Chleb świętojański
W przypowieści o synu marnotrawnym Ewangelista A
ukasz przedstawia młodego
człowieka, który zabrawszy część swojego majątku roztrwonił go, a póz
niej cierpiał głód:
"Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola,
żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie,
lecz nikt mu ich nie dawał" (A
k 15,16). Strąki szarańczyna to owoce drzewa rosnącego
powszechnie w Ziemi Świętej. Były i są do tej pory wysokokaloryczną paszą dla zwierząt.
Młode, słodkie strąki sprzedawane są jako pożywienie nazywane chlebem
świętojańskim. Nazwa ta wyrosła z przekonania, że święty Jan Chrzciciel żywił się
strąkami tej rośliny w czasie pobytu na pustyni.
Kwiaty szarańczyna zapylane są przez pszczoły, co sugeruje, że tam, gdzie rosły te
drzewa, były też obecne pszczoły dające miód: "Sam zaś Jan Chrzciciel nosił odzienie z
sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód
leśny" (Mt 3,4). Do dziś określenie karat (200 miligramów), którym wyraża się wagę złota,
pochodzi od wagi nasienia szarańczyna, zwanego po grecku karatia.
Szrańczyn Ceratonia siliqua
1
Szrańczyn Ceratonia siliqua, stra
ki (chleb swiętojański)
2