie fragmenty tekstu), jakie poeta daje czïo-
wiekowi odnoĂnie postÚpowania w trudnych chwilach,
próbujÈ je skomentowaÊ (np. nie naleĝy pïakaÊ, uĝalaÊ
siÚ na zïy los; trzeba pamiÚtaÊ, ĝe nie ma sytuacji bez wyj-
Ăcia; naleĝy wierzyÊ w pomoc i dobroÊ Boga; rozejrzeÊ siÚ
wokoïo; zachowaÊ spokój). Potem wyjaĂniajÈ przenoĂne
86
Tok lekcji
CzynnoĂci ucznia:
CzynnoĂci
nauczyciela:
Potrzebne
materiaïy
Omówienie lekcji
– wyjaĂnia przenoĂne znaczenia
fragmentów wiersza
– zapisuje temat lekcji
– zapisuje trzy najwaĝniejsze,
jego zdaniem, porady dla
czïowieka
– prezentuje wïasny zapis
– porównuje treĂÊ wiersza
z obrazem
– podaje temat lekcji
– sprawdza popraw-
noĂÊ zapisu
– wskazuje na zwiÈ-
zek treĂci wiersza
z obrazem
znaczenie fragmentów: maïe wielkie nieszczÚĂcia po-
trzebne do szczÚĂcia; zapomnij ĝe jesteĂ gdy mówisz ĝe
kochasz. Po zanotowaniu tematu lekcji zapisujÈ trzy,
ich zdaniem, najwaĝniejsze porady dla czïowieka wy-
nikajÈce z treĂci wiersza i prezentujÈ zapis. Na zakoñ-
czenie tego etapu lekcji dzieci porównujÈ treĂÊ wiersza
z obrazem Tadeusza Makowskiego.
Zakoñ-
czenie
– przedstawia szczÚĂcie za po-
mocÈ róĝnych barw
– prezentuje efekt swojej pracy,
uzasadniajÈc wybór barw
– wypowiada siÚ na temat chwil,
w których czuje siÚ szczÚĂliwy
– zapisuje treĂÊ zadania domo-
wego
– wyjaĂnia treĂÊ pole-
cenia
– ustosunkowuje siÚ
do prezentacji
– zachÚcÈ do wypo-
wiedzi na temat
szczÚĂcia
– rozdaje zaïÈcznik
z treĂciÈ zadania
domowego, udziela
dodatkowych wyjaĂ-
nieñ
bloki
rysunko-
we, farby
plakatowe,
pÚdzle
Recepta
na szczÚĂcie
– dla kaĝ-
dego ucznia
(Zaï. nr 2)
•
•
Na zakoñczenie lekcji uczniowie przedstawiajÈ szczÚĂ-
cie za pomocÈ barw. Po kilku minutach prezentujÈ
swoje prace, uzasadniajÈc wybór kolorów. Wypowia-
dajÈ siÚ teĝ na temat chwil, w których czujÈ siÚ szczÚĂ-
liwi.
Zadanie
domowe
Wyobraě sobie, ĝe jesteĂ lekarzem, a twoimi pacjentami sÈ smutni, zagubieni ludzie. Przepisz im receptÚ na szczÚĂcie.
87
www.wsip.com.pl
ZaïÈcznik nr 1
Zadanie
(czas na realizacjÚ 10 minut)
• Na kolorowych paskach papieru zapiszcie skojarzenia do wyrazu pro-
mieñ.
• NastÚpnie uïóĝcie z pasków sïoneczko skojarzeniowe (jeden pasek to
jeden promieñ).
88
ZaïÈcznik nr 2
Zredaguj oryginalnÈ receptÚ na szczÚĂcie. PamiÚtaj o poczuciu humoru!
Recepta na szczÚĂcie
RECEPTA 000000000000000000000000000000000000001
¥WIADCZENIODAWCA
ImiÚ i nazwisko lekarza:
...........................................................................
Adres:
.........................................................................................................
Miejsce pracy:
............................................................................................
PACJENT
ImiÚ i nazwisko:
........................................................................................
Adres:
.........................................................................................................
DIAGNOZA:
.....................................................................................................................
Rp.
Data:
..................................
Podpis gïównego lekarza „SMUTASÓW”:
..............................................................