Medycyna Alternatywna: Rak

Składnik winorośli niszczy raka w ciągu 40 dni

http://zanim-kupisz.blogspot.com/search/label/wojciechdydymski

Rzadko znany poza tradycyjną medycyną chińską lei gong teng lub „winorośl boga
piorunów”, zachwyca zachodnich naukowców swoją zdolnością zatrzymywania raka –
zaledwie w ciągu 40 dni.

Stosowany od ponad 2000 lat w medycynie chińskiej z powodu właściwości wzmacniających
zdrowie, na zachodzie dopiero zaczyna być doceniany za zdumiewające korzyści w leczeniu
nowotworów, dając nadzieję tym, którzy cierpią z powodu najbardziej śmiertelnej odmiany tej
choroby.

Winorośl boga piorunów szybko pokonuje raka.

Lei gong teng (łac. Tripterygium wilfordii) jest rodzimą rośliną w Chinach, Japonii i Korei, gdzie
od dawna jest ceniony za swoje właściwości przeciwzapalne, immunosupresyjne oraz
przeciwnowotworowe. Posiadając duże ilości aktywnego składnika, jakim jest tryptolid, zioło
wykazuje znaczący sukces w zwalczaniu guzów nowotworowych.

Naukowcy z Masońskiego Centrum Raka Uniwersytetu Minnesoty (University of Minnesota
Masonic Cancer Center) odkryli, że myszy leczone tryptolidem przez 40 dni nie wykazywały
już więcej przypadków wystąpienia guzów, nawet po zaprzestaniu leczenia. Ashok Saluja,
przewodzący badaniom, w wypowiedzi dla Bloomberg’a stwierdził:

„Można było zaobserwować każdego dnia patrząc na te myszy, jak guz zmniejszał się i
zmniejszał, aż w końcu znikał”.

Naukowcy ze Szkoły Medycyny John’a Hopkinsa (John Hopkins School of Medicine) również
odkryli, że ekstrakt z lei gong teng jest efektywny w eliminowaniu guzów nowotworowych. Dr
Jun O. Liu, profesor farmakologii i nauk molekularnych Johna Hopkinsa zauważa: „… tryptolid
wykazuje blokowanie wzrostu wszystkich 60 linii komórkowych Narodowego Instytutu Raka w
USA przy bardzo niskich dawkach, a nawet sprawia, że niektóre z linii komórkowych umierają”.

Najwyraźniej składnik hamuje wytwarzanie nowych RNA, tym samym ograniczając proliferację
nowotworów u myszy. Odkrycia te leżą u podstaw badań klinicznych na ludziach w najbliższej
przyszłości.

Tryptolid wykazał, że hamuje nowotwory odbytu, trzustki i jajników. Reumatoidalne zapalenie
stawów, zaburzenia autoimmunologiczne, jak stwardnienie rozsiane oraz toczeń, również
reagują na „winorośl boga piorunów”.

Ponieważ zioło może wywołać poważne efekty uboczne – włączając w to utratę gęstości kości,
bóle głowy oraz niepłodność – bardzo ważne jest, aby skonsultować się z wykwalifikowanym
specjalistą tradycyjnej medycyny Chińskiej przed jego użyciem.

Druga strona badań naukowych

Pomimo, że kształtujące się nowe badania dotyczące „winorośli boga piorunów” są
zachęcające, chęć zysku nadal jest czynnikiem leżącym u podstaw motywacji. Anthony
Gucciardi z Natural Society zauważa:

„Podczas gdy są to znakomite wiadomości, że te badania wysuwają na światło dzienne
korzystne efekty niedrogiego, prawie darmowego składnika rośliny, zła wiadomość jest taka,
że osoby odpowiedzialne za badania, w rzeczywistości chcą stworzyć lek farmaceutyczny z
podstawowego składnika – tryptolidu. Lek, który będzie wymagał zatwierdzenia FDA (Agencji

ds. Leków i Żywności – USA), ostatecznie będzie opatentowany, odżywczo zniszczony i
sprzedawany za duże pieniądze”.

Autor: Carolanne Wright

Źródła:

http://naturalsociety.com

http://www.sciencedaily.com/releases/2011/03/110303153118.htm

http://www.bloomberg.com

http://www.naturalstandard.com

http://www.plosone.org

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22902510

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22464014

http://www.livingwellmagazine.net

http://www.naturalnews.com/040314_thunder_god_vine_cancer_tumors.html

Sok z gorzkiego melona tłumi komórki nowotworowe bez efektów ubocznych

Sok z gorzkiego melona – jak donoszą

najnowsze badania – znacząco hamuje rozwój guzów nowotworowych trzustki u mysz
poprzez zakłócenie metabolizmu glukozy w komórkach nowotworowych, przez co są
one dosłownie głodzone będąc pozbawione cukru, którego potrzebują, aby przetrwać.

Gorzki melon (Momordica charantia) – znany również jako przepękla ogórkowa, jest rośliną
uprawianą głównie w południowej Azji, Afryce, Chinach, Japonii, Oceanii a nawet na
Karaibach. Jest bogaty przede wszystkim w beta karoten, potas, wapń, witaminy B1, B2, B3,
C oraz magnez, kwas foliowy, cynk, mangan, fosfor i żelazo. Wykazuje również działanie
antywirusowe, antyoksydacyjne oraz przeciwcukrzycowe. Chociaż przez medycynę naturalną
doceniany jest już i stosowany od stuleci, przez zachodnią medycynę współczesną gorzki
melon doceniony został stosunkowo niedawno, od kiedy mocno zwiększono ilość badań nad
jego potencjalnymi właściwościami antynowotworowymi 4 lata temu.

Gorzki melon wykazuje działania przeciwrakowe w przypadku raka piersi, raka prostaty,
okrężnicy, wątroby, żołądka, jamy nosowo-gardłowej, a także wobec białaczki i
nerwiaka niedojrzałego. Jednak dopiero najnowsze badania wykazały, że bardzo silne
działanie cytotoksyczne gorzki melon wykazuje również na nowotwór trzustki.

Naukowcy z Centrum Nowotworów Uniwersytetu Kolorado, aby przygotować sok do testów
kupili gorzkie melony w lokalnym sklepie, oczyścili je z pestek i miąższu a następnie użyli

domowej sokowirówki. Usunięto osad a następnie sok zastosowano bezpośrednio na komórki
nowotworowe. Używano również liofilizowanego soku zmielonego na proszek, którym później
karmiono myszy.

Sok z gorzkiego melona wykazał niesamowitą wręcz siłę redukowania żywotności
wszystkich czterech linii komórkowych nowotworów trzustki.

Żywotność linii AsPC-1 oraz Capan-2 została zredukowana o 90%, podczas gdy linii BxPC-3
i MiaPaCA-2 o 98%, po zaledwie 72 godzinach leczenia.

Aby potwierdzić efektywność działania soku z gorzkiego melona, naukowcy wszczepili również
grupie mysz komórki nowotworowe trzustki (MiaPaCa-2) i połowie z nich podawali dziennie
przez 6 tygodni 5 miligramów liofilizowanego proszku z soku gorzkiego melona.

Myszy karmione proszkiem z soku gorzkiego melona po sześciu tygodniach miały o
64% mniejsze guzy nowotworowe niż myszy nie leczone, a jednocześnie nie wystąpiły
efekty uboczne.

Podana myszom (ważącym około 13 gramów) dawka 5 miligramów proszku z soku gorzkiego
melona, przekłada się na 6 gramów dla dorosłej osoby ważącej 75 kg.

Źródła:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23475945

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18383843

http://link.springer.com/article/10.1186/1475-2891-11-4

http://link.springer.com/article/10.1186/1742-2094-8-64

http://www.nutraingredients.com/Research/Bitter-melon-may-offer-exciting-cancer-promise

http://www.naturalnews.com/028256_bitter_melon_breast_cancer.html

Wodorosty skuteczniejsze niż chemioterapia w walce z rakiem piersi

Najnowsze badania wykazały, że jadalny czerwony wodorost jest 27% bardziej
skuteczny w zmniejszaniu nowotworowych guzów piersi u szczurów niż chemioterapia.
Jednocześnie nie wykazuje żadnej toksyczności dla wątroby i nerek, a wręcz mówi się
o jego antyoksydacyjnym działaniu (przeciw-utleniającym) we krwi i tkankach.

Wodorost, o którym mowa to Eucheuma cottonii L – tropikalna roślina, najczęściej rosnąca w
południowo-wschodniej Azji. Naukowcy z Uniwersytetu Putra Malezja wydobyli z niej ekstrakt
w postaci białego proszku. Ekstrakt ten okazał się bogaty w związki takie jak: jod, kwercetyna,
katechina, karotenoidy, rutyna oraz inne, bardziej egzotyczne antyoksydanty.

Aby zbadać działanie ekstraktu z wodorostu na raka piersi, szczurom wszczepiono komórki
nowotworu LA-7 i podzielono je na trzy grupy.

Pierwsza grupa nie była leczona w żaden sposób. Druga była leczona najbardziej
powszechnie stosowanym lekiem chemioterapii (przyjmując 10 mg chemii na każdy kilogram
ciała). Trzecia grupa była natomiast leczona ekstraktem z wodorostu w ilości 100mg na każdy
kilogram masy ciała.

Wodorost jest 27% bardziej skuteczny niż chemioterapia, a jednocześnie wykazuje
działanie antyoksydacyjne (przeciw-utleniające).

U szczurów leczonych za pomocą chemioterapii odnotowano 71% zmniejszenie guzów
nowotworowych. U szczurów, u których zastosowano ekstrakt z wodorostu guzy nowotworowe
zmniejszyły się o 91%, co daje 27% przewagi nad chemioterapią.

Chemioterapia wywołała jednak znaczący poziom toksyczności w organizmie, powodując
wyraźne uszkodzenia nerek i wątroby. Ekstrakt z wodorostu natomiast nie dość, że nie wykazał
żadnej toksyczności w organizmie (nie wyrządził żadnych szkód narządom wewnętrznym),
zadziałał wręcz jak antyoksydant.

Badania epidemiologiczne pokazują, że codzienne spożywanie wodorostów dramatycznie
obniża ryzyko zachorowania na raka piersi, co być może wyjaśnia dlaczego u kobiet żyjących
w Japonii nowotwór ten występuje 83% rzadziej niż w zachodnich krajach uprzemysłowionych.
Japończycy i Chińczycy od stuleci stosują wodorosty w medycynie tradycyjnej.

Działanie wodorostu Eucheuma cottonii L musi zostać jeszcze potwierdzone w badaniach na
ludziach. Wyniki są jednak już teraz niezwykle imponujące. Szczególnie biorąc pod uwagę
lecznicze działanie wodorostu, nie wywołujące żadnych efektów ubocznych.

Źródła:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16554116

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23441613

http://link.springer.com/article/10.1007/s10811-012-9931-0

Ekstrakt z jabłek zabija komórki nowotworowe lepiej niż chemioterapia

Jak donoszą najnowsze badania, zawarte w jabłkach oligosacharydy zabijają do 46%
komórek raka okrężnicy w badaniach in vitro.

Wyprzedzają tym samym najczęściej stosowany lek w chemioterapii. W przeciwieństwie
jednak do chemioterapii oligosacharydy są naturalne i zdrowe (występują w warzywach i
owocach).

Naukowcy skupili się na jabłkach jako naturalnym środku leczenia, jak również zapobiegania
rakowi okrężnicy, ponieważ są one jednym z najczęściej spożywanych owoców w wielu
krajach. Jednocześnie wykazały już pozytywne działanie w przypadku raka piersi, raka jajnika,
raka płuc, raka wątroby oraz raka okrężnicy we wcześniejszych badaniach.

Oligosacharydy zawarte w jabłkach wykazały właściwości przeciwnowotworowe już we
wcześniejszych badaniach. Co więcej, w stosunkowo tani sposób można je pozyskać z
wytłoków z jabłek, które w przemyśle spożywczym są na dużą skalę odpadem powstającym w
produkcji soków z jabłek.

Badania odbyły się na Uniwersytecie w Xi’an (Chiny). Naukowcy wyizolowali polisacharydy
(pektynę oraz błonnik) z wytłoków z jabłek i dodając naturalną pektynazę rozbili ich cząsteczki
na mniejsze oligosacharydy (które mają tylko 3-10 jednostek cukru na cząsteczkę). Następnie
oligosacharydy zostały dodane do ludzkich komórek nowotworowych HT29 (raka okrężnicy) w
różnym stężeniu, oraz zostały porównane z najczęściej używanym lekiem w chemioterapii.

Przy każdym zastosowanym stężeniu, które było testowane, oligosacharydy pozyskane
z jabłek pokonały wyniki chemioterapii.

Oligosacharydy doprowadzały do apoptozy, czyli do zaprogramowanej śmierci komórek.
Dla przykładu, na 0,9 mikrogramów na ml (około 0,9 PPM) oligosacharydy zabijały 17,6%
komórek raka okrężnicy po 36 godzinach, w czasie gdy leki stosowane w ramach chemioterapii
zabijały tylko 10,9% (przy wyższym stężeniu – 1,3 mikrogramy na ml).

Oligosacharydy nie są toksyczne dla zdrowych komórek, dlatego też mogą być
stosowane w wyższym stężeniu niż jest to możliwe w przypadku chemioterapii. Przy
dawce 9.0 PPM, oligosacharydy zabiły 46% komórek raka okrężnicy.

Oligosacharydy, jak pokazały badania, mają również pozytywne właściwości w utrzymywaniu
zdrowej flory jelitowej, kontroli poziomu cukru we krwi oraz regulacji systemu
immunologicznego.
Tym bardziej pocieszający jest fakt, że występują w wielu roślinach (warzywach i owocach),
jak również w miodzie i mleku.

Do pewnego stopnia powyższa reakcja może również nastąpić podczas jedzenia
surowego jabłka, ponieważ zawiera on w naturalnej formie ok. 1,5% pektyny oraz enzym
zwany pektynaza.

Pamiętajmy jednak, że większość komercyjnych, przetworzonych soków z jabłek nie zawiera
pektyny oraz aktywnych enzymów. Co więcej, zazwyczaj takie soki zawierają około 10%
dobroczynnych

dla

zdrowia

polifenoli,

w

porównaniu

do

surowych

jabłek.

Jak zwykle, spożywanie surowych i świeżych warzyw i owoców jest o wiele zdrowsze niż ich
przetworzone wersje.

Pozostaje nam mieć nadzieję, że pozyskiwane z popularnego odpadu spożywczego – jakim
są wytłoki z jabłek – oligosacharydy, będzie można pozyskiwać przy stosunkowo niskich
kosztach, co pozwoli na szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej.

Źródła:

http://link.springer.com/chapter/10.1007/978-1-4020-9942-7_14

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23511050

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15140261

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22332082

Nasiona siemienia lnianego redukują ryzyko raka piersi o 28%

W pierwszym tego rodzaju badaniu, kanadyjscy naukowcy wykazali, że spożywanie
nasion siemienia lnianego redukuje ryzyko raka piersi o 28% u kobiet po menopauzie
oraz, że spożywanie chleba z siemienia lnianego redukuje takie ryzyko o 26% – zarówno
u kobiet w okresie przed, jak i po menopauzie.

Wyniki te wskazują, że nasiona siemienia, jak i chleb zawierający siemię lniane mogą być
prostym, ale skutecznym sposobem redukowania ryzyka raka piersi.

Siemię lniane: najbogatsze źródło pokarmowe antynowotworowych lignanów.

Lignany są klasą polifenoli, które odznaczają się silnymi właściwościami antyoksydacyjnymi
oraz antyestrogenowymi i z tego powodu sugerowane są jako możliwy środek zapobiegający

rakowi piersi. Wykazano już, że lignany hamują rozwój oraz powodują zaprogramowaną
śmierć komórki (apoptozę) zarówno komórek nowotworu piersi ER-, jak też ER+ w badaniach
in vitro oraz na zwierzętach. Co ważne, lignany hamują również zdolność komórek raka piersi
ER+ i ER- do metastazy poprzez silne obniżenie poziomu metaloproteinazy MMP2, MMP9
oraz MMP14.

Niestety, lignany nie łatwo pozyskać z diety opartej na popularnych produktach spożywczych.
Najlepsze źródła to pełne ziarna, otręby, nasiona, orzechy oraz rośliny strączkowe. Jednak to
dostarcza jedynie około 0,25 do 1.0 miligrama lignanów na 100 gram pożywienia. Wyjątkiem
są nasiona lnu, nasiona sezamu oraz ciecierzyca (groch włoski) z zawartością odpowiednio
335 mg, 132 mg i 35 mg (na 100 gram pożywienia).

Nasiona lnu i nasiona sezamu są wyraźnie „super jedzeniem” jeśli chodzi o zawartość
lignanów, ze 100-krotnie większą zawartością lignanów niż w jakimkolwiek innym pożywieniu.
(Warto zaznaczyć, że typowy olej lniany w ogóle nie zawiera lignanów).

Do 28% redukcji ryzyka raka piersi wykazano w pierwszym tego typu badaniu nad
nasionami lnu.

Ze względu na ukazujący się duży potencjał nasion lnu w prewencji nowotworu, kanadyjscy
naukowcy ostatnio przeprowadzili pierwsze w historii badanie, aby w szczególności skupić się
na przeanalizowaniu ryzyka raka piersi wobec spożywania nasion lnu. Przeanalizowano dietę
2 999 kobiet z rakiem piersi oraz 3 370 zdrowych kobiet (w wieku 25-74 lat), pod kątem
spożywania lnu.

Kobiety po menopauzie doświadczyły o 28% mniej przypadków raka piersi, jeśli spożywały co
najmniej jedną czwartą szklanki nasion lnu przez ponad miesiąc i o 26% mniej przypadków
raka, jeśli jadły co najmniej jedną kromkę chleba lnianego tygodniowo. Zanotowano obniżenie
ryzyka o 26% u kobiet przed menopauzą przy konsumpcji chleba lnianego, natomiast nie
odnotowano ochrony (o statystycznym znaczeniu) przy spożyciu nasion lnu.

Lignany z lnu dla ochrony przed rakiem piersi: jak dużo ich potrzebujemy?

Kobiety po menopauzie były dobrze chronione spożywając 1/4 szklanki nasion lnu przez
ponad miesiąc. To dostarcza mniej więcej 163 mg lignanów z lnu w ciągu miesiąca lub około
5,35 mg dziennie. Zbiegiem okoliczności odpowiada to prawie dokładnie 5,4 gramom
dziennego spożycia, które było uważane za minimum wymagane dla ochrony przed rakiem
piersi we wcześniejszym badaniu. Uzyskanie takiego poziomu spożycia nie jest
prawdopodobne w normalnej diecie.

Obecne ankiety pokazują, że kobiety żyjące w zachodnich krajach spożywają wyłącznie
około 1 mg lignanów dziennie.

Dlatego też, kobiety po menopauzie powinny rozważyć suplementację nasion lnu dla
optymalnej ochrony (około pół łyżeczki dziennie). Podobnie kobiety przed menopauzą mogą
rozważyć spożywanie chleba lnianego, który może zaoferować im lepszą ochronę niż surowe
nasiona.

Zgodnie z ostatnimi badaniami z Kanady, argument nasion lnu jako środka zapobiegawczego
przeciw rakowi piersi jest silniejszy niż kiedykolwiek, a więcej danych jest już w drodze.
Obecnie trwają trzy badania kliniczne testujące len (nasiona lub lignany) przeciwko rakowi
piersi.

Dopóki wyniki nie ujrzą światła dziennego dobrze wiedzieć, że regularne spożywanie
nawet małych ilości nasion lnu (lub pieczywa lnianego), może zaoferować znaczącą
ochronę przeciw rakowi piersi.

Autor: Ethan Evers

Źródła:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23354422

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22842186

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22438134

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23572295

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17992574

http://www.naturalnews.com/040161_flaxseed_breast_cancer_superfoods.html

Chemioterpia czyli proces wyniszczenia

Podczas badania powodu, dla którego komórki rakowe prostaty są tak odporne w ciele
człowieka, badacze ze stanu Waszyngton przypadkowo odkryli, że po zastosowaniu
chemioterapii zdrowe komórki uwalniają białka, które karmią niejako komórki rakowe i
pomagają im się rozmnażać.

To szokujące odkrycie, opublikowane w ostatnim czasie w ‚Nature Medicine’– którego wniosek
jest taki, że chemioterapia jest wręcz swego rodzaju paliwem do dalszego rozwoju dla komórek
rakowych – nastąpiło przy okazji szukania odpowiedzi na pytanie, dlaczego tak trudno usunąć
jest w sposób konwencjonalny komórki raka prostaty.

Przeprowadzone przez naukowców z Instytutu Fred Hutchinson Cancer Research Center w
Seattle (Waszyngton) badanie, skupiało się na fibroblastach – komórkach, które odgrywają
krytyczną rolę w gojeniu oraz produkcji kolagenu. Okazało się, że chemioterapia uszkadza
DNA, wynikiem czego fibroblasty zaczynają produkować 30 razy więcej białka WNT16B niż
powinny.

Zgodnie z tymi badaniami, białko WNT16B jest odpowiedzialne za rozwój oraz zdolność
przetrwania komórek rakowych.

To równoległe działanie – wyniszczenie zdrowych komórek i jednoczesne wspomaganie
rozwoju rakowych sprawia, że chemioterapia wywołuje raczej dalsze działania
chorobowe, niż leczy.

„Gdy wydzielane WNT16B zaczynają współdziałać z pobliskim komórkami guza, powodują ich
wzrost i uodpornienie na kolejne terapie” – wyjaśnia współautor badań, Peter Nelson z
Instytutu Fred Hutchinson Cancer Research Center, określając jednocześnie wyniki jako
„całkowicie nieoczekiwane”.

Badacze poinformowali również, że potwierdzili te wyniki w badaniach nad nowotworami piersi
i jajnika.

Naukowcy mają nadzieję, że ich badania pomogą w znalezieniu sposobu, który pozwoli
zapobiegać powyższej reakcji komórek na chemioterapię. Pytanie tylko, jak należy się leczyć
do tego momentu?

Źródła:

http://www.bbc.co.uk/news/health-19111700

http://www.fhcrc.org/en/news/center-news/2012/08/peter-nelson-lab-chemotherapy-
resistance-mechanism.html

http://www.nydailynews.com/life-style/health/shock-study-chemotherapy-backfire-cancer-
worse-triggering-tumor-growth-article-1.1129897

Opublikowano 17th April 2013, autor:

Anonymous